Roze wolk of toch een donkere wolk - Postpartum depressie
Jullie wilden graag een kindje, dus liet je de pil staan. Eindelijk was jullie grootste wens uitgekomen. De zwangerschapstest was positief. Gedurende de gehele zwangerschap ging alles prima. Het wachten was alleen nog maar op de kleine wereldburger. Maar zodra die er is ben je niet gelukkig. Zeg maar gerust depressief. Je leeft niet op die roze wolk, zoals ze meestal in tijdschriften zeggen. Je vraagt je af of dit wel is wat je ervan had verwacht. Wat is er aan de hand? Best kans dat je in een postpartum depressie terecht bent gekomen.Inhoud
- Ongelukkig na de bevalling
- Baby blues
- Waardoor ontstaat de baby blues
- Wat kun je hiertegen doen
- Nog steeds somber
- Er is te veel gebeurd en dat heeft invloed
- Postpartum depressie (postnatale depressie)
- Symptomen
- Herken je jezelf
- Geen roze wolk maar schaamte
- Hulp
- Gevolgen bij een onbehandelde postpartum depressie
- Is er een kans op herhaling
- Wel of niet meer zwanger willen worden
Ongelukkig na de bevalling
Na maanden van uitkijken naar de kleine wereldburger is het dan een feit. Jullie baby is geboren. Iedereen om jullie heen is trots dat jullie kindje is geboren. Je partner straalt en is ontzettend blij met jullie kindje. En jij als moeder? Wat voel jij? Je voelt je verdrietig en absoluut niet gelukkig! Jij bent depressief, huilt veel en geniet niet van jullie kindje. Er is totaal geen sprake van een gelukkig gezin. De roze wolk is niet aanwezig. Is hier alleen maar sprake van kraamtranen, ook wel baby blues genoemd, of is er meer aan de hand?Baby blues
Ongeveer twee tot vijf dagen na de geboorte kan een moeder last krijgen van de babyblues. Ze huilt veel, is in de war, heeft last van stemmingswisselingen en is afwezig. Ook kunnen duizeligheid en nachtelijk zweten hierbij optreden. Vaak duurt dit ongeveer een week tot tien dagen en gaat vanzelf weer over.Waardoor ontstaat de baby blues
Je lichaam maakt in korte tijd grote veranderingen door. Een bevalling is zowel een lichamelijke als emotionele gebeurtenis. Na de bevalling zijn de hormonen helemaal in de war, ze gieren door je lijf. Door een combinatie van de disbalans in je hormonen, vermoeidheid, gebroken nachten, de bevalling zelf, de melkproductie die op gang komt en twijfel of je het allemaal wel goed doet, kunnen ervoor zorgen dat je het even niet meer ziet zitten. Dit uit zich dan in huilbuien.Wat kun je hiertegen doen
De baby blues is niet erg, maar voor jezelf en je omgeving vervelend. Laat je verwennen. Probeer tijd voor jezelf te nemen, zodat je makkelijker aan de nieuwe situatie kunt wennen. Vraag hulp aan je partner, familie of eventueel vrienden. Neem de geboden hulp ook echt aan. Merk je dat je over je gevoelens wilt praten? Doe dit dan ook. Probeer alle zorgen van je af te praten. En zorg goed voor jezelf. Eet gezond en drink genoeg. Zorg verder voor:- voldoende rust
- geef toe aan je vermoeidheid
- stel geen hoge eisen aan jezelf
Nog steeds somber
De periode van baby blues - en dus je kraamtranen - is voorbij en nog steeds voel je je niet goed. Je bent somber, huilt veel en kan nergens van genieten. Je kindje toont zijn/haar eerste lachje en dat doet je niets. Je vraagt je af of je wel normaal bent? Dit moet je toch iets doen? Tussen jou en je partner gaat het ook niet altijd even goed. Je bent opstandig, huilt om niets. Je hebt depressieve gevoelens. Als je de kans kreeg, zou je alles de boel laten en weggaan. Toch zorg je goed voor je kindje. Het ontbreekt hem of haar aan niets. Alles gaat heel automatisch, maar totaal zonder gevoel. Wat is er toch aan de hand?Er is te veel gebeurd en dat heeft invloed
Na de bevalling blijkt dat één en ander behoorlijk wat impact heeft gehad. Het kan zijn dat je onverwacht met spoed naar het ziekenhuis moest, omdat er iets met jullie kindje aan de hand was. Er kan sprake geweest zijn van een trage hartslag van jullie kindje of jullie kindje had het benauwd. Kortom: er moest direct gehandeld worden en het ziekenhuis was de juiste plek. Terwijl je eigenlijk liever thuis was bevallen. Direct na de geboorte bleek dat jullie baby onderzocht moest worden, maar het hoe en wat vertelden ze niet precies. Jullie kindje werd opgenomen en mocht niet mee naar huis. Het is dan niet vreemd dat je het allemaal even niet meer ziet zitten. Je had het je immers heel anders voorgesteld. Vanaf het moment dat jullie kindje eindelijk naar huis mocht, doet het niets anders dan huilen. Al die dingen bij elkaar en natuurlijk de veranderingen in je hormoonhuishouding, kunnen ervoor zorgen dat je in een postpartum depressie (postnatale depressie) bent beland.Postpartum depressie (postnatale depressie)
De naam postnatale depressie wordt in de medische wereld steeds minder gebruikt, omdat dit de indruk wekt dat de baby depressief is in plaats van de moeder. Men noemt het nu steeds vaker een postpartum depressie. Een postpartum depressie overkomt ongeveer 1 op de 10 vrouwen. Dat komt neer op zo’n 22.000 vrouwen per jaar. Je kunt er niets aan doen, het overkomt je gewoon. Een complicatie bij de bevalling kan er aan toe bijdragen dat een moeder in een postpartum depressie terechtkomt.Symptomen
De symptomen van een postpartum depressie (postnatale depressie) lijken veel op die van de baby blues. Echter, ze zijn intenser en duren langer. De symptomen kunnen zijn:- weinig tot geen eetlust
- slapeloosheid
- intense prikkelbaarheid
- woede
- extreme vermoeidheid
- (bijna) geen zin in seks
- levensvreugde ontbreekt
- je voelt schaamte, schuld of ontoereikendheid
- ernstige stemmingswisselingen
- moeite om je aan je baby te binden
- je trekt je terug van familie en vrienden
- jezelf of je kind iets willen aandoen
Herken je jezelf
Herken je jezelf in bovenstaande symptomen? Aarzel dan niet, maar neem contact op met je huisarts.Geen roze wolk maar schaamte
Vaak schamen vrouwen zich dat ze niet blij met hun kindje zijn. Mensen in de directe omgeving - zoals familie en vrienden - snappen er niets van. In tijdschriften lees je toch ook altijd dat een pas bevallen vrouw zich op een roze wolk bevindt? Dat gebeurt natuurlijk lang niet bij iedereen. Er zijn veel meer mensen zoals jij, maar ook zij durven zich niet te uiten. Doe je dit wel, dan lucht dit enorm op. Je staat er niet meer alleen voor.Hulp
Je kunt hulp krijgen op verschillende gebieden. Gesprekken bij een maatschappelijk werkster of psycholoog kunnen je helpen hoe om te gaan met die negatieve gevoelens. Als ondersteuning kan er antidepressiva worden voorgeschreven.Kom je om in je huishouding? Vraag of iemand je daarbij kan helpen.
