Parapsoriasis: symptomen, oorzaak, behandeling en prognose

De term parapsoriasis omvat een groep ongewone huidaandoeningen of huidziekten, welke worden gekenmerkt door lichtrode scherp begrensde plekken met heel lichte schilfering. Vooral op de armen of de romp worden deze plekken gezien. Er kan een hele fijne rimpeling van de huid optreden in de plekken. Er is meestal weinig tot geen jeuk. Er zijn twee algemene vormen parapsoriasis: met kleine plaques, die meestal goedaardig zijn, en met grote plaques, dat een voorloper is van cutane T-cellymfomen (CTCL). Behandeling van deze laatste vorm is geboden om evolutie tot een T-cel lymfoom te voorkomen.

• Wat is parapsoriasis?
• Synoniemen
• Wat is het verschil tussen psoriasis en parapsoriasis?
• Vormen parapsoriasis
• Parapsoriasis met kleine en met grote plaques
• Het verschil tussen acute en chronische parapsoriasis
• Epidemiologie van parapsoriasis: wie, waar en waarom?
• Pathofysiologie en ontstaansmechanisme
• Oorzaak van parapsoriasis
• Het immuunsysteem: een interne balans verstoord
• Genetische aanleg: de rol van erfelijkheid
• Infecties en virussen: verborgen triggers
• Omgevingsfactoren: de invloed van buitenaf
• Een complex samenspel
• Een voorbeeld: de puzzel van Mark
• Symptomen parapsoriasis
• Verschijnselen
• Kleine en grote plaque parapsoriasis
• Onderzoek en diagnose
• Weefselonderzoek
• Differentiaaldiagnose
• Behandeling parapsoriasis
• Kleine plaque parapsoriasis
• Grote plaque parapsoriasis
• Prognose en beloop
• Complicaties

Wat is parapsoriasis?

Laura, 42 jaar, merkte al maandenlang kleine, roodachtige vlekjes op haar huid. "Een soort uitslag," dacht ze, en besteedde er verder weinig aandacht aan. Totdat de vlekken zich uitbreidden en soms begonnen te jeuken. Ze probeerde alles: wisselde van douchegel, smeerde hydraterende crèmes en vermeed zelfs bepaalde voedingsmiddelen, maar niets hielp. Tijdens een routinebezoek aan haar huisarts liet ze de vlekken zien. De arts keek serieus en verwees haar door naar een dermatoloog. Daar kreeg ze een onverwachte diagnose: parapsoriasis. "Het klinkt enger dan het is," zei de specialist geruststellend. Met een behandelplan en regelmatig toezicht voelde Laura zich opgelucht dat er eindelijk een naam én een oplossing was voor het mysterie op haar huid.

Parapsoriasis beschrijft een groep huidziekten die worden gekenmerkt door schilferige vlekken of enigszins verhoogde papels en/of plaques (rode, schilferige vlekken) die gelijkenis vertonen met psoriasis en eczeem. De groep parapsoriasis omvat echter verscheidene inflammatoire huidziekten die niets met elkaar gemeen hebben met betrekking tot pathogenese, histopathologie en respons op behandeling. Door de variatie in klinische presentatie en het ontbreken van een specifieke diagnostische bevinding wat betreft histopathologie (studie van ziekteprocessen in weefsels), ontbreekt er een breed aanvaarde definitie van parapsoriasis.[1]

Synoniemen

Parapsoriasis staat ook bekend als:

• parapsoriasis en plaque
• ziekte van Brocq
• erythrodermie pityriasique en plaques disseminées
• parapsoriasis in placibus

Wat is het verschil tussen psoriasis en parapsoriasis?

Psoriasis en parapsoriasis kunnen op het eerste gezicht op elkaar lijken, maar ze zijn onder een microscoop anders. Het uitslagpatroon van psoriasis guttata lijkt op parapsoriasis en verschijnt ook op je borst, maar het heeft de neiging om op te treden na een infectie. De plaquevorm van psoriasis (psoriasis vulgaris) kan op parapsoriasis lijken wanneer je het voor het eerst opmerkt, maar het worden uiteindelijk dikke plekken met schilferige huid, meestal op je knieën, ellebogen, hoofdhuid en onderrug.

Vormen parapsoriasis

Parapsoriasis met kleine en met grote plaques

Parapsoriasis is in feite een verzamelnaam voor een heterogene groep psoriatiforme dermatosen. Er zijn twee algemene vormen parapsoriasis: met kleine plaques, die meestal goedaardig zijn, en met grote plaques, dat een voorloper is van cutane T-cellymfomen (CTCL). Een T-cel lymfoom is een vorm van huidkanker die uitgaat van de witte bloedcellen in de huid. Behandeling van kleine plaque parapsoriasis is in principe niet nodig maar kan bestaan uit, topische teerpreparaten of corticosteroïden en/of PUVA fototherapie. Behandeling van grote plaque parapsoriasis bestaat uit PUVA fototherapie of lokale corticosteroïden. PUVA is een afkorting. De P staat voor psoralenen en UVA voor ultraviolet licht type A.

Het verschil tussen acute en chronische parapsoriasis

Acute parapsoriasis, ook wel parapsoriasis en gouttes genoemd, verschijnt plotseling en wordt gekenmerkt door kleine, rode tot paarse, ovale vlekken die vaak jeuken. Deze variant treft meestal jongere volwassenen en kan spontaan verdwijnen of overgaan in een chronische vorm. Chronische parapsoriasis daarentegen ontwikkelt zich geleidelijk en manifesteert zich als grotere, vaak asymptomatische, schilferige vlekken op romp en ledematen. Deze variant wordt meestal gezien bij oudere volwassenen en kan jaren aanwezig blijven. Het belangrijkste onderscheid is het verloop: acute parapsoriasis is vaak tijdelijk, terwijl de chronische vorm langdurig is en, in sommige gevallen, kan evolueren naar een meer ernstige aandoening zoals mycosis fungoides, een type huidlymfoom.

Epidemiologie van parapsoriasis: wie, waar en waarom?

Parapsoriasis is een zeldzame huidaandoening die zich vooral manifesteert als rode, schilferige vlekken op de huid. Hoewel de aandoening relatief onbekend is, zijn er duidelijke patronen te herkennen in wie het treft, waar het vaker voorkomt, en welke factoren van invloed zijn. Van genetica tot klimaat, en van levensstijl tot voeding, hier verkennen we de vele aspecten die bijdragen aan het ontstaan en het verloop van parapsoriasis.

Geslacht en leeftijd: wie krijgt parapsoriasis?
Parapsoriasis komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen, met een verhouding van ongeveer 2:1. De aandoening openbaart zich meestal bij volwassenen van middelbare leeftijd, met een piek tussen de 40 en 60 jaar. Bij kinderen is het zeldzaam, hoewel sommige gevallen van parapsoriasis bij tieners zijn gemeld.

• Volwassenen: Bij mannen zijn de symptomen vaak ernstiger, terwijl vrouwen vaker mildere varianten hebben.
• Kinderen: Bij jonge patiënten wordt parapsoriasis vaak verward met andere huidaandoeningen, zoals eczeem of psoriasis vulgaris, vanwege de gelijkenis in symptomen.

Parapsoriasis wordt meestal niet meteen herkend, wat betekent dat de daadwerkelijke prevalentie mogelijk hoger is dan de huidige cijfers suggereren.

Klimaat en geografische invloed: waar komt parapsoriasis voor?
Het klimaat speelt een rol in de incidentie en ernst van parapsoriasis:

• Koudere klimaten: In gematigde en koude regio's, zoals Nederland en België, wordt parapsoriasis vaker gemeld. De droge lucht in de winter kan de huidbarrière verzwakken, wat mogelijk bijdraagt aan het ontstaan of verergeren van symptomen.
• Warme klimaten: In tropische gebieden, zoals de Nederlandse overzeese gebiedsdelen (bijvoorbeeld Curaçao en Aruba), lijken mensen minder vaak parapsoriasis te ontwikkelen, mogelijk door de constante blootstelling aan zonlicht, wat bij sommige huidaandoeningen een beschermend effect kan hebben.
• Wereldwijd: In Noord-Europa en Noord-Amerika zijn de meeste gevallen van parapsoriasis gedocumenteerd, terwijl in Azië en Afrika minder meldingen worden gedaan.

De geografische verschillen kunnen deels worden toegeschreven aan onderrapportage in ontwikkelingslanden en variaties in diagnostische mogelijkheden.

Voeding en levensstijl: een invloed op je huid
Voeding en levensstijl hebben een indirecte invloed op de huidgezondheid en kunnen bijdragen aan de ontwikkeling of het verloop van parapsoriasis:

• Voeding: Een dieet dat arm is aan antioxidanten, zoals vitamine C en E, kan de huid kwetsbaarder maken voor ontstekingen. Voedingsmiddelen die ontstekingen bevorderen, zoals sterk bewerkt voedsel en suiker, kunnen symptomen verergeren.
• Roken: Roken verhoogt de kans op inflammatoire huidaandoeningen, waaronder parapsoriasis. Studies tonen aan dat rokers een hogere kans hebben op het ontwikkelen van chronische varianten.
• Alcohol: Regelmatig alcoholgebruik kan ontstekingen in het lichaam versterken, wat de huid extra gevoelig maakt.
• Beweging: Een sedentaire levensstijl kan indirect bijdragen door een verminderde doorbloeding en een verzwakt immuunsysteem.

Een gezonde leefstijl met een uitgebalanceerd dieet, voldoende beweging, en het vermijden van roken en overmatig alcoholgebruik kan mogelijk bijdragen aan het beheersen van de symptomen.

Genetica: erfelijkheid en aanleg
Ofschoon parapsoriasis niet direct erfelijk is, kan genetische aanleg een rol spelen in het risico om de aandoening te ontwikkelen.

• Familiegeschiedenis: Mensen met een familiegeschiedenis van auto-immuunziekten of inflammatoire huidaandoeningen hebben mogelijk een hoger risico.
• Genetische markers: Onderzoek suggereert dat bepaalde genen die betrokken zijn bij het immuunsysteem, zoals HLA-genen, kunnen bijdragen aan een verhoogd risico op parapsoriasis.
• Etniciteit: De aandoening lijkt vaker voor te komen bij mensen van Europese afkomst, maar het exacte mechanisme achter deze verschillen is nog onduidelijk.

Genetische aanleg beïnvloedt niet alleen wie de aandoening ontwikkelt, maar ook de ernst en het verloop ervan.

Andere factoren: wat speelt er nog meer mee?
Naast geslacht, leeftijd, klimaat, voeding en genetica, zijn er nog andere factoren die het risico op parapsoriasis beïnvloeden:

• Stress: Chronische stress kan het immuunsysteem verzwakken en opflakkeringen van parapsoriasis uitlokken.
• Infecties: Virale infecties, zoals Epstein-Barr-virus of hepatitis, worden in verband gebracht met parapsoriasis. Deze infecties kunnen het immuunsysteem activeren en de huidreactie verergeren.
• Medicatie: Bepaalde medicijnen, zoals bètablokkers en lithium, kunnen bijwerkingen veroorzaken die lijken op parapsoriasis of bestaande symptomen verergeren.

Deze factoren benadrukken dat parapsoriasis een multifactorieel probleem is, waarbij interne en externe invloeden elkaar versterken.

Pathofysiologie en ontstaansmechanisme

Parapsoriasis is een fascinerende en complexe huidaandoening waarbij de interactie tussen het immuunsysteem, de huidcellen en externe factoren een sleutelrol speelt. Hoewel de exacte oorzaak niet volledig is opgehelderd, heeft onderzoek verschillende processen en mechanismen blootgelegd die bijdragen aan het ontstaan en de progressie van de aandoening. Hier duiken we diep in de pathofysiologie van parapsoriasis en de unieke processen die de kenmerkende vlekken op de huid veroorzaken.

De rol van de huid: een fragiele barrière
De huid is de eerste verdedigingslinie van het lichaam, en bij parapsoriasis is deze barrière verstoord.

• De epidermis: Dit is de buitenste laag van de huid waar de eerste tekenen van parapsoriasis zichtbaar worden. Bij de aandoening is er sprake van een abnormale proliferatie van keratinocyten, de belangrijkste huidcellen in de epidermis. Deze cellen delen sneller dan normaal, wat leidt tot schilfering en verdikking van de huid.
• De dermis: In de onderliggende huidlagen, met name de dermis, zijn ontstekingscellen zoals T-lymfocyten en macrofagen actief.

Deze cellen veroorzaken een chronische ontstekingsreactie die de huid verder beschadigt en de karakteristieke rode vlekken veroorzaakt.

De voortdurende interactie tussen de epidermis en dermis is cruciaal in het verloop van parapsoriasis, waarbij de huid zichzelf niet effectief kan herstellen.

Het immuunsysteem: een vergissing in de verdediging
Bij parapsoriasis speelt het immuunsysteem een centrale rol. Het lijkt alsof het lichaam zijn eigen huid aanvalt, zonder een duidelijke externe dreiging.

• T-lymfocyten: Deze witte bloedcellen, die normaal infecties bestrijden, worden bij parapsoriasis overmatig geactiveerd. Ze hopen zich op in de huid, waar ze ontsteking en schade veroorzaken.
• Cytokinen: Ontstekingsbevorderende stoffen zoals interleukine-17 (IL-17) en tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) worden in grote hoeveelheden geproduceerd. Deze stoffen versterken de ontstekingsreactie en verstoren de balans in de huid.
• Chronische ontsteking: De voortdurende aanwezigheid van immuuncellen in de huid leidt tot aanhoudende ontsteking, die verantwoordelijk is voor de progressieve aard van chronische parapsoriasis.

Het immuunsysteem raakt in een staat van overactivatie, wat resulteert in een vicieuze cirkel van schade en ontsteking.

Genetica: een verborgen aanleg
Ofschoon parapsoriasis niet direct erfelijk is, suggereren studies dat genetische factoren bijdragen aan het risico op de aandoening.

• HLA-genen: Specifieke varianten van HLA-genen, die een rol spelen in de immuunrespons, zijn vaker aanwezig bij patiënten met parapsoriasis. Deze genen kunnen de overactivatie van T-lymfocyten vergemakkelijken.
• Collageen en elastine: Genen die betrokken zijn bij de productie van collageen en elastine, de structurele bouwstenen van de huid, kunnen ook een rol spelen in de kwetsbaarheid van de huid bij parapsoriasis.

De genetische aanleg beïnvloedt niet alleen wie de aandoening ontwikkelt, maar ook hoe ernstig de symptomen zijn.

De rol van externe factoren: triggers en aanjagers
Externe factoren kunnen het immuunsysteem activeren en een uitlokkende factor zijn voor parapsoriasis.

• Virale infecties: Infecties met virussen zoals Epstein-Barr-virus (EBV) en humaan T-lymfotroop virus (HTLV) worden geassocieerd met parapsoriasis. Deze virussen kunnen een immuunreactie activeren die uit de hand loopt.
• Omgevingsfactoren: Blootstelling aan bepaalde chemicaliën of irriterende stoffen kan de huid barrière verder verzwakken en bijdragen aan het ontstekingsproces.
• Stress: Psychologische stress beïnvloedt de balans van cytokinen in het lichaam en kan een opflakkering van parapsoriasis veroorzaken.

Deze triggers versterken de bestaande immuunactiviteit en maken de huid kwetsbaarder voor verdere schade.

Het onderscheid tussen acute en chronische parapsoriasis
Ofschoon de onderliggende mechanismen vergelijkbaar zijn, verschillen de acute en chronische vormen van parapsoriasis in hun verloop en impact op de huid.

• Acute parapsoriasis: Hierbij is de immuunactiviteit tijdelijk verhoogd en herstelt de huid zichzelf vaak spontaan. Ontsteking is kortstondig, en de schade blijft oppervlakkig.
• Chronische parapsoriasis: Bij deze vorm is de immuunactiviteit langdurig verhoogd, met aanhoudende ontsteking en progressieve schade aan de huidlagen. Deze vorm kan in sommige gevallen evolueren naar een meer ernstige aandoening, zoals cutaan T-cellymfoom (CTCL).

Het verschil in duur en ernst van de immuunrespons bepaalt de aard en prognose van de aandoening.

Een voorbeeld: de cirkel van ontsteking bij parapsoriasis
Mark, een 55-jarige man, kreeg de diagnose chronische parapsoriasis na maanden van schilferende rode plekken op zijn romp. Bij een huidbiopsie werden grote aantallen T-lymfocyten en cytokinen zoals TNF-α gevonden, wat de diagnose bevestigde. Zijn dermatoloog legde uit dat zijn immuunsysteem in een overdrive zat, waardoor de huid niet in staat was zichzelf te genezen. Door het gebruik van immuunmodulerende therapieën, zoals lichttherapie en lokale corticosteroïden, wist Mark de ontsteking te verminderen en zijn huidrust gedeeltelijk te herstellen.

Oorzaak van parapsoriasis

Parapsoriasis is een complexe huidaandoening die zich vaak stilletjes ontwikkelt en moeilijk direct te verklaren is. In de medische wereld blijft de precieze oorzaak van deze aandoening anno 2025 deels een raadsel, maar wetenschappers hebben verschillende factoren geïdentificeerd die een rol kunnen spelen. Hier duiken we diep in de mogelijke oorzaken van parapsoriasis, van het immuunsysteem tot genetica, en de rol van externe invloeden.

Het immuunsysteem: een interne balans verstoord

Parapsoriasis wordt vaak gezien als een immuungemedieerde aandoening. Dit betekent dat het immuunsysteem, dat normaal gesproken het lichaam beschermt tegen schadelijke invloeden, zich vergist en de eigen huidcellen aanvalt of verkeerd reguleert.

• Chronische ontsteking: Bij parapsoriasis is de huid constant in een staat van milde ontsteking. Deze aanhoudende activiteit van immuuncellen veroorzaakt de kenmerkende roodachtige vlekken en schilfering.
• T-celactiviteit: Specifieke immuuncellen, bekend als T-cellen, worden in verband gebracht met parapsoriasis. Bij sommige patiënten lijkt een abnormale proliferatie van T-cellen in de huid te leiden tot de symptomen.

De interactie tussen het immuunsysteem en de huid blijft een cruciale pijler in het begrijpen van deze aandoening. Onderzoek suggereert dat deze reactie mogelijk wordt uitgelokt door onbekende triggers.

Genetische aanleg: de rol van erfelijkheid

Ofschoon parapsoriasis geen duidelijk erfelijke aandoening is, spelen genetische factoren waarschijnlijk een rol in het risico op het ontwikkelen ervan.

• Huidgevoeligheid: Mensen met een genetisch bepaalde kwetsbaarheid van de huid, zoals bij andere immuunziekten of eczeem, hebben mogelijk een verhoogd risico.
• Familiegeschiedenis: Hoewel zeldzaam, rapporteren sommige patiënten familieleden met vergelijkbare huidproblemen of auto-immuunaandoeningen.

Deze genetische component is nog niet volledig ontrafeld, maar het blijft een intrigerend onderzoeksterrein.

Infecties en virussen: verborgen triggers

Infecties, vooral door virussen, worden vaak genoemd als mogelijke triggers voor parapsoriasis.

• Virale associaties: Sommige onderzoeken wijzen op een verband tussen parapsoriasis en virussen zoals Epstein-Barr-virus (EBV) of humaan T-lymfotroop virus (HTLV). Deze virussen kunnen het immuunsysteem activeren en mogelijk bijdragen aan de abnormale huidreacties.
• Chronische infecties: Langdurige of terugkerende infecties kunnen de huid kwetsbaarder maken en een voortdurende ontstekingsreactie veroorzaken, wat bijdraagt aan de symptomen.

Ofschoon een directe causale relatie moeilijk te bewijzen is, worden infecties vaak gezien als mogelijke aanjagers bij genetisch of immuun-gefragiliseerde individuen.

Omgevingsfactoren: de invloed van buitenaf

De omgeving waarin iemand leeft en zijn of haar levensstijl spelen mogelijk ook een rol bij het ontstaan van parapsoriasis.

• Blootstelling aan irriterende stoffen: Chemische stoffen in cosmetica, schoonmaakmiddelen of zelfs kleding kunnen huidirritatie uitlokken en een rol spelen in het activeren van de aandoening.
• UV-straling: Hoewel zonlicht soms een gunstig effect kan hebben op huidaandoeningen, kan overmatige of onbeschermde blootstelling bij gevoelige personen een negatieve impact hebben.
• Stress: Psychologische stress kan het immuunsysteem beïnvloeden en een opflakkering van parapsoriasis veroorzaken of verergeren.

Deze factoren benadrukken de nauwe relatie tussen je omgeving en je huidgezondheid.

Een complex samenspel

Parapsoriasis is niet het resultaat van één enkele oorzaak, maar eerder een samenspel van factoren. Een genetische aanleg kan je huid gevoeliger maken, terwijl externe invloeden zoals infecties, stress of omgevingsfactoren dit proces activeren of verergeren. De immuunsystematische reactie speelt een sleutelrol in de manifestatie van de aandoening, maar de exacte mechanismen verschillen per patiënt.

Een voorbeeld: de puzzel van Mark

Mark, een 45-jarige man, merkte al maandenlang rode, schilferige vlekken op zijn borst en rug. Zijn dermatoloog ontdekte dat hij onlangs een zware virale infectie had doorgemaakt en daarnaast onder grote stress stond door zijn werk. Na verder onderzoek werd parapsoriasis vastgesteld. Door zowel zijn immuunsysteem te ondersteunen als stress te verminderen, zagen zijn symptomen na enkele maanden verbetering. Zijn verhaal illustreert hoe meerdere factoren samenkomen in deze complexe huidaandoening.

Symptomen parapsoriasis

Verschijnselen

Bij parapsoriasis ontstaan er lichtrode scherp begrensde plekken met heel lichte schilfering. Het kenmerkt zich door ontstoken geschubde uitbarstingen; in de plekken is er een hele fijne rimpeling van de huid zichtbaar. Voorkeursplekken zijn armen en romp. De huidaandoening gaat meestal niet gepaard met jeuk, of anders jeuk in lichte mate. Meestal zijn de vlekken rond of ovaal van vorm. Het is ook mogelijk dat je last hebt van langgerekte vlekken, ook wel 'digitate parapsoriasis' genoemd. Parapsoriasis komt voor bij volwassenen, meer bij mannen dan bij vrouwen.

Kleine en grote plaque parapsoriasis

De plekken bij kleine plaque parapsoriasis hebben een diameter van minder dan 5 cm. Het wordt meestal als onschadelijk beschouwd.

De huiduitslag bij grote plaque parapsoriasis zijn groter en zijn soms onregelmatig gevormd. Sommige mensen met deze vorm ontwikkelen een soort lymfoom genaamd mycosis fungoides (volledige naam: cutaan T-cellymfoom, type mycosis fungoides is een vorm van kanker van de witte bloedcellen die in de huid begint. Sommige artsen beschouwen grote plaque parapsoriasis als een afzonderlijke ziekte. Anderen denken dat het slechts een vroeg stadium van mycose fungoides is.

Onderzoek en diagnose

Weefselonderzoek

Parapsoriasis is een zeldzame aandoening. Dermatologen krijgen weinig patiënten met parapsoriasis. Daarnaast kan het nogal wat overeenkomsten hebben met veel voorkomende huidafwijkingen zoals psoriasis of eczeem (zie onder). Daarom wordt door de dermatoloog in veel gevallen een biopt (stukje weefsel) voor nader microscopisch onderzoek genomen.

Differentiaaldiagnose

De volgende aandoeningen kunnen (aanvankelijk) een soortgelijk beeld geven:

• psoriasis;
• nummulair eczeem;
• mycosis fungoides, een zeldzame vorm van huidkanker;
• syfilis;
• pityriasis rosea;
• pityriasis lichenoides chronica;
• geneesmiddelenreactie;
• flagellate erythema, veroorzaakt door bleomycine (een celremmend middel dat gebruikt wordt in de chemotherapie);
• shiitake dermatitis (een streepvormige, zweepslagvormige (flagellate) dermatitis veroorzaakt door toxinen (gifstoffen) uit rauwe Shiitake paddenstoelen).

Behandeling parapsoriasis

Parapsoriasis kan conservatief behandeld worden op basis van de symptomen en vaak sorteert topische behandeling (lokale behandeling met zalven, crèmes of gel) voldoende effect.

Kleine plaque parapsoriasis

Kleine plaque parapsoriasis is meestal asymptomatisch. De behandeling wordt gebaseerd op de verlichting van de klachten, zoals de vorming van schubben. Patiënten worden gerustgesteld door te wijzen op het goedaardige en zelfbeperkende karakter van de ziekte. Verzachtende middelen kunnen voldoende zijn ter behandeling van de plekken, maar lokale corticosteroïden hebben vaak een beter resultaat. Fototherapie is effectief bij de behandeling van laesies die wijd verspreid over het lichaam zijn.

Jaarlijkse follow-up wordt aanbevolen. Bij een toename van het aantal laesies, een toename van de omvang van de plekken, of verandering in de huidafwijkingen (verdikkingen, verkleuringen en andere veranderingen), zal een huidbiopsie worden gedaan.

Grote plaque parapsoriasis

Grote plaque parapsoriasis moet worden behandeld, omdat het zich kan ontwikkelen tot een T-cel lymfoom. Behandeling kan bestaan uit lokale corticosteroïden, protopic (tacrolimus, deze zalf onderdrukt het afweersysteem en remt ontstekingen), teer preparaten of fototherapie. Patiënten moeten om de 2-3 maanden terugkomen voor controle.

Grote plaque parapsoriasis vereist meer controle dan kleine plaquette parapsoriasis. De follow-up frequentie wordt bepaald door de gebruikte behandelingsmodaliteit. Follow-up om de 6 maanden wordt aanbevolen. Bij een toename van het aantal plekken, het groter worden van de plekken of verandering in de huidafwijkingen, moet direct een nieuwe huidbiopsie worden genomen.

Prognose en beloop

Er wordt onderscheid gemaakt tussen grote plaque parapsoriasis en kleine plaque parapsoriasis. Kleine plaque parapsoriasis is een goedaardige aandoening die zelden of nooit evolueert. Grote plaque parapsoriasis is onheilspellender in de zin dat bij ongeveer 10% van de patiënten de plek evolueert tot een T-cel lymfoom, een vorm van huidkanker die uitgaat van de witte bloedcellen in de huid.

De duur van parapsoriasis kan variabel zijn. Kleine plaque parapsoriasis duurt enkele maanden tot jaren en kan spontaan verdwijnen. Grote plaque parapsoriasis is chronisch en behandeling wordt aanbevolen teneinde de progressie naar een T-cel lymfoom te voorkomen.

Complicaties

Parapsoriasis met grote plaques is een voorloper is van cutane T-cellymfomen (CTCL), een vorm van huidkanker die uitgaat van de witte bloedcellen in de huid.

Noot:

1. Wong HK. Parapsoriasis. Medscape Reference. July 2, 2014; http://emedicine.medscape.com/article/1107425-overview (ingezien op 4-8-2016)

Lees verder

• Huidaandoeningen A-Z: symptomen, oorzaak en behandeling
• Huidaandoening neus: schilfering, pijn, zweertjes, roodheid
• Uitslag in het gezicht: op de wangen, kin, neus en voorhoofd
• Huidaandoeningen handen en vingers: oorzaken en behandeling
• Huidvlekken herkennen: verdachte vlekken herkennen