Subareolair abces: Ophoping van pus onder tepelhof in borst
Een abces is een ophoping van pus, die zich ontwikkelt als een verdedigingsreactie, tegen een infectie. Een subareolair abces is een abces, of gezwelletje dat zich op het areolaire gebied ontwikkelt. Dit gebied bevindt zich in de borst onder het tepelhof (gekleurd gebied rond de tepel). Het knobbeltje in de borst gaat onder andere gepaard met borstpijn, een tepelafscheiding en koorts. De arts schrijft indien nodig antibiotica voor en voert een chirurgische ingreep uit. De vooruitzichten zijn goed bij een snelle diagnose en behandeling, maar af en toe keert het gezwelletje wel terug en ontstaan ook complicaties.
Epidemiologie: Vooral bij vrouwen
Een subareolair
abces komt zelden tot uiting. De aandoening treft jonge vrouwen en vrouwen van middelbare leeftijd die geen
borstvoeding geven. In extreme gevallen krijgen ook mannen te maken met een subareolair abces. De aandoening komt voorts in elke regio en bij alle rassen voor.
Oorzaken van ophoping van pus
Een subareolair abces is het gevolg van een verstopping van de kleine klieren of kanalen onder de huid van het tepelhof. Deze blokkering leidt tot een infectie van de klieren wat resulteert in de vorming van een abces in de subareolaire klier.

Roken vormt een risicofactor voor een subareolair abces /
Bron: Geralt, PixabayRisicofactoren van abces onder het tepelhof in de borst
Risicofactoren van een areolair abces zijn:
- een tepelpiercing (als een cosmetische procedure)
- roken: De meerderheid van de patiënten zijn rokers. Wetenschappers nemen daarom aan dat het toxine van roken leidt tot belangrijke veranderingen in de hormonale niveaus, wat veranderingen in de structuur van het borstweefsel met zich meebrengt
- slecht behandelde diabetes mellitus (suikerziekte)
Symptomen: Borstpijn en tepelafscheiding
Het abces ontwikkelt zich meestal achter het areolaire gebied of binnen één centimeter verwijderd van het tepelhof.
Bekende symptomen van een subareolair abces omvatten:
In chronische gevallen ontstaat fistelvorming en een
misvorming van de tepel.
Diagnose en onderzoeken
De arts voert eerst een lichamelijk onderzoek uit waarbij hij de borsten bekijkt en palpeert (betast). Hij kijkt naar tekenen van een zwelling of pusafscheiding. De arts gebruikt meestal een
echografie voor het detecteren van een abces. Een
MRI-scan onthult vaak meer gedetailleerde informatie dan een echografie, zoals onder andere
omgekeerde tepels, abcesholtes, fistels en ontstekingsaandoeningen. Soms is een kweek van drainagevloeistof nodig wanneer de arts vermoedt dat de patiënt lijdt aan een infectie.
Behandeling
De patiënt krijgt indien nodig oraal (via de mond)
antibiotica toegediend. Verder draineert de arts een abces door middel van een chirurgische incisie of door een chirurgische verwijdering van de aangetaste klier (als er sprake is van een herhaalde infectie en abcesvorming). Een echografie begeleidt de arts bij het draineren van het abces (
pus afvoeren). Een reconstructie van de tepel en het tepelhof is soms nodig.
Prognose
Bij de juiste diagnose en behandeling zijn de vooruitzichten van een subareolair abces goed. De aandoening veroorzaakt een langdurige morbiditeit indien de arts de aandoening laattijdig diagnosticeert en behandelt.
Complicaties
Een herhaling van een subareolair abces is mogelijk. Daarnaast is een patiënt mogelijk erg
angstig, geïrriteerd en/of emotioneel
gestrest door het
knobbeltje in de borst.
Preventie van subareolair abces
Vrouwen zijn het beste alert op de gezondheid van de borst en gaan bij wijzigingen het beste naar de arts. Een regelmatig zelfonderzoek van de borsten is bijgevolg aanbevolen. Op deze manier is het mogelijk om vroegtijdig een subareolair abces te identificeren. Voorts stoppen patiënten met roken en houden ze diabetes mellitus onder controle.
Lees verder