Gonioscopie: Inspectie van de drainagehoek bij glaucoom
Een oogarts voert een gonioscopie uit om het voorste deel van het oog (voorkamer) tussen het hoornvlies en de iris te onderzoeken. Dit oogonderzoek is pijnloos en maakt deel uit van een uitgebreid oogonderzoek. Met de gonioscopie kan de oogarts beoordelen of de drainagehoek van het oog, het gebied dat kamerwater afvoert, open of gesloten is, wat cruciaal is voor de diagnose en behandeling van glaucoom. Daarnaast kan de oogarts met behulp van gonioscopie ook een behandeling uitvoeren.
Oogaandoening glaucoom
Glaucoom is een sluipende oogziekte waarbij de oogdruk verhoogd is. Dit kan leiden tot slechtziendheid of zelfs blindheid als de oogzenuw wordt aangetast. Met gonioscopie kan de oogarts het type glaucoom vaststellen. Om glaucoom op te sporen, voert de oogarts mogelijk aanvullende onderzoeken uit zoals een spleetlamponderzoek,
tonometrie (oogdrukmeting),
oftalmoscopie (controle van de oogzenuw), en perimetrie (
gezichtsveldonderzoek). Gonioscopie maakt meestal onderdeel uit van een
uitgebreid oogonderzoek.
Indicatie gonioscopie
De oogarts voert een gonioscopie uit voor de volgende doeleinden:
- Hij onderzoekt en behandelt glaucoom. Tijdens de gonioscopie kan de oogarts een laserbehandeling uitvoeren door een speciale contactlens op de drainagehoek te plaatsen. Een laserbehandeling verlaagt de oogdruk en is een effectieve behandeling voor glaucoom. Indien de laserbehandeling niet effectief is, kan de oogarts overgaan tot een trabeculectomie of het plaatsen van een drainage-implant om de oogdruk chirurgisch te verlagen.
- Hij beoordeelt of de drainagehoek van het oog gesloten of bijna gesloten is, wat helpt bij het bepalen van het type glaucoom. Gonioscopie kan ook littekens of andere schade aan de drainagehoek zichtbaar maken.
- Hij controleert de voorzijde van het oog op tekenen van glaucoom.
- Hij onderzoekt met gonioscopie aangeboren afwijkingen die mogelijk glaucoom veroorzaken.
Voor het onderzoek
De patiënt dient de
contactlenzen te verwijderen voor het onderzoek. Tevens is het verstandig om vervoer naar huis te regelen, omdat de patiënt na het onderzoek mogelijk nog wazig ziet (
wazig gezichtsvermogen).
Tijdens het onderzoek
Het onderzoek duurt doorgaans minder dan vijf minuten en is pijnloos. De oogarts verdooft eerst de ogen van de patiënt met
oogdruppels, zodat de patiënt geen ongemak voelt tijdens de gonioscopie. Hoewel de druppels soms een lichte prik of branderigheid kunnen veroorzaken, verdwijnt dit snel. De patiënt ligt of zit tijdens het onderzoek op een stoel. De oogarts gebruikt een microscoop (spleetlamp) om het oog te onderzoeken. Bij een zittend onderzoek plaatst de patiënt zijn kin tegen een kinsteun en zijn voorhoofd tegen een hoofdsteun. De patiënt kijkt omhoog op aanwijzing van de oogarts, zodat het onderste ooglid kan worden geopend en de gonioscoop (een speciale grote contactlens) in het oog kan worden geplaatst. De patiënt kijkt vervolgens recht vooruit. De oogarts ziet een smalle lichtbundel in het oog en beoordeelt de breedte van de drainagehoek. Het is belangrijk dat de patiënt zo min mogelijk knippert. Het onderzoek vindt meestal plaats in een verduisterde ruimte om te voorkomen dat de pupil vernauwt, wat de beoordeling van de drainagehoek zou kunnen beïnvloeden.
Na het onderzoek
De patiënt mag zijn contactlenzen weer inbrengen één uur na het onderzoek, wanneer de verdoving is uitgewerkt.
Risico's
Na het onderzoek kan de patiënt wazig zien door de verwijding van de pupillen. Dit kan enkele uren aanhouden. De patiënt mag zeker twintig minuten na het onderzoek niet
in de ogen wrijven totdat de verdoving is uitgewerkt. Er is een zeer klein risico op een ooginfectie of een
allergische reactie op de gebruikte
verdovende oogdruppels.
Resultaten
Gonioscopie is een diagnostisch oogonderzoek waarbij de oogarts de voorzijde van het oog (de voorkamer) tussen het hoornvlies en de iris inspecteert. Bij een gonioscopie beoordeelt de oogarts de drainagehoek van het oog. Hij meet de breedte van de drainagehoek en bepaalt of deze open of gesloten is. Een normale drainagehoek is wijd open en niet geblokkeerd. Bij een abnormale drainagehoek kan deze smal zijn, een sleuf vertonen of gesloten zijn, wat wijst op een gedeeltelijke of volledige blokkade. Bij een geblokkeerde drainagehoek bestaat het risico op gesloten hoek glaucoom in de toekomst. Oorzaken van een geblokkeerde drainagehoek kunnen littekenweefsel, abnormale bloedvaten, verwondingen, infecties en extra kleurpigment van de iris zijn.
Lees verder