Endometriumbiopsie: Weefselmonster bekleding baarmoeder

Een endometriumbiopsie is een onderzoek waarbij de arts een klein weefselmonster uit de bekleding van de baarmoeder (endometrium) verkrijgt. Via dit onderzoek is een arts in staat om afwijkingen in de baarmoederhals te vinden. Een weefselmonster gaat dan verder onderzoek naar de patholoog die het controleert op celveranderingen door abnormale weefsels of variaties in hormoonspiegels. Het onderzoek is nuttig om de oorzaak van abnormale baarmoederbloedingen te vinden, om een overgroei van het slijmvlies te inspecteren of om op baarmoederhalskanker te controleren. Een gynaecoloog voert het onderzoek uit.

• Synoniemen endometriumbiopsie
• Indicatie biopsie baarmoederslijmvlies
• Tegenindicatie biopsie baarmoederslijmvlies
• Voor het onderzoek
• Tijdens het onderzoek: Arts neemt weefselmonster van bekleding baarmoeder
• Na het onderzoek
• Resultaten onderzoek
• Risico’s en bijwerkingen bij de patiënt
• Herstel na de biopsie
• Conclusie

Synoniemen endometriumbiopsie

Een endometriumbiopsie is eveneens gekend onder deze synoniemen

• Biopsie - Endometrium
• Endometrium bemonstering

Indicatie biopsie baarmoederslijmvlies

Meestal gebeurt dit onderzoek bij een patiënte die ouder is dan 35 jaar. Wanneer de arts op een echografie verdikt baarmoederslijmvlies heeft gezien, is een endometriumbiopsie een mogelijk vervolgonderzoek. Ook bloedingen na de menopauze (menopauzale bloedingen) of een abnormale menstruatieperiode (zwaar, langdurig of onregelmatig bloeden) zijn mogelijke indicaties voor dit onderzoek. Een vrouw die onvruchtbaar blijft (vrouwelijke onvruchtbaarheid), is tevens mogelijk met dit onderzoek geholpen. Bovendien voert een arts dit onderzoek uit om de reactie van bepaalde medicijnen te controleren. Ook is dit onderzoek nodig als voorbereiding op een IVF-behandeling. Tot slot is dit onderzoek nuttig bij de diagnostisering van baarmoederhalskanker (vaginale bloedingen en een vaginale afscheiding).

Tegenindicatie biopsie baarmoederslijmvlies

Dit onderzoek is niet mogelijk bij vrouwen die (mogelijk) zwanger zijn. Een endometriumbiopsie leidt namelijk mogelijk tot een miskraam. Ook voor vrouwen met een abnormale vernauwing (stenose) van de cervicale opening (baarmoederhals) is dit onderzoek niet aangewezen. Tot slot voert een arts dit onderzoek niet uit bij patiënten met een bloedingsstoornis, baarmoederhalskanker, salpingitis (eileiderontsteking: ontsteking van het slijmvlies van de eileiders of salpinges) of een acute cervicale of vaginale infectie.

Voor het onderzoek

Voorbereidingen

De patiënte meldt voor het onderzoek welke geneesmiddelen ze gebruikt. Mogelijk moet ze op advies van de dokter namelijk deze geneesmiddelen tijdelijk stoppen of een andere dosis nemen. Ook meldt de patiënte aan de arts of ze allergisch is voor bepaalde medicatie, (mogelijk) zwanger is en ook of ze long- of hartafwijkingen heeft. Tot slot is het belangrijk dat de patiënte vervoer naar huis regelt als ze dit onderzoek met verdoving krijgt.

Praktisch

Twee dagen voor het onderzoek mag de patiënte geen crèmes, tampons of andere geneesmiddelen in de vagina inbrengen. Douchen is voor de biopsie niet toegestaan daar dit mogelijk een infectie van de vagina of baarmoeder veroorzaakt. Soms mag een patiënte dertig minuten tot twee uur voor het onderzoek een pijnstiller innemen; dit overlegt ze eveneens met de arts. Vlak voor het onderzoek doet de patiënte alle kleren onder de taille uit. Het onderzoek kent een tijdsduur van vijf tot vijftien minuten. Tot slot gebeurt het onderzoek poliklinisch. De patiënte mag met andere woorden na het onderzoek meteen naar huis.

Tijdens het onderzoek: Arts neemt weefselmonster van bekleding baarmoeder

Net voor het onderzoek ledigt de patiënte de blaas. De patiënte krijgt vlak voor het onderzoek op vraag een kalmerend middel toegediend door de arts. De patiënte ligt met haar rug op een onderzoekstafel, waarbij de voeten ondersteund zijn door voetsteunen. De arts brengt voorzichtig een met glijmiddel ingesmeerd speculum (instrument) in de vagina in zodat deze tijdens de biopsie openblijft. Op deze manier is de arts in staat om de vagina en baarmoederhals te inspecteren. Het inbrengen van de instrumenten voelt voor de patiënte misschien wel koud aan. De arts reinigt vervolgens de baarmoederhals met een speciale vloeistof. Daarna plaatst ze een verdovend geneesmiddel bij de baarmoederhals. Deze plaatselijke verdoving gebeurt met een spray of injectie. De arts gebruikt vervolgens een tenaculum (soort klem) om de baarmoederhals voorzichtig op zijn plaats te houden. De patiënte voelt hierbij een lichte druk wat soms wat ongemakkelijk is. Met een ander instrument rekt de arts voorzichtig de cervicale opening uit wanneer deze te strak zit. Een volgende stap is om een instrument voorzichtig door de cervix in de baarmoeder te brengen. Dit instrument verzamelt het weefselmonster. Soms heeft een patiënte wel wat krampen wanneer de arts de biopsie verricht. Hij beweegt het instrument namelijk voorzichtig van boven naar beneden bij het verzamelen van het weefselmonster. Af en toe vertoont een patiënte een vasovagale reactie tijdens het onderzoek. Ze is dan duizelig en heeft maagpijn. Dit verdwijnt als de arts de biopsie beëindigt.

Na het onderzoek

Ziekenhuis

Vooreerst verwijdert de arts het weefselmonster en de instrumenten. Een patholoog van het laboratorium onderzoekt vervolgens het weefsel onder een microscoop. Na zeven tot tien dagen zijn de resultaten bekend. De patiënte vertoeft op een verkoeverkamer indien ze een kalmerende verdoving gekregen heeft. De patiënte mag het ziekenhuis verlaten als ze wakker is en geen last heeft van de narcose. Een begeleider voert haar dan best naar huis.

Leefregels

Best vervult de patiënte geen zware activiteiten in de eerste dagen na de biopsie. Seks, douchen, het gebruik van tampons en het uitvoeren van zware inspanningen zijn pas toegestaan nadat de bloedingen gestopt zijn.

Resultaten onderzoek

Na zeven tot tien dagen zijn de resultaten bekend. De patiënte keert dan terug naar de arts en bespreekt met hem de resultaten.

Normale resultaten bij patiënten

Een arts detecteert geen abnormale cellen of kanker in het weefselmonster.

Abnormale resultaten bij patiënten

Abnormale resultaten omvatten bijvoorbeeld baarmoederpoliepen (gezwellen in baarmoederwand), een infectie, baarmoederkanker (abnormale vaginale bloedingen) of een voorstadium (hyperplasie), een verstoorde hormonale balans en vleesbomen (goedaardige gezwellen in de baarmoeder).

Risico’s en bijwerkingen bij de patiënt

Aan dit onderzoek zijn enkele risico’s en bijwerkingen verbonden. Een patiënte heeft af en toe milde krampen en licht vaginaal bloedverlies gedurende enkele dagen, waarvoor ze maandverband mag gebruiken. Een andere complicatie is een (bekken)infectie. Zelden treedt een perforatie in de baarmoeder (baarmoederperforatie) of een gescheurde baarmoederhals op. Soms bloedt een patiënte langdurig.

Herstel na de biopsie

Herstelperiode

Na de biopsie kan de patiënte lichte ongemakken ervaren zoals krampen en vaginale bloedingen. Deze symptomen verdwijnen meestal binnen enkele dagen. Ze moet ook alert zijn op symptomen zoals koorts, ernstige pijn, aanhoudend bloeden of een vieze vaginale afscheiding, die kunnen wijzen op een infectie.

Verzorging en nazorg

Na de biopsie moet de patiënte enkele voorzorgsmaatregelen in acht nemen. Het is belangrijk om zware lichamelijke inspanningen en seksueel contact te vermijden totdat de arts het goedkeurt. Regelmatig controle door de arts kan ook nodig zijn om het herstel en de resultaten van het weefselonderzoek te volgen.

Conclusie

Een endometriumbiopsie is een waardevol diagnostisch hulpmiddel voor het beoordelen van afwijkingen in de baarmoeder. Het is belangrijk dat patiënten goed worden geïnformeerd over het proces, de mogelijke bijwerkingen en de nazorg om een vlotte en veilige herstelperiode te waarborgen.

Lees verder

• Baarmoederhalskanker: Symptomen van vaginale bloedingen
• Biopsie: Verwijderen van weefselmonster (biopt)
• Baarmoeder: Soorten aandoeningen aan uterus bij vrouwen