Levensverwachting na behandeling kanker

Is kanker geconstateerd dan gaat men een onzekere tijd tegemoet, omdat de ziekte potentieel tot de dood kan leiden. Daarbij wordt men uitvoerig onderzocht en wordt er een behandelingstraject ingezet. De lokale tumor wordt mogelijk verwijderd, waarna een traject van chemokuur, bestraling en aanvullende medicatie wordt ingezet. Het is daarbij zeker de vraag of men kan genezen, of dat er sprake is van een ongeneeslijke variant. Wat zijn de levensverwachtingen bij verschillende soorten kanker vanaf het moment dat het is geconstateerd en behandeld?

Levensverwachting na behandeling kanker

• Stadiëring van de ziekte
• Leeftijd een fysieke gesteldheid
• Overlevingskans kankersoorten
• Hodgkin lymfoom
• Non-hodgkin lymfoom
• Plasmacel-, beenmergkanker

Stadiëring van de ziekte

Standaard wordt een kankerpatiënt gecategoriseerd naar ernst middels een stadiëringsonderzoek. Het houdt in dat er een compleet beeld wordt gevormd van de ontwikkeling van het gezwel of de aantasting. De ene kankersoort is de andere niet! Bij ernstige vormen van kanker waarbij reeds ernstig gewichtsverlies is geconstateerd in combinatie met nachtzweten, zijn er vermoedelijk al uitzaaiingen van toepassing. Standaard wordt men ingedeeld van stadium I waarbij slechts zeer lokaal een tumor, vergroeiing of aantasting van weefsel of bloeddeeltjes van toepassing is tot stadium V waarbij de kanker wijdverspreid aanwezig is. De lokale kanker kan zeer gericht via verwijdering en chemokuur of bestraling worden behandeld. Komt het in verergerde vorm terug (recidief) zal een zware behandeling noodzakelijk zijn.

Leeftijd een fysieke gesteldheid

Des te jonger de patiëent is des te agressiever de behandeling kan zijn om betere resultaten te verkrijgen. Het lichaam is vaak sterk genoeg en kan goed een zware behandeling ondergaan. Naarmate de patient ouder is en er ook andere kwalen zijn, neemt de herstelcapaciteit binnen het lichaam af. Daardoor moet in toenemende mate een lichtere behandeling worden toegepast. De mate van behandeling dient daarbij afgestemd te zijn op de ernst van de kankersoort, waar het zit in combinatie met de staat van de gehele gezondheid.

Overlevingskans kankersoorten

Door inname van teveel stoffen zoals gassen, mineralen en de invloed van vrije radicalen worden slijmvliezen geïrriteerd en kunnen cellen verkeerd delen. Het zorgt ervoor dat er plaatselijk in een orgaan een gezwel tot ontwikkeling komt. Daardoor krijgen we klachten en laten we ons onderzoeken. Als eenmaal is geconstateerd dat er sprake is van kanker, dan zal een spoedig medisch behandelingstraject voor bestrijding worden opgezet. Het is noodzakelijk om verdere verspreiding te voorkomen. Wat zijn de kansen als er een bepaalde kankersoort is herkend? In onderstaande tabel staan de 5-jaarsoverlegingskans per kankersoort per stadium (TNM/G of Ann Arbor) aangegeven.

* voor dikkedarm betreft het de 3-jaarsoverlevingskans.

In het geval van bloedkanker krijgt het lichaam verkeerde of onvoldoende bloedlichaampjes toegediend, waardoor het lichaam vrij acuut in een levensbedreigende omstandigheid kan komen. Deze bloedkankersoorten worden hieronder verder toegelicht.

Hodgkin lymfoom

In dit geval worden lymfklier cellen in de klier zelf aangetast en komen daar tot ontwikkeling. Vaak wordt het geconstateerd in de klieren in de oksel, nek of borstholte en zal daarna op een agressieve manier verder verspreiden. Eerst kunnen de andere lymfklieren worden aangetast, waarna het in de bloedbaan terechtkomt en overige delen van het lichaam aantast. Denk aan de organen. Het wordt voornamelijk geconstateerd bij jonge volwassen van 20 tot 35 jaar. Middels chemokuur en bestraling heeft men goede overlevingskansen en kan men volledig herstellen.

Non-hodgkin lymfoom

Lymfkliercellen die buiten de lymfklieren zelf kanker veroorzaken worden non-Hodgkin lymfoom genoemd. Het kan daarbij in principe van invloed zijn op alle weefsels en organen in het lichaam, waarbij primair het bloed wordt aangetast. De non-Hodgkin lymfoom komt vele malen vaker voor dan het gewone Hodgkin lymfoom. Circa 2750 gevallen versus circa 350 gevallen per jaar. Het volgende onderscheid wordt aangehouden.

Diffuus grootcellig B-lymfoom

De meest voorkomende agressieve vorm, waarbij aangetaste B-lymfoom deeltjes snel door het lichaam kunnen verspreiden. Het houdt in dat men snel een hogere stadiëring krijgt. Door een chemokuur te doen reageert het lichaam zeer gunstig, waarna bij 75% van de mensen geen sporen meer van de kanker terug te vinden is. In 50% van alle gevallen kan men volledig genezen. Is het recidief dan zal de chemokuur worden gecombineerd met bestralen.

Folliculair lymfoom

De B-lymfomen groeien ongewoon in een cirkelvorm en komen voor in de lymfklieren en beenmerg. Door deze verstoring worden noodzakelijke bloedlichaampjes niet goed aangemaakt. Dit lymfoom groeit gestaag en is ongeneeslijk. De groei kan worden vertraagd door chemotherapie toe te passen, zodat men goede kans heeft op nog 10 tot 15 jaar. Er zijn 3 gradaties van toepassing, waarbij de 10-jaarsoverlevingsgrens in respectievelijk 70%, 50% en 35% van de gevallen wordt gehaald.

Mantelcel lymfoom

De kwaadaardige B-cellen komen voor in het beenmerg, milt en ruggenmerg. Het kan zeer acuut voorkomen, waarbij direct een chemokuur traject wordt opgestart. Vaak zal er een herstel optreden, waarna men recidiveert. Oftewel de kanker komt meestal weer terug. In bijna 75% van de gevallen haalt men de 5 jaar niet.

Burkitt-lymfoom

Dit is een agressieve acuut voorkomende kanker in de buik. Het kan beginnen in de eierstokken, teelballen of in de buik gelegen organen, waarbij het snel verspreid naar ruggenmerg en hersenen. In 50% van de gevallen kan men genezen. Betreft het fase I of II dan heeft men zeventig tot tachtig procent overlevingskans, mits het snel met intensieve chemokuur wordt behandeld.

Marginaal zone lymfoom

Deze kankersoort kan in de maag, milt of lymfklieren voorkomen. Afhankelijk van de plaats varieert de levensverwachting. Men kan geheel herstellen, maar er kan ook een prognose 5 tot 10 jaar zijn.

Plasmacel-, beenmergkanker

Twee meest belangrijke beenmergkanker soorten zijn de ziekte van Kahler en Waldenström. Voor deze groepen worden jaarlijks circa 900 mensen gediagnostiseerd. In het beenmerg wordt normaal uit B-lymfocyten bloedcellen aangemaakt, zoals bloedplaatjes, witte en rode bloedlichaampjes. Bij de ziekte van Kahler worden er teveel plasmacellen aangemaakt met primair één anti-stof type. Oftewel men heeft ongewoon veel verkeerde witte bloedlichaampjes, waardoor het afweersysteem niet meer goed werkt. Bij de ziekte van Waldenström worden er teveel verkeerde B-lymfocyten aangemaakt, waardoor onvoldoende gezonde bloedcellen worden aangemaakt. Deze vorm is ongeneeslijk. Beide vormen wordt behandeld middels intensieve chemokuur om de aanmaak in het beenmerg uit te schakelen, waarna eventueel beenmergcellen worden getransplanteerd. Het is daarna afwachten of het aanslaat, zodat de aanmaak kan herstellen. De prognose hangt per persoon af, omdat men door aanvullende aandoeningen wegens een verzwakte weerstand eerder kan komen te overlijden.

Let wel voorgaande is een kleine greep uit vele kankersoorten. Er is getracht van de hoofdgroepen een indicatie te geven van de vooruitzichten. Uiteraard verschilt de prognose per kankersoort en is afhankelijk van de fysieke gesteldheid, leeftijd van de persoon en ook het stadium waarin men verkeert. Laat u uitvoerig door de behandeld oncoloog informeren.

Lees verder

• Wat is de kans op overlijden bij verschillende kankertypen?
• Druivenpitextract: bestrijd kanker en gevolgen veroudering!
• Middenrifbreuk kan pijn borstbeen en slokdarmkanker geven!
• Kanker vermijden door spinazie te eten: impact van chlorofyl