Holter-monitoring: 24-uurs bewaking van hart met toestel

Een standaard ECG is een momentopname van de algehele elektrische activiteit van het hart, maar dankzij de Holter-meting is het mogelijk om het hart gedurende 24 uur op te volgen. Dit onderzoek vindt thuis plaats terwijl de patiënt de dagelijkse activiteiten uitvoert. De patiënt draagt pijnloze elektroden op het lichaam die verbonden zijn met een draagbaar Holter-toestel. Het niet-invasief onderzoek is nuttig om afwijkingen van het hartritme in beeld te brengen, hartritmestoornissen op te sporen en resultaten van een medische behandeling of medicatie op te volgen. Aan dit eenvoudige onderzoek zijn vrijwel geen risico's en bijwerkingen verbonden.

• Wat is 24-uurs Holter-bewaking?
• Indicatie van Holter-monitoring: Afwijkingen aan het hart
• Gebruik van het Holter-apparaat
• Tips en wat te verwachten bij Holter-ECG
• Risico’s en bijwerkingen van gebruik van ECG-toestel
• Resultaten van onderzoek van het hart

Wat is 24-uurs Holter-bewaking?

Een Holter-monitor is een klein ECG-apparaat, een toestelletje dat in de handpalm past. Dankzij dit toestelletje is het mogelijk om het hartritme gedurende 12, 24 of zelfs 48 uur te registreren. Dit toestel is ontworpen om aan het lichaam te bevestigen. De bevestiging van de Holter-monitor op het lichaam is ongeveer hetzelfde als bij een standaard ECG. Het kleine apparaat heeft dunne elektrische draden met elektroden die zijn bevestigd aan delen van de borst.

Een arts bestelt een Holter-monitoring als een patiënt één of meer van volgende symptomen heeft

• buiten adem voelen
• duizeligheid
• duizeligheid tijdens het gebruik van een pacemaker
• een ongelijke hartslag
• een snelle hartslag of langzame hartslag
• hartkloppingen (palpitaties)
• het gevoel van overslaan van hartslagen
• pijn op de borst
• vermoeidheid
• zwakte

Indicatie van Holter-monitoring: Afwijkingen aan het hart

Een Holter-toestel registreert alle hartafwijkingen gedurende een bepaalde periode, en niet enkel tijdens het onderzoek bij de arts of het maken van een hartfilmpje. Dit is nuttig voor het diagnosticeren van het onderliggend probleem. Verder is het mogelijk om dankzij het Holter-apparaat gediagnostiseerde hartaandoeningen en een geïmplanteerde pacemaker op te volgen terwijl de patiënt de dagelijkse activiteiten doorloopt. De patiënt voelt zich verder doorgaans beter thuis dan in het ziekenhuis. Het is tot slot mogelijk om de reactie van medicatie voor hartproblemen op te volgen door middel van een Holter-monitoring.

Gebruik van het Holter-apparaat

De Holter-monitor draagt de patiënt meestal rond de nek of in de taille. Verschillende elektronische draden (leads) verbinden het apparaat met de elektroden die aan het lichaam zijn bevestigd. Een technicus bevestigt de elektroden op de huid met een kleefgel zodat ze op hun plaats blijven. Soms moet de technicus eerst haren scheren alvorens de elektroden te bevestigen. Metaal in de elektroden neemt de activiteit van het hart op als elektrische signalen. De elektroden zenden vervolgens de signalen naar de monitor, die ze bewaart. Af en toe schieten de elektroden los of vallen ze op de grond. Het is belangrijk om ze dan opnieuw te bevestigen, en daarom legt de arts of technicus ook uit aan de patiënt hoe hij dit moet realiseren.

Tips en wat te verwachten bij Holter-ECG

Volgende tips helpen om foutieve metingen te voorkomen en voorkomen dat een herhaling van de test nodig is. Zwemmen, baden of douchen is niet toegestaan tijdens het dragen van een Holter-monitor. Het gezicht, de oksels, de billen en de lies wassen is mogelijk met natte doekjes of een washandje. De monitor, leads of elektroden mogen echter onder geen beding nat worden. Verder moet de patiënt de dagelijkse activiteiten uitvoeren. Soms moet de patiënt wel minder alcohol of cafeïne consumeren tijdens het onderzoek. De patiënt moet ook eventuele symptomen die hij voelt, registreren. Wanneer de patiënt registreert wanneer hij pijn op de borst voelt, is dit moment voor de arts belangrijk bij het ontcijferen van de resultaten. Verder neemt de patiënt volgende informatie op bij aanwezige symptomen:

• of hij actief was of in rust was
• of hij stress had en in welke mate dan
• wat hij net had gedronken
• wat hij uitvoerde toen de symptomen optraden
• welke voedingsmiddelen hij net had gegeten

Verder moet de patiënt regelmatig controleren of de elektroden nog steeds goed bevestigd zijn. Een losse of ontkoppelde elektrode maakt de meting onnauwkeurig. De patiënt zoekt voorts geen hoogspanningsgebieden op omdat magnetische of elektrische velden de resultaten minder nauwkeurig maken. Krachtige magneten, zoals bij een MRI-scan of metaaldetector, mag de patiënt evenmin opzoeken want deze verstoren de werking van een Holter-monitor. Het is evenmin verstandig om elektrische dekens te gebruiken tijdens de test. Soms moet de patiënt eveneens elektrische tandenborstels, scheerapparaten, magnetrons en mobiele telefoons vermijden tijdens het gebruik van het Holter-apparaat.

Risico’s en bijwerkingen van gebruik van ECG-toestel

De 24-uurs Holter-bewaking is niet-invasief. Wel is deze test soms lastig voor de patiënt, maar het onderzoek levert geen ernstige risico's op. Het enige mogelijke risico is huidirritatie op de plaats waar de elektroden aan het lichaam zijn vastgehecht. Alle patiënten met een allergie voor lijm moeten dit aan de arts melden. De technicus gebruikt dan mogelijk een andere stof om de elektroden aan het lichaam te bevestigen.

Resultaten van onderzoek van het hart

Na de testperiode keert een patiënt terug naar de arts om de monitor te laten verwijderen. De patiënt bezorgt zijn aantekeningen aan de patiënt zodat de arts in combinatie met de metingen een goede diagnose kan maken. De patiënt lijdt mogelijk aan een onderliggende hartaandoening. Verder bemerkt de arts soms problemen veroorzaakt door medicatie. Soms moet de patiënt één à twee weken wachten op de resultaten van het onderzoek. Zodra de onderliggende oorzaak van de symptomen vastgesteld is, bespreekt de arts de behandelingsopties met de patiënt. Zo is het soms nodig om medicatie te wijzigen of aan te passen. Wanneer de arts niet in staat is om de diagnose te stellen na het bekijken van de waarden van de 24-uurs Holter-monitoring, zijn bijkomende onderzoeken nodig of moet de test nogmaals uitgevoerd worden maar dan gedurende een langere periode. Het is namelijk mogelijk dat de patiënt op de dag van de test geen symptomen gehad heeft of dat de monitor geen onregelmatigheden opgepikt heeft.

Lees verder

• Elektrocardiografie: Meting elektrische activiteit van hart
• Echocardiografie: Onderzoek van het hart door geluidsgolven
• Ejectiefractie: Onderzoek van pompfunctie van het hart
• Fietsergometrie: Fietstest voor zuurstofvoorziening hart