Pancolitis: Ontsteking van gehele dikke darm met diarree
Pancolitis is een vorm van colitis ulcerosa, hetgeen een chronische inflammatoire darmaandoening (ontstekingsziekte) is. Bij pancolitis is de gehele dikke darm chronisch ontstoken. De precieze oorzaak van pancolitis is niet gekend. De symptomen zijn variabel in ernst, en ontstaan uit onder andere diarree, buikpijn en koorts. De ontsteking van de gehele dikke darm is te behandelen met medicijnen, maar soms is een operatie noodzakelijk. Pancolitis leidt mogelijk tot dikkedarmkanker indien de symptomen onbehandeld blijven en verergeren, en daarnaast zijn nog andere complicaties mogelijk.
Synoniemen van aandoening
De volledige naam van pancolitis is ‘pancolitis ulcerosa’. Soms is de ziekte bekend als ‘totale colitis’ of ‘universele colitis’.
Epidemiologie van chronische darmaandoening
Mensen tussen de leeftijd van vijftien tot dertigjaar oud zijn het vaakst door pancolitis, al komt de aandoening mogelijk bij iedereen tot stand. Mannen en vrouwen zijn even vaak getroffen. Verder is de prevalentie van de ziekte hoger in Noordwest-Europa en Amerika dan in andere geografische locaties. In Azië zijn het minste aantal patiënten gerapporteerd, vermoedelijk door de betere voeding die mensen daar consumeren. Exacte incidentie- of prevalentiecijfers zijn tot slot niet gevonden in de geraadpleegde literatuur.
Oorzaken van vorm van colitis ulcerosa
Colitis ulcerosa is een chronische
auto-immuunziekte waarbij een
ontsteking aanwezig is van het slijmvlies van de dikke darm (colon) en de endeldarm (rectum). Het lichaam bestrijdt hierbij het eigen gezond weefsel in plaats van vreemde indringers. Aan het einde van de dikke darm bevindt zich de endeldarm, die ontlasting opslaat voordat deze het lichaam verlaat. Bij colitis ulcerosa ontstaan kleine zweren op de bekleding van de dikke darm die in staat zijn om pus en slijm te produceren. Dit leidt tot
buikpijn, diarree en rectaal bloedverlies. Circa één op de vijf patiënten met colitis ulcerosa, lijdt aan pancolitis. Bij pancolitis is de gehele binnenwand van de dikke darm ontstoken, in tegenstelling tot colitis ulcerosa, waarbij enkel de bekleding van de dikke darm aangetast is.
Risicofactoren van darmziekte
De exacte oorzaak van colitis ulcerosa is niet bekend, maar wetenschappers vermoeden dat sprake is van een combinatie van factoren: aandoeningen, een genetische aanleg en omgevingsfactoren.
Aandoeningen
Diverse aandoeningen verhogen mogelijk de kans op

Roken is een risicofactor voor pancolitis /
Bron: Geralt, Pixabay Omgevingsfactoren
Pancolitis ontstaat daarnaast mogelijk sneller bij volgende omgevingsfactoren:
- bepaalde diëten
- het gebruik van bepaalde medicijnen zoals corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmers) of immunosuppressiva (medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken), een griepvaccinatie
- luchtvervuiling
- roken
- sanitaire voorzieningen en hygiëne
- stress en angst (deze verergeren vaak ook de klachten)
- voeding zoals:
- alcohol
- bessen en vijgen
- cafeïne
- droge vruchten
- gebakken producten en vet voedsel
- koolzuurhoudende dranken
- pickles
- pittig eten en pittige sauzen
- popcorn
- verwerkt vlees
- vezelrijk voedsel (zoals bonen, zemelen, noten en zaden) en vitamine B6
- zuivelproducten

Patiënten met pancolitis zijn chronisch vermoeid /
Bron: Unsplash, PixabaySymptomen: Buikpijn en diarree
Bij pancolitis ervaren patiënten mogelijk symptomen met tussenperioden. Vaak verdwijnen de klachten met een behandeling, maar opflakkeringen komen voor. De belangrijkste symptomen van pancolitis zijn:
Diagnose en wanneer een arts bezoeken
Lichamelijk onderzoek
Bij het diagnosticeren van pancolitis bevraagt de arts de patiënt over de aanwezige klachten, de algemene gezondheid en de
medische geschiedenis. De arts voert daarna een lichamelijk onderzoek uit om deze tekenen en eventuele andere symptomen op te sporen. Verder is een ontlastingsstaaltje nodig, omdat de arts wil weten of sprake is van een onderliggende infectie of ontsteking.
Diagnostisch onderzoek
Als de arts vermoedt dat de patiënt lijdt aan een
inflammatoire darmaandoening (ontstekingsaandoening van de darm), bestelt hij nog andere diagnostische onderzoeken waaronder:
- een bloedonderzoek om te kijken naar celaantallen en inflammatoire markers.
- een colonoscopie (inwendig kijkonderzoek van de dikke darm) met een biopsie (stukje verdacht weefsel wegnemen en microscopisch laten onderzoeken)
- een CT-scan van de buik om ernstige complicaties in de buik uit te sluiten als de patiënt andere symptomen heeft
- een röntgenfoto van de buik
Behandeling via medicatie en chirurgie
De behandeling van pancolitis hangt af van de ernst van de aandoening is alsook de levenskwaliteit van de patiënt. Voor pancolitis bestaat geen genezing, maar de arts is wel in staat om de symptomen te verminderen zodat de patiënt in remissie is. De twee soorten behandelingen die anno oktober 2020 beschikbaar zijn voor pancolitis zijn medicatie en chirurgie. Daarnaast is een andere voedings- en levensstijl in veel gevallen aanbevolen.

Diverse medicijnen bieden soelaas voor de chronische darmziekte /
Bron: Stevepb, PixabayMedicatie
De vier belangrijkste vormen van medicatie die de arts voorschrijft voor de behandeling van pancolitis zijn:
- aminosalicylaten (ASA's): Deze geneesmiddelen verminderen ontstekingen. Het geneesmiddel is verkrijgbaar als een tablet of capsule, als zetpil in het rectum of als een klysma. De arts schrijft deze medicatie voor bij patiënten met milde of matige klachten. Aminosalicylaten veroorzaken zelden bijwerkingen.
- biologische medicijnen: Biologische medicijnen richten zich op specifieke componenten van het immuunsysteem die bij ontstekingen betrokken zijn. De toediening van deze geneesmiddelen gebeurt via een intraveneuze (via een ader) infusie of een injectie.
- corticosteroïden: Corticosteroïden zijn krachtige ontstekingsremmende medicijnen die via de mond of via een klysma toe te dienen zijn. De arts zet deze medicijnen niet in voor een langdurige behandeling, omdat corticosteroïden mogelijk ernstige bijwerkingen veroorzaken, zoals osteoporose en cataract (oogziekte met vertroebeling van de ooglens).
- immunomodulatoren: Immunomodulatoren, ook gekend als immunosuppressiva, verminderen de activiteit van het immuunsysteem. Ze zijn in te nemen als een tablet en behandelen milde of gematigde opflakkeringen (terugkeer van symptomen). Omdat het immuunsysteem hierdoor minder goed werkt, zijn de patiënten wel meer kwetsbaar voor infecties en voor bloedarmoede (anemie).
Chirurgie
Als opflakkeringen een ernstige invloed hebben op de kwaliteit van leven van een patiënt, of de patiënt reageert niet op medicijnen, dan voert de arts mogelijk een operatie uit. De arts verwijdert de dikke darm dan volledig (
colectomie). Op deze manier treedt colitis ulcerosa niet meer op. Wel zijn enkele consequenties verbonden aan deze operatie. Nadat de dikke darm is verwijderd, verlaat het afval het lichaam via een gat in de buik uit de dunne darm. Het afval gaat over in een speciale zak, bekend als een ileostoma (stoma). Op een later tijdstip voert de arts een tweede operatie uit om een inwendig zakje (ileoanale zak) te maken. Dit zakje verbindt de dunne darm met de anus, waardoor ontlasting normaal kan passeren.

Een gezonde voeding is nodig /
Bron: Jill111, PixabayVoedings- en levensstijl
Sommige patiënten veranderen daarnaast hun voedings- en levensstijl voor het ondersteunen van de medische behandeling, zoals meer lichaamsbeweging, het verbeteren van de slaapkwaliteit, het verminderen van stress, een
gezonde voeding consumeren, minder alcohol drinken, … Mogelijk zou een Ayurveda-behandeling bij een aantal patiënten soelaas kunnen bieden, maar in de medische literatuur zijn anno oktober 2020 geen bewijzen van effectiviteit gevonden van deze alternatieve behandeling.
Complicaties van pancolitis
Pancolitis resulteert mogelijk in enkele zeer ernstige complicaties zoals:
- bloedarmoede: Mogelijk ontstaat bloedarmoede in de vorm van een gebrek aan ijzer in het bloed (ferriprieve anemie), veroorzaakt door bloedverlies door de aandoening.
- fulminante colitis: Een zeldzame maar ernstige complicatie van pancolitis is ‘fulminante colitis’. Symptomen zijn onder meer uitdroging, ernstige buikpijn, diarree met bloed en een shock.
- kanker: Des te langer pancolitis aanwezig is, des te hoger de kansen zijn op het ontwikkelen van darmkanker. Patiënten met pancolitis krijgen bijgevolg regelmatig een colonoscopie om tijdig darmpoliepen (goedaardige gezwellen in de darm maar soms een voorloper van kanker) of andere mogelijke (voor)tekenen van darmkanker op te sporen.
- toxisch megacolon: Wanneer de ontsteking zeer ernstig is, is de dikke darm verwijdt in grootte. De symptomen van een toxisch megacolon zijn onder meer koorts, buikpijn, uitdroging, ondervoeding en een darmperforatie (gat in darm). Een toxisch megacolon is een chirurgische noodsituatie.
Prognose van ontsteking van de gehele dikke darm
Pancolitis is een ongeneeslijke chronische aandoening. Sommige patiënten ervaren ernstige praktische en emotionele gevolgen door de darmziekte. Wanneer patiënten opflakkeringen ervaren, moeten ze mogelijk hun activiteiten beperken of wijzigen. Wanneer de klachten even verdwenen zijn (remissie), leiden de meeste patiënten een actief en gezond leven. Pancolitis tast bij een aantal patiënten relaties en werk aan, maar praten met en zoeken naar emotionele steun van familie, vrienden en professionals in de gezondheidszorg zijn nuttig.
Lees verder