Subareolair abces: Ophoping van pus onder tepelhof in borst
Een abces is een ophoping van pus die ontstaat als reactie van het lichaam op een infectie. Een subareolair abces is een specifiek type abces dat zich ontwikkelt in het gebied onder het tepelhof (areolaire gebied) van de borst. Dit type abces komt vooral voor bij vrouwen, maar kan in zeldzame gevallen ook bij mannen optreden. Het abces kan gepaard gaan met symptomen zoals borstpijn, tepelafscheiding en koorts. De behandeling omvat vaak antibiotica en een chirurgische ingreep. Hoewel de vooruitzichten doorgaans goed zijn bij een tijdige diagnose en behandeling, kunnen er soms complicaties optreden of kan het abces terugkeren.
Epidemiologie: Vooral bij vrouwen
Een subareolair
abces is een zeldzame aandoening die voornamelijk jonge vrouwen en vrouwen van middelbare leeftijd zonder
borstvoeding treft. In uitzonderlijke gevallen kan het ook bij mannen optreden. De aandoening komt wereldwijd voor, ongeacht regio of ras.
Mechanisme
Een subareolair abces ontstaat door een obstructie of infectie van de melkklieren en -gangen in de borst, wat leidt tot ophoping van pus en lokale ontsteking.
Pathofysiologie
De aandoening begint vaak met een verstopping van de melkkanalen, veroorzaakt door ductectasie of hyperkeratose. Dit creëert een omgeving waarin bacteriën, zoals Staphylococcus aureus of Streptococcus, zich kunnen vermenigvuldigen.
Ontstekingsproces
De infectie leidt tot een ontstekingsreactie, gekarakteriseerd door zwelling, roodheid en pijn in het subareolaire gebied. Zonder behandeling kan het abces zich uitbreiden en fistels vormen naar de huid.
Rol van roken
Roken wordt beschouwd als een belangrijke risicofactor, omdat nicotine de vasculaire en immuunsysteemrespons vermindert, wat de genezing vertraagt en de kans op infecties verhoogt.
Oorzaken van ophoping van pus
Een subareolair abces ontstaat meestal door een verstopping van de kleine klieren of kanalen onder de huid van het tepelhof. Deze blokkade leidt tot een infectie in de klieren, wat resulteert in de vorming van een abces in de subareolaire klier.
Roken vormt een risicofactor voor een subareolair abces /
Bron: Geralt, PixabayRisicofactoren van een subareolair abces
De volgende factoren verhogen het risico op het ontwikkelen van een subareolair abces:
- Tepelpiercing: Een piercing in de tepel kan de kans op een infectie en het ontstaan van een abces verhogen.
- Roken: Roken is een belangrijke risicofactor. Het toxine in sigarettenrook kan hormonale veranderingen veroorzaken die het borstweefsel kwetsbaar maken voor infecties.
- Slecht beheerde diabetes mellitus: Onvoldoende gecontroleerde diabetes kan de weerstand van het lichaam verlagen en bijdragen aan het ontstaan van infecties en abcessen.
Risicofactoren
Meerdere risicofactoren verhogen de kans op het ontwikkelen van een subareolair abces.
Roken
Roken is de belangrijkste risicofactor, omdat het de afvoer van melkklieren belemmert en de immuunfunctie vermindert.
Ductectasie
Chronische verwijdering van de melkkanalen leidt tot een verhoogd risico op obstructie en infectie.
Endocriene stoornissen
Hormonale onevenwichtigheden, zoals bij diabetes mellitus, verhogen de kans op infecties door een verminderde immuunrespons.
Borsttrauma
Herhaald trauma aan de borst of piercings in het tepelgebied kan de natuurlijke barrière van de huid verstoren, waardoor bacteriële infecties makkelijker kunnen optreden.
Risicogroepen
Bepaalde patiëntengroepen lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van subareolaire abcessen door levensstijl, gezondheidscondities of andere factoren.
Vrouwen in de reproductieve leeftijd
Vrouwen tussen 18 en 50 jaar lopen het hoogste risico, voornamelijk door hormonale schommelingen en de prevalentie van ductectasie.
Rokers
Zowel mannen als vrouwen die roken hebben een aanzienlijk verhoogd risico door de negatieve effecten van nicotine op de vasculaire en immuunfunctie.
Patiënten met diabetes
Diabetes mellitus is een bekende risicofactor door verminderde immuunafweer en vertraagde wondgenezing, wat infecties zoals abcessen bevordert.
Patiënten met chronische borstproblemen
Patiënten met een voorgeschiedenis van mastitis of recidiverende abcessen hebben een grotere kans op het ontwikkelen van subareolaire abcessen.
Symptomen: Borstpijn en tepelafscheiding
Een subareolair abces ontwikkelt zich meestal achter het tepelhof of binnen een straal van één centimeter van het tepelhof.
Typische symptomen van een subareolair abces zijn:
In chronische gevallen kan er fistelvorming optreden en kan er sprake zijn van een
misvorming van de tepel.
Alarmsymptomen
Het herkennen van alarmsymptomen is cruciaal om ernstige complicaties te voorkomen, zoals systemische infecties of necrose.
Pijn en zwelling
Aanhoudende pijn en zwelling in het subareolaire gebied, vaak vergezeld van warmte en roodheid, zijn vroege tekenen van een abces.
Fistels en afscheiding
Bij een gevorderd abces kunnen fistels naar de huid ontstaan, wat resulteert in een purulente afscheiding.
Koorts en algemene malaise
Systemische symptomen zoals koorts, koude rillingen en vermoeidheid kunnen wijzen op een zich verspreidende infectie.
Tepelinversie
In sommige gevallen kan de infectie leiden tot tepelinversie of -afvlakking, wat verder onderzoek vereist.
Diagnose en onderzoeken
Bij de diagnose van een subareolair abces voert de arts eerst een lichamelijk onderzoek uit. Dit omvat het bekijken en palpateren (betasten) van de borsten om tekenen van zwelling of pusafscheiding te detecteren. Vaak wordt een
echografie gebruikt om het abces te identificeren. Een
MRI-scan kan aanvullende informatie geven, zoals details over omgekeerde tepels, abcesholtes, fistels en ontstekingsaandoeningen. Indien nodig kan een kweek van de drainagevloeistof worden uitgevoerd om te bepalen of er sprake is van een infectie en welk type bacterie betrokken is.
Behandeling
De behandeling van een subareolair abces omvat meestal:
- Antibiotica: Indien nodig worden orale antibiotica voorgeschreven om de infectie te bestrijden.
- Drainage: De arts kan het abces draineren door middel van een chirurgische incisie of door het verwijderen van de aangetaste klier, vooral bij herhaalde infecties. Een echografie kan hierbij helpen om de drainage nauwkeurig uit te voeren (pus afvoeren).
- Chirurgische ingreep: In sommige gevallen kan een reconstructie van de tepel en het tepelhof nodig zijn.
Prognose
De prognose van een subareolair abces hangt af van tijdige behandeling en onderliggende risicofactoren.
Herstel na drainage
Met adequate drainage en antibiotica is de prognose meestal goed, met volledig herstel binnen enkele weken.
Risico op recidieven
Recidieven komen vaak voor, vooral bij patiënten die blijven roken of onderliggende aandoeningen hebben zoals ductectasie.
Langetermijncomplicaties
Zonder behandeling kan een subareolair abces leiden tot uitgebreide infecties, littekenvorming en permanente schade aan het tepelgebied.
Complicaties
Mogelijke complicaties van een subareolair abces zijn:
Preventie van subareolair abces
Hoewel niet alle gevallen van een subareolair abces te voorkomen zijn, kunnen de volgende maatregelen helpen om het risico te verminderen:
- Zelfonderzoek: Vrouwen worden aangeraden om regelmatig zelfonderzoek van de borsten uit te voeren en bij veranderingen direct een arts te raadplegen.
- Stoppen met roken: Stoppen met roken kan de kans op het ontwikkelen van een abces verminderen door het verlagen van de blootstelling aan schadelijke toxines.
- Diabetes onder controle houden: Zorg ervoor dat diabetes goed beheerd wordt om het risico op infecties en abcessen te verlagen.
Lees verder