Ziekte van Osgood-Schlatter: Pijn en zwelling onder knie
De ziekte van Osgood-Schlatter is een aandoening waarbij de botten en omliggende zachte weefsels net onder de knie ontstoken raken. Dit komt meestal door herhaalde spanning op dit gebied. De belangrijkste symptomen zijn pijn, zwelling en gevoeligheid net onder de knie. Behandeling bestaat uit het vermijden van activiteiten die de aandoening verergeren en enkele zelfzorgmaatregelen. Soms kan medische behandeling noodzakelijk zijn om de symptomen te verlichten. De aandoening verdwijnt meestal wanneer de patiënt volledig is gegroeid en veroorzaakt vaak geen blijvende problemen. De ziekte is vernoemd naar Robert Bayley Osgood (1873-1956), een Amerikaanse orthopedisch chirurg, en Carl B. Schlatter (1864–1934), een Zwitserse chirurg, die de aandoening onafhankelijk van elkaar in 1903 beschreef.
Oorzaken van de ziekte van Osgood-Schlatter
Bij de ziekte van Osgood-Schlatter ontstaat een ontsteking van het bot en het omliggende zachte weefsel net onder de knie, waar het scheenbeen zich aan de pees van de knieschijf hecht. Deze ontsteking wordt meestal veroorzaakt door herhaalde spanning of stress op de groeiplaat van het bovenste scheenbeen. De aandoening komt vaak voor tijdens groeispurten, wanneer botten,
spieren, pezen en andere structuren snel veranderen.
Risicofactoren van de ziekte van Osgood-Schlatter
De ziekte van Osgood-Schlatter komt vaker voor bij jongens en meisjes tussen de tien en achttien jaar oud, meestal tijdens periodes van snelle groei. Het komt drie keer vaker voor bij jongens dan bij meisjes, mogelijk door een grotere deelname van jongens aan sport- en risicovolle activiteiten.
Andere risicofactoren zijn:
- Activiteiten die druk uitoefenen op de patellapees, zoals joggen, hardlopen, springen en plotseling draaien.
- Een snelle groeispurt.
- Overgewicht.
Symptomen van de ziekte van Osgood-Schlatter
De ziekte van Osgood-Schlatter leidt voornamelijk tot pijn,
zwelling en/of gevoeligheid net onder de knie. De symptomen verergeren vaak tijdens lichamelijke activiteiten zoals rennen, springen,
trappen oplopen en heuvels beklimmen, en verbeteren in rust. De
kniepijn kan geleidelijk ontstaan of soms plotseling verschijnen. Bij ernstige
pijn kunnen patiënten mank lopen. De symptomen duren meestal enkele weken tot maanden en kunnen gepaard gaan met een gezwollen, pijnlijke bult net onder de knie. De symptomen kunnen beide knieën aantasten, waarbij de pijn in de ene knie soms erger is dan in de andere. Pijnflitsen kunnen periodiek terugkeren.
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk en diagnostisch onderzoek
Na het melden van symptomen, lichamelijke activiteiten en de
medische geschiedenis aan de arts, volgt een lichamelijk onderzoek van de knie. Beeldvormende onderzoeken zoals
röntgenfoto's of
echografie kunnen worden aangevraagd om de structuren in beeld te brengen en andere mogelijke oorzaken uit te sluiten.
Differentiële diagnose
De ziekte van Osgood-Schlatter moet worden onderscheiden van het Sinding-Larsen en Johansson-syndroom, waarbij de knieschijfpees en het onderste deel van het patellabot betrokken zijn, en van de
ziekte van Sever, waarbij de achillespeesbevestiging aan de hiel is getroffen.
Behandeling van de ziekte van Osgood-Schlatter
Relatieve rust
De aandoening vereist vaak rust. Activiteiten die stress op de knieschijf uitoefenen moeten worden vermeden totdat de zwelling en pijn zijn verminderd. Minder belastende activiteiten zoals zwemmen of wandelen kunnen echter worden voortgezet en zijn zelfs aan te raden.
Ondersteuning
In sommige gevallen kan het dragen van een brace of een elastisch verband worden aanbevolen om het getroffen gebied te stabiliseren en te ondersteunen tijdens het genezingsproces. Hoewel dit niet altijd noodzakelijk is, kan het dragen van een brace helpen om de pijn te verminderen.
Fysiotherapie
Fysiotherapie kan nuttig zijn om de aangetaste spieren te versterken. De fysiotherapeut richt zich vooral op het verbeteren van de kracht van de quadriceps-, hamstring- en gastrocnemius-spieren.
Pijnstilling is mogelijk /
Bron: Stevepb, PixabayPijnstilling
Om pijn en zwelling te verminderen, kan een patiënt ijs gewikkeld in een doek op het gebied aanbrengen. Vrij verkrijgbare
pijnstillers zoals
paracetamol of
NSAID's (niet-steroïdale anti-inflammatoire
geneesmiddelen) zoals
ibuprofen en
naproxen kunnen ook helpen. Aspirine wordt niet aanbevolen voor kinderen met een huidige of recente virale infectie vanwege het verhoogde risico op het
Reye-syndroom (zwelling van de lever en hersenen). In ernstige gevallen kan de arts een lokale injectie met
corticosteroïden overwegen.
Chirurgie
Een operatie is meestal niet nodig, maar kan vereist zijn als de knieschijfpees van het scheenbeen is weggetrokken. In dat geval kan de operatie gericht zijn op het repareren van de pees en het verwijderen van botfragmenten.
Prognose van de ziekte van Osgood-Schlatter
De symptomen van de ziekte van Osgood-Schlatter verdwijnen meestal spontaan wanneer de botten en pezen volledig zijn gegroeid. De symptomen kunnen ook verbeteren met de behandeling, maar kunnen gedurende 12 tot 24 maanden terugkeren voordat volledige genezing is bereikt. In sommige gevallen verdwijnen de symptomen pas na volledige skeletgroei. Ongeveer 10% van de patiënten ervaart blijvende symptomen in de volwassenheid, ondanks alle conservatieve behandelingen. De bult kan soms permanent blijven.
Complicaties van de ziekte van Osgood-Schlatter
Bij sommige patiënten kunnen functionele beperkingen en aanhoudende pijn in de volwassenheid optreden.
Preventie van de ziekte van Osgood-Schlatter
Enkele tips om de ziekte van Osgood-Schlatter te voorkomen of herhaling te vermijden zijn:
- Laat kinderen deelnemen aan diverse sporten om herhaalde stress op dezelfde gebieden te voorkomen.
- Zorg voor een evenwichtige lichaamsbeweging en laat kinderen zich pas in één sport specialiseren na de late adolescentie.
- Help kinderen met overgewicht om gewicht te verliezen.
- Zorg voor regelmatige pauzes in de sport, zowel gedurende de week als in de loop van het jaar.
- Laat rek- en versterkingsoefeningen voor het scheenbeen en de knieschijfpees uitvoeren door een fysiotherapeut (een verwijzing van de arts is nodig).
Lees verder