Nekhernia: symptomen, oorzaken, diagnose & behandeling
Pijn in de nek, uitstralende pijn in de armen of tintelingen in de handen: het zijn allemaal mogelijke symptomen van een nekhernia. Maar een hernia in de nek kan nog veel meer symptomen veroorzaken: de mogelijke klachten zijn zo uiteenlopend dat het moeilijk is om een exhaustieve lijst op te stellen. Vaak liggen oorzaken als een slechte houding of overbelasting van de nek aan de basis van een nekhernia. De diagnose van deze aandoening wordt doorgaans gesteld na een MRI-scan of na de zogenaamde Spurling-test, waarbij de arts druk uitoefent op bepaalde compressiepunten in de nek. In de meeste gevallen gaat de nekhernia vanzelf over en is er geen specifieke behandeling nodig. Toch kunnen pijnstillers en ontstekingsremmers voorgeschreven worden om de klachten tegen te gaan. Een operatie is slechts zelden noodzakelijk. Welke tips zijn nog zoal nuttig bij de behandeling van een hernia in de nek?
Hernia in de nek
De wervelkolom van het menselijk lichaam bestaat uit verschillende wervels, gaande van de nek tot de onderrug en het bekken. Tussen die verschillende wervels bevinden zich schijven, de zogenaamde tussenwervelschijven. Wanneer nu een van die tussenwervelschijven uitpuilt spreekt men van een hernia. Deze
uitpuilende tussenwervelschijf kan ervoor zorgen dat er een zenuw gekneld geraakt, waardoor bepaalde klachten kunnen optreden. Doordat deze zenuw gekneld is kunnen de hersenen hun signalen en prikkels niet optimaal naar de organen en de ledematen verzenden. Een nekhernia wordt ook wel
cervicale hernia genoemd. Afhankelijk van de plaats waar de hernia zich in de nekwervel bevindt, spreekt men bijvoorbeeld van C1, C2 of C5.
Symptomen nekhernia
Meest voorkomende symptomen
De symptomen van een nekhernia kunnen erg uiteenlopend zijn. Sommige mensen hebben nauwelijks last van symptomen, terwijl anderen erg veel last hebben en in hun dagelijkse activiteiten erg belemmerd worden. In zeldzame gevallen kan je zelfs last hebben van symptomen op verschillende plekken in het lichaam zonder dat je pijn in de nek zelf voelt. Het meest voorkomende symptoom van een nekhernia is allicht
duizeligheid. Je kan je draaierig en licht in het hoofd voelen, moeilijkheden hebben om je evenwicht te bewaren en het gevoel hebben dat je gaat flauwvallen. Daarnaast zijn pijn in de nek en hoofdpijn vaak voorkomende symptomen van een nekhernia. Ook kan je pijn op de borst en in de schouders voelen, waarbij kortademigheid kan optreden. Bovendien kan je tintelingen en een uitstralende pijn in armen, handen en zelfs benen voelen. Ook trillende handen (tremor) zijn een vaak voorkomende klacht bij een nekhernia.
Bijkomende symptomen
- vermoeidheid
- hartkloppingen
- gevoelloosheid in de armen
- krachtsverlies in de armen
- bewegingsonzekerheid door uitstralende pijn in de benen
- concentratieproblemen
- coördinatiestoornissen
- pijn aan een of beide oren
- tinnitus (oorsuizen)
- tintelende pink
- hyperventileren
- slikklachten
- verwardheid
- aangezichtspijn
- misselijkheid
- pijn aan de kaak
- wazig zicht
- overgevoeligheid voor scherpe geluiden
- overgevoeligheid voor fel licht
- praatklachten (plots moeilijk uit je woorden kunnen komen)
Oorzaken nekhernia
De oorzaken van een nekhernia zijn niet altijd duidelijk te bepalen. Soms ligt een slechte zithouding aan de basis van een nekhernia. Zo kan een
voorovergebogen houding bij het werk op kantoor op lange termijn leiden tot een hernia in de nek. Men spreekt ook wel van de zogenaamde
"schildpadhoudng" waarbij men het hoofd en de schouders te veel naar voren laat hangen. Hierbij komt er veel spanning terecht op de tussenwervelschijf, waardoor deze kan gaan uitpuilen. Een andere mogelijke oorzaak is overbelasting van de nek. Denk bijvoorbeeld aan zwaar lichamelijk werk, waarbij de nek en de rug erg op de proef gesteld worden. Klussen in de tuin of het plafond schilderen zijn hier maar enkele voorbeelden van. Bij het ouder worden zal er slijtage van de tussenwervelschijf optreden, wat de kans op een nekhernia vergroot. In sommige gevallen is de oorzaak van de nekhernia moeilijk te achterhalen, maar zou deze met stress te maken kunnen hebben.
Diagnose nekhernia
De diagnose van nekhernia zal gebeuren na medisch onderzoek door een arts. De arts zal via anamnese informatie van de patiënt willen bekomen over het ontstaan en de duur van de klachten. Is de pijn in de nek bijvoorbeeld plots ontstaan na een handeling waarbij de nek onder sterke spanning stond? Of was er op een ochtend bij het wakker plots sprake van een zwaar gevoel in de nek? Via het drukken op
compressiepunten in de nek zal gekeken worden waar precies in de nek (C1, C2, C3...) de tussenwervelschijf uitpuilt en of er uitstralende pijn is naar de armen. Dit onderzoek wordt ook wel de Spurling-test genoemd. Maar om met absolute zekerheid de juiste diagnose te stellen is een MRI-scan aangewezen.
Behandeling nekhernia
Een nekhernia kan erg vervelende symptomen veroorzaken, maar zal in de meeste gevallen vanzelf verdwijnen. Dit kan 6 à 8 weken duren. De arts zal doorgaans een niet-steroïde onstekingsremmer (NSAID) zoals ibuprofen voorschrijven om de ontsteking af te remmen. Ook een sterkere pijnstiller zoals bijvoorbeeld
Tramadol kan helpen om de pijn van de nekhernia te verlichten. Een massage is in het geval van een nekhernia meestal niet aangewezen omdat dit verdere schade aan de tussenwervelschijf kan toebrengen. Oefeningen die de nekspieren actief houden kunnen bij sommige mensen verbetering van de klachten geven. Het komt er op aan om een evenwicht te vinden tussen rusten en bewegen zodat de nekspieren niet "lui" worden. Te weinig beweging kan er immers toe leiden dat de hernia pijnlijker wordt. Het dragen van een nekkussen kan zinvol zijn om de nekwervel te ondersteunen en de stabiliteit van de nek te verzekeren.
Operatie
Een operatie is een van de opties om een nekhernia te behandelen. Maar een operatie brengt altijd risico's met zich mee, dus een operatief ingrijpen moet ernstig afgewogen worden. Er zijn twee mogelijke situaties waarbij men overgaat tot een operatie, de absolute operatie-indicatie en de relatieve operatie-indicatie. Bij een
absolute operatie-indicatie is er sprake van een ernstige situatie. De patiënt heeft last van uitvals- of verlammingsverschijnselen doordat de hernia op een zenuw of op het ruggenmerg drukt. Dit is echter een vrij zeldzame situatie. Bij een
relatieve operatie-indicatie beslist men tot een chirurgisch ingrijpen na aanhoudende klachten van hevige, ondraaglijke pijn voor de patiënt en het feit dat hij of zij in het dagelijks leven niet of nauwelijks meer kan functioneren. Toch moet je er rekening houden dat een operatie in het geval van een nekhernia geen garantie geeft op een definitieve genezing. De hernia kan ook jarenlang na de operatie terugkomen en de patiënt opnieuw parten gaan spelen.
Lees verder