Refractietest: Oogtest voor recept bril of contactlenzen

Een refractietest is een oogonderzoek dat de oogarts gebruikt om het voorschrift te kunnen schrijven voor een bril of contactlenzen. De patiënt moet door een soort apparaat kijken naar een letterkaart. De oogarts plaatst dan diverse lenzen met een andere sterkte voor een oog terwijl de patiënt moet zeggen of hij de letterkaart beter of juist slechter ziet. Dankzij dit oogonderzoek is het ook mogelijk om diverse andere oogziekten of oogproblemen op te sporen. Er zijn geen risico’s verbonden aan dit volledig pijnloos refractieonderzoek.

• Indicatie van oogtest: Nieuw recept voor bril of contactlenzen
• Voor het refractieonderzoek
• Tijdens de refractietest
• Resultaten van oogonderzoek bij oogarts
• Normale resultaten
• Abnormale resultaten
• Regelmatig oogonderzoek nodig

Indicatie van oogtest: Nieuw recept voor bril of contactlenzen

Een refractieonderzoek is een onderdeel van een standaard oogonderzoek bij de oogarts. Dankzij dit oogonderzoek is het mogelijk om een brekingsfout (refractiefout) op te sporen, die te corrigeren is met een bril of contactlenzen. Voor veertigplussers die normaal afstandszicht hebben maar moeite hebben met dichtbij zien, is een refractietest inzetbaar om de sterkte van een leesbril bepalen.

De resultaten van de oogtest zijn bruikbaar om volgende oogaandoeningen te diagnosticeren:

• astigmatisme (abnormaal gebogen hoornvlies veroorzaakt een wazig gezichtsvermogen)
• bijziendheid
• presbyopie (ouderdomsverziendheid)
• verziendheid

De arts zet een refractietest in omdat de test helpt bij het diagnosticeren van volgende oogziekten of oogproblemen:

• een verlies van scherp zicht door maculadegeneratie
• hoornvlieszweren en hoornvliesinfecties
• netvliesloslating (scheiding van het lichtgevoelige membraan (retina) in de achterkant van het oog van de ondersteunende lagen)
• retinale bloedvatocclusie (blokkering in een kleine slagader die bloed naar het netvlies voert)
• retinitis pigmentosa (een erfelijke aandoening van het netvlies met verlies van kegeltjes en staafjes in het oog)

Voor het refractieonderzoek

Als de patiënt contactlenzen draagt, moet hij deze mogelijk verwijderen voor de test. De oogarts geeft hierover informatie aan de patiënt.

Tijdens de refractietest

De oogarts test één oog tegelijk bij het refractieonderzoek want elk oog heeft mogelijk een andere brekingsafwijking. De patiënt zit in een stoel waaraan een speciaal apparaat (foropter of refractor) is bevestigd. De patiënt kijkt door het apparaat en concentreert zich op een letterkaart die zich op zes meter afstand bevindt. Het apparaat bevat lenzen met verschillende sterkten die naar de oogarts verplaatst. De oogarts vraagt dan aan de patiënt of de letterkaart meer of minder duidelijk wordt wanneer hij een andere lens plaatst. De patiënt voelt tijdens deze test geen pijn of ongemak.

Resultaten van oogonderzoek bij oogarts

Normale resultaten

Als het niet-gecorrigeerde zicht (zonder bril of contactlenzen) normaal is, is de brekingsfout nul (plano) en moet het zicht 20/20 (of 1,0) zijn. Een waarde van 20/20 (1,0) is een normaal gezichtsvermogen.

Abnormale resultaten

De patiënt heeft een brekingsfout als hij een combinatie van lenzen nodig heeft om 20/20 (1,0) te zien. Een bril of contactlenzen geven de patiënt dan een goed zicht. Als de patiënt een refractieafwijking heeft, is een bril- of contactlensrecept nodig. Dit recept bevat een cijferreeks die de sterkte van de lenzen beschrijft die de patiënt nodig heeft om duidelijk te zien. Als het uiteindelijke zicht kleiner is dan 20/20 (1,0), zelfs met lenzen, is er waarschijnlijk een ander, niet-optisch probleem aanwezig met het oog. Het zichtniveau dat de patiënt tijdens de brekingstest bereikt, staat bekend als de ‘best gecorrigeerde gezichtsscherpte’.

Regelmatig oogonderzoek nodig

Als de patiënt geen problemen heeft, moet hij elke drie tot vijf jaar een volledig oogonderzoek ondergaan. Als het zicht wazig wordt, verergert of als er andere merkbare veranderingen in het gezichtsvermogen of met de ogen optreden, is het verstandig om meteen een oogarts te raadplegen. Na de leeftijd van veertig jaar (of voor patiënten met een familiegeschiedenis van glaucoom), moeten oogonderzoeken ten minste éénmaal per jaar worden uitgevoerd. De oogarts test namelijk bij veertigplussers ook of de oogziekte glaucoom aanwezig is. Patiënten met diabetes mellitus (suikerziekte) moet minstens één keer per jaar een oogonderzoek ondergaan. Patiënten met een refractiefout moeten elke één tot twee jaar een oogonderzoek ondergaan, of anders moeten ze een oogtest laten uitvoeren wanneer hun zicht verandert.

Lees verder

• Refractieafwijkingen: Soorten brekingsfouten van het oog
• Refractiechirurgie in het oog: Chirurgie en ooglaseren
• Oogonderzoeken: Soorten oogtesten bij de oogarts
• Laat regelmatig een oogonderzoek doen door de oogarts
• Een oogonderzoek bij de oogarts: Screening naar oogziekten