Hoe herkent u een druiper, gonorroe?
Een druiper is een teken dat er een gonorroe bacterie infectie aanwezig is in de urineleider. Het lijkt op een wit-groene afscheiding en is zeer besmettelijk. Bij tijdige herkenning kan het nog goed behandeld worden met antibiotica, echter de hoeveelheid onbehandelbare druipers neemt toe. De gonorroe bacterie lijkt in grotere mate immuun te zijn voor behandeling. Wat zijn de symptomen van een druiper?
Druiper
De gonorroe bacterie
Een druiper wordt door de gonorroe bacterie veroorzaakt en nestelt zich na besmetting in de slijmvliezen. Vaak ontstaat er een infectie in de urineleider, keel, rectum of schede. Normaal raakt de patiënt besmet van de bacterie door het hebben van onbeschermde gemeenschap met een drager van de aandoening. De bacterie kan worden overgedragen door:
- geslachtsgemeenschap, waarbij de eigenschappen van slijmvliezen via het geslachtsdeel worden uitgewisseld;
- maar ook orale en rectale uitwisseling van slijmvliezen.
U begrijpt hieruit eveneens indien bij één van beide partners slechts één slijmvlies is geïnfecteerd dat na gemeenschap alle slijmvliezen van beide geïnfecteerd kunnen zijn.
Een druiper herkennen
Is er onbeschermde geslachtsgemeenschap geweest en is er sprake van overdracht van de bacterie, dan duurt het veelal twee tot veertien dagen voordat de eerste symptomen duidelijk worden. Wat zijn zoal de symptomen?:
- de man heeft meestal een warm iets pijnlijk gevoel van binnen tijdens het plassen, waarnaast men een dunne maar plakkerige wit-groene afscheiding heeft;
- de vrouw scheidt een groene plakkerige niet fijn ruikende vloeistof uit. Ook kan er pijn bij het plassen zijn;
- daarnaast kan het keelpijn geven en een geïrriteerd rectum.
Consequenties van de aandoening
De gonorroe bacterie kan naast voorgenoemde symptomen ook naar binnen gaan en opstijgen in het lichaam. Bij de vrouw kunnen de eileiders geïnfecteerd raken, waardoor deze zwellen en dichtzitten. Probleem daarbij is dat een eventueel bevrucht eitje niet meer kan passeren, waardoor de vrouw feitelijk onvruchtbaar is geworden. Ook bij mannen kan de infectie opstijgen, waardoor de prostaat en bijbal ontstoken raakt. Dit kan gevolgen hebben voor de
vruchtbaarheid van de man. Laat u bij twijfel altijd testen op gonorroe om vervelende consequenties te voorkomen. Een behandeling kan veelal snel worden uitgevoerd.
De behandeling
Uiteraard is de behandeling bedoeld om verdere verspreiding te voorkomen. Met een antibiotica kuur of een eenmalige injectie kan de infectie worden verholpen. Daartoe wordt veelal ceftriaxon gebruikt. Dit medicijn is ook geschikt voor zwangere vrouwen. Het duurt dan nog praktisch zeven dagen, voordat het besmettingsgevaar is verholpen. Tot die tijd dient bij gemeenschap altijd bescherming te worden gedragen. Ook dient de patiënt alle partners tot op zes maanden terug te informeren over de aandoening, opdat ook zij worden behandeld. Behandeling en het anoniem waarschuwen van partners kunt u ook via de lokale Gemeentelijke Gezondheidsdienst doen.
Toenemende onbehandelbaarheid
In verschillende delen van de wereld blijkt momenteel eveneens dat de gonorroe bacterie immuun is voor antibiotica kuur en dat betekent dat er steeds meer gevallen van onbehandelbare druipers zijn. Naarmate de tijd verstrijkt zal het aandeel onbehandelbare aandoeningen stelselmatig toenemen, totdat het niet meer te behandelen valt. Dit heeft tot consequentie dat in toenemende mate mannen en vrouwen onvruchtbaar kunnen worden.
Lees verder