Groene afscheiding: oorzaken groene vaginale afscheiding

Groene afscheiding betreft een abnormale vaginale afscheiding die vaak stinkt en gepaard gaat met andere symptomen zoals jeuk, ontsteking, pijn en eventueel koorts. Een groene vaginale afscheiding wordt vaak veroorzaakt door een infectie, bijvoorbeeld een seksueel overdraagbare aandoening. Normale vaginale afscheiding behoort vloeibaar, doorzichtig en wit te zijn. Raadpleeg bij groene, geelgroene of groengele afscheiding altijd je huisarts, zeker als je zwanger bent. De meeste infecties die een groene vaginale afscheiding veroorzaken, zijn niet levensbedreigend of gevaarlijk en kunnen gemakkelijk genezen met antibiotica. Het is dan wel belangrijk dat de oorzaak in een vroeg stadium wordt gediagnosticeerd. Daarom is het verstandig om niet door te blijven lopen als je groene afscheiding opmerkt.

• Groene vaginale afscheiding
• Epidemiologie van groene vaginale afscheiding
• Bijkomende symptomen van groene afscheiding
• Pathofysiologie en ontstaansmechanisme
• Oorzaken van groene vaginale afscheiding
• Urineweginfectie
• Seksueel overdraagbare aandoening (soa)
• Pelvic Inflammatory Disease (PID)
• Groene afscheiding door bacteriële vaginose
• Vreemd voorwerp in vagina
• Schimmelinfecties met bacteriële overgroei
• Allergische reactie of irritatie
• Overmatige hygiëne
• Rectovaginale fistel
• Zeldzamere infecties: genitale tuberculose
• Actinomyces-infectie
• Postoperatieve infectie
• Onbehandelde vaginale abcessen: pus en pijn
• Groene vaginale afscheiding: wie loopt risico en waarom?
• Risicogroepen voor groene vaginale afscheiding
• Risicofactoren voor groene vaginale afscheiding
• Wanneer medische hulp inschakelen?
• Wanneer moet je de huisarts bellen bij groene afscheiding?
• Wanneer is directe medische hulp nodig? (Alarmsymptomen)
• Casus: even snel schakelen
• Onderzoek en diagnose
• Behandeling van groene vaginale afscheiding
• Klassieke behandelingen: de basis voor herstel
• Minder bekende behandelingen: een verrassende aanpak
• Innovatieve behandelingen: de toekomst is nu
• Leefstijl en zelfzorg: preventie en ondersteuning
• Prognose van groene vaginale afscheiding: wat kun je verwachten?
• Complicaties van groene afscheiding: meer dan een ongemak
• Preventie: houd je vaginale flora in topvorm!

Groene vaginale afscheiding

"Wat is dit nu weer?" dacht Lotte, 26 jaar, terwijl ze zich klaarmaakte voor haar werk. Ze had ineens een vreemde groenige afscheiding opgemerkt, iets wat ze nog nooit eerder had gezien. Het rook niet lekker en ze voelde ook een lichte jeuk. "Misschien gewoon een infectietje," stelde ze zichzelf gerust, maar toch knaagde er iets. Ze besloot diezelfde dag nog haar huisarts te bellen – en dat bleek een slimme keuze. Het was een vaginale infectie die gelukkig snel kon worden behandeld. Een herinnering dat je lichaam signalen geeft die je niet moet negeren!

Groene vaginale afscheiding kan een bron van zorg zijn voor vrouwen die merken dat hun afscheiding een ongebruikelijke kleur heeft. Hoewel vaginale afscheiding normaal gesproken wit of helder is, kan het soms groen worden, wat kan wijzen op een infectie of een andere aandoening. Het is belangrijk om te begrijpen dat het hebben van groene afscheiding geen schande is, en dat het belangrijk is om de oorzaak te achterhalen en de juiste behandeling te krijgen om verdere complicaties te voorkomen.

Epidemiologie van groene vaginale afscheiding

Groene vaginale afscheiding is een symptoom dat wereldwijd voorkomt en uiteenlopende oorzaken kent, variërend van infecties tot zeldzamere aandoeningen. Het voorkomen ervan wordt beïnvloed door leeftijd, geslacht (bij vrouwen en trans mannen), klimaat, sociaaleconomische omstandigheden, en genetische factoren. Laten we deze factoren in detail bekijken en ontdekken hoe deze aandoening zich uit in Nederland, de overzeese gebieden, België, en de rest van de wereld.

Kinderen en volwassenen: wie heeft de grootste kans?
Kinderen en adolescenten
Groene vaginale afscheiding is zeldzaam bij jonge meisjes en komt meestal voort uit slecht hygiënisch beheer, aanwezigheid van een vreemd lichaam (bijvoorbeeld stukjes toiletpapier), of infecties zoals vulvovaginitis. Onderzoek toont aan dat tot 4% van de meisjes onder de 12 jaar last kan krijgen van abnormale afscheiding door bacteriële infecties.

Bij adolescenten neemt de incidentie toe, vaak door het begin van seksuele activiteit. Soa’s zoals gonorroe en trichomonas zijn belangrijke oorzaken in deze groep, waarbij 20-30% van de jonge vrouwen met gonorroe groene afscheiding meldt als symptoom.

Volwassen vrouwen
Bij vrouwen in de reproductieve leeftijd is groene vaginale afscheiding een veelvoorkomend symptoom, vaak door bacteriële vaginose of soa’s. Wereldwijd heeft tot 30% van de vrouwen in deze leeftijdsgroep bacteriële vaginose, een aandoening die ook in Nederland en België hoog scoort.

Bij vrouwen na de menopauze kan atrofische vaginitis, veroorzaakt door oestrogeentekort, een trigger zijn. Dit is vooral zichtbaar bij 15-20% van de postmenopauzale vrouwen, vaak in combinatie met een verhoogde kans op infecties door veranderde vaginale flora.

Regionale verschillen: Nederland, de overzeese gebieden en België
Nederland
In Nederland is groene vaginale afscheiding vaak gekoppeld aan bacteriële vaginose en soa’s zoals trichomonas. Studies tonen aan dat 20-40% van de vrouwen met klachten over vaginale afscheiding in Nederland te maken heeft met bacteriële vaginose. Gonorroe en trichomonas komen minder vaak voor vanwege goed georganiseerde soa-zorg en preventiecampagnes.

Nederlandse overzeese gebieden
In Curaçao, Aruba en andere overzeese gebieden komt groene vaginale afscheiding relatief vaker voor. Dit komt door een warmer en vochtiger klimaat dat bijdraagt aan veranderingen in de vaginale flora. Ook hebben deze gebieden hogere cijfers van soa’s zoals trichomonas, met een geschatte prevalentie van 10-15% onder seksueel actieve vrouwen.

België
In België zijn de trends vergelijkbaar met Nederland, maar er is een lichte toename in gevallen van soa’s zoals gonorroe onder jongvolwassenen. Bacteriële vaginose blijft ook hier een van de belangrijkste oorzaken, met een prevalentie van 30-40% onder vrouwen die een gynaecoloog bezoeken voor afscheiding.

Wereldwijde verschillen en invloeden van klimaat
Ontwikkelingslanden
In lage- en middeninkomenslanden komt groene vaginale afscheiding vaker voor door beperkte toegang tot gezondheidszorg en hygiënische voorzieningen. In sommige Afrikaanse en Zuidoost-Aziatische landen ligt de prevalentie van trichomonas boven de 20-30%, een van de hoogste ter wereld.

Klimaat en levensstijl
Warmere en vochtige klimaten bevorderen bacteriële en schimmelgroei in de vagina, wat het risico op bacteriële vaginose en infecties verhoogt. Dit verklaart waarom tropische gebieden vaker hogere incidenties rapporteren dan gematigde klimaten.

Genetica en risicofactoren
Genetische invloeden
Genetica speelt een rol in de samenstelling van de vaginale flora. Onderzoek wijst uit dat vrouwen van Afrikaanse afkomst een verhoogd risico hebben op bacteriële vaginose door genetische verschillen in immuunresponsen. Dit verklaart deels de hogere prevalentie in bepaalde populaties.

Andere risicofactoren
Factoren zoals roken, het gebruik van vaginale douches, en frequente wisseling van sekspartners verhogen het risico op infecties en daarmee op groene vaginale afscheiding. Roken bijvoorbeeld verhoogt het risico op bacteriële vaginose met 40-50%.

• Voorbeeld: In Nederland meldde een recente studie onder vrouwen in soa-klinieken dat 10-15% van de klachten over groene afscheiding te wijten was aan trichomonas-infecties, terwijl in Curaçao dit percentage bijna het dubbele was.

Bijkomende symptomen van groene afscheiding

In geval van een infectie ontstaat in het begin vaak een schuimige afscheiding. Naarmate de infectie vordert, neemt de vaginale afscheiding steeds meer het uiterlijk aan van geel, dan lichtgroen en vervolgens dik groene slijm. Groene afscheiding gaat vaak gepaard met volgende symptomen:

• abnormaal vaginaal bloedverlies
• bekkenpijn of pijn in het bekken
• bloeden na seksuele gemeenschap
• brandend gevoel in de vagina
• branderig gevoel tijdens het plassen
• jeukende vagina
• stinkende vaginale afscheiding
• stinkende vagina
• vaginale zwelling
• pijn tijdens seks
• vaginale irritatie
• vaginale pijn
• vaginale krampen
• vaker plassen

Pathofysiologie en ontstaansmechanisme

Groene vaginale afscheiding lijkt misschien een klein ongemak, maar de onderliggende processen zijn complex en intrigerend. Het ontstaansmechanisme is een samenspel van infecties, ontstekingen en verstoringen in de vaginale flora. Elk type afscheiding vertelt een uniek verhaal over wat er in het lichaam gebeurt. Laten we duiken in de fascinerende wereld van bacteriën, weefsels en immunologische reacties die groene afscheiding veroorzaken.

De rol van bacteriën: een verstoorde balans
De gezonde vaginale flora bestaat grotendeels uit lactobacillen, die een zure omgeving creëren (pH 3,8-4,5). Deze zure omgeving voorkomt de groei van pathogene bacteriën. Wanneer deze balans wordt verstoord, kunnen andere bacteriën zoals Gardnerella vaginalis, Trichomonas vaginalis of Actinomyces de overhand krijgen.

• Bacteriële vaginose (BV): Bij BV wordt de dominantie van lactobacillen vervangen door een overgroei van anaerobe bacteriën. Dit veroorzaakt een dunne, groenachtige afscheiding door de afbraak van celmateriaal en vetzuren. De typische visachtige geur ontstaat door vluchtige amines.
• Trichomoniasis: Deze soa wordt veroorzaakt door Trichomonas vaginalis, een eencellige parasiet die ontsteking van de vaginale en cervixweefsels veroorzaakt. De afscheiding is vaak schuimig en groen door de afbraak van cellen en immuunresponsen in het geïnfecteerde gebied.

Ontsteking: de immuunrespons in actie
Bij een infectie of irritatie activeert het lichaam het immuunsysteem om de indringers te bestrijden. Witte bloedcellen (leukocyten) verzamelen zich op de plaats van de infectie, en hun afbraak draagt bij aan de groene kleur van de afscheiding.

• Actinomyces-infectie: Deze bacterie veroorzaakt een langdurige ontstekingsreactie, vooral bij vrouwen met een spiraaltje. De pusachtige afscheiding is een combinatie van bacteriën, dode witte bloedcellen en weefselresten.
• Genitale tuberculose: Bij deze zeldzame aandoening veroorzaakt Mycobacterium tuberculosis granulomateuze ontstekingen in het voortplantingssysteem. De chronische ontsteking leidt tot groene afscheiding door de ophoping van cellulaire resten en bacteriële bijproducten.

Weefselbeschadiging en herstel: een delicate balans
Wanneer infecties of andere factoren zoals een vreemd voorwerp weefsel beschadigen, wordt een complex herstelmechanisme in gang gezet. Dit proces omvat:

• Afbraak van epitheelcellen: Beschadigde cellen worden afgebroken en afgevoerd via de afscheiding, wat bijdraagt aan de kleurverandering.
• Aanwezigheid van pus: Bij ernstigere infecties, zoals onbehandelde vaginale abcessen of pelvic inflammatory disease (PID), kan pus zich mengen met vaginale afscheiding, waardoor het een groenige tint krijgt.
• Verhoogde doorbloeding: Ontstoken weefsels trekken meer bloed aan, wat lekkage van plasma en immuuncellen naar het geïnfecteerde gebied veroorzaakt.

Externe factoren: de impact van verstoring
Groene afscheiding kan ook ontstaan door externe factoren die de vaginale omgeving verstoren, zoals:

• Overmatige hygiëne: Vaginale douches en agressieve reinigingsproducten doden niet alleen pathogenen maar ook nuttige lactobacillen. Dit maakt de weg vrij voor schadelijke bacteriën.
• Vreemde voorwerpen: Tampons, seksspeeltjes of spiraaltjes die te lang blijven zitten, kunnen bacteriegroei bevorderen. Dit leidt vaak tot een groene, stinkende afscheiding door de afbraak van organisch materiaal.

Microbiële interacties: een ecosysteem in onbalans
De vaginale microbiota is een complex ecosysteem waarin micro-organismen in balans leven. Een verschuiving in deze balans – bijvoorbeeld door antibiotica, hormonale veranderingen, of seksueel contact – kan leiden tot een domino-effect:

• Pathogene bacteriën zoals Gardnerella nemen toe, wat de pH verhoogt.
• Dit bevordert de groei van andere schadelijke organismen zoals Trichomonas of anaerobe bacteriën.
• Het resultaat: een zichtbare en vaak geurige groene afscheiding.

Oorzaken van groene vaginale afscheiding

Het moment dat je groene vaginale afscheiding opmerkt, kan best schrikken zijn. Het is niet iets waar je dagelijks mee te maken hebt, en de eerste gedachte die door je hoofd schiet, is misschien: "Is dit normaal?" Het korte antwoord: nee, groene afscheiding is meestal een teken dat er iets uit balans is in je lichaam. Maar geen paniek! Het goede nieuws is dat er vrijwel altijd een duidelijke oorzaak te vinden is – én een oplossing.

Groene vaginale afscheiding ontstaat vaak door een verstoring van de delicate balans in je vagina. Denk aan een infectie, zoals een soa (chlamydia, gonorroe of trichomonas) of bacteriële vaginose. Soms is het een gevolg van iets eenvoudigs, zoals een allergie of irritatie door een nieuw product. Maar in zeldzamere gevallen kan het ook wijzen op een dieperliggend probleem, zoals een vaginale abces of zelfs genitale tuberculose. De sleutel ligt in luisteren naar je lichaam en de signalen serieus nemen.

Of je nu lichte jeuk, een vervelende geur, of pijn ervaart – groene afscheiding vertelt je dat je aandacht nodig hebt. Het is je lichaam dat zegt: "Hé, er klopt iets niet." Door die signalen te herkennen en op tijd actie te ondernemen, kun je complicaties voorkomen en snel weer in balans komen. Dus als je dit opmerkt, twijfel niet: maak een afspraak met je huisarts en laat je helpen!

Urineweginfectie

Een urineweginfectie kan soms aanleiding geven tot groene afscheiding. Een urineweginfectie komt vaak voor tijdens de zwangerschap. Als je baarmoeder uitzet, heeft dit invloed op de blaas. De hoge druk leidt tot een beperktere urinestroom. Als gevolg hiervan vult de blaas zich overmatig en zal je vaker moeten plassen. Als je de urine een tijdje probeert op te houden, neemt de kans op het optreden van een infectie toe. Bacteriën kunnen zich ophouden in de urinewegen en uiteindelijk een urineweginfectie veroorzaken die groene afscheiding kan veroorzaken.

Seksueel overdraagbare aandoening (soa)

Seksueel overdraagbare aandoeningen of geslachtsziekten behoren tot de meest voorkomende infectieziekten in de westerse wereld. Soa's worden meestal veroorzaakt door virussen en bacteriën die worden overgedragen door seksueel contact met een persoon die besmet is. De geslachtsziekte wordt overgedragen via slijmvliescontact: contact tussen mond, penis, anus of vagina. De kans is vooral vergroot wanneer er sprake is van (kleine) bloedingen en het risico is groter wanneer je seks hebt met meer dan één seksuele partner. Groene afscheiding kan onder meer worden veroorzaakt door chlamydia, gonorroe en trichomonas.

Gonorroe
Gonorroe wordt veroorzaakt door een bacterie (Neisseria gonorrhoeae). Hoewel veel vrouwen geen symptomen krijgen, kan een gonorroe-infectie leiden tot intense jeuk, een branderig gevoel van de vagina en je kunt last krijgen van een dikke gele of groene vaginale afscheiding. Sommige vrouwen hebben ook pijn in de onderbuik of pijn in het bekken (bekkenpijn), vaginaal bloedverlies tussen de menstruaties door, pijn bij het plassen, vaak moeten plassen en pijnlijke geslachtsgemeenschap. Onbehandelde gonorroe kan leiden tot onvruchtbaarheid.

Trichomonas
Trichomonas is wereldwijd de meest voorkomende soa. De incubatietijd bij vrouwen varieert tussen 5-28 dagen en symptomen kunnen onder meer bestaan uit een groengele, schuimige vaginale afscheiding met een sterke geur. Dit kan gepaard gaan met pijn bij het plassen, vaginale jeuk en irritatie en ongemak tijdens de geslachtsgemeenschap. Buikpijn komt slechts zelden voor en grofweg een derde van de getroffen vrouwen ervaart geen klachten.

Chlamydia
Chlamydia is een andere veelvoorkomende seksueel overdraagbare aandoening, veroorzaakt door de bacterie Chlamydia trachomatis, en wordt in het algemeen geassocieerd met een troebele of geelachtige vaginale afscheiding met een vieze geur. Andere klachten zijn pijn of branderig gevoel bij het plassen, pijn en bloedverlies tijdens en na het vrijen, bloedverlies tussen twee menstruaties en hevige pijn in de onderbuik, met of zonder koorts. Zeventig tot tachtig procent van de vrouwen heeft echter geen symptomen. Onbehandelde chlamydia kan leiden tot complicaties. Een chlamydia-infectie tijdens de zwangerschap levert extra risico's op, niet alleen voor de moeder maar ook voor het kind.

Pelvic Inflammatory Disease (PID)

Een eileiderontsteking, ook wel aangeduid als 'salpingitis' of 'pelvic inflammatory disease' (PID), is een infectie van de vrouwelijke voortplantingsorganen. De symptomen kunnen variëren, maar bestaan vaak uit een doffe pijn of gevoeligheid in de onderbuik of pijn in de rechter bovenbuik, een abnormale gele of groene vaginale afscheiding met een onaangename geur, pijn bij het plassen, pijn tijdens de seks, rillingen en hoge koorts, darmklachten en algehele malaise.

Groene afscheiding door bacteriële vaginose

Bacteriële vaginose is een niet-infectieuze aandoening die wordt veroorzaakt door een verstoorde balans van bacteriën in de vagina, en waarbij vaak een overmatige groei van de bacterie Gardnerella vaginalis plaatsvindt. Dit kan zich ook voordoen bij vrouwen die niet seksueel actief zijn, maar komt vaker voor bij mensen die meerdere seksuele partners hebben. Het roken van tabak en frequent vaginaal douchen worden geassocieerd met deze aandoening.

Vreemd voorwerp in vagina

Een vreemd voorwerp in de vagina kan bijvoorbeeld bestaan uit een achtergebleven tampon. Dit kan een verandering van de normale bacteriële flora van de vagina teweegbrengen, waardoor er een vies ruikende gele, groene of bruine vaginale afscheiding ontstaat. Begeleidende symptomen kunnen bestaan uit vaginale jeuk, huiduitslag, bloeden, pijn bij het plassen of seks en ontsteking.

Schimmelinfecties met bacteriële overgroei

Een schimmelinfectie, zoals 'Candida', staat bekend om witte, klonterige afscheiding. Maar wat als bacteriën zich in het feestje mengen? Dan verandert de afscheiding soms in een groenachtige tint. Dit gebeurt wanneer de natuurlijke balans in de vagina zo verstoord is dat bacteriën zoals Gardnerella zich vermenigvuldigen, naast de al aanwezige schimmel. Het resultaat? Een vreemde mix van symptomen: jeuk, een nare geur en die atypische kleur.

• Casus: Sophie, 30 jaar, dacht dat ze gewoon een schimmelinfectie had. Toen ze echter een groene afscheiding opmerkte, raakte ze in paniek. Bij de huisarts bleek dat ze niet alleen een schimmelinfectie had, maar ook een bacteriële overgroei. Met een combinatiebehandeling van antischimmelcrème en antibiotica kreeg ze haar klachten onder controle.

Allergische reactie of irritatie

Soms ligt de oorzaak van groene afscheiding niet bij een infectie, maar bij een overgevoeligheid. Denk aan een allergische reactie op glijmiddelen, latex condooms of vaginale douches. Deze producten kunnen de vaginale slijmvliezen irriteren, wat leidt tot een ontstekingsreactie en een verandering in afscheiding. Groene afscheiding in deze context is vaak wateriger en minder geurend dan bij een infectie.

• Casus: Marieke, 27 jaar, had na gebruik van een nieuw glijmiddel last van groene afscheiding en een branderig gevoel. Ze dacht aan een seksueel overdraagbare aandoening, maar haar arts ontdekte dat ze allergisch was voor een ingrediënt in het product. Simpelweg overstappen naar een hypoallergeen alternatief loste haar probleem op.

Overmatige hygiëne

De vagina is zelfreinigend, maar dat idee vindt niet iedereen prettig. Vrouwen die vaginale douches, zeep of andere reinigingsproducten gebruiken, verstoren vaak onbedoeld de natuurlijke balans van bacteriën in de vagina. Dit kan leiden tot een overgroei van schadelijke bacteriën en groene afscheiding. Vaak gepaard met een visachtige geur, is dit een duidelijke waarschuwing om terug te keren naar de basics.

• Casus: Lotte, 34 jaar, gebruikte dagelijks een vaginale reinigingsgel om zich fris te voelen. Toen ze groene afscheiding en een sterke geur opmerkte, stelde haar arts vast dat ze bacteriële vaginose had door overmatige hygiëne. Stoppen met de gel en een korte antibioticakuur herstelden haar vaginale flora volledig.

Rectovaginale fistel

Een rectovaginale fistel is een abnormale verbinding tussen de endeldarm en de vagina. Het is een zeldzame maar ernstige oorzaak van groene afscheiding. Deze afscheiding ontstaat door de aanwezigheid van darminhoud die via de fistel de vagina bereikt. Vrouwen met een fistel ervaren vaak ook andere klachten zoals een nare geur, ongemak tijdens het plassen en soms pijn.

• Casus: Annemarie, 39 jaar, had na een gecompliceerde bevalling last van groene afscheiding en een ongewone geur. Na onderzoek bleek dat ze een rectovaginale fistel had. Een chirurgische ingreep was nodig om het probleem op te lossen. Na de operatie en herstel voelde ze zich weer zichzelf.

Zeldzamere infecties: genitale tuberculose

Ofschoon tuberculose meestal wordt geassocieerd met de longen, kan deze bacteriële infectie ook het voortplantingssysteem aantasten. Genitale tuberculose is zeldzaam, maar leidt vaak tot atypische symptomen zoals pijn, onregelmatige bloedingen en groene afscheiding. De afscheiding ontstaat door chronische ontsteking en soms ettervorming in het geïnfecteerde weefsel. Deze vorm van tuberculose wordt meestal gezien bij vrouwen in gebieden waar TBC endemisch is.

• Casus: Fatima, 36 jaar, uit een land waar tuberculose vaker voorkomt, had maandenlang last van vage buikpijn en groene afscheiding. Na uitgebreide tests bleek ze genitale tuberculose te hebben. Een intensieve behandeling met antibiotica gaf haar uiteindelijk verlichting en voorkwam verdere complicaties.

Actinomyces-infectie

Actinomyces is een bacterie die normaal gesproken in kleine hoeveelheden in het lichaam voorkomt. Maar bij vrouwen met een spiraaltje kan deze bacterie soms een infectie veroorzaken. Dit leidt tot symptomen zoals groene, pusachtige afscheiding en bekkenpijn. De infectie kan sluipend verlopen en wordt vaak pas ontdekt als klachten verergeren.

• Casus: Claudia, 29 jaar, had drie jaar geleden een spiraaltje laten plaatsen. Ze kreeg plotseling last van groene afscheiding en koorts. Onderzoek toonde een infectie met Actinomyces aan. Het verwijderen van het spiraaltje en een antibioticakuur hielpen haar klachten volledig te verhelpen.

Postoperatieve infectie

Na een operatie aan de voortplantingsorganen, zoals een keizersnede of een hysterectomie, kan een infectie optreden. Deze infecties ontstaan vaak door bacteriën die tijdens of na de ingreep de wond binnendringen. Groene afscheiding ontstaat door pusvorming in het geïnfecteerde gebied, vaak samen met symptomen zoals koorts en buikpijn.

• Casus: Anita, 42 jaar, merkte na haar baarmoederoperatie een vieze geur en groene afscheiding op. Ze voelde zich steeds slechter en ging terug naar het ziekenhuis. Een wondinfectie bleek de boosdoener. Dankzij snelle behandeling met antibiotica en wondzorg herstelde Anita volledig.

Onbehandelde vaginale abcessen: pus en pijn

Een vaginale abces ontstaat wanneer een infectie een met pus gevulde holte vormt in of rond de vagina. Dit kan het gevolg zijn van een eerdere infectie, trauma of een ingreep. Zonder behandeling kan een abces leiden tot chronische pijn, groene afscheiding, en zelfs verspreiding van de infectie naar omliggende weefsels.

• Casus: Elise, 34 jaar, had enkele weken geleden een kleine ingreep gehad. Ze dacht dat alles goed ging, maar kreeg last van een zwelling en groene afscheiding. Onderzoek wees uit dat ze een vaginale abces had ontwikkeld. Een kleine operatie om het abces te draineren en antibiotica hielpen Elise om snel te herstellen.

Groene vaginale afscheiding: wie loopt risico en waarom?

Groene vaginale afscheiding kan verontrustend zijn, maar het is vaak een teken van een onderliggende oorzaak, zoals een infectie. In de onderstaande schema's zetten we de risicogroepen en risicofactoren overzichtelijk op een rij, zodat je meer inzicht krijgt in wat dit kan betekenen en wie er meer risico loopt.

Risicogroepen voor groene vaginale afscheiding

Risicofactoren voor groene vaginale afscheiding

Wanneer medische hulp inschakelen?

Wanneer kun je het beste een afspraak maken met de huisarts en wanneer moet je onverwijld medische hulp inschakelen?

Wanneer moet je de huisarts bellen bij groene afscheiding?

Groene vaginale afscheiding is niet iets om meteen in paniek over te raken, maar het vraagt wel om aandacht. Vooral als je merkt dat het gepaard gaat met andere symptomen zoals jeuk, een vieze geur of pijn. Groene afscheiding wijst vaak op een infectie, zoals bacteriële vaginose of trichomoniasis, en daar kun je beter niet te lang mee rondlopen.

Bel je huisarts als je merkt dat:

• De afscheiding aanhoudt of verergert. Een dagje afwachten is prima, maar als het na een paar dagen niet beter wordt, moet je actie ondernemen.
• Er een sterke, onaangename geur bij komt kijken. Dit kan wijzen op een infectie die behandeld moet worden.
• Je jeuk, branderigheid of pijn ervaart in je vagina. Dit kan een teken zijn dat je vaginale flora uit balans is of dat er een infectie zit.
• Je bloedverlies buiten je menstruatie hebt. Dat hoort niet en kan duiden op een probleem met je baarmoederhals of slijmvlies.

Wanneer is directe medische hulp nodig? (Alarmsymptomen)

Soms is groene afscheiding meer dan een kleine verstoring en is het belangrijk om meteen actie te ondernemen. Als je één of meer van de volgende klachten hebt, wacht dan niet en zoek direct medische hulp:

• Hevige bekkenpijn of koorts. Dit kan wijzen op een ontsteking van de voortplantingsorganen, zoals een bekkenontsteking (PID), en dat moet snel behandeld worden.
• Plotselinge, sterke pijn in de onderbuik. Dit kan een teken zijn van een ernstige infectie of zelfs een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
• Een grote hoeveelheid groene afscheiding met bloedstolsels. Dit kan een symptoom zijn van een ernstigere aandoening.
• Onvermogen om normaal te plassen of pijn bij het plassen. Dit kan wijzen op een urineweginfectie die zich verder verspreidt.
• Een "gordijn" van stinkende afscheiding dat plotseling opkomt. Dit kan een ernstige infectie zijn die onmiddellijke behandeling vereist.

Casus: even snel schakelen

Lisa, 29, merkte dat haar afscheiding ineens groenig werd en er een visachtige geur bij zat. Ze besloot even af te wachten, maar na een paar dagen kreeg ze ook koorts en pijn in haar onderbuik. Haar huisarts verwees haar direct door naar het ziekenhuis, waar ze een bekkenontsteking bleek te hebben. “Ik ben blij dat ik toch snel hulp heb gezocht, want de arts zei dat het anders erger had kunnen worden,” vertelde ze later.

Onderzoek en diagnose

Groene vaginale afscheiding is niet zomaar een klacht; het is een signaal dat er iets in het vaginale ecosysteem uit balans is. Om de juiste oorzaak te vinden en een passende behandeling in te zetten, is een grondige diagnostische aanpak nodig. Dit omvat niet alleen de gebruikelijke methoden, maar ook minder bekende en innovatieve technieken die de onderliggende problemen kunnen onthullen.

Anamnese: het verhaal achter de klacht
De eerste stap is een uitgebreid gesprek met de patiënt om de aard van de afscheiding en de bijbehorende symptomen te begrijpen. Enkele belangrijke vragen zijn:

• Kleur, geur, en consistentie: Is de afscheiding schuimig, pusachtig, of waterig? Is er een visachtige geur?
• Bijkomende klachten: Jeuk, branderig gevoel, pijn bij het plassen of tijdens het vrijen?
• Duur en triggers: Wanneer begon de afscheiding? Zijn er specifieke momenten of situaties die het verergeren?
• Medische en seksuele geschiedenis: Zijn er recente soa-risico’s, spiraalgebruik, of eerdere infecties geweest?

Lichamelijk onderzoek: een visueel en fysiek inzicht
Een gynaecologisch onderzoek biedt direct zicht op de toestand van de vagina en baarmoederhals.

• Speculumonderzoek: Dit helpt om de kleur, geur en hoeveelheid van de afscheiding te beoordelen. Daarnaast kunnen afwijkingen zoals poliepen, een vreemd voorwerp, of tekenen van ontsteking worden waargenomen.
• Bimanueel onderzoek: Hiermee kan de arts de gevoeligheid van de baarmoeder en omliggende structuren beoordelen, wat kan wijzen op PID of een abces.

Laboratoriumdiagnostiek: het onzichtbare zichtbaar maken
Microscopisch onderzoek

• Nat preparaat: Een monster van de afscheiding wordt direct onder de microscoop bekeken om Trichomonas vaginalis of clue-cellen (bij bacteriële vaginose) te detecteren.
• Gramkleuring: Helpt bij het identificeren van bacteriën en het onderscheiden van infectieuze oorzaken.

Kweek en PCR-testen

• Bacteriële kweek: Om bacteriën zoals Gardnerella vaginalis, Actinomyces, of gonorroe op te sporen.
• PCR (Polymerase Chain Reaction): Een zeer gevoelige test voor soa’s zoals chlamydia en Trichomonas vaginalis.

pH-meting
Vaginale pH: Een verhoogde pH (>4,5) kan wijzen op bacteriële vaginose of trichomoniasis. De optimale zuurgraad van de vagina ligt tussen de pH 3,8 en 4,5.

Beeldvorming: de verborgen oorzaken opsporen
Bij aanhoudende of onverklaarbare klachten kan beeldvorming worden ingezet:

• Transvaginale echografie: Kan helpen bij het opsporen van abcessen, vreemde voorwerpen of anatomische afwijkingen zoals fistels.
• MRI: Een geavanceerde optie bij complexe of chronische klachten, bijvoorbeeld om genitale tuberculose of diepe infecties te visualiseren.

Minder bekende en innovatieve onderzoeken
Diagnostische kleurentest
Bij bacteriële vaginose kan een ammoniaktest met kaliumhydroxide worden uitgevoerd. De geur van de afscheiding verandert direct door de interactie met vluchtige amines.

Genitale biopt
Bij zeldzame oorzaken zoals genitale tuberculose kan een klein stukje weefsel worden afgenomen om granulomateuze ontstekingen te bevestigen.

Vaginale microbioomanalyse
Met geavanceerde DNA-analysetechnieken wordt het volledige spectrum van bacteriën en andere micro-organismen in de vagina in kaart gebracht. Dit kan helpen bij hardnekkige of terugkerende klachten.

Cytologisch onderzoek
Een uitstrijkje kan worden ingezet om afwijkende cellen op te sporen, wat kan wijzen op onderliggende pathologie zoals kanker of ernstige ontstekingen.

Casus: Ellen’s onverwachte diagnose
Ellen, 32 jaar, merkte een groenige afscheiding en een onaangename geur. Na een standaardonderzoek dacht de arts aan bacteriële vaginose, maar de klachten verdwenen niet na behandeling. Een transvaginale echo onthulde een klein vreemd voorwerp – een vergeten tampon – die een chronische infectie veroorzaakte. Na verwijdering van het object en antibiotica waren haar klachten binnen een week verdwenen.

Behandeling van groene vaginale afscheiding

Groene vaginale afscheiding kan je flink uit balans brengen, maar gelukkig zijn er tal van behandelingen om de oorzaak aan te pakken en je weer gezond te voelen. Van klassieke medicijnen tot innovatieve therapieën en minder bekende technieken: de oplossing ligt vaak binnen handbereik. Hier lees je hoe groene afscheiding effectief behandeld kan worden, afgestemd op de oorzaak én jouw situatie.

Klassieke behandelingen: de basis voor herstel

Antibiotica: gericht op infecties

• Metronidazol of clindamycine: Vaak voorgeschreven bij bacteriële vaginose of trichomoniasis. Deze medicijnen herstellen de balans door schadelijke bacteriën te elimineren.
• Ceftriaxon en azithromycine: Bij gonorroe en chlamydia, om de infectie snel onder controle te krijgen.

Lokale behandelingen

• Antischimmelcrèmes of -tabletten: Bij een gecombineerde Candida- en bacteriële infectie. Dit pakt de schimmel aan zonder de vaginale flora te verstoren.
• Vaginale gels met lactobacillen: Helpen om de natuurlijke flora te herstellen na een infectie of antibioticakuur.

Chirurgische ingrepen

• Abcesdrainage: Bij een vaginale abces wordt pus verwijderd via een kleine ingreep, vaak gecombineerd met antibiotica.
• Verwijdering van een vreemd voorwerp: Denk aan een tampon of spiraaltje dat een infectie veroorzaakt.

Minder bekende behandelingen: een verrassende aanpak

Probiotische suppletie
Het gebruik van probiotica, specifiek gericht op vaginale lactobacillen, helpt bij het herstellen van een gezonde vaginale flora. Deze kunnen als orale capsules of vaginale zetpillen worden gebruikt. Onderzoek toont aan dat ze effectief zijn bij het voorkomen van terugkerende bacteriële vaginose.

Biofilmverwijderaars
Sommige bacteriën, zoals Gardnerella vaginalis, vormen beschermende biofilms in de vagina, waardoor ze resistent zijn tegen standaardbehandelingen. Innovatieve enzymtherapieën breken deze biofilms af, zodat antibiotica beter hun werk kunnen doen.

Vaginale pH-correctoren
Met speciale pH-gels kan een gezonde, licht zure omgeving worden hersteld. Dit remt de groei van schadelijke bacteriën en ondersteunt het herstel van de natuurlijke flora.

Innovatieve behandelingen: de toekomst is nu

Vaginale microbiota-transplantatie (VMT)
Bij vrouwen met terugkerende infecties is dit een baanbrekende aanpak. Gezonde vaginale bacteriën van een donor worden geïmplanteerd om een blijvende gezonde flora te herstellen. Dit is vooral veelbelovend bij chronische bacteriële vaginose.[1]

Fotodynamische therapie (PDT)
Met behulp van licht en fotosensitieve stoffen worden schadelijke bacteriën selectief vernietigd. Deze techniek is effectief zonder de gezonde flora te beschadigen.

Immunotherapie
Bij hardnekkige of zeldzame infecties, zoals genitale tuberculose, kunnen immuunmodulerende therapieën helpen om de natuurlijke afweer van het lichaam te versterken en de infectie te bestrijden.

Leefstijl en zelfzorg: preventie en ondersteuning

Naast medische behandelingen kun je zelf veel doen om groene afscheiding te voorkomen en het herstel te ondersteunen:

• Ademend ondergoed: Kies voor katoen om een gezonde omgeving te bevorderen.
• Stop met vaginale douches: Deze verstoren de natuurlijke balans en maken infecties waarschijnlijker.
• Eet ontstekingsremmende voeding: Voeg gember, kurkuma en omega-3-rijke voedingsmiddelen toe om je immuunsysteem te ondersteunen.

Casus: Linda’s innovatieve herstel
Linda, 35 jaar, had maandenlang last van terugkerende groene afscheiding door bacteriële vaginose. Na meerdere antibioticakuren zonder blijvend effect, werd ze doorverwezen naar een specialist. Daar kreeg ze een vaginale microbiota-transplantatie. Binnen een maand voelde Linda zich stukken beter, en de klachten zijn sindsdien niet meer teruggekomen. “Ik had nooit van deze behandeling gehoord, maar het heeft mijn leven veranderd,” zegt ze opgelucht.

Prognose van groene vaginale afscheiding: wat kun je verwachten?

Groene vaginale afscheiding is meestal geen blijvend probleem, maar de prognose hangt sterk af van de onderliggende oorzaak en hoe snel behandeling wordt ingezet. In veel gevallen leidt een juiste diagnose en behandeling tot volledig herstel, maar sommige aandoeningen kunnen chronische of terugkerende klachten veroorzaken. Laten we dieper ingaan op wat je kunt verwachten, met enkele relevante cijfers en een casus voor context.

Herstelpercentages: wat zeggen de cijfers?
Bacteriële vaginose (BV):
Dit is een van de meest voorkomende oorzaken van groene afscheiding. Met de juiste behandeling (bijvoorbeeld metronidazol of clindamycine) herstellen meer dan 90% van de patiënten binnen een week. Toch krijgt 30% van de vrouwen binnen drie maanden een terugval, vaak door verstoring van de vaginale flora.

Trichomoniasis:
Een soa die goed te behandelen is met antibiotica zoals metronidazol. Bij patiënten die de volledige kuur volgen, ligt het succespercentage op 95%. Onbehandeld kan de infectie echter complicaties veroorzaken, zoals ontstekingen in het voortplantingssysteem (PID).

Actinomyces-infecties:
Bij vrouwen met een spiraaltje kan deze bacteriële infectie leiden tot groene afscheiding. Na verwijdering van het spiraaltje en een antibioticabehandeling is de prognose doorgaans goed, met een herstelpercentage van 85-90%.

Zeldzamere oorzaken zoals genitale tuberculose:
De prognose is afhankelijk van hoe vroeg de diagnose wordt gesteld. Met een langdurige antibiotische behandeling is volledig herstel mogelijk, maar zonder behandeling kan het leiden tot blijvende schade aan het voortplantingssysteem.

Complicaties en chronische klachten
Terugkerende infecties:
Ongeveer 15-20% van de vrouwen die behandeld worden voor soa’s of bacteriële vaginose, krijgt opnieuw klachten binnen zes maanden. Het gebruik van probiotica en leefstijlveranderingen kan deze kans verminderen.

Chronische bekkenpijn:
Als groene afscheiding wordt veroorzaakt door PID, kan dit leiden tot littekenweefsel in de baarmoeder en eileiders. Dit treft 20-30% van de patiënten die PID doormaken en kan zelfs vruchtbaarheidsproblemen veroorzaken.

Emotionele impact:
Klachten zoals afscheiding en onaangename geur kunnen het zelfvertrouwen en intieme relaties beïnvloeden. Psychologische ondersteuning kan in sommige gevallen nuttig zijn.

Casus: hoe Emma haar balans herstelde
Emma, 29 jaar, merkte groene afscheiding en een onaangename geur na een periode van stress en een nieuwe relatie. Haar huisarts stelde bacteriële vaginose vast en schreef een antibioticakuur voor. Binnen vijf dagen merkte ze al verbetering, maar drie maanden later keerden de klachten terug. Dit keer koos ze, naast antibiotica, voor probiotische zetpillen en stopte ze met vaginale douches. Sindsdien zijn de klachten verdwenen. Emma zegt: "Ik heb geleerd hoe belangrijk het is om mijn lichaam niet te overbelasten – balans is echt de sleutel."

Complicaties van groene afscheiding: meer dan een ongemak

Groene vaginale afscheiding is vaak een signaal dat er iets uit balans is, en als dit niet wordt aangepakt, kan het leiden tot serieuze complicaties. Van acute infecties tot chronische problemen en zelfs gevolgen voor vruchtbaarheid, het negeren van dit symptoom kan flinke impact hebben. Tijd om de mogelijke complicaties onder de loep te nemen – mét cijfers en een voorbeeld uit het echte leven.

1. Verspreiding van infecties: van lokaal naar systemisch
Wat begint als een eenvoudige infectie kan zich uitbreiden naar andere delen van het lichaam. Bijvoorbeeld:

• Pelvic Inflammatory Disease (PID): Ongeveer 10-15% van de onbehandelde gevallen van gonorroe of chlamydia, vaak gepaard met groene afscheiding, leidt tot PID. Dit is een infectie van de baarmoeder, eileiders en omliggende structuren. Het gevolg? Chronische pijn, littekenvorming, en in sommige gevallen een verhoogd risico op buitenbaarmoederlijke zwangerschap (tot 6 keer hoger).
• Sepsis: Hoewel zeldzaam, kan een onbehandelde infectie zoals een vaginale abces leiden tot een bloedvergiftiging. Dit gebeurt bij minder dan 1% van de gevallen, maar kan levensbedreigend zijn.

Casus: Lotte, 32 jaar, had maandenlang groene afscheiding die ze negeerde. Toen ze koorts en buikpijn kreeg, bleek ze PID te hebben. Een ziekenhuisopname en een lange antibioticakuur waren nodig. Gelukkig herstelde ze, maar ze werd gewaarschuwd dat littekenvorming in haar eileiders haar vruchtbaarheid zou kunnen beïnvloeden.

2. Terugkerende infecties: een vicieuze cirkel
Niet alle behandelingen leiden tot blijvend herstel. Bij infecties zoals bacteriële vaginose komt in 30% van de gevallen binnen drie maanden een terugval voor. Het constant behandelen van deze klachten kan leiden tot:

• Resistente bacteriën: Langdurig of onjuist gebruik van antibiotica kan bacteriën resistent maken, wat verdere behandelingen bemoeilijkt.
• Chronische klachten: Terugkerende episodes van vaginale infecties kunnen een negatieve impact hebben op de kwaliteit van leven, met stress, ongemak en sociale onzekerheid als gevolg.

Casus: Anne, 28 jaar, had bacteriële vaginose die steeds terugkwam. Na meerdere antibioticakuren zonder blijvend effect werd ze doorverwezen voor probiotische behandeling en voedingsadviezen. Pas toen begon haar flora te herstellen en verdwenen haar klachten voorgoed.

3. Vruchtbaarheidsproblemen: een langdurige impact
Complicaties zoals PID kunnen littekenvorming in de eileiders veroorzaken, wat leidt tot problemen bij het zwanger worden. Studies tonen aan dat 20-25% van de vrouwen met PID moeite heeft om op natuurlijke wijze zwanger te worden. Bovendien verhoogt littekenvorming het risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Bij trichomoniasis, een andere veelvoorkomende oorzaak van groene afscheiding, is er een verhoogd risico op premature bevalling bij zwangere vrouwen. Dit komt voor bij 20% van de onbehandelde gevallen.

Casus: Els, 35 jaar, kreeg na jarenlange terugkerende infecties te horen dat haar eileiders waren beschadigd. Ze heeft nu IVF nodig om zwanger te worden. “Had ik maar eerder actie ondernomen,” zegt ze.

4. Sociale en psychologische gevolgen: ongemak dat verder reikt
Groene afscheiding kan niet alleen fysiek ongemak veroorzaken, maar ook emotionele gevolgen hebben.

• Schaamte en onzekerheid: Veel vrouwen voelen zich ongemakkelijk door de geur of het ongemak en vermijden intieme relaties.
• Stress en angst: Terugkerende klachten zonder duidelijke oplossing kunnen leiden tot angst en zelfs depressie.
• Werk- en sociale impact: Chronische klachten zorgen ervoor dat 15-20% van de vrouwen regelmatig activiteiten moet aanpassen of zelfs werk moet verzuimen.

Casus: Mila, 30 jaar, kampte met terugkerende afscheiding en schaamde zich zó erg dat ze dates afzegde. Dankzij een multidisciplinaire aanpak met medische behandeling én psychologische ondersteuning kreeg ze haar klachten én zelfvertrouwen terug.

5. Ernstige complicaties: de zeldzame maar zware gevolgen
Zeldzamere complicaties van onbehandelde groene afscheiding kunnen zijn:

• Vaginale fistels: Door langdurige ontstekingen kan er een abnormale verbinding ontstaan tussen de vagina en andere organen, zoals de endeldarm.
• Genitale tuberculose: In zeldzame gevallen kan een systemische infectie zoals TBC de voortplantingsorganen aantasten, met littekenvorming en onvruchtbaarheid als gevolg.

Casus: Fatima, 38 jaar, uit een land waar tuberculose endemisch is, kreeg na jarenlange klachten eindelijk de diagnose genitale TBC. Een intensieve behandeling hielp, maar haar voortplantingssysteem had blijvende schade opgelopen.

Preventie: houd je vaginale flora in topvorm!

Groene vaginale afscheiding klinkt misschien als een ongemakkelijke verrassing, maar gelukkig kun je veel doen om het te voorkomen. Het draait om balans: je vaginale flora is een fijngevoelig ecosysteem dat je met de juiste gewoontes kunt beschermen. Naast bekende preventieve tips, zijn er ook minder bekende strategieën die verrassend effectief kunnen zijn. Hier is je ultieme gids om groene afscheiding buiten de deur te houden!

Kies de juiste hygiëne: minder is vaak beter
Bekend:

• Laat vaginale douches staan: Ze lijken misschien fris, maar vernietigen de goede bacteriën die je beschermen.
• Gebruik neutrale zeep: Was de buitenkant van de vagina met lauw water of een ongeparfumeerde zeep, en vermijd agressieve producten.

Zeldzaam maar effectief:

• Gebruik geen vochtig toiletpapier: Sommige soorten bevatten chemicaliën die de vaginale balans kunnen verstoren. Kies in plaats daarvan voor droog papier of hypoallergene varianten.
• Droog goed af: Een vochtige omgeving bevordert bacteriegroei. Dep je vulva droog na het wassen of zwemmen.

Houd je flora happy met voeding en suppletie
Bekend:

• Eet probiotica: Voedingsmiddelen zoals yoghurt, kefir, en kimchi zitten vol goede bacteriën die je natuurlijke balans ondersteunen.
• Drink voldoende water: Hydratatie helpt om afvalstoffen uit je lichaam te spoelen en irritatie te voorkomen.

Zeldzaam maar effectief:

• Voeg cranberry of veenbessen toe aan je dieet: Deze zijn niet alleen goed voor je blaas, maar ook voor het voorkomen van bacteriële overgroei in de vagina.
• Neem vaginale probiotica: Specifieke lactobacillen in zetpillen of capsules kunnen rechtstreeks de balans herstellen en groene afscheiding voorkomen.

Let op je kleding: mode versus flora
Bekend:

• Draag ademend ondergoed: Katoen is je beste vriend, omdat het lucht doorlaat en vocht absorbeert. Vermijd synthetische stoffen die warmte en vocht vasthouden.

Zeldzaam maar effectief:

• Was je ondergoed apart: Gebruik een hypoallergene wasmiddel zonder parfums en zorg dat je lingerie grondig wordt uitgespoeld. Restjes zeep kunnen irritatie veroorzaken.
• Vermijd strakke kleding: Skinny jeans of leggings kunnen wrijving en warmte opbouwen, wat een ideale omgeving creëert voor bacteriën.

Seksuele gezondheid: plezier met bescherming
Bekend:

• Gebruik condooms: Ze beschermen niet alleen tegen soa’s, maar ook tegen verstoring van de vaginale pH door sperma.
• Blijf hygiënisch: Was je handen voor en na seksuele activiteit om bacteriën buiten te houden.

Zeldzaam maar effectief:

• Zeg ja tegen glijmiddel: Een goede glijmiddel kan wrijving en microtrauma’s voorkomen, waardoor bacteriën minder kans hebben om binnen te dringen. Kies wel een product zonder parfum of chemicaliën.
• Plan een plasmomentje: Plas direct na seks om bacteriën uit de urinewegen te spoelen. Dit kan infecties en afscheiding voorkomen.

Kies je anticonceptie slim
Bekend:

• Controleer je spiraaltje: Vrouwen met een spiraaltje hebben een licht verhoogd risico op infecties die groene afscheiding kunnen veroorzaken. Regelmatige controle bij je arts is essentieel.

Zeldzaam maar effectief:

• Overweeg natuurlijke anticonceptiemethoden: Als je gevoelig bent voor infecties, kan het vermijden van hormonale anticonceptie of spiraaltjes helpen om je flora in balans te houden.

Leefstijl en stressmanagement
Bekend:

• Eet gezond en gevarieerd: Een sterk immuunsysteem begint bij een uitgebalanceerd dieet.
• Slaap voldoende: Je lichaam herstelt en reguleert zichzelf terwijl je slaapt, inclusief je vaginale flora.

Zeldzaam maar effectief:

• Vermijd overmatig alcoholgebruik: Alcohol kan je immuunsysteem verzwakken, wat indirect de balans in je vagina kan verstoren.
• Beperk gebruik van maandverband en inlegkruisjes: Langdurig gebruik kan irritatie veroorzaken. Wissel regelmatig en kies voor ademende, ongeparfumeerde varianten.

Casus: hoe Sophie haar balans vond
Sophie, 26 jaar, had vaak last van groene afscheiding en kon de oorzaak niet vinden. Haar arts stelde bacteriële vaginose vast, maar zelfs na antibiotica kwam het steeds terug. Sophie begon haar leefstijl aan te passen: ze stapte over op katoenen ondergoed, probeerde vaginale probiotica, en stopte met vaginale douches. Binnen drie maanden waren haar klachten verdwenen. "Ik dacht dat ik alles goed deed, maar het waren juist die kleine veranderingen die een groot verschil maakten," zegt ze opgelucht.

Noten:

1. Lev-Sagie A, Goldman-Wohl D, Cohen Y, Dori-Bachash M, Leshem A, Mor U, Strahilevitz J, Moses AE, Shapiro H, Yagel S, Elinav E. Vaginal microbiome transplantation in women with intractable bacterial vaginosis. Nat Med. 2019 Oct;25(10):1500-1504. doi: 10.1038/s41591-019-0600-6. Epub 2019 Oct 7. PMID: 31591599.

Lees verder

• Vaginale afscheiding: geur en kleur (geel, bruin of groen)
• Gele afscheiding: oorzaken gele vaginale afscheiding
• Roze vaginale afscheiding: rozig bloedverlies uit vagina
• Bruine afscheiding: oorzaken van bruine vaginale afscheiding
• Vaginale schimmelinfectie: symptomen, oorzaken & behandeling