Absence: Type epilepsieaanval met kortdurende afwezigheid

Absence: Type epilepsieaanval met kortdurende afwezigheid Een absence is een vorm van epilepsie waarbij een kind vaak gaat staren of dagdromen, en daardoor kortdurend afwezig is. Er kunnen ook kortstondige automatische bewegingen optreden. Bij absence-epilepsie ontstaat een korte verstoring van de hersenfunctie door abnormale elektrische activiteit in de hersenen. Deze aandoening veroorzaakt geen blijvende schade aan de hersenen en kan goed worden behandeld met medicatie en/of leefstijladviezen.

Synoniemen absence

In de medische literatuur kent het woord absence nog twee synoniemen zoals:
  • absence-epilepsie
  • petit mal

Epidemiologie aandoening: Vooral bij kinderen

Absences, een type van gegeneraliseerde epileptische aanval, komen vaak voor bij kinderen en adolescenten, maar kunnen ook volwassenen treffen. Deze aanvallen zijn een veelvoorkomende manifestatie van gegeneraliseerde epilepsiesyndromen zoals absence-epilepsie bij kinderen en juveniele absence-epilepsie.

Incidentie en prevalentie
De geschatte incidentie van absence-aanvallen is 1 op de 2000 kinderen per jaar. De prevalentie varieert wereldwijd en hangt af van diagnostische criteria, met een hogere frequentie gerapporteerd in populaties met toegang tot geavanceerde medische zorg.

Leeftijd en geslachtsverschillen
Absences komen het meest voor bij kinderen tussen de 4 en 10 jaar en zijn iets vaker aanwezig bij meisjes dan bij jongens. De aanvallen verdwijnen vaak tijdens de adolescentie, hoewel sommige patiënten doorgaan met andere vormen van epilepsie.

Geografische variatie
Hoewel absences wereldwijd voorkomen, lijken genetische en omgevingsfactoren bij te dragen aan kleine geografische verschillen in de prevalentie. Studies tonen hogere detectiepercentages aan in regio's met betere toegang tot diagnostische faciliteiten.

Mechanisme

Absence-aanvallen worden veroorzaakt door abnormale neuronale activiteit in de hersenen, met name binnen het thalamocorticale netwerk. Dit resulteert in een kortdurende verstoring van bewustzijn zonder motorische symptomen.

Neuronale betrokkenheid
Tijdens een absence-aanval wordt een typische 3 Hz spike-and-wave activiteit op een elektro-encefalogram (EEG) waargenomen. Dit patroon wordt gegenereerd door een abnormale interactie tussen thalamische en corticale neuronen.

Rol van neurotransmitters
Dysfuncties in de balans tussen exciterende en inhiberende neurotransmitters, zoals glutamaat en gamma-aminoboterzuur (GABA), dragen bij aan de pathofysiologie van absences. Overmatige inhibitie binnen het thalamocorticale circuit speelt een cruciale rol.

Genetische invloeden
Absences zijn vaak gerelateerd aan genetische predisposities. Specifieke genen die betrokken zijn bij ionkanaalregulatie, zoals CACNA1H en GABRG2, zijn geassocieerd met een verhoogde gevoeligheid voor gegeneraliseerde epileptische aanvallen.

Oorzaken: Abnormale elektrische activiteit van het hart

Een abnormale elektrische activiteit van de hersenen leidt tot een verstoring van de hersenfunctie die gewoonlijk minder dan vijftien seconden aanhoudt. In sommige gevallen worden de aanvallen uitgelokt door knipperende lichten, of door hyperventilatie (wanneer de patiënt sneller en dieper dan gebruikelijk ademt).

Risicofactoren

Verschillende genetische en omgevingsfactoren dragen bij aan het risico op absences.

Genetische aanleg
Familiaire epilepsiegeschiedenis verhoogt het risico op absences. Mutaties in genen die betrokken zijn bij neuronale prikkelbaarheid zijn een bekende risicofactor.

Triggers en omgevingsfactoren
Hyperventilatie, slaaptekort en stress worden vaak gemeld als triggers voor absence-aanvallen. Ook lichtflitsen of specifieke visuele prikkels kunnen aanvallen uitlokken bij gevoelige patiënten.

Leeftijd en ontwikkeling
De piekleeftijd voor absences ligt tussen de 4 en 10 jaar, wat suggereert dat hersenrijping een rol speelt bij het ontstaan van deze aanvallen.

Risicogroepen

Specifieke groepen lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van absences vanwege genetische en omgevingsfactoren.

Kinderen met familiaire epilepsie
Kinderen van wie de ouders of andere familieleden epilepsie hebben, lopen een hoger risico op absences, vooral wanneer de familiegeschiedenis gegeneraliseerde epilepsieën omvat.

Kinderen met ontwikkelingsstoornissen
Patiënten met ontwikkelingsstoornissen, zoals autismespectrumstoornissen of verstandelijke beperkingen, vertonen een verhoogde gevoeligheid voor absence-aanvallen.

Patiënten blootgesteld aan triggers
Kinderen en adolescenten die vaak worden blootgesteld aan bekende triggers, zoals stress of overmatige hyperventilatie, behoren ook tot de risicogroepen.

Absences gepaard met andere aanvallen

Absences treden soms op met andere soorten aanvallen, zoals gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen (grand mal aanvallen), samentrekkingen of schokken (myoclonus), of het plotseling verlies van spierkracht (atonische aanvallen).

Symptomen: Kortdurende afwezigheid, vaak met staren

Voor de aanval
De aanval valt op voorhand niet aan te voelen. Soms gaat een hyperventilatie-aanval hieraan vooraf of heel af en toe resulteert het kijken naar flikkerende lichten ook naar een absence-aanval.

Tijdens de aanval
De meeste absence-aanvallen duren slechts enkele seconden waarbij de patiënt gaat staren. Tijdens de kortdurende afwezigheid stopt een patiënt ook met lopen en start hij enkele seconden later opnieuw met het lopen. Ook bij het praten stopt hij soms midden in een zin en voltooit hij de zin pas enkele seconden later. Tijdens een aanval staat het lichaam met andere woorden even op een “pauzestand” want na de aanval gaat de patiënt gewoon weer door met de activiteit waarmee hij bezig was. Valpartijen treden niet op tijdens een absence-aanval. Ingrijpen is niet nodig maar de patiënt kan wel informatie misen.

Na de aanval
Direct na de aanval is de patiënt helemaal wakker, denkt hij helder en is hij zich niet bewust van de absence-aanval. Verwardheid is met andere woorden geen symptoom van absence-epilepsie.

Typische aanvallen
Bij een typische aanval treden veranderingen in alertheid (bewustzijn) op. Enkele voorbeelden hiervan zijn staren, een gebrek aan bewustzijn van de omgeving, een plotselinge stilstand in beweging, praten, … Daarnaast zijn veranderingen in de spieractiviteit aanwezig, zoals niet bewegen, friemelen met de handen, trillende oogleden, smakkende lippen, kauwen, …

Atypische aanvallen
Sommige absence-aanvallen beginnen langzamer en duren langer. Dit zijn atypische absence-aanvallen. De symptomen zijn vergelijkbaar met typische absence-aanvallen, maar de veranderingen in de spieractiviteit vallen hierbij meer op.

Alarmsymptomen

Het tijdig herkennen van alarmsymptomen is essentieel voor een vroege diagnose en effectieve opvolging.

Kortdurend bewustzijnsverlies
Plotseling staren met een kortdurend bewustzijnsverlies, vaak zonder reactie op externe prikkels, is een kenmerkend symptoom van absences.

Abrupte onderbrekingen van activiteit
Kinderen stoppen vaak abrupt met hun activiteiten, zoals praten of schrijven, en hervatten deze direct na de aanval zonder zich hiervan bewust te zijn.

Frequentie van aanvallen
Meerdere aanvallen per dag zijn kenmerkend voor absence-epilepsie en vereisen snelle medische beoordeling.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek
De arts voert een grondig lichamelijk en neurologisch onderzoek uit om de symptomen van een absence op te sporen.

Diagnostisch onderzoek
Een elektro-encefalografie (EEG: hersenfilmpje) is nodig om de elektrische activiteit in de hersenen te controleren. Patiënten met epileptische aanvallen hebben namelijk vaak abnormale elektrische activiteit, hetgeen af te lezen valt uit de onderzoeksresultaten van een EEG (hersenfilmpje). Bij sommige patiënten is het hersengebied zichtbaar waar de epileptische aanvallen beginnen. De hersenen zijn voorts normaal na een aanval of tussen aanvallen. Verder is een bloedonderzoek nodig zodat de arts mogelijk andere aandoeningen opspoort of uitsluit die deze aanvallen mogelijk veroorzaken. Andere beeldvormende onderzoeken zoals een CT-scan of MRI-scan van het hoofd zijn nuttig om de oorzaak en de plaats van het probleem in de hersenen te lokaliseren.

Behandeling via medicatie en leefregels

Medicatie
De behandeling van absence-epilepsie bestaat uit geneesmiddelen (anti-epileptica). De arts volgt de patiënt hierbij op omdat soms medicatiewijzigingen nodig zijn. Na verloop van tijd maakt de arts opnieuw een hersenfilmpje en als er geen abnormale hersenactiviteit meer aanwezig is, probeert hij de medicatie af te bouwen. Soms lukt dit echter niet en schrijft hij opnieuw medicatie voor.

Leefregels
Verder zijn veranderingen in de levensstijl nodig voor zowel volwassenen als kinderen. Zo is ouderlijk toezicht gewenst wanneer een kind in bad gaat, gaat zwemmen of aan het verkeer deelneemt. Daarnaast is klimmen op grote hoogtes afgeraden. In zeer ernstige gevallen is een operatie vereist.

Prognose epilepsieaanvallen

Absence-aanvallen hebben over het algemeen een goede prognose, vooral bij tijdige diagnose en behandeling.

Behandelbaarheid
Met geschikte anti-epileptica, zoals ethosuximide of valproïnezuur, ervaren de meeste patiënten een aanzienlijke vermindering van aanvallen.

Langetermijneffecten
Hoewel absences vaak verdwijnen tijdens de adolescentie, kan een klein percentage patiënten andere vormen van epilepsie ontwikkelen.

Complicaties van de ziekte

De aanvallen (episodes) van kortdurende afwezigheid gebeuren meermaals per dag (tientallen tot honderden keren) waardoor mensen soms onterecht denken dat de patiënt een gebrek aan aandacht heeft, zit te dagdromen of ander wangedrag vertoont. Dit interfereert dan met de school- en studieactiviteiten. Voor de omgeving heeft de patiënt onverklaarbare moeilijkheden op school en bij het studeren. Het opmerken van deze symptomen duurt soms lang (weken tot maanden). Wel is het zo dat “dagdromen” of 'staren' niet steeds gelijkstaat met absence-epilepsie, want gewoon dagdromen of staren is een vaak voorkomende activiteit, vooral bij kinderen.


Synoniemen van absence

In de medische literatuur kent het woord "absence" nog twee synoniemen:
  • absence-epilepsie
  • petit mal

Epidemiologie: Vooral bij kinderen

Absence-aanvallen komen het vaakst voor bij kinderen jonger dan twintig jaar. De piekincidentie ligt bij kinderen van zes tot twaalf jaar. De aandoening komt drie keer vaker voor bij meisjes dan bij jongens.

Oorzaken: Abnormale elektrische activiteit van de hersenen

Een abnormale elektrische activiteit van de hersenen leidt tot een verstoring van de hersenfunctie die gewoonlijk minder dan vijftien seconden aanhoudt. In sommige gevallen worden de aanvallen uitgelokt door knipperende lichten of door hyperventilatie (wanneer de patiënt sneller en dieper dan gebruikelijk ademt).

Absences gecombineerd met andere aanvallen

Absences kunnen soms optreden in combinatie met andere soorten aanvallen, zoals gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen (grand mal aanvallen), samentrekkingen of schokken (myoclonus), of het plotseling verlies van spierkracht (atonische aanvallen).

Symptomen: Kortdurende afwezigheid, vaak met staren

Voor de aanval
Een absence-aanval valt niet van tevoren aan te voelen. Soms kan hyperventilatie of het kijken naar flikkerende lichten een aanval uitlokken.

Tijdens de aanval
De meeste absence-aanvallen duren slechts enkele seconden waarbij de patiënt gaat staren. Tijdens de kortdurende afwezigheid stopt de patiënt ook met lopen en hervat hij deze activiteit enkele seconden later. Ook kan hij midden in een zin stoppen met praten en deze pas later afmaken. Tijdens een aanval staat het lichaam als het ware op "pauze", waarna de patiënt weer verder gaat met de activiteit waarmee hij bezig was. Valpartijen treden niet op tijdens een absence-aanval. Ingrijpen is niet nodig, maar de patiënt kan wel informatie missen.

Na de aanval
Direct na de aanval is de patiënt volledig wakker, denkt helder en is zich niet bewust van de absence-aanval. Verwardheid is dus geen symptoom van absence-epilepsie.

Typische aanvallen
Bij een typische aanval treden veranderingen in alertheid (bewustzijn) op, zoals staren, een gebrek aan bewustzijn van de omgeving en plotselinge stilstand in beweging of praten. Daarnaast kunnen er veranderingen in de spieractiviteit optreden, zoals niet bewegen, friemelen met de handen, trillende oogleden, smakkende lippen of kauwen.

Atypische aanvallen
Sommige absence-aanvallen beginnen langzamer en duren langer. Dit zijn atypische absence-aanvallen. De symptomen zijn vergelijkbaar met die van typische absence-aanvallen, maar de veranderingen in de spieractiviteit vallen hierbij meer op.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek
De arts voert een grondig lichamelijk en neurologisch onderzoek uit om de symptomen van een absence op te sporen.

Diagnostisch onderzoek
Een elektro-encefalografie (EEG) is nodig om de elektrische activiteit in de hersenen te controleren. Patiënten met epileptische aanvallen hebben vaak abnormale elektrische activiteit, wat te zien is op de EEG-resultaten. Bij sommige patiënten is het hersengebied zichtbaar waar de epileptische aanvallen beginnen. De hersenen zijn normaal na een aanval of tussen aanvallen. Verder is een bloedonderzoek nodig om andere aandoeningen uit te sluiten die de aanvallen kunnen veroorzaken. Andere beeldvormende onderzoeken zoals een CT-scan of MRI-scan van het hoofd zijn nuttig om de oorzaak en locatie van het probleem in de hersenen te bepalen.

Diagnostische tabel voor absence

Absence is een type epileptische aanval die vooral voorkomt bij kinderen. Het wordt gekarakteriseerd door plotselinge periodes van bewustzijnsverlies, meestal van korte duur, die vaak gepaard gaan met een onbewuste staar of kleine bewegingen zoals knipperen van de ogen. Absence-aanvallen kunnen variëren in frequentie en ernst, van enkele seconden tot langer, en worden vaak niet opgemerkt door de patiënt zelf.

Type / GradatieSymptomenDiagnostische methoden en oorzaken
Kleine absenceDe patiënt vertoont korte periodes van bewustzijnsverlies, die vaak gepaard gaan met een starende blik of automatische bewegingen zoals lipbewegingen of handgebaren. De aanval duurt meestal maar enkele seconden.Een beeldvormend onderzoek, zoals een EEG (elektro-encefalogram), wordt vaak gebruikt om de aanvallen te bevestigen door het meten van de abnormale hersenactiviteit die typisch is voor absence-aanvallen. Artsen kunnen ook medicatie voorschrijven, zoals anti-epileptica, die de aanvallen kunnen helpen verminderen.
Complexe absenceDe aanvallen zijn langer en kunnen verwardheid veroorzaken nadat de aanval is afgelopen. Patiënten kunnen ook ongewone bewegingen vertonen zoals kauwen of staren. Deze vorm van absence kan ook geassocieerd worden met andere neurologische symptomen.Bij complexe absence kan een uitgebreider beeldvormend onderzoek nodig zijn om te controleren op andere neurologische aandoeningen, zoals hersenenaandoeningen. Het kan ook nuttig zijn om het elektrolytgehalte en andere bloedwaarden te controleren door middel van een bloedonderzoek.
Absence bij volwassenenHoewel absence-aanvallen vaker bij kinderen voorkomen, kunnen ze ook bij volwassenen optreden. Deze vorm van absence is vaak moeilijker te diagnosticeren en kan een langere duur hebben dan bij kinderen. Het kan moeilijker te herkennen zijn, omdat de symptomen subtieler zijn.Volwassenen die last hebben van absence-aanvallen kunnen worden onderzocht door middel van een uitgebreid neurologisch onderzoek en aanvullende beeldvormende onderzoeken, zoals een bloedonderzoek om te controleren op onderliggende oorzaken van de aanvallen.
Primair of secundairIn sommige gevallen kunnen absence-aanvallen voortkomen uit een andere neurologische aandoening zoals kanker of een herseninfarct. Deze aanvallen kunnen zwaarder zijn en gepaard gaan met andere symptomen zoals hoofdpijn, spierspasmen, of verlamming van ledematen.Primair betekent dat de absence-aanvallen op zichzelf staan, terwijl secundair betekent dat ze het gevolg zijn van een onderliggende aandoening. Diagnostische tests, zoals een bloedonderzoek en EEG, kunnen helpen bij het vaststellen van de oorzaak.
Abstinente periodesTussen de aanvallen door kunnen patiënten vaak een periode van normale werking ervaren zonder duidelijke symptomen. Dit kan het moeilijk maken om de aandoening te herkennen, vooral als de aanvallen zeldzaam zijn.Een arts kan periodieke controles aanbevelen, evenals medicatie om de frequentie van aanvallen te verminderen. Regelmatige follow-ups met mentale gezondheid zorgverleners kunnen ook nuttig zijn om het welzijn van de patiënt te ondersteunen.

Behandeling via medicatie en leefregels

Medicatie
De behandeling van absence-epilepsie bestaat uit anti-epileptica. De arts volgt de patiënt nauwgezet op, omdat soms aanpassingen in de medicatie nodig zijn. Na verloop van tijd kan de arts opnieuw een EEG maken, en als er geen abnormale hersenactiviteit meer aanwezig is, kan hij proberen de medicatie af te bouwen. Soms lukt dit niet en is verdere medicatie noodzakelijk.

Leefregels
Levensstijlveranderingen zijn belangrijk voor zowel volwassenen als kinderen. Ouderlijk toezicht is gewenst wanneer een kind in bad gaat, gaat zwemmen of aan het verkeer deelneemt. Daarnaast wordt klimmen op grote hoogtes afgeraden. In zeer ernstige gevallen kan een operatie noodzakelijk zijn.

Prognose van epilepsieaanvallen

Ongeveer drie op de vier patiënten reageren goed op anti-epileptica en zijn klachtenvrij tegen de puberteit.

Complicaties van de aandoening

Absence-aanvallen kunnen meerdere keren per dag optreden (tientallen tot honderden keren), waardoor mensen soms ten onrechte denken dat de patiënt een gebrek aan aandacht heeft, dagdroomt of zich misdraagt. Dit kan interfereren met school- en studieactiviteiten. Voor de omgeving kunnen de onverklaarbare moeilijkheden op school en bij het studeren verwarrend zijn. Het opmerken van deze symptomen kan soms weken tot maanden duren. Het is echter belangrijk op te merken dat "dagdromen" of "staren" niet altijd gelijkstaat aan absence-epilepsie, aangezien gewoon dagdromen of staren veelvoorkomende activiteiten zijn, vooral bij kinderen.

Preventie en levensstijlveranderingen

Hoewel absences niet altijd te voorkomen zijn, kunnen bepaalde levensstijlveranderingen helpen om de frequentie en ernst van de aanvallen te verminderen:
  • Zorg voor voldoende slaap en een regelmatig slaappatroon.
  • Vermijd triggers zoals knipperende lichten en overmatige stress.
  • Eet een gezond en evenwichtig voedingspatroon.
  • Blijf fysiek actief met regelmatige lichaamsbeweging.
  • Bespreek met een arts het gebruik van anti-epileptica en volg de voorgeschreven behandeling nauwgezet.

Praktische tips voor het leven met / omgaan met absence

Absence, ook wel bekend als petit mal-epilepsie, is een type epileptische aanval die gekarakteriseerd wordt door korte perioden van bewustzijnsverlies. Deze aanvallen duren meestal maar een paar seconden en kunnen moeilijk opgemerkt worden. Het is belangrijk om te weten hoe je ermee omgaat om de veiligheid te waarborgen en de impact op het dagelijks leven te minimaliseren. Hier volgen enkele praktische tips.

Herken de symptomen van absence

Absence-aanvallen gaan vaak gepaard met een plotselinge stopzetting van activiteiten, een leeg of afwezige blik en geen reactie op omgevingsstimuli. Het is belangrijk om deze symptomen te herkennen, zowel voor jezelf als voor mensen in je omgeving, zodat er snel op kan worden gereageerd. Je arts kan medicijnen voorschrijven die helpen om de frequentie en ernst van de aanvallen te verminderen, zoals medicatie tegen epilepsie.

Zorg voor een veilige omgeving

Omdat iemand met absence tijdelijk het bewustzijn kan verliezen, is het belangrijk om een veilige omgeving te creëren. Zorg ervoor dat gevaarlijke voorwerpen uit de buurt zijn en dat je niet op plekken komt waar je kunt vallen, zoals trappen of drukke verkeerswegen. Het dragen van beschermende maatregelen, zoals een helm, kan nuttig zijn als je gevoelig bent voor vallen tijdens een aanval.

Medische opvolging en controleafspraken

Absence vereist regelmatige medische controle om de voortgang van de ziekte te monitoren en om de behandeling aan te passen. Zorg ervoor dat je de nodige beeldvormende onderzoeken en andere diagnostische tests ondergaat om de oorzaak en de frequentie van de aanvallen goed te begrijpen. Bij het beheren van je medicatie is het van groot belang om op tijd naar controleafspraken te gaan, zodat de arts de dosis kan aanpassen indien nodig.

Leef een gezonde levensstijl

Hoewel absence zelf niet direct te genezen is, kan een gezonde levensstijl helpen om de frequentie van aanvallen te verminderen. Zorg voor voldoende slaap, aangezien vermoeidheid een bekende trigger voor epileptische aanvallen is. Een evenwichtig voedingspatroon kan ook bijdragen aan het behouden van een goed energielevel en het ondersteunen van je algehele gezondheid. Vermijd alcohol, omdat dit de effectiviteit van je medicatie kan beïnvloeden en aanvallen kan uitlokken.

Communicatie en ondersteuning

Het kan nuttig zijn om met je omgeving te communiceren over je aandoening, zodat anderen weten wat ze moeten doen in geval van een aanval. Deel je ervaringen met vrienden, familie en collega's zodat zij weten hoe ze je kunnen helpen. Daarnaast kan het nuttig zijn om deel te nemen aan een steungroep voor mensen met epilepsie, waar je ervaringen kunt uitwisselen en ondersteuning kunt krijgen van anderen die hetzelfde doormaken.

Blijf actief en betrokken

Absence betekent niet dat je je volledig terug moet trekken uit het leven. Blijf actief door middel van geschikte fysieke activiteiten en betrokken bij sociale evenementen. Het is belangrijk om je geest actief te houden en sociaal verbonden te blijven, aangezien isolatie en stress de symptomen kunnen verergeren. Vraag je arts om advies over welke activiteiten geschikt zijn gezien je toestand.

Misvattingen rond absence: type epilepsieaanval met kortdurende afwezigheid

Absence-aanvallen zijn een type epileptische aanval die vaak moeilijk te herkennen zijn, vooral omdat ze meestal kort duren en geen fysiek geweld vertonen. Er zijn verschillende misvattingen over deze aanvallen die leiden tot verwarring en verkeerde diagnoses.

Absence-aanvallen zijn altijd makkelijk te herkennen

Absence-aanvallen kunnen vaak onopgemerkt blijven, vooral omdat de persoon gewoon even wegkijkt of lijkt te staren. De afwezigheid kan slechts enkele seconden duren, en soms lijkt het gewoon een moment van afleiding of concentratieverlies. Dit kan moeilijk te onderscheiden zijn van normale dagdromerij, wat leidt tot misverstanden over de aard van de aanval.

Absence-aanvallen zijn slechts een kinderprobleem

Hoewel absence-aanvallen vaker bij kinderen worden gediagnosticeerd, kunnen ze ook bij volwassenen optreden. Ze kunnen vaak over het hoofd worden gezien bij volwassenen, aangezien de symptomen subtieler zijn of verwarren met andere gezondheidsproblemen, zoals psychische stoornissen of vermoeidheid.

Er is geen behandeling voor absence-aanvallen

Er zijn effectieve behandelingen beschikbaar voor mensen die lijden aan absence-aanvallen. De meest voorkomende behandeling bestaat uit medicatie, zoals medicatie die specifiek gericht is op het stabiliseren van de elektrische activiteit in de hersenen. Naast medicatie kunnen veranderingen in levensstijl ook bijdragen aan het beheersen van de aanvallen.

Absence-aanvallen zijn gevaarlijker dan andere vormen van epilepsie

Hoewel absence-aanvallen vervelend kunnen zijn en de kwaliteit van leven beïnvloeden, zijn ze over het algemeen minder gevaarlijk dan sommige andere vormen van epilepsie, zoals tonisch-clonische aanvallen. Dit betekent echter niet dat ze geen invloed kunnen hebben op het dagelijkse leven, vooral als ze niet goed worden beheerd.

Absence-aanvallen hebben altijd een duidelijke oorzaak

In veel gevallen is de oorzaak van absence-aanvallen onbekend. Hoewel ze vaak worden geassocieerd met genetische factoren, kunnen andere onderliggende oorzaken zoals hersenenbeschadiging of stofwisselingsproblemen ook bijdragen aan het ontstaan van deze aanvallen.

Absence-aanvallen zijn geen echte epilepsie

Absence-aanvallen zijn een erkend type epileptische aanval. Het is belangrijk om ze serieus te nemen en ze correct te behandelen. Ze kunnen, hoewel vaak mild, bijdragen aan grotere gezondheidsproblemen als ze niet op de juiste manier worden beheerd.

Absence-aanvallen komen altijd met duidelijke symptomen

De symptomen van een absence-aanval kunnen variëren. Sommige mensen hebben slechts een korte periode van afwezigheid, terwijl anderen misschien een verlies van bewustzijn ervaren. De symptomen kunnen subtiel zijn en worden soms alleen opgemerkt door iemand die dicht bij de persoon staat. Het is belangrijk om alert te zijn op zelfs de kleinste veranderingen in gedrag of reactie.

Lees verder

© 2017 - 2025 Miske, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Absence is een vorm van epilepsieAbsence is een vorm van epilepsieLichte epilepsie komt soms voor bij kinderen. Bij 1 op de 2000 kinderen is er sprake van deze lichte epilepsie, ook wel…
Wat te doen bij een epilepsie aanval?Wat te doen bij een epilepsie aanval?Epilepsie of ook wel vallende ziektegenoemd, komt in Nederland redelijk vaak voor. Ongeveer 90.000 mensen in Nederland h…
Absence epilepsie: plotselinge kortdurende bewustzijnsdalingAbsence epilepsie: plotselinge kortdurende bewustzijnsdalingAbsence betekent afwezigheid en wordt wel omschreven als kortstondige bewustzijnsdaling of kortstondig bewustzijnsverlie…
Epileptische aanvallenEpilepsie is een aandoening waarbij een persoon getroffen wordt door vaker terugkerende aanvallen waarbij de motoriek, d…
Huidgezwellen met verhoogd risico op huidkankerHuidgezwellen met verhoogd risico op huidkankerEnkele huidaandoeningen verhogen het risico op het ontwikkelen van huidkanker. Ook kunnen sommige huidafwijkingen al een…
Sturge-Weber-syndroom: Symptomen aan hersenen, huid en ogenSturge-Weber-syndroom: Symptomen aan hersenen, huid en ogenHet Sturge-Weber-syndroom is een zeldzame aandoening. Een kind met deze aandoening heeft een wijnvlek (meestal op het ge…
Bronnen en referenties
  • Geraadpleegd op 15 januari 2017:
  • Absence epilepsie, http://www.epilepsievereniging.nl/ouders/wat-is-epilepsie/syndromen/absence-epilepsie/
  • Absence seizure, https://medlineplus.gov/ency/article/000696.htm
  • Absence, http://www.epilepsievereniging.nl/ouders/wat-is-epilepsie/syndromen/absence-epilepsie/behandeling/
  • Absence-epilepsie, http://www.kinderneurologie.eu/ziektebeelden/epilepsie/absence.php
  • Behandeling, http://www.epilepsievereniging.nl/ouders/wat-is-epilepsie/syndromen/absence-epilepsie/behandeling/
  • Coëlho, Medisch Zakwoordenboek, digitale editie, versie 2010
  • Kenmerken, http://www.epilepsievereniging.nl/ouders/wat-is-epilepsie/syndromen/absence-epilepsie/kenmerken/
  • Typical absence seizures (petit mal), boek: Clinical Medicine, Door: Parveen Kumar, Michael Clark, Uitgever: Elsevier, ISBN: 9780702029936, blz. 1140
Miske (4.039 artikelen)
Laatste update: 09-03-2025
Rubriek: Mens en Gezondheid
Subrubriek: Aandoeningen
Bronnen en referenties: 9
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.
Medische informatie…
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg bij medische problemen en/of vragen altijd een arts.