Gebroken enkel: symptomen, oorzaken en behandeling

Bij een gebroken enkel, ook wel een enkelfractuur genoemd, treedt een botbreuk op ofwel er is een scheur in het bot ontstaan. Je kunt een gebroken enkel krijgen als gevolg van een auto-ongeluk, door het maken van een misstap of door te vallen. De ernst van een gebroken enkel varieert. Breuken kunnen variëren van kleine scheurtjes in je botten tot breuken waarbij je huid doorboord is door een botfragment. De behandeling van een gebroken enkel hangt af van de exacte plaats en ernst van de fractuur. Een ernstig gebroken enkel kan een operatie vereisen om pennen, platen of schroeven in het gebroken bot te implanteren om tijdens de genezing de juiste positie te behouden. De meeste mensen herstellen goed, al kan het herstel van een enkelfractuur doorgaans vele maanden duren.

• Een gebroken enkel
• Anatomie en fysiologie van het enkelgewricht in relatie tot een gebroken enkel
• Anatomie van het enkelgewricht
• Fysiologie van het enkelgewricht
• Relatie met een gebroken enkel
• Epidemiologie
• Geslacht en leeftijd: wie loopt het meeste risico?
• Klimaat en omgevingsfactoren
• Regionale verschillen
• Voeding, leefstijl en andere risicofactoren
• Genetica en erfelijke factoren
• Wereldwijde verschillen en trends
• Praktijkvoorbeeld: een gebroken enkel in Nederland
• Soorten enkelfracturen
• Enkelvoudige fracturen
• Meervoudige fracturen
• Laterale enkelfractuur
• Mediale enkelfractuur
• Bimalleolaire fractuur
• Trimalleolaire fractuur
• Pilonfractuur
• Syndesmosis fractuur
• Stressfractuur
• Symptomen van een gebroken enkel
• Oorzaken van een enkelfractuur
• Trauma door een val: de onverwachte misstap
• Sportblessures: de prijs van actie
• Verkeersongevallen: de kracht van impact
• Ongelukkig schoeisel: mode boven functionaliteit
• Osteoporose: wanneer botten kwetsbaar worden
• Overbelasting en vermoeidheid: een breuk door herhaling
• Extreme omstandigheden: als de natuur toeslaat
• Risicofactoren
• Onderzoek en diagnose
• Lichamelijk onderzoek
• Beeldvormend onderzoek
• Behandeling van een enkelfractuur
• Gips en brace
• Operatie
• Pijnstillers
• Herstel en prognose
• Complicaties
• Preventie

Een gebroken enkel

Voor Sophie, een actieve 32-jarige moeder, begon het als een gewone ochtendwandeling met haar labradoodle in het park. De herfstbladeren lagen verspreid over het pad en de lucht rook fris. Terwijl Sophie haar telefoon pakte om een foto te maken, gleed haar voet onverwachts weg op een natte wortel. Een scherpe pijn schoot door haar enkel. Ze zakte meteen door haar knie. Wat in eerste instantie een verstuikte of gekneusde enkel leek, bleek later een gecompliceerde enkelbreuk.

Een gebroken enkel wordt ook wel een enkelbreuk genoemd. Dit betekent dat een of meer botten waaruit het enkelgewricht bestaat gebroken zijn. Een gebroken enkel kan variëren van een relatief simpele scheur in één bot, waardoor je niet kunt lopen, tot verschillende breuken, waardoor je enkel niet op zijn plaats wordt gehouden en het kan zijn dat je er een aantal maanden geen gewicht op kan zetten. Simpel gezegd, hoe meer botten er kapot zijn, hoe instabieler de enkel wordt. Er kunnen ook ligamenten (enkelbanden) beschadigd zijn. Een gebroken enkel kan iedereen van alle leeftijden treffen.

Anatomie en fysiologie van het enkelgewricht in relatie tot een gebroken enkel

Het enkelgewricht is een complex en essentieel onderdeel van het menselijk bewegingsapparaat. Het is verantwoordelijk voor stabiliteit en beweeglijkheid van de voet, en speelt een cruciale rol in dagelijkse activiteiten zoals lopen, rennen en springen. Wanneer de enkel gebroken is, wordt deze delicate balans verstoord, wat gevolgen heeft voor zowel de anatomie als de fysiologie van het gewricht.

Anatomie van het enkelgewricht

Het enkelgewricht bestaat uit drie belangrijke botstructuren:

• Tibia (scheenbeen): Het scheenbeen is het grootste van de twee botten in het been onder de knie en het loopt samen met het kuitbeen van de knie tot de enkel.
• Fibula (kuitbeen): Het kuitbeen is de dunste van de twee botten van het onderbeen. Het is zijdelings van het scheenbeen geplaatst en is er aan de boven- en onderkant mee verbonden.
• Talus (sprongbeen): Het sprongbeen is een bot van de enkel dat het been, en dan met name het scheenbeen, verbindt met de voet.

Samen vormen deze botten het zogenaamde bovenste spronggewricht (articulatio talocruralis). Het gewricht is omgeven door een sterke gewrichtskapsel en wordt ondersteund door ligamenten die stabiliteit bieden:

• Laterale ligamenten: Aan de buitenkant van de enkel, waaronder het ligamentum talofibulare anterius, dat vaak betrokken is bij verstuikingen.
• Mediale ligamenten (deltoïde ligament): Aan de binnenkant, sterker en minder vaak betrokken bij letsels.
• Syndesmosis tibiofibularis: De verbinding tussen de tibia en fibula, die cruciaal is voor stabiliteit van de enkel.

Fysiologie van het enkelgewricht

Het enkelgewricht werkt als een scharniergewricht, met twee primaire bewegingsrichtingen:

• Dorsaalflexie: Het optrekken van de voet richting het scheenbeen.
• Plantairflexie: Het naar beneden duwen van de voet, zoals bij het lopen op tenen.

Daarnaast is het enkelgewricht betrokken bij subtiele rotaties en kantelbewegingen, die belangrijk zijn voor balans en aanpassing aan ongelijke oppervlakken. De fysiologie van het enkelgewricht is nauw verbonden met:

• Krachtverdeling: Het gewricht verdeelt het lichaamsgewicht over de voet tijdens staan en bewegen.
• Schokabsorptie: Door zijn flexibele structuur kan het gewricht schokken opvangen bij bewegingen zoals springen.
• Proprioceptie: Het vermogen om de positie van de enkel waar te nemen, wat cruciaal is voor coördinatie en evenwicht.

Relatie met een gebroken enkel

Bij een gebroken enkel is er schade aan een of meer van de botten die het enkelgewricht vormen, vaak veroorzaakt door trauma zoals een val, een verdraaiing, of een impact tijdens sport. Deze breuk beïnvloedt de anatomische structuren en hun fysiologische functies:

Schade aan de botten:

• Breuken van de tibia of fibula kunnen de stabiliteit van het gewricht ernstig aantasten.
• Een breuk in het talusbot kan de normale beweging van het gewricht beperken.

Schade aan ligamenten:

• Ligamenten kunnen scheuren of overrekken, wat de stabiliteit verder vermindert. Bij een hoge enkelbreuk (syndesmosis injury) is de verbinding tussen de tibia en fibula vaak beschadigd.

Verstoring van beweging:

• Dorsaalflexie en plantairflexie worden beperkt door pijn, zwelling en de fysieke blokkade van de breuk.
• Rotatie- en kantelbewegingen worden vaak onmogelijk, wat leidt tot een instabiel gewricht.

Functionele gevolgen:

• Verminderde schokabsorptie verhoogt het risico op verdere schade aan omliggende weefsels.
• Proprioceptie wordt aangetast, wat kan leiden tot problemen met evenwicht en coördinatie tijdens het herstel.

Epidemiologie

Een gebroken enkel, medisch bekend als een enkelfractuur, is een van de meest voorkomende botbreuken die wereldwijd wordt gemeld. Hoewel het op het eerste gezicht een eenvoudige blessure lijkt, onthult een diepgaande blik een complex beeld waarin geslacht, leeftijd, klimatologische en regionale verschillen een grote rol spelen. Laten we de epidemiologie van dit veelvoorkomende letsel ontleden en regionale en mondiale nuances belichten.

Geslacht en leeftijd: wie loopt het meeste risico?

Volwassenen vs. kinderen
Gebroken enkels komen in alle leeftijdsgroepen voor, maar de oorzaken variëren aanzienlijk tussen kinderen en volwassenen. Bij kinderen is een gebroken enkel vaak het gevolg van sportblessures, zoals vallen tijdens het spelen of rennen. Bij volwassenen zien we een piek in enkelfracturen bij jonge, actieve volwassenen door sport en werkgerelateerde ongelukken, en bij ouderen door valincidenten als gevolg van osteoporose of een verminderd evenwicht.

• Cijfers: In Nederland worden jaarlijks ongeveer 100-150 gevallen van gebroken enkels per 100.000 mensen gemeld. Kinderen vormen 15-20% van deze gevallen, terwijl ouderen verantwoordelijk zijn voor meer dan 30%.

Mannen vs. vrouwen
Mannen hebben tot de leeftijd van 50 een hogere incidentie van gebroken enkels, voornamelijk door sport en fysieke arbeid. Bij vrouwen zien we een sterke toename na de menopauze, wat wordt toegeschreven aan osteoporose en hormonale veranderingen.

• Voorbeeld: In België wordt ongeveer 60% van de enkelfracturen bij mannen gemeld onder de 50, terwijl vrouwen boven de 50 een dominante groep vormen met meer dan 65% van de gevallen.

Klimaat en omgevingsfactoren

Seizoensinvloeden
Het klimaat speelt een belangrijke rol in de incidentie van enkelfracturen. In koude, ijzige winters stijgt het aantal gevallen door gladheid en uitglijden. In Nederland en België zien ziekenhuizen elk jaar een piek in het aantal meldingen tijdens de wintermaanden. Warme klimaten, zoals in de Nederlandse overzeese gebieden, zien vaker sport- of recreatiegerelateerde enkelfracturen door activiteiten zoals wandelen, surfen of off-road rijden.

• Cijfers: Tijdens ijzige winters in Nederland stijgt het aantal enkelfracturen met 20-30%. In de Nederlandse overzeese gebieden is dit percentage stabiel, maar recreatieve activiteiten dragen bij aan meer complexe fracturen.

Regionale verschillen

In stedelijke gebieden met drukke voetgangersroutes worden meer enkelfracturen gemeld door struikelen en valpartijen. In rurale gebieden komen vaker fracturen door sport en zwaar werk voor.

• Voorbeeld: In Rotterdam worden relatief meer enkelfracturen gerapporteerd door valpartijen in stedelijke omgevingen, terwijl in Friesland sportincidenten zoals blessures bij voetbal en schaatsen een dominante oorzaak zijn.

Voeding, leefstijl en andere risicofactoren

Voeding en botgezondheid
Een tekort aan calcium en vitamine D verhoogt het risico op broze botten, wat leidt tot een grotere kans op fracturen, vooral bij ouderen en mensen met een slechte voedingstoestand. In België en Nederland zien we dat ouderen vaker last hebben van botbreuken door een tekort aan deze essentiële voedingsstoffen.

• Cijfers: In Europa heeft ongeveer 30% van de mensen boven de 65 een verhoogd risico op fracturen door osteoporose en voedingsgebreken.

Leefstijl
Een zittende levensstijl leidt tot verminderde botsterkte en spiermassa, wat de kans op een enkelfractuur vergroot. Regelmatige lichaamsbeweging en krachttraining kunnen het risico daarentegen aanzienlijk verminderen.

• Voorbeeld: Mensen met een zittende baan en weinig beweging lopen bijna 40% meer kans op een enkelfractuur na een val.

Genetica en erfelijke factoren

Genetische aanleg speelt een rol in de sterkte van het botweefsel. Mensen met een familiegeschiedenis van osteoporose of botziekten hebben een verhoogd risico op fracturen. Ook genetische aandoeningen zoals osteogenesis imperfecta, die botten zwakker en kwetsbaarder maken, vergroten de kans op een gebroken enkel.

• Voorbeeld: Een studie in Nederland toonde aan dat mensen met een genetische aanleg voor osteoporose een 50% hogere kans hebben op botbreuken, waaronder enkelfracturen.

Wereldwijde verschillen en trends

Westers vs. niet-westers
In westerse landen, waar een zittende levensstijl en obesitas vaker voorkomen, zien we een hogere incidentie van enkelfracturen door valpartijen. In niet-westerse landen worden enkelfracturen vaker veroorzaakt door zware fysieke arbeid en minder toegang tot beschermende uitrusting.

• Cijfers: In Europa en Noord-Amerika ligt de incidentie van gebroken enkels rond de 120 per 100.000, terwijl dit in ontwikkelingslanden gemiddeld 80-100 per 100.000 is.

Sport- en recreatiegerelateerde verschillen
In landen waar wintersport zoals skiën en schaatsen populair is, zoals Zwitserland en Canada, zien we meer sportgerelateerde enkelfracturen. In tropische landen zoals Indonesië komen vaker fracturen door motorongevallen en wandelsporten voor.

• Voorbeeld: In Nederland is schaatsen een veelvoorkomende oorzaak van enkelblessures tijdens koude winters, terwijl in Curaçao wandelblessures tijdens hikes in ruig terrein vaak worden gemeld.

Praktijkvoorbeeld: een gebroken enkel in Nederland

Sophie, een 28-jarige marketingmanager uit Amsterdam, gleed tijdens een winterwandeling uit over een ijzige stoep. Ze voelde direct een scherpe pijn in haar enkel en kon niet meer op haar voet staan. In het ziekenhuis bevestigde een röntgenfoto een enkelfractuur. Na een operatie waarbij een plaat en schroeven werden geplaatst, volgden zes weken gips en intensieve fysiotherapie. Sophie leerde dat voorzichtigheid op gladde oppervlakken en goede schoenen essentieel zijn om herhaling te voorkomen.

Soorten enkelfracturen

Een gebroken enkel is niet altijd hetzelfde. Afhankelijk van de locatie, ernst en oorzaak van de breuk kunnen verschillende soorten enkelfracturen optreden. Elk type vereist een unieke aanpak en behandeling. Hier volgt een overzicht van de meest voorkomende soorten enkelfracturen.

Enkelvoudige fracturen

Bij een enkelvoudige fractuur is maar één bot gebroken, meestal de buitenste bot (fibula) of het scheenbeen (tibia). Dit type breuk komt vaak door een simpele val of een verdraaiing van de enkel. Als de banden en gewrichten verder in orde zijn, blijft de enkel vaak stabiel.

Meervoudige fracturen

Een meervoudige fractuur betekent dat er meerdere botten tegelijk gebroken zijn, zoals de tibia én de fibula. Dit maakt de enkel instabieler en de breuk ernstiger. Meestal is een operatie nodig om de botten goed te zetten.

Laterale enkelfractuur

Een laterale fractuur is een breuk aan de buitenkant van de enkel, in de fibula. Dit is het meest voorkomende type enkelbreuk, meestal door een misstap of verdraaiing. Het bot breekt dichtbij het enkelgewricht.

Mediale enkelfractuur

Bij een mediale fractuur breekt het bot aan de binnenkant van de enkel, in de tibia. Deze breuk is minder vaak voorkomend, maar kan veel pijn en instabiliteit veroorzaken omdat dit bot een belangrijk deel van het gewicht draagt.

Bimalleolaire fractuur

Een bimalleolaire fractuur betekent dat zowel de binnenkant (tibia) als de buitenkant (fibula) van de enkel zijn gebroken. Dit maakt de enkel erg instabiel en vrijwel altijd is een operatie nodig om de enkel weer goed te laten werken.

Trimalleolaire fractuur

Een trimalleolaire fractuur is een breuk aan drie kanten: de binnenkant, de buitenkant en de achterkant van de enkel. Deze ernstige breuk zorgt ervoor dat de enkel niet meer stevig is en vaak ook de banden beschadigd zijn. Dit type letsel vereist vrijwel altijd chirurgie.

Pilonfractuur

Een pilonfractuur, ook wel een plafondfractuur genoemd, ontstaat als het onderste deel van het scheenbeen (tibia) wordt verbrijzeld. Deze breuk ontstaat door een harde klap, zoals bij een val van hoogte. Het gewrichtsoppervlak wordt vaak beschadigd, wat het herstel moeilijk maakt.

Syndesmosis fractuur

Bij een syndesmosis fractuur is de verbinding tussen de tibia en fibula (de syndesmosis) beschadigd. Dit komt vaak voor bij sporten waarbij de enkel krachtig wordt verdraaid. Het kan samengaan met een botbreuk of alleen de banden tussen de botten aantasten.

Stressfractuur

Een stressfractuur is een kleine scheur in het bot, veroorzaakt door overbelasting, zoals bij langeafstandslopen of dansen. Deze fractuur ontstaat langzaam en voelt in het begin als een zeurende pijn die erger wordt bij beweging.

Symptomen van een gebroken enkel

Een gebroken enkel kan de volgende symptomen geven:

• onmiddellijke, kloppende pijn
• (enkel)pijn die toeneemt met de activiteit en afneemt met rust
• zwelling (gezwollen enkel)
• blauwe plekken
• gevoeligheid
• misvorming
• moeite met lopen of gewicht dragen

Oorzaken van een enkelfractuur

De meest voorkomende oorzaken van een gebroken enkel zijn:

• Auto-ongelukken.
• Hard stoten en vallen kan botten in je enkels breken, net als landen op je voeten nadat je vanaf een geringe hoogte naar beneden bent gesprongen.
• Misstap. Soms kan je een misstap maken en een ​​gebroken enkel oplopen. Je enkel kan draaien of naar binnen klappen waardoor er een botbreuk optreedt.

Trauma door een val: de onverwachte misstap

Een van de meest voorkomende oorzaken van een gebroken enkel is een val. Denk aan een glijpartij op een gladde vloer, een verkeerde stap op een ongelijke ondergrond of zelfs een onfortuinlijke misstap van een stoeprand. De impact van de val wordt direct overgebracht op het enkelgewricht, dat de kracht niet kan opvangen en daardoor breekt.

• Voorbeeld: Een wandeling in het bos kan eindigen in een gebroken enkel als je voet onverwachts wegglijdt op een natte boomwortel.

Sportblessures: de prijs van actie

Sporten vragen veel van de enkels, vooral bij activiteiten zoals hardlopen, basketbal, voetbal en skiën. Een plotselinge draai, een onjuiste landing na een sprong, of een botsing met een andere speler kan ervoor zorgen dat de enkel verdraait of onder een onnatuurlijke hoek terechtkomt. Dit kan leiden tot een breuk in de tibia, fibula, of zelfs het sprongbeen (talus).

• Voorbeeld: Een basketballer die van grote hoogte neerkomt op de voet van een tegenstander kan zijn enkel verdraaien en breken.

Verkeersongevallen: de kracht van impact

Bij verkeersongevallen, zoals een botsing met een auto of motor, wordt een enorme kracht uitgeoefend op het lichaam. De enkels, die vaak de eerste impact opvangen, zijn hier niet tegen bestand. Dit soort letsel resulteert vaak in complexe breuken, waarbij meerdere botten en ligamenten betrokken zijn.

• Voorbeeld: Een fietser die wordt aangereden door een auto kan een meervoudige enkelbreuk oplopen door de directe klap tegen de zijkant van het onderbeen.

Ongelukkig schoeisel: mode boven functionaliteit

Hoge hakken en slecht passende schoenen kunnen bijdragen aan enkelbreuken. Door het dragen van onstabiele schoenen is de kans groter dat je voet verkeerd neerkomt, wat kan leiden tot een verstuiking of breuk. Vooral bij een plotselinge beweging of een onverwachte hindernis is de kans op een ongeluk groot.

• Voorbeeld: Een vrouw die struikelt tijdens een avondje uit op haar favoriete stiletto’s kan eindigen met een gebroken enkel door een onhandige val.

Osteoporose: wanneer botten kwetsbaar worden

Bij mensen met osteoporose, een aandoening die botten brozer maakt, kan zelfs een lichte val of een klein ongelukje leiden tot een gebroken enkel. Het bot is dan niet sterk genoeg om dagelijkse krachten te weerstaan, waardoor breuken veel gemakkelijker ontstaan.

• Voorbeeld: Een oudere man glijdt uit in de badkamer en breekt zijn enkel, niet door de intensiteit van de val, maar door de zwakte van zijn botten.

Overbelasting en vermoeidheid: een breuk door herhaling

Bij intensieve activiteiten, zoals langeafstandslopen of dansen, kan herhaalde stress op het enkelgewricht leiden tot een zogenaamde stressfractuur. Dit is een kleine scheur in het bot die ontstaat door voortdurende druk, vaak zonder een plotseling trauma.

• Voorbeeld: Een marathonloper die maandenlang traint zonder voldoende rust kan een stressfractuur in het sprongbeen ontwikkelen.

Extreme omstandigheden: als de natuur toeslaat

Een gebroken enkel kan ook het gevolg zijn van een situatie waarin het lichaam onverwachte krachten moet weerstaan, zoals bij een lawine, een zware val tijdens bergbeklimmen, of een botsing bij watersporten.

• Voorbeeld: Een snowboarder die tijdens een afdaling verkeerd landt na een sprong kan zijn enkel breken door de intensiteit van de impact.

Risicofactoren

In de volgende gevallen heb je mogelijk een groter risico op een gebroken enkel:

• Deelnemen aan high-impact sporten, zoals basketbal, tennis en voetbal kunnen enkelfracturen veroorzaken.
• Onjuiste technieken of verkeerde sportuitrusting gebruiken.
• Plotseling je activiteitsniveau flink opschroeven.
• Werk in bepaalde beroepen, zoals de bouw.
• Een rommelig of slecht verlicht huis.
• Bepaalde aandoeningen, zoals osteoporose (botontkalking) waardoor de botdichtheid afneemt.

Onderzoek en diagnose

Lichamelijk onderzoek

Tijdens het lichamelijk onderzoek zal de arts controleren of pijnplekken in je enkel aanwezig zijn. De arts kan je voet in verschillende posities plaatsen om het bewegingsbereik te controleren. Mogelijk wordt er gevraagd om een ​​korte afstand te lopen, zodat de arts je manier van lopen kan onderzoeken.

Beeldvormend onderzoek

Als er tekenen en symptomen van een breuk aanwezig zijn, kan de arts een of meer van de volgende beeldvormingsonderzoeken voorstellen:

Röntgenfoto's
De meeste enkelfracturen zijn zichtbaar op röntgenfoto's. Een vermoeidheidsbreukje (stressfractuur) is vaak niet zichtbaar op röntgenfoto's tot de breuk daadwerkelijk begint te genezen.

Botscan
Voor een botscan wordt er een kleine hoeveelheid radioactief materiaal in een ader geïnjecteerd. Het radioactieve materiaal wordt aangetrokken door je botten, vooral de delen van je botten die zijn beschadigd. Beschadigde gebieden, waaronder stressfracturen, verschijnen als lichtpuntjes op het beeld.

CT-scan
Deze nemen röntgenfoto's vanuit veel verschillende hoeken en combineren ze om dwarsdoorsneden van interne structuren van je lichaam te maken. CT-scans kunnen meer details onthullen over het bot en de weke delen eromheen, waardoor je arts kan bepalen wat de beste behandeling is.

MRI-scan
Een MRI maakt gebruik van radiogolven en een sterk magnetisch veld om zeer gedetailleerde beelden te maken van de ligamenten die helpen om je enkel stabiel te houden. Deze beeldvorming helpt om ligamenten en botten te laten zien en kan breuken vaststellen die niet op röntgenfoto's te zien zijn.

Behandeling van een enkelfractuur

De behandeling van een gebroken enkel kan variëren, afhankelijk van welk bot is gebroken en de ernst van de verwonding. Als je botten niet goed zijn uitgelijnd, kan de arts ze opnieuw uitlijnen voordat de spalk of het gips wordt geplaatst. Als de botten niet goed kunnen worden uitgelijnd op de afdeling spoedeisende hulp, is er mogelijk een operatie nodig. Een operatie zal ook nodig zijn als een bot door de huid heen steekt.

Gips en brace

De voet wordt vaak in het gips gezet, meestal voor 2 weken, en daarna gespalkt met een opblaasbare plastic brace gedurende 2-4 weken. Een mogelijk alternatief voor gips is een 'orthese' (een orthopedisch hulpmiddel) in de vorm van een brace of een zogeheten 'walker', een harde laars.

Operatie

Als de fractuur niet op zijn plaats zit of als je enkel onstabiel is, kan een operatie nodig zijn. Hierbij worden de botfragmenten eerst opnieuw geplaatst (gereduceerd) in hun normale uitlijning. Ze worden samengehouden met speciale schroeven en met metalen platen bevestigd aan het buitenoppervlak van het bot. In sommige gevallen kan een schroef of staaf in het bot worden gebruikt om de botfragmenten bij elkaar te houden terwijl ze genezen.

Pijnstillers

Afhankelijk van de mate van pijn die je ervaart, kan de arts pijnstillers voorschrijven. Deze moet je alleen gebruiken als dat echt nodig is.

Herstel en prognose

Het duurt meestal 6 tot 8 weken voordat een gebroken enkel genezen is, maar het kan langer duren. Zodra het is genezen, gebruik je je enkel zoals je normaal zou doen. Als je je enkel gaat bewegen gaat de stijfheid vanzelf weg. Het is mogelijk dat je een fysiotherapeut moet bezoeken voor een goed herstel.

Complicaties

Complicaties bij een gebroken enkel komen niet vaak voor. Een mogelijk complicaties die later in het leven optreedt is artrose. Breuken die zich uitstrekken tot in het gewricht kunnen jaren later artrose veroorzaken. Een andere mogelijke complicatie is een botinfectie (osteomyelitis). Als je een open fractuur hebt, wat betekent dat het ene uiteinde van het bot door de huid steekt, kan het bot worden blootgesteld aan bacteriën die een infectie veroorzaken. Het compartimentsyndroom is een verstoring van de bloedtoevoer door zwelling en dit komt soms voor bij een gebroken enkel. Het veroorzaakt pijn, zwelling en soms invaliditeit in de getroffen spieren van de benen of armen. Zenuw- of bloedvatschade is een andere mogelijke complicatie. Trauma aan de enkel kan naburige zenuwen en bloedvaten beschadigen, soms zelfs scheuren.

Preventie

De volgende maatregelen kunnen een ​​gebroken enkel helpen voorkomen:

• Draag geschikte schoenen. Gebruik wandelschoenen op ruw terrein. Kies geschikte sportschoenen voor je sport.
• Vervang regelmatig je sportschoenen.
• Bouw het sporten langzaam op.
• Afwisselende activiteiten kunnen stressfracturen voorkomen.
• Zorg voor sterke botten. Eet calciumrijke voedingsmiddelen en neem vitamine D-supplementen.
• Ruim je huis op en zorg voor voldoende licht in huis. Dit voorkomt dat je struikelt of valt.
• Versterk je enkelspieren.

Lees verder

• Gekneusde enkel: symptomen, oorzaken, behandeling & prognose
• Artrose in de enkel: symptomen en behandeling enkelartrose
• Pijn in de enkel: oorzaken van pijnlijke enkel of enkelpijn
• Pijn aan de voet: symptomen en oorzaken van pijnlijke voeten
• Pijn aan de benen: oorzaken van pijnlijke benen of beenpijn