Dunnedarmkanker: Soorten/symptomen van kanker in dunne darm
De dunne darm, die de maag met de dikke darm verbindt, bestaat uit de twaalfvingerige darm (het eerste deel van de dunne darm dat aansluit op de maag), de nuchtere darm (het middelste deel van de dunne darm) en de kronkeldarm (het laatste deel van de dunne darm dat vastgehecht is aan de dikke darm). Het afbreken en absorberen van voedsel, vetten, vitaminen en andere stoffen die het lichaam nodig heeft, gebeurt door de dikke darm. Bij patiënten met dunnedarmkanker blokkeren tumorcellen de dunne darm en zijn de functies van de dunne darm aangetast. Bloed in de ontlasting, misselijkheid en onverklaarbaar gewichtsverlies zijn enkele tekenen van kanker in de dunne darm. Na een uitgebreide diagnosestelling van de zeldzame kankervorm, volgt een (combinatie van een) operatie, radiotherapie en/of chemotherapie. De vooruitzichten zijn variabel omdat deze afhangen van veel factoren.
Oorzaken: Oncontroleerbare groei van cellen in weefsel van dunne darm
Artsen weten anno oktober 2020 niet precies waarom patiënten dunnedarmkanker krijgen. Dunnedarmkanker is een zeldzame ziekte waarbij cellen in het weefsel van de dunne darm veranderen. Deze cellen gaan namelijk ongecontroleerd groeien en vormen dan een gezwel of tumor.
Alcoholgebruik is een risicofactor voor dunnedarmkanker /
Bron: Jarmoluk, PixabayRisicofactoren
Diverse risicofactoren zijn bekend voor dunnedarmkanker:
- alcoholgebruik
- andere darmaandoeningen zoals de ziekte van Crohn (diarree en buikpijn), dikkedarmkanker of coeliakie (maag- en darmproblemen door het eten van gluten)
- blootstelling aan bepaalde chemicaliën zoals vinylchloride en herbiciden
- familiale adenomateuze polyposis (erfelijke ziekte met poliepen)
- genetica: sommige aangeboren aandoeningen verhogen het risico op dunnedarmkanker
- geslacht: mannen zijn iets vaker dan vrouwen aangetast
- leeftijd: de gemiddelde leeftijd bij de diagnose is zestig jaar
- lymfoedeem (aandoening met zwelling van ledematen door schade aan de bloedvaten die verbinding maken met de lymfeklieren)
- roken
- voeding: veel suiker, veel bewerkt vlees / rood vlees / dierlijke vetten en weinig groenten en fruit
- wonen of werken in de buurt van plaatsen waar grote hoeveelheden van sommige chemicaliën (zoals fenoxyazijnzuur) aanwezig zijn
Soorten dunnedarmkanker
Adenocarcinomen
Adenocarcinomen vertegenwoordigen circa 30% tot 40% van de gevallen van dunnedarmkanker. Een adenocarcinoom begint in de bekleding van de dunne darm. In eerste instantie ontstaat een poliep (een klein, goedaardig gezwelletje), maar na verloop van tijd ontaardt dit gezwelletje in kanker.
Carcinoïde tumoren
Deze langzaam groeiende, kwaadaardige tumoren ontstaan in het onderste gedeelte van de dunne darm.
Carcinoïde tumoren tasten soms ook de appendix (aanhangsel van de blindedarm) of het rectum (de endeldarm) aan. Deze tumoren geven grote hoeveelheden van bepaalde lichaamschemicaliën af zoals serotonine.
Gastro-intestinale stromale tumoren
Slechts af en toe veroorzaken
gastro-intestinale stromale tumoren dunnedarmkanker. Meer dan de helft van de tumoren starten in de maag. Deze tumoren zijn goed- of kwaadaardig.
Intestinale lymfomen
Een
lymfoom is een vorm van
kanker die start in de lymfeklieren. Patiënten die lymfomen ontwikkelen, hebben vaak een slecht werkend immuunsysteem waardoor infecties en ziekten niet goed bestreden kunnen worden.
Sarcomen
Bij een sarcoom ontwikkelen kankercellen zich in het zachte weefsel van de dunne darm.
Symptomen: Gewichtsverlies en pijn in de buik
Locatie
De meeste dunnedarmkankers (vooral adenocarcinomen) ontwikkelen zich in de twaalfvingerige darm. Kankers die zich in de twaalfvingerige darm ontwikkelen, bevinden zich veelal in de ampulla van Vater. Dit gebied is nauw verbonden is met het pancreas (alvleesklier), en daarom behandelt de arts kankers van de ampulla van Vater (ampullaire kankers) als alvleesklierkanker.
Vermoeidheid treedt mogelijk op /
Bron: Concord90, PixabayTekenen
Dunnedarmkanker gaat gepaard met één of meer van de volgende symptomen:
Diagnose en onderzoeken
De arts voert een grondig medisch onderzoek uit en bevraagt de patiënt over de
medische geschiedenis en eventuele problemen die hij ondervindt. Verdere
beeldvormende onderzoeken zijn nodig zoals een
röntgenfoto, een
CT-scan of een
MRI-scan. De arts krijgt zo een beeld van de kanker alsook of metastasen (
uitzaaiingen) aanwezig zijn, hetgeen nodig is voor het opstellen van een geschikt behandelplan. Voorts is een
endoscopie nuttig. Bij dit onderzoek kijkt de arts naar de binnenkant van de slokdarm, de maag en het eerste deel van de dunne darm. Hiervoor gebruikt hij een endoscoop, een dun, buisvormig instrument met aan het einde een lamp en een camera. De patiënt krijgt kalmerende medicijnen voor de medische procedure. Een
bloedonderzoek is eveneens nodig. Verder verwijdert de arts soms een stuk van de lymfeknoop om te kijken of hierin kankercellen aanwezig zijn (
lymfeklierbiopsie). Tot slot voert de arts mogelijk een laparotomie uit. Dit is een grote operatie, waarbij de arts in de buikwand snijdt om te zoeken naar tekenen van de ziekte.
Behandeling
Het soort behandeling dat de patiënt krijgt, is afhankelijk van een aantal factoren, zoals het type kanker alsook of reeds uitzaaiingen aanwezig zijn. Chirurgie is de meest voorkomende behandeling. De chirurg verwijdert hierbij het deel van de dunne darm dat kanker bevat. Soms is het niet mogelijk om de tumoren chirurgisch te verwijderen. De arts voert dan een ‘omzeilende’ operatie uit, zodat voedsel rond een tumor kan gaan. Na de operatie is
radiotherapie nodig, zelfs al is de kanker volledig weggehaald. Verder is ook
chemotherapie soms nodig. Hierbij zet de arts medicijnen in die de patiënt via de mond (oraal) of via een infuusslang (intraveneus) inneemt. Net zoals bij radiotherapie doodt chemotherapie doden kankercellen of stoppen de kankercellen hierdoor met groeien. Chemotherapie gaat echter mogelijk wel gepaard met
bijwerkingen.
Prognose van kanker in dunne darm
Dunnedarmkanker is onbehandeld levensbedreigend want de kanker verspreidt zich dan naar andere lichaamsdelen. De vooruitzichten hangen af van het type dunnedarmkanker, de eventuele uitzaaiingen alsook of de arts in staat is om de tumor volledig te verwijderen. Soms keert de kanker ook terug. Door een vroege opsporing van de kanker is het mogelijk om de beste behandeling te kiezen. Het is dan ook belangrijk om bij eventuele tekenen van dunnedarmkanker niet te lang te wachten met een bezoek aan de arts. De vijfjaarsoverleving van een patiënt met een adenocarcioom bedraagt ongeveer 15 tot 20%. De prognose is beter wanneer de kanker nog steeds beperkt is tot de binnenwanden van de dunne darm en er geen betrokkenheid is van de lymfeknopen. Patiënten met carcinoïde tumoren in de dunne darm hebben een betere overlevingskans omdat dit extreem langzaam groeiende tumoren zijn en hierbij is de kans ook groter dat de arts de tumoren in een vroeg stadium ontdekt, hoewel dergelijke tumoren soms ook volledig asymptomatisch zijn. De vooruitzichten zijn vrij slecht als een patiënt lijdt aan de ziekte van Crohn of coeliakie of een
zwak immuunsysteem heeft.
Lees verder