Kale plekken in baard: Oorzaken, symptomen en behandeling
Sommige mannen kampen met kale plekken in hun baard. Dit is te wijten aan alopecia (haaruitval), chemotherapie of ringworm (een schimmelinfectie). Mogelijk treden ook bijkomende symptomen op, afhankelijk van de oorzaak. Ook de grootte van de kale gebieden in de baard zijn variabel. Na het opsporen van de oorzaak, zet de arts mogelijk medicatie in om de haargroei in het baardgebied te bevorderen. Tot slot is het haarverlies van de baard in de meeste gevallen niet permanent, maar soms keert dit na verloop van tijd wel terug.
Alopecia (haaruitval) en kale plekken in baard
Oorzaken
Alopecia areata is een niet-besmettelijke
auto-immuunziekte waarbij
haaruitval tot stand komt. De meeste patiënten ontwikkelen de aandoening als
kind. De
haaraandoening treedt op wanneer het immuunsysteem de haarzakjes aanvalt en waardoor het haar uitvalt.
Symptomen
De patiënt kampt bij alopecia areata met meestal ronde of ovale kale plekken op de hoofdhuid, maar soms is ook de baard getroffen en dan is sprake van '
alopecia barbae'. Sommige patiënten met alopecia krijgen ook te maken met streepjes op de
vingernagels. Er zijn meestal geen andere symptomen, hoewel sommige patiënten last hebben van een
jeukende huid of een
rode huid voordat het haar uitvalt.
Diagnose en onderzoeken
De arts kijkt naar de mate van het haarverlies en onderzoekt enkele haarmonsters onder een microscoop. Ook zet hij mogelijk een
huidbiopsie of
bloedtest in om een infectie of onderliggende aandoening, zoals andere auto-immuunziekten, uit te sluiten.
Behandeling
De arts schrijft steroïde crèmes voor bij milde alopecia. In ernstigere gevallen zijn
steroïde-injecties of steroïde-tabletten aanbevolen.
Prognose
Meestal herstellen patiënten met één of twee kale plekken volledig. Het haar groeit ook onbehandeld binnen één jaar terug. Bij ongeveer 30% van de patiënten met alopecia is het haarverlies echter uitgebreider en komen de kale plekken terug. Voor hen werken de beschikbare behandelingen niet.
Chemotherapie
Oorzaken
Chemotherapie is één van de meest voorkomende
kankerbehandelingen. Patiënten lijden vaak aan haaruitval. Elk lichaamsdeel is mogelijk getroffen, zoals de hoofdhuid, de wenkbrauwen, de
wimpers en de baard.
Symptomen
De omvang van het haarverlies hangt af van:
- de dosering
- de manier waarop het lichaam van de patiënt reageert op de medicatie
- het medicijn of de combinatie van medicijnen die de arts heeft voorgeschreven
Niet alle patiënten die chemotherapie ondergaan, lijden aan haaruitval. Sommige patiënten ervaren mild haarverlies dat nauwelijks merkbaar is, terwijl anderen hun haar of baard helemaal verliezen.
Diagnose en onderzoeken
Meestal start de haaruitval na één à drie weken na het opstarten van de chemotherapie. Deze
bijwerking van chemotherapie is klinisch duidelijk en behoeft geen extra onderzoeken.
Behandeling
Sommige patiënten besluiten hun baard af te scheren voordat ze met chemotherapie beginnen. Dit is mogelijk minder traumatisch dan te zien hoe het eruit valt.
Prognose
Meestal begint het haar van een patiënt weer te groeien een paar maanden nadat de chemotherapie is beëindigd. Wel is dan mogelijk tijdelijk sprake van dunner haar, een andere haarkleur en een andere haartextuur. In de meeste gevallen herstelt het haar binnen zes tot twaalf maanden volledig. Bepaalde chemotherapiemedicijnen doen het haar langzamer opnieuw groeien. Af en toe leidt de chemotherapie tot permanent haarverlies.
Ringworm
Oorzaken
Schimmels veroorzaken
ringworm, een veel voorkomende
huidinfectie die mogelijk elk lichaamsdeel aantast. Wanneer ringworm de baard aantast, staat het in
medische termen bekend als '
tinea barbae'.
De symptomen ontwikkelen zich meestal ongeveer vier à veertien dagen nadat de besmetting heeft plaatsgevonden. De overdracht van de schimmel vindt plaats via:
- besmette kleding, handdoeken, haarborstels of andere besmette persoonlijke voorwerpen delen.
- de omgeving: De schimmels die ringworm veroorzaken, gedijen goed in vochtige ruimtes zoals kleedkamers en openbare douches.
- een besmet dier (kat, hond, koe, geit, varken, paard)
Risicofactoren
Ringworm van de baard is zeldzaam en komt meestal voor in warme en vochtige klimaten. Tinea barbae treft het vaakst mannen, maar soms zijn
vrouwen met donker, grof haar op hun gezicht en hals ook aangetast.
Symptomen
De symptomen van een ringworminfectie zijn onder meer:
De symptomen van tinae barbae omvatten ook schilferende, jeukende, rode vlekken, die zich op de wangen, kin en bovenkant van de nek ontwikkelen. Deze plekken zijn bedekt met korsten of gevuld met etter.
Diagnose en onderzoeken
Een inspectie van de huid en een microscopisch onderzoek van een stukje afgeschraapte huid zijn nodig om de diagnose van deze
huidinfectie te stellen.
Behandeling
Patiënten zijn gebaat met vrij verkrijgbare antischimmelcrèmes, poeders of zalven gebruiken om milde tot matige ringworm te behandelen. Producten zoals clotrimazol, miconazol en terbinafine verlichten de tekenen van de infectie meestal binnen twee à vier weken. Indien nodig schrijft de arts een sterker
antischimmelmedicijn (meestal tabletten) voor.
Prognose
Meestal is de infectie binnen twee à vier weken verdwenen, maar af en toe gebeurt dit pas na één à drie maanden.
Lees verder