Contractuur van Dupuytren: Pijnloze handmisvorming

Een Dupuytren-contractuur is een handmisvorming die meestal geleidelijk ontstaat en een laagje weefsel onder de huid van de handpalm aantast. Dit weefsel, het zogenaamde peesblad (fascie), verdikt en trekt zich blijvend samen. Deze aandoening leidt vaak tot een veelal pijnloze buigstand van de vingers, waardoor het strekken of bewegen van de vingers moeilijk tot onmogelijk kan worden. Er zijn diverse behandelingsopties beschikbaar voor deze handaandoening. De aandoening is vernoemd naar de Franse chirurg Guillaume Dupuytren, die in 1831 de aandoening beschreef.

Synoniemen van de contractuur van Dupuytren
Epidemiologie
Prevalentie en incidentie
Geografische spreiding
Geslachtsverschillen
Mechanisme
Fibrose en myofibroblasten
Genetische invloeden
Hormonale factoren
Oorzaken en risicofactoren van de ziekte van Dupuytren
Risicofactoren
Leeftijd
Familiegeschiedenis
Roken en alcoholgebruik
Risicogroepen
Mannen boven de 50
Mensen met een familiegeschiedenis
Mensen met diabetes of leveraandoeningen
Symptomen: Knobbels en strengen in het weefsel onder de huid van de handpalm
Alarmsymptomen
Vorming van knobbels in de handpalm
Vingerbeperkingen
Vorming van "knobbels" aan de vingers
Diagnose en onderzoeken
Behandelingsopties: Enzym, naald of bestraling
Prognose bij een pijnloze handafwijking
Langzame progressie
Behandelbaarheid
Complicaties van de handmisvorming
Preventie en nazorg
Vermijden van risicofactoren
Vroegtijdige interventie
Praktische tips voor het omgaan met contractuur van Dupuytren
Volg medisch advies en laat je handen regelmatig controleren
Oefeningen om de flexibiliteit van je handen te verbeteren
Pas je dagelijkse activiteiten aan om belasting van je handen te voorkomen
Zorg voor een comfortabele en ergonomische werkplek
Overweeg chirurgische ingrepen of injecties indien nodig
Zorg voor een gezond voedingspatroon om je algehele gezondheid te ondersteunen
Gebruik hulpmiddelen om pijn en ongemak te verminderen
Wees geduldig en geef jezelf de tijd om te herstellen
Overweeg alternatieve behandelingen zoals radiotherapie
Zorg voor voldoende ontspanning en stressbeheer
Misvattingen rond contractuur van Dupuytren
Contractuur van Dupuytren komt alleen voor bij ouderen
De aandoening veroorzaakt altijd pijn
Contractuur van Dupuytren is altijd het gevolg van overbelasting van de hand
Een operatie is altijd nodig om de symptomen te verlichten
Dupuytren’s contractuur is altijd zichtbaar aan de buitenkant
Iedereen met Dupuytren’s contractuur ontwikkelt ernstige vervorming van de vingers
Contractuur van Dupuytren is altijd moeilijk te behandelen

Synoniemen van de contractuur van Dupuytren

De contractuur van Dupuytren staat ook bekend onder de volgende synoniemen:

Fibromatosis facialis palmaris
Fibrosis palmaris
Flexiecontractuur – Dupuytren
Koetsiersziekte
Palmaire fasciale fibromatose – Dupuytren
Percutane naald fasciotomie – Dupuytren
Vikingziekte
Ziekte van Dupuytren

Epidemiologie

De epidemiologie van de contractuur van Dupuytren betreft de prevalentie, incidentie en geografische spreiding van deze aandoening. Contractuur van Dupuytren is een progressieve fibrotische aandoening die vaak de handpalmen en vingers aantast. Deze aandoening komt relatief vaak voor in bepaalde bevolkingsgroepen en gebieden, met duidelijke verschillen in prevalentie tussen etnische groepen en geslachten.

Prevalentie en incidentie

De prevalentie van Dupuytren’s contractuur varieert sterk afhankelijk van de populatie. In westerse landen wordt de aandoening geschat op 3-6% van de bevolking, maar deze percentages kunnen oplopen tot 30% bij mannen boven de 60 jaar. De incidentie neemt toe met de leeftijd en is significant hoger bij mensen van Noord-Europese afkomst, vooral in de Scandinavische en Noordwest-Europese regio’s.

Geografische spreiding

Er zijn geografische verschillen in de prevalentie van Dupuytren’s contractuur, met de hoogste prevalentie in Noord-Europa, met name in landen als Denemarken en Zweden. In contrast, de prevalentie is relatief laag in Afrikaanse en Aziatische bevolkingsgroepen, wat suggereert dat genetische factoren een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van de aandoening.

Geslachtsverschillen

De aandoening komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Het is met name prominent bij mannen boven de 50 jaar, waarbij de ernst en snelheid van de progressie ook groter lijken te zijn.

Mechanisme

Het mechanisme van de contractuur van Dupuytren wordt gekarakteriseerd door de progressieve verkleving en verkramping van de bindweefsels in de handpalmen. Deze aandoening wordt gekenmerkt door de vorming van abnormaal bindweefsel, wat leidt tot de verdikking en samentrekking van de fascia, die uiteindelijk resulteert in de typische vingerdeformatie.

Fibrose en myofibroblasten

Bij Dupuytren’s contractuur speelt fibrose een cruciale rol. De myofibroblasten, cellen die normaal betrokken zijn bij het genezingsproces van wonden, worden overactief in de aangedane gebieden. Dit leidt tot een overproductie van collagene vezels die zich opstapelen in de palm en vingerfascia, waardoor de uiteindelijke verkramping en contractie ontstaan.

Genetische invloeden

Genetica speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling van Dupuytren’s contractuur. Er zijn aanwijzingen dat bepaalde genen betrokken zijn bij de productie van bindweefsel en de controle van celgroei. Familiegeschiedenis is een belangrijke risicofactor, wat suggereert dat er een erfelijke component is.

Hormonale factoren

Hormonale invloeden, vooral mannelijke geslachtshormonen zoals testosteron, worden ook in verband gebracht met de ontwikkeling van Dupuytren’s contractuur. Er is een hogere incidentie bij mannen, wat de invloed van hormonen op het mechanisme van de aandoening ondersteunt.

Alcoholmisbruik vormt een risicofactor voor de ziekte van Dupuytren / Bron: Jarmoluk, Pixabay

Oorzaken en risicofactoren van de ziekte van Dupuytren

De exacte oorzaak van de ziekte van Dupuytren is onbekend. Er is geen bewijs dat trauma of bepaalde beroepsuitoefeningen een risicofactor zijn voor deze aandoening. De ziekte van Dupuytren komt echter vaker voor bij mensen met een familiegeschiedenis van de aandoening. Andere risicofactoren zijn alcoholmisbruik, diabetes mellitus (suikerziekte) (handproblemen bij diabetici komen vaker voor), epilepsie, een verhoogd cholesterolgehalte, en roken. De aandoening komt vaker voor na de leeftijd van veertig jaar en heeft een hogere prevalentie bij mannen. Bovendien komt de ziekte vaker voor bij mensen van Noord-Europese afkomst. Er is een associatie met de ziekte van Peyronie, een pijnlijke inflammatoire aandoening van de penis die leidt tot een abnormale kromming bij een erectie.

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van de contractuur van Dupuytren verhogen. Deze factoren kunnen genetisch, omgevingsgerelateerd of gerelateerd zijn aan andere medische aandoeningen.

Leeftijd

Dupuytren’s contractuur komt vaker voor bij ouderen, vooral bij mannen boven de 50 jaar. De aandoening ontwikkelt zich langzaam en wordt vaak pas zichtbaar in de latere stadia van het leven.

Familiegeschiedenis

Een familiegeschiedenis van Dupuytren’s contractuur is een belangrijke risicofactor. Het lijkt een erfelijke component te hebben, wat betekent dat mensen met naaste familieleden die de aandoening hebben, een verhoogd risico lopen.

Roken en alcoholgebruik

Er is een duidelijk verband tussen roken, alcoholgebruik en de ontwikkeling van Dupuytren’s contractuur. Deze factoren dragen bij aan de verhoogde productie van bindweefsel en kunnen de progressie van de ziekte versnellen.

Risicogroepen

De contractuur van Dupuytren treft bepaalde risicogroepen meer dan anderen. Dit kan te maken hebben met genetische predisposities, leefstijlfactoren of andere onderliggende medische aandoeningen.

Mannen boven de 50

De aandoening komt veel vaker voor bij mannen, vooral die boven de 50 jaar. Dit verhoogde risico bij mannen kan deels te maken hebben met de invloed van testosteron op de ontwikkeling van bindweefsel in de handen.

Mensen met een familiegeschiedenis

Individuen met een familiegeschiedenis van Dupuytren’s contractuur hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van de aandoening zelf. De erfelijkheid van de ziekte suggereert een genetische basis.

Mensen met diabetes of leveraandoeningen

Personen met diabetes mellitus of leveraandoeningen (zoals cirrose) vertonen een verhoogde prevalentie van Dupuytren’s contractuur. Het lijkt een verband te bestaan tussen deze aandoeningen en de ontwikkeling van bindweefselveranderingen die kenmerkend zijn voor Dupuytren.

Symptomen: Knobbels en strengen in het weefsel onder de huid van de handpalm

De Dupuytren-contractuur kan één of beide handen treffen. Wanneer beide handen zijn aangedaan, is meestal één hand ernstiger aangetast dan de andere. De ringvinger is vaak het eerst aangedaan, gevolgd door de pink, de middenvinger, de wijsvinger en de duim. Onder de huid op de handpalm ontwikkelt de patiënt een kleine knobbel. Na verloop van tijd verdikt deze knobbel en kan de huid op de handpalm rimpelig of ingedeukt raken. In latere stadia ontstaan er onderhuidse bindweefselstrengen die zich naar de vingers uitstrekken. Deze strengen trekken de vingers naar de handpalm, wat resulteert in stijve vingers of handen.

De meeste patiënten ervaren geen pijn, hoewel sommige mensen last kunnen hebben van ontstoken pezen of gewrichten, wat pijnlijk kan zijn. Andere symptomen kunnen jeuk, een drukkend of brandend gevoel zijn. Het strekken of bewegen van de vingers wordt steeds moeilijker en kan uiteindelijk onmogelijk worden, wat dagelijkse handelingen zoals het in de zakken steken van je handen, het aantrekken van handschoenen of het schudden van handen bemoeilijkt.

Alarmsymptomen

De vroege symptomen van Dupuytren’s contractuur zijn vaak subtiel, maar na verloop van tijd kunnen ze ernstiger worden en leiden tot de karakteristieke contractie van de vingers. Het is belangrijk om op deze alarmsymptomen te letten om tijdig behandeling te kunnen starten.

Vorming van knobbels in de handpalm

Een van de eerste tekenen van Dupuytren’s contractuur is de vorming van harde knobbels of knobbels in de handpalm. Deze zijn meestal pijnloos, maar kunnen na verloop van tijd groter worden.

Vingerbeperkingen

Na verloop van tijd kunnen de knobbels in de handpalm de pezen en fascia in de vingers aantasten, wat leidt tot beperking van de beweeglijkheid van de vingers. Dit kan beginnen met lichte stijfheid en later progressieve contractie.

Vorming van "knobbels" aan de vingers

Naast de handpalm kunnen er ook knobbels of verhardingen aan de basis van de vingers ontstaan. Dit kan leiden tot een kromming van de vinger, waarbij deze naar de handpalm toe buigt.

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van de Dupuytren-contractuur wordt meestal gesteld door een lichamelijk onderzoek door de arts. De arts onderzoekt beide handen, let op de huid en zoekt naar knobbeltjes of weefselstrengen. Hij controleert ook of de patiënt de hand plat op een tafel kan leggen. De diagnose is vaak gebaseerd op de symptomen die de patiënt meldt, en aanvullende onderzoeken zijn doorgaans niet nodig.

Behandelingsopties: Enzym, naald of bestraling

Afhankelijk van de ernst van de aandoening kan de arts verschillende behandelingen aanbevelen. Bij milde gevallen kunnen fysiotherapie, warm waterbaden, spalken of andere orthopedische hulpmiddelen worden voorgeschreven. Soms worden corticosteroïden geïnjecteerd om ontsteking en pijn te verminderen en de verdikking van het weefsel te stoppen. Bij sommige patiënten kan het weefsel volledig genezen. Er zijn echter ook andere behandelingsopties beschikbaar.

Behandeling met enzym
Een mogelijke behandeling is de injectie van collagenase, een enzym dat het verdikte weefsel afbreekt. Deze behandeling kan even effectief zijn als chirurgie en is minimaal invasief.

Chirurgische behandeling
Wanneer de symptomen ernstig zijn en de vingers niet meer kunnen worden gestrekt, kan chirurgie nodig zijn. Bij de operatie wordt het aangetaste weefsel verwijderd. Na de ingreep is fysiotherapie vaak noodzakelijk om de normale hand- en vingerbewegingen te herstellen.

Behandeling met naald
Een andere optie is aponeurotomie, waarbij de arts een kleine naald inbrengt in het peesblad om de verdikte weefselstrengen open te snijden. Deze techniek vereist geen grote insnijdingen, kan meerdere vingers tegelijk behandelen en resulteert meestal in een snel herstel met minimale fysiotherapie. Het grootste nadeel is het risico op zenuw- of peesschade, en niet alle locaties zijn geschikt voor deze techniek. Meestal is de pijn na deze behandeling minimaal.

Behandeling met bestraling
Radiotherapie kan nuttig zijn voor patiënten met milde symptomen en nog niet sterk verdikt weefsel. De bestraling vertraagt of stopt de verdikking van het weefsel en is meestal slechts éénmalig nodig.

Prognose bij een pijnloze handafwijking

De prognose voor Dupuytren’s contractuur varieert sterk afhankelijk van de ernst van de aandoening en de snelheid waarmee deze vordert. Over het algemeen is Dupuytren’s contractuur een langzaam progressieve aandoening die kan leiden tot blijvende invaliditeit als het niet op tijd behandeld wordt.

Langzame progressie

In de meeste gevallen verloopt de aandoening langzaam, met een geleidelijke beperking van de vingerbewegingen over een periode van jaren. Bij sommige patiënten is er echter een versnelde progressie van de symptomen.

Behandelbaarheid

De behandeling kan de symptomen verlichten en de progressie van de aandoening vertragen. Echter, in gevorderde stadia kan chirurgische ingreep nodig zijn om de contractie van de vingers te corrigeren. Ondanks behandeling kan de aandoening in sommige gevallen terugkeren.

Complicaties van de handmisvorming

Mogelijke complicaties van de Dupuytren-contractuur zijn misvormingen en functieverlies van de hand. Tijdens een operatie of aponeurotomie kan schade aan bloedvaten en zenuwen optreden. In sommige gevallen kunnen littekens of infecties optreden als gevolg van de ingreep.

Preventie en nazorg

Er zijn geen bewezen methoden voor het voorkomen van de contractuur van Dupuytren, maar er zijn enkele strategieën die de progressie van de aandoening mogelijk kunnen vertragen of verlichten.

Vermijden van risicofactoren

Het vermijden van risicofactoren zoals roken, overmatig alcoholgebruik en het onderhouden van een gezonde levensstijl kan helpen de ontwikkeling of verergering van Dupuytren’s contractuur te voorkomen.

Vroegtijdige interventie

Vroegtijdige diagnose en behandeling kunnen de ernst van de aandoening verminderen. Het is belangrijk om bij de eerste tekenen van de aandoening medische hulp te zoeken, vooral als er een familiegeschiedenis is van Dupuytren’s contractuur.

Praktische tips voor het omgaan met contractuur van Dupuytren

Contractuur van Dupuytren is een aandoening waarbij de bindweefselstrengen in de handpalm verdikken, wat kan leiden tot een verkramping van de vingers. Deze aandoening kan de flexibiliteit van je handen ernstig beperken. Hier zijn enkele praktische tips om de symptomen te beheersen en je levenskwaliteit te verbeteren.

Volg medisch advies en laat je handen regelmatig controleren

Het is belangrijk om regelmatig een arts te raadplegen voor controle van je handen, vooral als je merkt dat je vingers minder beweeglijk worden. Een specialist kan je helpen om de voortgang van de aandoening in de gaten te houden en geschikte behandelingsopties voor te stellen. Soms kan een operatie nodig zijn om de contractuur te verlichten. Blijf altijd het medisch advies volgen om complicaties te voorkomen.

Oefeningen om de flexibiliteit van je handen te verbeteren

Fysiotherapie kan een belangrijk onderdeel zijn van je behandeling. Specifieke oefeningen voor de handen kunnen helpen om de flexibiliteit en mobiliteit te verbeteren, zelfs als de aandoening vordert. Vraag een fysiotherapeut om begeleiding bij het uitvoeren van deze oefeningen op een veilige en effectieve manier.

Pas je dagelijkse activiteiten aan om belasting van je handen te voorkomen

Bij contractuur van Dupuytren is het belangrijk om je dagelijkse activiteiten aan te passen om verdere belasting van je handen te voorkomen. Vermijd repetitieve bewegingen die de aandoening kunnen verergeren. Als je bijvoorbeeld veel schrijft of met je handen werkt, kan het nuttig zijn om pauzes in te lassen en je handen te ontspannen.

Zorg voor een comfortabele en ergonomische werkplek

Als je veel werkt met je handen, zorg er dan voor dat je werkplek ergonomisch is ingericht. Dit kan je helpen om ongemak en verdere schade aan je handen te voorkomen. Denk hierbij aan een goed afgestemde stoel en werkoppervlak en het gebruik van ergonomische hulpmiddelen die je handen minder belasten.

Overweeg chirurgische ingrepen of injecties indien nodig

In sommige gevallen kan het nodig zijn om een chirurgische ingreep te overwegen, zoals het verwijderen van de verdikte bindweefselstrengen of het uitvoeren van een fasciaire release-operatie. Een arts kan je hierover adviseren, afhankelijk van de ernst van je symptomen. Injecties met corticosteroïden kunnen ook helpen om ontstekingen te verminderen en de pijn te verlichten.

Zorg voor een gezond voedingspatroon om je algehele gezondheid te ondersteunen

Hoewel een gezond voedingspatroon de contractuur van Dupuytren niet direct zal genezen, draagt het bij aan je algehele gezondheid. Zorg ervoor dat je voeding rijk is aan voedingsstoffen die je gewrichten en bindweefsel ondersteunen, zoals vitamine C, vitamine E en omega-3-vetzuren. Dit kan helpen om je lichaam sterker te maken en je weerstand te verbeteren.

Gebruik hulpmiddelen om pijn en ongemak te verminderen

Er zijn verschillende hulpmiddelen die je kunnen helpen om pijn en ongemak te verminderen, zoals handorthesen of spalken die je vingers in een meer comfortabele positie houden. Het gebruik van deze hulpmiddelen kan helpen om verdere verstijving van de vingers te voorkomen en de flexibiliteit te behouden.

Wees geduldig en geef jezelf de tijd om te herstellen

Het omgaan met contractuur van Dupuytren kan tijd kosten. Wees geduldig met jezelf en geef je lichaam de tijd om te reageren op behandelingen of oefeningen. Het kan een langzaam proces zijn, maar met de juiste aanpak kun je de progressie van de aandoening beheersen en je levenskwaliteit verbeteren.

Overweeg alternatieve behandelingen zoals radiotherapie

In sommige gevallen kan radiotherapie, die vaak wordt toegepast bij de behandeling van tumoren, ook nuttig zijn bij het behandelen van Dupuytren’s contractuur. Deze behandeling kan helpen om het bindweefsel te verlichten en verdere verkramping te voorkomen. Bespreek met je arts of dit een optie voor jou is.

Zorg voor voldoende ontspanning en stressbeheer

Stress kan invloed hebben op je algehele gezondheid, inclusief je gewrichten en spieren. Het is belangrijk om regelmatig ontspanningstechnieken te gebruiken, zoals ademhalingsoefeningen of meditatie, om je lichaam en geest tot rust te brengen. Dit kan helpen bij het beheren van de pijn en spanning die gepaard gaan met Dupuytren’s contractuur.

Misvattingen rond contractuur van Dupuytren

De contractuur van Dupuytren is een aandoening die vaak verkeerd begrepen wordt, wat kan leiden tot onjuiste opvattingen over de oorzaak, symptomen en behandelingsopties. Deze aandoening, die voornamelijk de hand betreft, zorgt ervoor dat de pezen in de hand strak worden, wat kan leiden tot de verkorting van de pezen en de vervorming van de vingers. Veel mensen hebben onjuiste ideeën over de oorzaken en de behandelingen van deze aandoening, wat hen kan misleiden en onterecht laten denken dat er geen effectieve oplossingen bestaan.

Contractuur van Dupuytren komt alleen voor bij ouderen

Een veelvoorkomende misvatting is dat de contractuur van Dupuytren alleen voorkomt bij ouderen. Hoewel het inderdaad vaker voorkomt naarmate mensen ouder worden, kan deze aandoening zich ook op jongere leeftijd manifesteren, vooral als er een familiegeschiedenis van de aandoening is. Genetische factoren spelen een grote rol bij het ontwikkelen van Dupuytren's contractuur. Het is belangrijk om te begrijpen dat, hoewel het vaker wordt gezien bij mensen van middelbare leeftijd en ouderen, de aandoening in principe iedereen kan treffen, ongeacht de leeftijd. Ook mensen zonder een familiegeschiedenis kunnen last krijgen van de aandoening, al komt het in deze gevallen minder vaak voor.

De aandoening veroorzaakt altijd pijn

Veel mensen denken dat de contractuur van Dupuytren altijd gepaard gaat met pijn. Hoewel de aandoening in sommige gevallen pijn kan veroorzaken, is dit niet altijd het geval. In veel gevallen ervaren mensen alleen een verstijving of verstrakking van de vingers zonder dat ze pijn voelen. De symptomen beginnen vaak met een verdikking van het weefsel onder de huid, wat meestal geen pijn veroorzaakt. Pas wanneer de aandoening zich verder ontwikkelt en de vingers beginnen te buigen, kan er pijn of ongemak ontstaan. Dit proces verloopt langzaam, en in de vroege stadia merken veel mensen geen pijn. Dit kan echter veranderen naarmate de contractie van de pezen erger wordt.

Contractuur van Dupuytren is altijd het gevolg van overbelasting van de hand

Een andere misvatting is dat de contractuur van Dupuytren altijd het gevolg is van overbelasting van de hand of het verkeerd gebruiken van de handspieren. De oorzaak van deze aandoening is echter voornamelijk genetisch en wordt vaak geassocieerd met een familiegeschiedenis van de ziekte. Hoewel bepaalde activiteiten, zoals het langdurig vasthouden van gereedschap, het risico kunnen verhogen, is de hoofdoorzaak meestal genetisch bepaald. Er is geen direct verband tussen overbelasting van de hand of bepaalde beroepen en de ontwikkeling van de aandoening. Het is dus belangrijk om te begrijpen dat genetica een veel grotere rol speelt dan overbelasting. De aandoening kan zelfs ontstaan zonder enige duidelijke aanleiding van overbelasting.

Een operatie is altijd nodig om de symptomen te verlichten

Veel mensen geloven dat een operatie altijd noodzakelijk is om de symptomen van de contractuur van Dupuytren te verlichten, maar dat is niet altijd het geval. In de vroege stadia van de aandoening kan fysiotherapie helpen om de flexibiliteit van de vingers te behouden en verdere verkramping te voorkomen. Bovendien kunnen splints of braces worden gebruikt om de vingers in een rechte positie te houden. Als de aandoening verergert, kan een operatie nodig zijn, maar dit is meestal pas het geval wanneer de vingers ernstig zijn gebogen en het dagelijks functioneren wordt belemmerd. In de meeste gevallen kan het probleem beheerd worden met minder ingrijpende behandelingen. Mensen moeten dus niet meteen aan chirurgie denken als ze de diagnose krijgen.

Dupuytren’s contractuur is altijd zichtbaar aan de buitenkant

Een misverstand is dat de contractuur van Dupuytren altijd visueel merkbaar is. Hoewel het waar is dat een van de eerste tekenen van de aandoening vaak een verdikking van de huid is, kunnen de symptomen in de vroege stadia subtiel zijn. De huid kan een klein knobbeltje of een zacht weefsel ontwikkelen zonder dat er een duidelijke vervorming van de vingers is. Deze vroege stadia zijn vaak moeilijk te detecteren, vooral omdat er geen pijn is en de handfunctie nog niet merkbaar wordt beïnvloed. Zelfs als er een verdikking onder de huid is, kan het enige tijd duren voordat het zichtbaar is dat de vingers beginnen te buigen. Het is belangrijk om naar deze vroege symptomen te kijken, zodat de aandoening tijdig kan worden behandeld.

Iedereen met Dupuytren’s contractuur ontwikkelt ernstige vervorming van de vingers

Een andere misvatting is dat iedereen die deze aandoening heeft, uiteindelijk ernstige vervorming van de vingers zal ontwikkelen. Hoewel de contractuur van Dupuytren kan leiden tot gebogen vingers, ontwikkelt dit zich niet altijd tot een ernstig probleem. Veel mensen hebben een lichte vorm van de aandoening die nauwelijks hun dagelijks leven beïnvloedt. Bij anderen kan de aandoening zich in de loop van de tijd verergeren, maar niet iedereen heeft de meest ernstige vorm. In veel gevallen kan de aandoening stabiel blijven of slechts langzaam verergeren, vooral wanneer de juiste behandelingen worden toegepast, zoals het aanpassen van de handbewegingen of het dragen van braces.

Contractuur van Dupuytren is altijd moeilijk te behandelen

Er is een misverstand dat de contractuur van Dupuytren altijd moeilijk te behandelen is, maar dit is niet noodzakelijk waar. Hoewel de aandoening chronisch kan zijn, zijn er verschillende effectieve behandelingsopties beschikbaar. In de vroege stadia kunnen niet-invasieve behandelingen zoals het dragen van een handbrace of het ondergaan van beeldvormende onderzoeken om de ernst te bepalen, vaak helpen om de voortgang van de ziekte te stoppen of te vertragen. In sommige gevallen kan een injectie met een enzym, zoals Collagenase, worden gebruikt om de verharding van de pezen te verminderen. Pas als deze behandelingen niet effectief zijn, kan een operatie noodzakelijk zijn.