Spiertrekkingen: Oorzaken van trillende spieren
Spiertrillingen (spierfasciculaties, spiertrekkingen) zijn kleine, vaak onopgemerkte trillingen van de spieren die plaatsvinden door kleine spiersamentrekkingen in het lichaam. Sommige spiertrekkingen zijn normaal en vormen geen reden tot bezorgdheid. Andere kunnen wijzen op een neurologische aandoening of een ander probleem. Bij aanhoudende of terugkerende trillende spieren is het raadzaam een arts te raadplegen. Deze spiertrillingen vereisen vaak een behandeling, vooral wanneer ook bijkomende symptomen optreden. Dankzij enkele veranderingen in de levensstijl is het mogelijk om diverse oorzaken van spierfasciculaties te voorkomen.
Spiertrekkingen versus spierkrampen
Spiertrillingen zijn niet hetzelfde als
spierkrampen. Spierkrampen zijn namelijk sterke,
pijnlijke, onvrijwillige samentrekkingen van de hele spier. Spiertrekkingen zijn niet pijnlijk en treden normaal gesproken op in spiervezels in plaats van de hele spier.
Oorzaken van spierfasciculaties
Spiertrillingen zijn het gevolg van kleine spiercontracties (samentrekkingen van spieren) in het lichaam. De spieren bestaan uit vezels die door zenuwen worden gecontroleerd. Stimulatie of beschadiging van een zenuw kan leiden tot trillende spiervezels. Diverse oorzaken zijn bekend voor spiertrillingen. Lichte spiertrekkingen zijn meestal het gevolg van minder ernstige, leefstijlgerelateerde oorzaken. Ernstigere spiertrekkingen kunnen echter een teken zijn van een ernstige aandoening.
Aandoeningen met spiertrillingen
Amyotrofische laterale sclerose (ALS) (ziekte van Lou Gehrig)
Bij
amyotrofische laterale sclerose sterven de zenuwcellen af. Elk lichaamsdeel kan gaan trillen, maar vooral de armen en
benen zijn vaak getroffen.
Auto-immuunziekten
Auto-immuunaandoeningen, zoals het
Isaac-syndroom, kunnen leiden tot trillende spieren. Het Isaac-syndroom tast de zenuwen aan die spiervezels stimuleren, wat resulteert in frequente spiertrekkingen. De trillingen komen meestal voor in de arm- en beenspieren.
Benigne fasciculatiesyndroom
Bij het
benigne fasciculatiesyndroom ontstaan onvrijwillige spierkrampen die niet voortkomen uit een ziekte. Vaak zijn de oogleden, de kuiten of de duimen aangetast. Deze schokjes zijn normaal en zijn vaak het resultaat van
stress of
angst. Deze spiersamentrekkingen komen en gaan en houden meestal niet langer dan een paar dagen aan.
Elektrolytenstoornissen
Een slechte voeding en opname van voedingsstoffen kan leiden tot spiertrekkingen. Elektrolyten zijn betrokken bij een breed scala aan lichaamsprocessen en zijn essentieel voor een efficiënte spierfunctie. De meeste elektrolyten spelen een rol in de werking van de spieren.
Elektrolytenstoornissen veroorzaken sneller spierschokjes.
Calcium
Calcium is belangrijk voor spiercontracties en zenuwsignalering. Een
tekort aan calcium (hypocalciëmie) leidt tot een gevoel van pennen en naalden in de handen en voeten en kan ook leiden tot spiertrekkingen.
Kalium
Kalium is ook belangrijk voor de zenuwsignalering en is betrokken bij onvrijwillige spierprocessen zoals deze rond het hart. Door een
tekort aan kalium ontstaan sneller schokjes in de spieren.
Magnesium
Magnesium werkt nauw samen met calcium, dus bij een
magnesiumtekort kampt een patiënt sneller met spierkrampen en spiertrekkingen.
Irritatie aan oog of ooglid
Spiertrillingen in het ooglid of in het gebied rond het oog treden op wanneer het ooglid of het oogoppervlak geïrriteerd is (
oogirritatie).
Medische aandoeningen die metabole stoornissen veroorzaken kunnen leiden tot spiertrekkingen. Voorbeelden hiervan zijn een laag kaliumgehalte in het bloed (hypokaliëmie), nierziekten en uremie.
Neurologische aandoeningen
Wanneer schade ontstaat aan een zenuw die naar een spier leidt, kunnen spierfasciculaties ontstaan. Enkele aandoeningen aan het zenuwstelsel leiden sneller tot spiertrillingen, zoals de
ziekte van Parkinson.
Neurologische aandoeningen veroorzaken ook nog volgende mogelijke tekenen:
Spierdystrofieën
Spierdystrofieën zijn een groep van erfelijke aandoeningen waarbij de spieren na verloop van tijd schade oplopen en verzwakken. Ze veroorzaken spiertrekkingen in het
gezicht, de nek, de heupen en de schouders.
Spinale musculaire atrofie
Spinale musculaire atrofie beschadigt de motorische zenuwcellen in het ruggenmerg en treft de controle van de spierbeweging. Hierdoor ontstaan tongtrillingen.
Stress en angst
Spiertrekkingen veroorzaakt door stress en angst kunnen elke spier in het lichaam aantasten. Wanneer het stresssysteem is geactiveerd, is ons lichaam bereid om een dreigend gevaar af te weren. Als reactie op dit gevaar gedraagt het zenuwstelsel zich anders. De zenuwimpulsen die verantwoordelijk zijn voor de spieren, doen de spieren namelijk soms trillen, met spiertrillingen tot gevolg.
Uitdroging
Uitdroging tast het hele lichaam aan. De bloedtoevoer naar de werkende spieren wordt verminderd bij uitdroging, wat de werking van de spieren aantast. Dit zorgt ervoor dat ze niet meer goed kunnen samentrekken en ontspannen. Bij het zweten, urineren of braken verliest het lichaam vitale vloeistoffen en kan uitdroging een mogelijk gevolg zijn. Patiënten met uitdroging verliezen ook belangrijke elektrolyten in deze vloeistof, zoals kalium en calcium, die essentieel zijn voor een goede spierfunctie. Uitdroging veroorzaakt mogelijk spiercontracties en spiertrekkingen, vooral in de grotere spieren van het lichaam, zoals de benen, de armen en de romp.
Vitaminetekorten
Tekorten aan bepaalde voedingsstoffen kunnen trillende spieren veroorzaken, vooral in de oogleden, de kuiten en de
handen. Veel voorkomende soorten voedingstekorten en vitaminetekorten zijn een
tekort aan vitamine D en een
tekort aan vitamine B.
Andere oorzaken
Andere oorzaken van trillende spieren zijn:
Omgevingsfactoren en trillende spieren
Cafeïne
Het consumeren van te veel
cafeïne (
cafeïneoverdosis) en andere stimulerende middelen kan leiden tot trillende spieren in een deel van het lichaam.
Drugs
Ook een
drugsoverdosis (amfetaminen of andere stimulerende middelen) staat erom bekend om trillende spieren te veroorzaken.
Medicijnen leiden mogelijk tot spiertrillingen /
Bron: Stevepb, PixabayMedicatie
Bijwerkingen
Bijwerkingen van
medicijnen zoals diuretica (
plaspillen),
corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmers die het immuunsysteem onderdrukken) of
oestrogenen kunnen leiden tot spierfasciculaties.
Onttrekking
Onttrekkingen van bepaalde medicijnen (met name
benzodiazepinen: medicatie bij angst en
slaapproblemen) kunnen ook leiden tot trillende spieren.
Te veel serotonine
Het nemen van
antidepressiva in combinatie met andere medicijnen of sint-janskruid resulteert in teveel serotonine in de
hersenen (
serotoninesyndroom) wat leidt tot spiertrekkingen. Net als cafeïne hebben sommige antidepressiva een stimulerend effect en veroorzaken ze onwillekeurige contracties van spiervezels.
Nicotine
De nicotine in sigaretten en andere tabaksproducten veroorzaakt soms spiertrillingen, vooral in de benen.
Lichaamsbeweging
Spiertrekkingen komen vaker voor na het sporten. Melkzuur hoopt zich dan namelijk op in de spieren die tijdens het sporten worden gebruikt. Meestal zijn de armen, de benen en de rug aangetast door spierfasciculaties.
Slaapgebrek
Spiertrekkingen treden vaak op wanneer het lichaam moe is en een
tekort aan slaap heeft. De hersenen gebruiken chemische signalen om met het lichaam te communiceren. Wanneer mensen te weinig slaap ervaren, zijn de hersenen minder goed in staat om deze signalen te verzenden, wat spiertrekkingen tot gevolg heeft.
Alarmsymptomen
Zijn er langdurige of aanhoudende spiertrekkingen aanwezig of treden de spiertrekkingen op in combinatie met zwakte of spierverlies, dan is het raadzaam om een arts te raadplegen.
Diagnose en onderzoeken
Vraaggesprek
De arts voert een lichamelijk onderzoek uit nadat hij een
medische geschiedenis heeft afgenomen. Hij stelt bijvoorbeeld de volgende vragen:
- Hoe lang duren de spiertrekkingen?
- Hoe vaak komen de spiertrekkingen voor?
- Is de patiënt zwanger?
- Komen de tekenen altijd op dezelfde locatie voor?
- Wanneer is het trillen voor het eerst opgetreden?
- Welke andere symptomen zijn er aanwezig?
- Welke spieren zijn aangetast?
Een bloedonderzoek is soms nodig /
Bron: Frolicsomepl, Pixabay Diagnostisch onderzoek
De testen die de arts uitvoert of bestelt, zijn afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak en bestaan uit:
Behandeling van spiertrekkingen
In de meeste gevallen is er geen behandeling nodig voor goedaardige spiertrillingen omdat deze binnen enkele dagen spontaan verdwijnen. In andere gevallen behandelt de arts een onderliggende medische oorzaak zodat de symptomen verbeteren. De arts schrijft hiervoor mogelijk medicijnen voor:
- corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmers die het immuunsysteem onderdrukken)
- neuromusculaire blokkers
- spierverslappers
Stoppen met roken is aanbevolen /
Bron: Geralt, PixabayPreventie
Volgende tips helpen bij het voorkomen van spiertrekkingen:
- andere medicijnen nemen indien medicatie leidt tot de spiertrillingen
- een gevarieerde en gezonde voeding consumeren
- goed omgaan met stress
- minder cafeïne drinken
- stoppen met roken
- voldoende water blijven drinken (vooral tijdens het sporten)
- voldoende slapen
Erfelijkheid en spiertrillingen
Sommige vormen van spiertrillingen kunnen erfelijk zijn. Familiaire gevallen van benigne fasciculatiesyndroom komen voor, en genetische aanleg kan een rol spelen bij de gevoeligheid voor spiertrillingen.
Dieet en voedingssupplementen
Aanpassingen in het dieet en het gebruik van voedingssupplementen kunnen helpen bij het verminderen van spiertrillingen. Supplementen zoals magnesium, calcium, en vitamine D kunnen nuttig zijn bij het corrigeren van tekorten die bijdragen aan spiertrekkingen.
Hydratatie en vochtbalans
Voldoende hydratatie is cruciaal voor het behoud van een goede spierfunctie. Het drinken van voldoende water, vooral tijdens fysieke inspanning, helpt om elektrolytenbalans en spiercontractie te reguleren, waardoor de kans op spiertrekkingen vermindert.
Rol van rust en herstel
Rust en herstel zijn essentieel voor spiergezondheid. Overmatige fysieke inspanning zonder adequate rust kan leiden tot spiervermoeidheid en -trillingen. Het is belangrijk om een balans te vinden tussen activiteit en rust om spiertrillingen te voorkomen.
Lees verder