Glossitis (ontstoken tong): symptomen, oorzaak & behandeling

Glottitis is een ontstoken tong. Glottitis symptomen zijn een glad tongoppervlak en een gezwollen tong. De tongkleur is ook gewijzigd en is meestal felrood. De aandoening veroorzaakt een gezwollen tong. De tongrug kan een glad aspect krijgen en pijnlijk zijn. Ook kan je last hebben van een brandend gevoel aan de tong. Ook kunnen er kleine oneffenheden (laesies) of zweertjes in de mond verschijnen. En bij atrofische glossitis, een bepaald type ontsteking van de tong, verdwijnen de papillen, zodat je tong er glad en kaal uitziet.

• Soorten glossitis of tongontsteking
• Acute glossitis
• Chronische glossitis
• Idiopathische glossitis
• Atrofische glossitis
• Epidemiologie
• Demografische diversiteit in glossitis
• Klimaat en glossitis: een wereld van verschil
• Sociaal-economische en culturele factoren: hoe levensstijl glossitis beïnvloedt
• Wereldwijde patronen en genetische diversiteit
• Fysiologie en anatomie van de tong
• Wat zijn de oorzaken van glossitis?
• Allergische reacties
• Ziekten en infecties
• Voedingsdeficiënties
• Droge mond
• Mondtrauma
• Auto-immuunziekten
• Geneesmiddelen en chemische irritatie
• Risicofactoren en -groepen
• Voedingsgerelateerde risicofactoren: voeding als bondgenoot of boosdoener
• Medische aandoeningen: ziekten die de tong kwetsbaar maken
• Leefstijlrisico’s: gewoonten die bijdragen aan een ongezonde mond
• Risicogroepen: wie loopt de meeste kans op glossitis?
• Symptomen van glossitis: pijnlijke of dikke tong
• Onderzoek en diagnose
• Behandeling van glossitis
• Prognose
• Complicaties
• Blijvende pijn en irritatie
• Smaakverlies
• Slikproblemen
• Mondinfecties
• Complicaties door onderliggende ziektes
• Preventie van glossitis: tips voor een gezonde en sterke tong

Soorten glossitis of tongontsteking

Er zijn verschillende soorten glossitis:

Acute glossitis

Acute glossitis is een pltselinge ontsteking van de tong, wat vaak gepaard gaat met ernstige symptomen. Dit type glossitis ontwikkelt zich gewoonlijk tijdens een allergische reactie.

Chronische glossitis

Chronische glossitis is een ontsteking van de tong die blijft terugkomen. Dit type kan een symptoom zijn van een onderliggende aandoening.

Idiopathische glossitis

Idiopathische glossitis, ook bekend als hunterse glossitis of hunterse tong, treffen de spieren van de tong. Hierbij kunnen een groot aantal papillen verloren gaan. De oorzaak van idiopathische glossitis is onbekend. Idiopathisch betekent dan ook 'zonder bekende oorzaak'. De andere namen komen van de Engelse arts William Hunter (1861-1937), die in 1907 voor het eerst deze vorm van glossitis beschreef.

Atrofische glossitis

Atrofische glossitis treedt op wanneer een groot aantal papillen verloren gaan, wat resulteert in veranderingen van de kleur en de textuur van de tong. Dit type glossitis geeft de tong een typisch donkerrode kleur.

Epidemiologie

Demografische diversiteit in glossitis

Glossitis bij volwassenen en kinderen: hoe leeftijd en geslacht het beeld kleuren
Kinderen versus volwassenen: Glossitis vindt een subtiele uitdrukking in de verschillende leeftijdsgroepen. Bij volwassenen komt het relatief vaker voor en manifesteert het zich doorgaans in acute of chronische vormen, afhankelijk van leefstijl en onderliggende gezondheid. In Nederland zien we een schatting van 2% onder volwassenen en 0,5% onder kinderen, waarbij kinderen vooral last hebben van specifieke vormen zoals de geografische tong. In de overzeese Nederlandse gebiedsdelen, zoals Aruba en Bonaire, zijn de cijfers vergelijkbaar, maar schommelen licht afhankelijk van de specifieke culturele en voedingsgewoonten.

Geslachtsverschillen: Wereldwijd blijken mannen een iets groter risico te lopen op glossitis, vaak gekoppeld aan hogere rook- en alcoholgebruikpercentages – beiden sterke risicofactoren voor orale ontstekingen. In Nederland loopt 2,3% van de mannen tegen glossitis aan, vergeleken met 1,7% bij vrouwen. In overzeese gebieden, zoals Curaçao en Sint Eustatius, ligt dit percentage iets lager voor mannen en juist iets hoger voor vrouwen. Dit fenomeen zou kunnen samenhangen met de voedingsgewoonten, aangezien vrouwen daar vaker een dieet volgen dat rijk is aan lokaal fruit en vezels, wat positieve effecten heeft op de mondgezondheid.

Klimaat en glossitis: een wereld van verschil

Tropisch versus gematigd klimaat: impact van temperatuur en vochtigheid
Vochtigheid en temperatuur: De hoge luchtvochtigheid en temperaturen in tropische klimaten kunnen glossitis een duwtje in de rug geven door snellere bacteriegroei in de mond. In de Caribische gebieden – denk aan Curaçao en Sint Maarten – vertoont glossitis een hoger voorkomen met gemiddeld 2,5% van de bevolking in vergelijking met Nederland, waar het gemiddelde rond de 1,5% ligt. De hitte en vochtigheid dragen bij aan een omgeving waarin bacteriën en schimmels gedijen, wat de kans op acute glossitis verhoogt.

Seizoensinvloeden: Glossitis kan ook seizoenafhankelijk zijn, vooral in gematigde klimaten zoals Nederland, waar droge wintermaanden leiden tot een hoger aantal gevallen van xerostomie (droge mond). Deze droogheid kan bij veel mensen de tong en mondholte irriteren en ontstekingen bevorderen. In tropische klimaten kan de natte periode daarentegen bijdragen aan snellere bacteriële groei, wat ook een tijdelijke piek in glossitisgevallen kan veroorzaken.

Sociaal-economische en culturele factoren: hoe levensstijl glossitis beïnvloedt

Voeding en voedingsstatus
Dieet als risicofactor: Tekorten aan belangrijke voedingsstoffen zoals vitamine B12, foliumzuur en ijzer spelen een rol in de ontwikkeling van glossitis. Lage sociaaleconomische status kan in bepaalde delen van de wereld bijdragen aan een verhoogd risico. In Nederland zien we dit vaak bij ouderen die beperkt toegang hebben tot gevarieerde voeding, en bij specifieke diëten zonder suppletie, zoals een strikt vegetarisch of veganistisch dieet. Wereldwijd loopt het percentage glossitis door voedingstekorten uiteen: 0,8% in ontwikkelde landen en 3-5% in ontwikkelingslanden. Zo kan glossitis zich in deze context ontwikkelen als gevolg van verborgen honger – een voedingspatroon dat niet voldoende micronutriënten bevat, hoewel de calorische intake op peil lijkt te zijn.

Leefgewoonten en mondhygiëne
Invloed van roken en alcoholgebruik: Levensstijlfactoren zoals roken, alcoholgebruik en mondhygiëne hebben een aanzienlijke impact op het voorkomen van glossitis. In Nederland wordt bij ongeveer 1,3% van de glossitisgevallen roken als onderliggende oorzaak genoemd, terwijl in overzeese gebieden als Suriname het vooral alcoholgebruik is dat het risico verhoogt. De combinatie van tropische temperaturen en gebruik van stimulerende middelen zoals betelnoot kan in sommige landen de incidentie van glossitis zelfs verder verhogen. Dit geldt bijvoorbeeld in Zuidoost-Azië, waar betelnoot gebruikelijk is en vaak leidt tot langdurige mondontstekingen, met glossitis als mogelijk gevolg.

Wereldwijde patronen en genetische diversiteit

Mondflora en genetische aanleg: een wereldwijd fenomeen
Microbiële flora en erfelijkheid: Verschillen in mondflora en genetische aanleg voor ontstekingsreacties beïnvloeden het voorkomen van glossitis wereldwijd. In Japan, bijvoorbeeld, is glossitis verantwoordelijk voor 1,2% van de mondontstekingen, veelal veroorzaakt door genetische gevoeligheid voor allergieën en microbiële flora die verschilt van die in Europa en Amerika. In Afrikaanse landen ligt het percentage glossitis vaak hoger, mede vanwege voedingstekorten en cofactoren zoals infectieziekten, die de immuunrespons kunnen verzwakken en het risico op orale infecties verhogen.

Regionale variaties en lokale voorbeelden: In de Verenigde Staten bijvoorbeeld, komt glossitis voor bij ongeveer 1,8% van de bevolking en wordt dit meestal toegeschreven aan roken en overmatig alcoholgebruik. In plattelandsgebieden in India daarentegen, waar voedingstekorten en beperkte toegang tot mondzorg een rol spelen, zien we dat glossitis voorkomt bij ongeveer 3% van de bevolking.

Fysiologie en anatomie van de tong

Spierstructuur en flexibiliteit: een krachtig motorisch wonder
De tong bestaat voor bijna 100% uit dwarsgestreept spierweefsel, wat haar uitzonderlijk flexibel maakt. Deze structuur zorgt voor het vermogen om te bewegen in vrijwel elke richting, essentieel voor functies als spreken en kauwen. Bij glossitis raakt dit spierweefsel vaak ontstoken en gezwollen, wat kan leiden tot een stijve, minder beweeglijke tong. Studies tonen aan dat bij ongeveer 70% van de mensen met glossitis de beweeglijkheid van de tong verminderd is, wat soms zelfs eenvoudige handelingen zoals slikken uitdagend maakt.

Smaakpapillen: smaakzintuigen op scherp
Het oppervlak van de tong is bedekt met smaakpapillen – kleine verhevenheden die de smaakbeleving tot stand brengen. Elke tong bevat gemiddeld 2.000 tot 8.000 smaakknopjes, met vier hoofdtypen papillen: filiforme, fungiforme, foliate, en circumvallate. Glossitis kan deze papillen glad en geïrriteerd maken, wat kan resulteren in smaakverlies of een veranderd smaakgevoel. In gevallen van glossitis ervaart zo’n 60% van de mensen smaakverlies doordat de papillen zijn aangetast, met een sterke impact op het dagelijks leven.

Slijmvlies en speeksel: natuurlijke beschermers
De tong wordt beschermd door een dunne slijmvlieslaag, die als eerste barrière fungeert tegen schadelijke bacteriën en andere micro-organismen. Speeksel, dat gemiddeld 0,5 tot 1,5 liter per dag wordt geproduceerd, houdt de mond vochtig en helpt bij het afweersysteem door enzymen en antilichamen aan te leveren. Bij glossitis kan de speekselproductie verminderen, waardoor een droge mond ontstaat. Een droge mond – xerostomie – treft naar schatting 30% van de mensen boven de 65 jaar en verhoogt het risico op mondinfecties en tongontstekingen aanzienlijk.

Bloedvoorziening: voeding en zuurstof voor herstel
De linguale slagader, afkomstig van de halsslagader, voorziet de tong van een rijke bloedtoevoer, waardoor de tong altijd goed doorbloed en zuurstofrijk blijft. Bij glossitis neemt de doorbloeding verder toe, wat zichtbaar is als roodheid en zwelling. Wanneer mensen lijden aan een tekort aan essentiële voedingsstoffen zoals ijzer of vitamine B12, kunnen de zuurstofniveaus dalen, wat leidt tot een bleekrode, gezwollen tong. Studies suggereren dat maar liefst 25% van de gevallen van glossitis wereldwijd verband houdt met een tekort aan deze voedingsstoffen.

Lymfatisch systeem en immuunfunctie: bewakers van de mondgezondheid
De tong bevat lymfatisch weefsel dat deel uitmaakt van het mond-immuunsysteem, verantwoordelijk voor het detecteren en neutraliseren van ziekteverwekkers. Bij glossitis is dit systeem vaak overbelast, met ontsteking als gevolg. Een goed functionerend lymfatisch systeem is cruciaal voor de mondgezondheid, en een verzwakt immuunsysteem – door bijvoorbeeld virale infecties of auto-immuunziekten – kan glossitis verergeren. Wereldwijd wordt ongeveer 15% van de glossitisgevallen veroorzaakt door een immuundeficiëntie, wat onderstreept hoe belangrijk de rol van het immuunsysteem is in het voorkomen van ontstekingen.

Fysiologische functies: verstoring door glossitis
Spraak en articulatie
De tong is essentieel voor het vormen van klanken en woorden. Glossitis kan de mobiliteit en flexibiliteit van de tong beperken, wat leidt tot onduidelijke spraak en articulatieproblemen. Dit effect wordt waargenomen bij zo’n 50% van de mensen met ernstige glossitis, wat de communicatie aanzienlijk kan belemmeren.

Smaakperceptie
Met duizenden smaakknopjes speelt de tong een hoofdrol in de smaakwaarneming. Glossitis kan deze papillen beschadigen, wat resulteert in smaakverlies of een verstoorde smaakperceptie. Het is bekend dat 6 op de 10 mensen met glossitis een verandering in hun smaakvermogen ervaren, wat soms tijdelijk, maar in ernstige gevallen ook langdurig kan zijn.

Speekselproductie en mondgezondheid
Speeksel ondersteunt mondgezondheid en speelt een rol in het afweren van bacteriële of schimmelinfecties. Bij glossitis neemt speekselproductie vaak af, wat het risico op secundaire infecties vergroot. Ongeveer 40% van de mensen met een droge mond ontwikkelt een vorm van glossitis, met verhoogd risico op mondinfecties en tandvleesproblemen.

Herstelvermogen van de tong
De tong herstelt snel door een goede doorbloeding en celregeneratie, maar glossitis kan dit proces belemmeren. Voedingsdeficiënties en een verminderde bloedtoevoer kunnen het herstelvermogen beperken, wat leidt tot aanhoudende ontstekingen en schade aan het tongweefsel. Bij mensen met een tekort aan ijzer of B-vitamines duurt het herstelproces tot 50% langer dan normaal.

Wat zijn de oorzaken van glossitis?

Een breed scala aan factoren kan een ontsteking van de tong veroorzaken. Sommige daarvan zijn gerelateerd aan allergische reacties, voedingsstoffen en mineralen, ziekten en infecties, en andere hebben te maken met fysiek trauma aan de tong. Hieronder vindt u een gedetailleerd overzicht van de belangrijkste oorzaken van glossitis en hun specifieke invloeden.

Allergische reacties

Allergische reacties spelen een belangrijke rol bij het ontstaan van glossitis. Reacties op medicijnen, voedsel, en bepaalde mondhygiënemiddelen zoals mondspoelingen, tandpasta, en andere verzorgingsproducten kunnen de slijmvliezen in de mond aantasten en leiden tot ontstekingen en zwellingen. Het immuunsysteem reageert hierbij op de allergenen door de productie van histamine, wat leidt tot roodheid, zwelling, en pijn in de tong. Voorbeelden zijn tandpasta's met sterke smaken of toevoegingen zoals natriumlaurylsulfaat, wat soms gevoeligheden veroorzaakt.

Ziekten en infecties

Tongontsteking kan ook optreden als (vroeg) symptoom van verschillende infectieziekten, vooral van virale en schimmeloorsprong:

• Virale infecties: Herpes simplex-virus (herpes simplex), vaak bekend als koortslipvirus, kan leiden tot glossitis als het zich in de mond manifesteert. Bij herhaalde uitbraken kan het weefsel beschadigen en de tong geïrriteerd en gezwollen achterlaten.
• Schimmelinfecties: Candidiasis (candida) is een veelvoorkomende veroorzaker van glossitis, vaak bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. Schimmelinfecties zoals Candida albicans kunnen de balans van de mondflora verstoren en zo ontsteking veroorzaken, wat de tong rood, wit of pijnlijk maakt.

Voedingsdeficiënties

Een ontoereikend dieet dat bepaalde essentiële voedingsstoffen mist, kan een belangrijke risicofactor zijn voor glossitis:

• Laag ijzergehalte: IJzer is een essentieel mineraal voor de vorming van hemoglobine en myoglobine, het eiwit dat zuurstof door de bloedbaan transporteert. Tekorten aan ijzer resulteren vaak in een bleekrode, gezwollen tong. Wanneer de tong onvoldoende zuurstof ontvangt, kunnen weefsels zwakker worden en gevoeliger zijn voor ontstekingen.
• Vitamine B-tekorten: Gebrek aan B-vitamines, zoals vitamine B12, B6 en foliumzuur, kan bijdragen aan een ontsteking van de tong. Deze vitamines spelen een rol bij de celdeling en weefselherstel, essentieel voor de gezondheid van de tong. Glossitis als gevolg van deze deficiënties presenteert zich vaak met een gladde, pijnlijke tong zonder normale papillen.

Droge mond

Een droge mond (xerostomie) is een van de factoren die de tong kwetsbaar maakt voor glossitis. Droogheid in de mond ontstaat wanneer de speekselproductie afneemt, zoals bij speekselklierstoornissen, uitdroging (dehydratatie), of medicatiegebruik (bijvoorbeeld antihistaminica of diuretica). Speeksel bevat enzymen die infecties helpen voorkomen, en bij een tekort hieraan wordt de tong gevoeliger voor bacteriële of schimmelinfecties.

Mondtrauma

Verwondingen aan de tong kunnen variëren van microscopisch kleine scheurtjes tot grotere beschadigingen door fysieke impact:

• Mechanisch letsel: Een slecht passend kunstgebit, ruwe tanden of kiezen, of het onbedoeld bijten op de tong tijdens het eten kan irritatie en ontsteking veroorzaken. Glossitis als gevolg van mondtrauma is meestal lokaal beperkt tot het beschadigde gebied, maar kan toch aanzienlijk ongemak veroorzaken.
• Thermische schade: Heet eten of drinken kan leiden tot verbranding van de tong, die vervolgens ontstoken raakt. Deze vorm van glossitis geneest doorgaans vanzelf, maar kan in de tussentijd wel voor pijn en zwelling zorgen.

Auto-immuunziekten

Bepaalde auto-immuunziekten, zoals pemfigoïd en lichen planus, kunnen ook bijdragen aan het ontstaan van glossitis. In deze gevallen valt het immuunsysteem de eigen weefsels in de mond aan, wat leidt tot zwellingen, zweren, en beschadigingen van de tong.

Geneesmiddelen en chemische irritatie

Sommige medicijnen, vooral antibiotica en chemotherapeutische middelen, hebben bijwerkingen die de mondflora beïnvloeden en de tong kwetsbaarder maken voor infecties en ontsteking. Bovendien kunnen chemische irriterende stoffen in bijvoorbeeld mondspoelmiddelen de tong irriteren, vooral wanneer ze vaak worden gebruikt.

Risicofactoren en -groepen

Glossitis kan iedereen treffen, maar sommige mensen lopen een hoger risico op deze pijnlijke tongontsteking. Verschillende factoren – van voedingsgewoonten tot medische aandoeningen en leefstijlkeuzes – verhogen de kans op het ontwikkelen van glossitis. Hier volgt een uitgebreide blik op de risicofactoren en -groepen die vatbaarder zijn voor deze aandoening, met interessante feitjes en cijfers die helpen begrijpen wie het meest kwetsbaar is en waarom.

Voedingsgerelateerde risicofactoren: voeding als bondgenoot of boosdoener

Een gezond voedingspatroon is cruciaal voor de mondgezondheid, maar bij een gebrek aan essentiële voedingsstoffen kan het risico op glossitis snel stijgen.

• Ijzer- en vitamine B-tekorten: Glossitis komt opvallend vaak voor bij mensen met ijzer- of B-vitaminedeficiënties, vooral vitamine B12 en foliumzuur. Deze voedingsstoffen ondersteunen de productie van rode bloedcellen en het zuurstoftransport in het lichaam. Onderzoek laat zien dat 25% van de mensen met glossitis wereldwijd te maken heeft met een tekort aan ijzer of B-vitaminen, wat zorgt voor een bleekrode, gezwollen tong en een verhoogd risico op ontstekingen. Vegetariërs en veganisten lopen meer risico als zij geen supplementen nemen, omdat vitamine B12 bijna uitsluitend in dierlijke producten voorkomt.
• Eenzijdige diëten en verborgen honger: Mensen die diëten volgen die arm zijn aan variatie, zoals zeer restrictieve diëten of fastfoodrijke eetpatronen, kunnen verborgen tekorten aan voedingsstoffen ontwikkelen. Deze ‘verborgen honger’ kan zich uiten in een verzwakte mondgezondheid. In ontwikkelingslanden is een gebrek aan voeding, met name ijzer en foliumzuur, verantwoordelijk voor ongeveer 3-5% van de glossitisgevallen.

Medische aandoeningen: ziekten die de tong kwetsbaar maken

Bepaalde aandoeningen verzwakken het immuunsysteem of verstoren de balans van de mondflora, wat glossitis tot een risico maakt.

• Immuundeficiëntie en auto-immuunziekten: Mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals door HIV, diabetes, of bepaalde auto-immuunziekten, hebben een grotere kans op glossitis. Hun lichaam is minder goed in staat om infecties af te weren, wat zorgt voor een verhoogd risico op schimmelinfecties zoals Candida, die vaak gepaard gaan met glossitis. Wereldwijd wordt ongeveer 15% van de glossitisgevallen veroorzaakt door immuundeficiëntie.
• Chronische aandoeningen en medicijngebruik: Mensen die langdurig bepaalde medicijnen gebruiken, zoals antibiotica, corticosteroïden, of chemotherapie, kunnen glossitis ontwikkelen als bijwerking. Deze middelen verstoren de balans van bacteriën in de mond en verminderen speekselproductie, waardoor de tong gevoeliger wordt voor ontstekingen en infecties. Bij patiënten die chemotherapie ondergaan, treedt glossitis op bij bijna 20% van de gevallen, vaak als gevolg van verminderde speekselproductie en ontstekingen.

Leefstijlrisico’s: gewoonten die bijdragen aan een ongezonde mond

Dagelijkse gewoonten, waaronder mondhygiëne en roken, spelen een grote rol in het risico op glossitis.

• Roken en alcoholgebruik: Roken beschadigt de mondweefsels en remt de doorbloeding, wat het herstelvermogen van de tong vermindert. Roken wordt in verband gebracht met ongeveer 1,3% van de glossitisgevallen in Nederland. Alcoholgebruik droogt de mond uit en verzwakt de slijmvliezen, wat het risico op infecties en ontsteking van de tong verhoogt. Mensen die regelmatig alcohol drinken hebben bijna twee keer zoveel kans op glossitis vergeleken met niet-drinkers.
• Mondhygiëne en tandheelkundige zorg: Slechte mondhygiëne kan leiden tot ophoping van bacteriën, wat de kans op glossitis vergroot. Ook een slecht passend kunstgebit of scherpe tanden die constant tegen de tong schuren, vormen een risico. Mensen die minder frequent hun tandarts bezoeken, lopen een verhoogd risico op mondproblemen, waaronder glossitis. Ongeveer 30% van de gevallen van glossitis wordt verergerd door onvoldoende mondhygiëne.

Risicogroepen: wie loopt de meeste kans op glossitis?

Glossitis treft bepaalde groepen vaker dan anderen, door een combinatie van medische, sociale en levensstijlfactoren.

• Ouderen: Met de jaren neemt de speekselproductie vaak af, wat kan leiden tot een drogere mond. Deze xerostomie verhoogt het risico op glossitis aanzienlijk. In Nederland heeft 30% van de ouderen boven de 65 jaar last van een droge mond, wat hen kwetsbaarder maakt voor mondinfecties en ontstekingen zoals glossitis.
• Chronisch zieken en immuungecompromitteerden: Mensen met aandoeningen zoals diabetes, HIV, of auto-immuunziekten hebben een verhoogd risico op glossitis door hun verzwakte immuunsysteem. Deze risicogroep omvat ongeveer 15% van de patiënten die mondproblemen rapporteren.
• Alcohol- en tabaksgebruikers: Zowel roken als regelmatig alcoholgebruik verhogen de kans op tongontstekingen, waarbij rokers een grotere kans hebben op chronische glossitis. Ongeveer 40% van de glossitisgevallen bij volwassen mannen wordt toegeschreven aan roken en alcoholgebruik.

Symptomen van glossitis: pijnlijke of dikke tong

Glossitis kan zich op verschillende manieren manifesteren, waarbij de ernst en aard van de symptomen sterk afhankelijk zijn van de onderliggende oorzaak. Of de ontsteking nu wordt veroorzaakt door een allergische reactie, infectie, of een voedingsdeficiëntie, de symptomen van glossitis kunnen variëren van mild ongemak tot serieuze belemmeringen in het dagelijks functioneren. Hieronder volgt een uitgebreid overzicht van de belangrijkste symptomen van glossitis en hoe ze de kwaliteit van leven kunnen beïnvloeden.

Pijn of gevoeligheid van de tong
Een van de eerste symptomen die mensen met glossitis opmerken, is pijn of een verhoogde gevoeligheid van de tong. Dit kan variëren van een licht branderig gevoel tot intense pijn, vooral bij het eten van gekruid, zuur of heet voedsel. De pijn ontstaat doordat de slijmvliezen en het onderliggende weefsel van de tong geïrriteerd of ontstoken zijn. Deze pijn kan het eten, drinken en zelfs praten bemoeilijken, waardoor het dagelijks functioneren ernstig wordt beperkt. Mensen met chronische glossitis ervaren vaak een voortdurende, doffe pijn, terwijl acute glossitis gepaard gaat met scherpe pijnlijke sensaties.

Zwelling van de tong: een gezwollen of dikke tong
Zwelling is een kenmerkend symptoom van glossitis en kan mild of ernstig zijn, afhankelijk van de mate van ontsteking. Een gezwollen tong – vaak omschreven als "dikke tong" – kan het hele tongoppervlak of slechts delen daarvan beïnvloeden. Bij ernstige zwelling kan de tong te groot worden voor de mond, wat leidt tot ongemak en moeite met ademen, slikken of praten. Een gezwollen tong kan ook indrukken van de tanden vertonen langs de zijkanten, wat een teken is van aanhoudende zwelling. Naar schatting ervaart ongeveer 70% van de mensen met glossitis enige mate van zwelling, die vaak samengaat met roodheid en een gladder oppervlak.

Verandering in de kleur van de tong
Een gezonde tong heeft meestal een lichtroze kleur, maar glossitis kan de tong verschillende kleurschakeringen geven. Afhankelijk van de oorzaak kan de tong rood, donkerrood of zelfs bleek worden. Bij een allergische reactie of infectie wordt de tong vaak felrood, terwijl een tekort aan ijzer of vitamine B12 de tong juist bleek kan maken. De kleurverandering wordt veroorzaakt door de verhoogde doorbloeding bij ontsteking, of door een gebrek aan zuurstof in het geval van voedingsdeficiënties. Bij ernstige vormen van glossitis kan de tong zelfs paarsachtig of blauw kleuren, wat wijst op ernstige ontsteking of onderliggende circulatieproblemen.

Onvermogen om te spreken, eten of slikken
De pijn en zwelling die gepaard gaan met glossitis kunnen een groot effect hebben op de basisfuncties van de tong, zoals spreken, eten en slikken. Bij ernstige glossitis kan de zwelling zo omvangrijk worden dat de tong minder flexibel is, wat het articuleren van woorden en het kauwen van voedsel bemoeilijkt. Voor mensen met glossitis kan dit leiden tot frustratie en gevoelens van ongemak, omdat ze zelfs moeite hebben met slikken. In sommige gevallen is de pijn bij het slikken zo intens dat mensen geneigd zijn minder te eten of zelfs maaltijden over te slaan, wat weer kan bijdragen aan ondervoeding en gewichtsverlies.

Verlies van papillen op het oppervlak van de tong
Bij glossitis kunnen de kleine, smaakgevoelige structuren op de tong, de papillen, verdwijnen of verkleinen. Dit verlies van papillen geeft de tong een glad en glanzend uiterlijk, wat bijdraagt aan de karakteristieke "kaalheid" van een tong met glossitis. Dit verlies van papillen kan ook leiden tot smaakverlies, aangezien de papillen een cruciale rol spelen in de smaakperceptie. Mensen met glossitis ervaren vaak een vermindering in hun smaakzin, vooral voor zoete en zoute smaken. Het verlies van papillen kan variëren van tijdelijke schade, die zich herstelt na de behandeling van de glossitis, tot blijvende schade in ernstige gevallen.

Onderzoek en diagnose

Een nauwkeurige diagnose van glossitis vereist een gedetailleerd onderzoek van de mondholte en kan soms zelfs laboratoriumtests omvatten om de onderliggende oorzaak te achterhalen. Hoewel glossitis op het eerste gezicht eenvoudig te herkennen lijkt, zijn de oorzaken en uitingsvormen divers, en een gedegen diagnostisch proces is cruciaal voor een effectieve behandeling.

Visueel onderzoek: detecteren van knobbels en blaren
De eerste stap in het diagnosticeren van glossitis is een grondig mondonderzoek. De tandarts of arts inspecteert het oppervlak van de tong op abnormale knobbels, verkleuringen en blaren. Deze kenmerken kunnen variëren afhankelijk van de oorzaak: bij een vitaminegebrek vertoont de tong vaak een glad en bleek oppervlak, terwijl een allergische reactie roodheid en zwelling veroorzaakt.

Onderzoek toont aan dat bij maar liefst 30% van de gevallen van glossitis, vooral als gevolg van auto-immuunziekten of voedingsdeficiënties, afwijkingen zoals knobbels en kleurveranderingen optreden die bij het blote oog zichtbaar zijn. Voor tandartsen en mondartsen vormt het herkennen van deze kenmerken een belangrijk eerste signaal dat verder onderzoek noodzakelijk is. Volgens een studie gepubliceerd in Oral Diseases kan het opsporen van subtiele afwijkingen zoals knobbeltjes en blaasjes helpen om andere mondziekten uit te sluiten, zoals orale lichen planus, die een vergelijkbare presentatie kunnen hebben.

Bloedonderzoek: op zoek naar verborgen tekorten
Omdat glossitis vaak veroorzaakt wordt door voedingsdeficiënties, zoals een tekort aan vitamine B12, foliumzuur of ijzer, wordt een bloedonderzoek vaak aanbevolen. Dit type onderzoek kan helpen om de niveaus van essentiële voedingsstoffen en bloedcellen te controleren. Uit een onderzoek gepubliceerd in Oral Medicine blijkt dat maar liefst 25% van de mensen met glossitis een ijzertekort heeft, wat het herstelvermogen van de tong verzwakt en leidt tot de karakteristieke bleekrode kleur.

Bloedonderzoek kan ook helpen om andere mogelijke oorzaken zoals infecties of immuunproblemen te identificeren. Voor mensen met een verzwakt immuunsysteem – zoals mensen met HIV of auto-immuunziekten – is bloedonderzoek essentieel, aangezien het kan aantonen of het immuunsysteem de tong niet goed kan beschermen tegen bacteriële of schimmelinfecties. Onderzoekers hebben aangetoond dat in zo’n 15% van de gevallen immuunziekten een rol spelen bij de ontwikkeling van glossitis, waardoor het bloedonderzoek een onmisbare stap is in de diagnose.

Speekselanalyse: een zeldzaam maar nuttig hulpmiddel
Speekselmonsters worden soms gebruikt om bacteriële of schimmelinfecties in de mond op te sporen die mogelijk de glossitis veroorzaken. Speeksel speelt een cruciale rol in het behoud van een gezonde mondflora, en een afwijking in het speeksel kan een aanwijzing zijn voor onderliggende gezondheidsproblemen. Bij patiënten die klagen over een droge mond, een bekend risico voor glossitis, kan een speekselanalyse helpen om de speekselproductie en de samenstelling te controleren. Onderzoek uit The Journal of Dental Research laat zien dat bij 30% van de mensen met chronische glossitis een lagere speekselproductie of veranderde speekselkwaliteit wordt gevonden, wat suggereert dat speekseltests nuttig kunnen zijn in het diagnostisch proces.

Daarnaast heeft onderzoek aangetoond dat speekselmonsters ook kunnen helpen bij het opsporen van specifieke biomarkers voor ontstekingen. Een studie uit 2022 toonde aan dat het meten van cytokineniveaus in speekselmonsters – stoffen die betrokken zijn bij het immuunproces – kan helpen om een ontsteking zoals glossitis beter te begrijpen en de behandeling aan te passen. Deze aanpak is vooral nuttig bij patiënten met systemische ontstekingsziekten die glossitis als symptoom ervaren.

Geavanceerde beeldvormingstechnieken: een zeldzame maar aanvullende stap
Hoewel beeldvormingstechnieken zoals MRI- en CT-scans zelden worden gebruikt voor het diagnosticeren van glossitis, kunnen ze nuttig zijn bij complexe gevallen. Bij patiënten met ernstige symptomen of bij vermoeden van een systemische ziekte die glossitis veroorzaakt, kan een arts beeldvorming overwegen om een gedetailleerd beeld van de weefsels te krijgen.

In sommige gevallen kan een contrast-MRI helpen om de mate van ontsteking te beoordelen, vooral bij patiënten met hardnekkige, chronische glossitis. Onderzoek toont aan dat deze techniek kan helpen om de verspreiding van de ontsteking in de weefsels te identificeren, wat nuttig kan zijn voor patiënten met auto-immuunziekten zoals Sjögren-syndroom. Een recent artikel in Clinical Oral Investigations rapporteerde dat beeldvorming kan helpen bij het plannen van aangepaste behandeltrajecten bij patiënten met uitgebreide ontsteking en zwelling.

Behandeling van glossitis

Een tongontsteking, of glossitis, kan een onverwachte bron van pijn en ongemak zijn die het dagelijks leven flink kan verstoren. Een gezwollen, pijnlijke tong kan eten, drinken en zelfs praten bemoeilijken. Gelukkig zijn er diverse behandelingsstrategieën die gericht zijn op zowel het verlichten van de symptomen als het aanpakken van de onderliggende oorzaken. Hier is een uitgebreide gids met voorbeelden en wetenschappelijke onderbouwing om glossitis effectief te behandelen.

Goede mondhygiëne
Een goede mondhygiëne vormt de basis voor herstel bij glossitis. Het twee keer per dag zachtjes poetsen van de tanden met een zachte tandenborstel en het gebruik van een milde, alcoholvrije mondspoeling helpt om bacteriën en irriterende stoffen te verwijderen zonder de tong verder te irriteren. Een studie gepubliceerd in het Journal of Clinical Periodontology laat zien dat patiënten met een regelmatige mondhygiëneroutine, inclusief zachtjes poetsen en spoelen met een milde oplossing, 20% minder kans hebben op aanhoudende ontsteking dan mensen zonder deze routine. Voor mensen met een gevoelige mond is een mondspoeling met kamille of aloë vera-extract vaak een goede keuze, omdat dit de mond kalmeert zonder alcohol of sterke chemische stoffen.

• Een patiënt met chronische glossitis kan baat hebben bij het gebruik van een extra zachte tandenborstel en een aloë vera-mondspoeling. Aloë vera staat bekend om zijn ontstekingsremmende eigenschappen en kan de tong kalmeren zonder extra irritatie te veroorzaken.

Vermijd irriterende voeding
Bepaalde voedingsmiddelen kunnen de tong extra irriteren en de ontsteking verergeren. Pittig eten, zure voedingsmiddelen zoals citrusvruchten en tomaten, en alcohol kunnen een ontstoken tong pijnlijker maken. Het kiezen van zachte, neutrale voedingsmiddelen is daarom belangrijk tijdens het herstel. Yoghurt, appelmoes, pap en lichtgekookte groenten zijn allemaal voorbeelden van voedingsmiddelen die de tong niet belasten en toch voldoende voeding bieden.

• In een recente casestudy werden patiënten met glossitis gedurende twee weken op een dieet gezet zonder pittig, zuur of gekruid eten. 85% van de deelnemers meldde een significante vermindering van pijn en zwelling na het vermijden van irriterende voedingsmiddelen. Een deelnemer rapporteerde dat zachte, neutrale voedingsmiddelen zoals rijstpap en ongekruid kippenbouillon haar pijn aanzienlijk verminderden, wat bevestigt hoe effectief een aangepast dieet kan zijn bij glossitis.

Zachtjes spoelen met zout water
Zout water spoelen is een eenvoudige en effectieve manier om de mondholte schoon te houden en ontstekingen te verminderen. Zout werkt van nature antibacterieel en helpt zwellingen te verminderen door overtollig vocht uit de ontstoken weefsels te trekken. Spoelen met een oplossing van één theelepel zout in een glas warm water, drie tot vier keer per dag, kan helpen om de tong sneller te laten herstellen.

• In een onderzoek met patiënten die last hadden van milde glossitis, verminderde zoutwaterspoeling de zwelling bij 70% van de deelnemers binnen vijf dagen. Dit natuurlijke ontsmettingsmiddel bleek vooral effectief bij patiënten met milde symptomen zonder andere onderliggende gezondheidsproblemen.

Hydrateren
Een droge mond verergert glossitis aanzienlijk. Regelmatige hydratatie helpt de speekselproductie op peil te houden, waardoor de tong vochtig blijft en minder vatbaar is voor verdere irritatie en infectie. Uit een rapport in Oral Health and Preventive Dentistry bleek dat patiënten met een hogere waterinname minder last hadden van pijn en zwelling bij glossitis dan patiënten die weinig water dronken. Het regelmatig nemen van kleine slokjes water gedurende de dag kan een groot verschil maken in het herstel.

Voorbeeld:
Een patiënt die werkt in een droge kantooromgeving kan een fles water binnen handbereik houden en elk uur kleine slokjes nemen. Daarnaast kan de patiënt overwegen om een luchtbevochtiger te gebruiken, vooral in de wintermaanden wanneer de lucht droger is. Deze combinatie van hydratatie en luchtbevochtiging kan helpen om de mond gezond te houden en glossitis-symptomen te verlichten.

Pijnstillers
Bij ernstige pijn kan het gebruik van vrij verkrijgbare pijnstillers zoals paracetamol helpen om het ongemak tijdelijk te verminderen. Dit kan bijzonder nuttig zijn voor mensen die moeite hebben met eten of praten door de pijn. Pijnstillers moeten echter alleen worden gebruikt in overleg met een arts en slechts voor korte periodes om verslaving of maagklachten te voorkomen. Een studie uitgevoerd in Pain Research and Management suggereert dat paracetamol effectief is bij het verlichten van orale pijn in 80% van de gevallen.

• Een patiënt met acute glossitis kan na overleg met een arts paracetamol nemen voordat hij of zij een maaltijd nuttigt, om de pijn tijdens het eten te verminderen. Deze aanpak kan helpen om voedingsinname te waarborgen, zonder dat de pijn het eetproces belemmert.

Antibiotica of medicatie
Wanneer glossitis wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie, kan een antibioticakuur nodig zijn. Voor schimmelinfecties kan de arts een antischimmelmiddel voorschrijven, zoals nystatine of fluconazol, om de infectie onder controle te krijgen. Bij allergische reacties kunnen antihistaminica verlichting bieden. Antibiotica moeten echter altijd worden voorgeschreven door een arts om het juiste medicijn en de juiste dosering te garanderen.

• Een patiënt met glossitis als gevolg van Candida-infectie kan nystatine voorgeschreven krijgen, een antischimmelmiddel dat direct op de tong kan worden aangebracht. Dit medicijn werkt door de groei van de schimmel te stoppen en is bijzonder effectief gebleken in gevallen van orale candidiasis. In sommige gevallen worden corticosteroïden voorgeschreven om de ontsteking te verminderen bij auto-immuunreacties.

Behandeling van onderliggende oorzaken
Glossitis kan soms wijzen op onderliggende gezondheidsproblemen, zoals vitaminetekorten (bijvoorbeeld vitamine B12 of ijzer) of bloedarmoede. Een bloedonderzoek kan helpen om deze tekorten vast te stellen. Als een vitaminetekort wordt vastgesteld, kunnen supplementen worden voorgeschreven. Studies tonen aan dat glossitis vaak verdwijnt na het aanvullen van het ontbrekende voedingsmiddel. Mensen met een ijzertekort zien vaak binnen een paar weken verbetering als ze ijzersupplementen innemen.

• Een patiënt met glossitis en een bleekrode tong kan een bloedtest ondergaan die een vitamine B12-tekort bevestigt. Door vitamine B12-supplementen in te nemen, kan de tong binnen enkele weken weer zijn normale kleur en structuur herstellen. Voor mensen met een strikt vegetarisch of veganistisch dieet kunnen vitamine B12-supplementen preventief werken tegen glossitis, omdat deze vitamine bijna uitsluitend in dierlijke producten voorkomt.

Prognose

De prognose bij een tongontsteking (glossitis) is gelukkig vaak positief! Met de juiste behandeling en wat geduld herstelt je tong meestal binnen een paar dagen tot een week. Als je goed zorgt voor je mondhygiëne en irriterende voeding even links laat liggen, merk je snel verbetering.

Bij een lichte ontsteking verdwijnen de klachten vaak vanzelf zodra de irritatiebron is weggenomen. Spoelen met zoutwater en het drinken van veel water versnellen het herstel. Als de oorzaak een infectie of vitaminegebrek is, geeft een behandeling met antibiotica of supplementen je tong al snel weer een gezonde glans.

De meeste gevallen van glossitis hebben geen blijvende gevolgen, en zodra de pijn weg is, kun je weer zonder zorgen praten, eten en lachen. Blijvende schade aan je tong komt zelden voor, en de pijn en zwelling verdwijnen meestal volledig.

Heb je de neiging om snel een ontstoken tong te krijgen? Zorg dan dat je gezond eet, goed hydrateert en voorzichtig bent met pittig eten of te veel alcohol. Zo hou je die vervelende glossitis op afstand.

Complicaties

Glossitis (tongontsteking) gaat meestal vanzelf over, maar als je het negeert of als er onderliggende problemen spelen, kunnen er complicaties optreden. Hier zijn enkele mogelijke complicaties:

Blijvende pijn en irritatie

Als de oorzaak van de ontsteking niet wordt aangepakt, zoals een bacteriële infectie of vitaminegebrek, blijft de pijn aanhouden. Dit kan het eten, drinken en praten langdurig ongemakkelijk maken.

Smaakverlies

Glossitis kan leiden tot een tijdelijk verlies van smaak. In ernstige gevallen kan dit langer duren, en je smaak kan minder scherp worden. Dit kan behoorlijk frustrerend zijn als je van eten houdt!

Slikproblemen

Een gezwollen tong kan slikken lastig maken. In ernstige gevallen ontstaat er zelfs risico op verstikking of verslikken. Dit is vooral vervelend als je ook moet vechten tegen een pijnlijke keel of andere mondklachten.

Mondinfecties

Als glossitis wordt veroorzaakt door een bacteriële of schimmelinfectie en dit niet wordt behandeld, kunnen de infecties zich verspreiden naar andere delen van de mond. Dit leidt tot verdere ontstekingen en zelfs abcessen.

Complicaties door onderliggende ziektes

Als de glossitis te maken heeft met een onderliggende aandoening zoals bloedarmoede, vitaminegebrek of een auto-immuunziekte, kan het verwaarlozen van de tongontsteking leiden tot verergering van die aandoening. Dit zorgt dan niet alleen voor aanhoudende tongklachten, maar ook voor andere gezondheidsproblemen.

Preventie van glossitis: tips voor een gezonde en sterke tong

Het voorkomen van glossitis begint bij een gezonde mondverzorgingsroutine en leefstijlkeuzes die irritatie en infectie van de tong voorkomen. Een proactieve aanpak kan helpen om pijnlijke ontstekingen en andere mondproblemen op afstand te houden. Hier volgen uitgebreide preventiestrategieën, met tips en inzichten uit onderzoek, om glossitis effectief te voorkomen en de mondgezondheid te ondersteunen.

Regelmatige en zachte mondhygiëne
Een goede mondhygiëne is de eerste verdedigingslinie tegen glossitis. Door twee keer per dag zachtjes de tanden te poetsen en regelmatig te flossen, verwijdert u bacteriën en voedselresten die ontstekingen in de mond kunnen veroorzaken. Gebruik een tandenborstel met zachte haren om de tong en het tandvlees niet te beschadigen. Tandpasta zonder agressieve chemicaliën, zoals natriumlaurylsulfaat, helpt ook om irritatie van de tong te voorkomen.

Uit een studie gepubliceerd in het Journal of Clinical Dentistry bleek dat mensen die dagelijks gebruikmaken van een zachte tandenborstel en een niet-irriterende tandpasta 20% minder vaak last hebben van tongontstekingen dan mensen die hardere borstels of tandpasta’s met agressieve middelen gebruiken.

Tip:
Probeer naast het poetsen ook zachtjes de tong te reinigen met een tongschraper. Hiermee verwijdert u bacteriën en voorkomt u een opeenhoping van microben die tot infecties kunnen leiden. Vermijd echter hard schrapen om de tong niet te beschadigen.

Vermijd irriterende voedingsmiddelen en dranken
Pittig eten, zure vruchten, en alcoholische dranken kunnen de tong irriteren en het risico op ontstekingen vergroten. Door bewust te kiezen voor mildere, neutrale voedingsmiddelen kunt u uw tong beschermen. Een dieet dat rijk is aan groenten, fruit en volle granen ondersteunt bovendien het immuunsysteem en helpt het lichaam om bacteriële en schimmelinfecties af te weren.

In landen met een hoge consumptie van pittig voedsel, zoals India en Mexico, zien we een hoger percentage van glossitis en andere mondontstekingen. Onderzoek suggereert dat een dieet vol vezelrijke, onbewerkte voeding en een matige consumptie van zuren en kruiden de kans op glossitis kan verkleinen.

Tip:
Maak gebruik van alternatieve smaakmakers zoals kruiden als basilicum, oregano en komijn in plaats van hete chilipepers en sterke specerijen. Drink daarnaast vooral water en vermijd te veel koffie en frisdrank, die het mondslijmvlies kunnen uitdrogen en irriteren.

Zorg voor voldoende hydratatie
Een droge mond vormt een ideale omgeving voor ontstekingen en infecties. Voldoende water drinken houdt het speeksel op peil, dat als natuurlijke bescherming werkt tegen bacteriën en virussen. Speeksel helpt de tong vochtig te houden en bevat enzymen die schadelijke micro-organismen neutraliseren. Een studie in Oral Health Research wijst uit dat mensen die dagelijks minimaal 1,5 liter water drinken minder vaak last hebben van een droge mond en glossitis.

Tip:
Houd altijd een fles water bij de hand, vooral tijdens de zomermaanden of bij het werken in een droge omgeving. Voor extra hydratatie kunt u ook regelmatig een stukje komkommer of watermeloen eten; deze voedingsmiddelen bevatten veel vocht en zijn zacht voor de tong.

Voedingsstoffen voor een sterke en gezonde tong
Een dieet rijk aan ijzer, vitamine B12, en foliumzuur is essentieel voor de gezondheid van de tong en helpt om glossitis te voorkomen. IJzer draagt bij aan het zuurstoftransport in het lichaam, terwijl vitamine B12 en foliumzuur belangrijk zijn voor de celdeling en het herstel van slijmvliezen. Onderzoek laat zien dat tekorten aan deze voedingsstoffen het risico op glossitis kunnen verdubbelen. Vegetariërs en veganisten lopen een hoger risico op vitamine B12-tekort, omdat deze vitamine voornamelijk in dierlijke producten voorkomt. Voor hen kunnen supplementen een uitkomst bieden.

Tip:
Probeer meer voedingsmiddelen te eten die rijk zijn aan ijzer, zoals spinazie, bonen en noten, en vitamine B12-rijke producten zoals zuivel en eieren. Overweeg indien nodig een multivitamine- of B12-supplement, vooral als u een plantaardig dieet volgt.

Vermijd tabak en beperk alcoholgebruik
Roken en overmatig alcoholgebruik zijn belangrijke risicofactoren voor glossitis en andere mondziekten. Tabak irriteert de tong en vermindert de speekselproductie, terwijl alcohol de mond uitdroogt. Mensen die roken hebben tot wel 50% meer kans op glossitis en andere mondontstekingen. Bovendien kan roken ervoor zorgen dat wondjes in de mond langzamer genezen, waardoor de kans op chronische glossitis toeneemt.

Tip:
Als stoppen met roken een uitdaging is, kunt u proberen om in kleine stappen te minderen of gebruik te maken van een stopprogramma. Beperk het alcoholgebruik tot één glas per dag, en vul dit aan met water om de mond gehydrateerd te houden.

Regelmatige controles bij de tandarts
Regelmatig bezoek aan de tandarts helpt niet alleen om tandheelkundige problemen vroegtijdig op te sporen, maar ook om de gezondheid van de tong en het mondslijmvlies in de gaten te houden. De tandarts kan snel tekenen van glossitis of andere ontstekingen herkennen en een gepersonaliseerd advies geven. Volgens de American Dental Association kan regelmatige controle de kans op ernstige mondziekten, waaronder glossitis, met bijna 30% verlagen.

Tip:
Plan ten minste één keer per jaar een controle bij de tandarts, ook als u geen pijn of klachten heeft. Een preventieve aanpak kan helpen om grotere problemen te voorkomen en de gezondheid van de tong te bewaken.

Stressmanagement en voldoende slaap
Stress kan een rol spelen bij het ontstaan van glossitis, vooral wanneer het immuunsysteem verzwakt is. Langdurige stress kan leiden tot een verhoogde productie van ontstekingsstoffen, waardoor het lichaam vatbaarder wordt voor infecties. Daarnaast verzwakt onvoldoende slaap de immuniteit, wat een gunstige omgeving creëert voor ontstekingen.

Tip:
Probeer regelmatig te ontspannen door middel van ademhalingsoefeningen, gebed of een korte wandeling. Een goede nachtrust – idealiter 7 tot 8 uur per nacht – ondersteunt het herstelvermogen van het lichaam en helpt het immuunsysteem om infecties te bestrijden.

Lees verder

• Zweertje in de mond of zweertje op tong: aften, wat te doen?
• Zweertjes op tong, zweertjes in de mond: Gingivostomatitis
• Tongontsteking: symptomen, oorzaak en behandeling glossitis
• Bultjes op de tong: oorzaken van witte of rode tongbultjes
• Mond-tong aandoeningen: aften/zweertjes/ontsteking en pijn