Gezegende distel: gezondheidsvoordelen van benedictuskruid
De gezegende distel (Cnicus benedictus L of benedictuskruid) is een distelachtige plant die behoort tot de composietenfamilie (Compositae of Asteraceae). De plant is afkomstig uit het Middellandse-Zeegebied, maar is ook bekend in andere delen van de wereld, waaronder delen van Noord-Amerika, als een geïntroduceerde soort. Van heilige Benedictus (480-547) wordt gezegd dat hij de gezegende distel ooit als wondermiddel heeft aanbevolen. Vanaf dat moment werd het kruid geteeld in talloze kloostertuinen. In het Nederlands heeft de plant als bijnaam 'benedictuskruid'. Vanaf de vroege middeleeuwen wordt de plant reeds aanbevolen in verband met de spijsverteringseffecten. De gezegende distel bevat inderdaad bitterstoffen die de eetlust stimuleren en een opgeblazen gevoel of een vol gevoel verdrijven. Ondanks deze gezondheidsvoordelen wordt de plant zelden aangetroffen in theemengsels of kruidengeneesmiddelen.
Wat is gezegende distel?
Groei en bloei
Gezegende distel of Cnicus benedictus L. behoort botanisch gezien tot de composietenfamilie.De groei is vergelijkbaar met die van een distel, waardoor groeihoogten kunnen worden bereikt tot meer dan 60 centimeter. De bladeren van het kruid kunnen tot 8 centimeter breed en 30 centimeter lang zijn, typisch zijn de kleine stekels op de bladrand. De bloeiwijze van de medicinale plant is komvormig met een diameter van 2 tot 4 centimeter, het bevat veel geelachtige bloemen die op hun beurt worden omringd door schutbladen met stekels. Gezegende distel komt in heel Midden-Europa voor en bloeit in de maand juni en juli. Het kruid komt voor in het Middellandse-Zeegebied en in Klein-Azië. Daar groeit het op veldranden en op steenachtige, droge gebieden.
Niet giftig en eetbaar
De gezegende distel zorgt als fytotherapeuticum voor een gezonde spijsvertering, maar het is ook een heerlijk kruid om gerechten mee op smaak te brengen of om een lekkere kruidenthee van te zetten. Alle plantendelen van het kruid zijn eetbaar en niet giftig.
Ingrediënten van benedictuskruid
Werkzame stoffen
Het hele kruid wordt gebruikt voor medicinale doeleinden, uitgezonderd de wortel. Het bevat bitterstoffen van het type sesquiterpeenlactonen, ook wel bekend onder de verzamelnaam taraxine, vooral de stof cnicin. Daarnaast zit er wat etherische olie in, die onder andere bestaat uit de stoffen fenchone en citral, ook bekend als limonal. Er zitten ook grotere hoeveelheden mineralen in de plant: 10 tot 18 procent
kalium- en
magnesiumzouten zitten in het kruid.
Medicinale effecten
Het medicinale effect van de gezegende distel komt met name door het hoge gehalte aan bitterstoffen. Bovendien heeft de plant verschillende etherische oliën in relatief hoge concentraties. Zelfs een geraspt blad van het kruid laat een hoog gehalte aan etherische oliën achter. Dit zijn voornamelijk de aangenaam bloemige, fruitig ruikende etherische oliën p-cymeen en fenchone. De belangrijkste bitterstof is cnicin.
In de interactie van de bitterstoffen met de etherische oliën heeft benedictuskruid een uitgesproken bacteriostatisch en antibacterieel effect. Bacteriostatisch betekent dat het bacteriën niet dood, maar belet dat ze zich vermenigvuldigen. De effectiviteit tegen bepaalde bacteriële oorzaken van
misselijkheid en
braken, voornamelijk stafylokokken, is evident.
De stimulatie en afscheiding van spijsverteringssappen is uitsluitend te danken aan de bitterstoffen die in hoge concentraties aanwezig is in de plantdelen. De etherische oliën zijn over het algemeen ontvettend en ontspannend en stimuleren ook de productie van gal. Preparaten van de gezegende distel kunnen daarom met succes worden gebruikt bij
verlies van eetlust en voor
maag- en darmklachten.
Toepassing en dosering
Tinctuur
Extracten van het kruid worden aangeboden als oertinctuur of in combinatie met andere kruidengeneesmiddelen, vaak in de vorm van druppels.
Thee
Om een thee van de plant te bereiden heb je ongeveer anderhalve gram van het kruid nodig op een kopje heet (maar geen kokend) water. De thee moet minimaal 5 tot 7 minuten trekken. Zelfs na afkoeling zijn de bitterstoffen nog enkele uren stabiel, terwijl de etherische oliën al zijn vervluchtigd. De dosering is maximaal drie keer per dag een kopje benedictuskruidthee. Voor de maaltijd drinken in kleine slokjes. De smaak is een beetje bitter en doet denken aan
duizendguldenkruid. Om de bittere smaak van de thee te verzachten kan het worden gezoet met honing.
Indicaties van benedictuskruid
Gezegende distel wordt in de plantengeneeskunde toegepast bij de volgende klachten:
Gezondheidsvoordelen van gezegende distel
Omdat de gezegende distel een traditionele medicinale plant is voor behandeling en preventie, is de betekenis en het belang in de traditionele kruidengeneeskunde navenant groot. Een kruidenthee van de plant kan ook bij kinderen worden gebruikt, zolang ze de thee niet weigeren vanwege de licht bittere smaak. Naast het inwendige gebruik bij gebrek aan eetlust, koorts, verkoudheid en
uitdroging, is uitwendige toepassing mogelijk.
Volgens de oude traditie helpen kompressen met verse gezegende distel tegen open zweren en wonden. De wonden worden gemakkelijk gedesinfecteerd door de ingrediënten, waardoor een wondinfectie kan worden voorkomen. Door samentrekkende ingrediënten trekken de wondranden samen, wat ook het genezingsproces versnelt.
In geval van gebrek aan eetlust, bevordert het kruid de vorming van
speeksel en maagsappen. Voor dit doel kan heel goed verse gezegende distel worden gebruikt; kauw erop en slik het vervolgens door. Het verse kruid smaakt weliswaar bitter, maar niet extreem bitter, zoals gentiaanwortel.
Allergie
In zeer zeldzame gevallen kun je na de consumptie van gezegende distel last krijgen van allergische verschijnselen of een kruis
allergie, bijvoorbeeld met bijvoet of
korenbloem.
Lees verder