Longontsteking (pneumonie): Ontsteking onderste luchtwegen
Bij een longontsteking, medisch bekend als pneumonie, is het longweefsel in de onderste luchtwegen geïnfecteerd. Ook de bronchiën (luchtpijpvertakkingen) en de bronchioli (de kleinste vertakkingen van de luchtpijp) kunnen ontstoken raken. Verschillende ziekteverwekkers kunnen een pneumonie veroorzaken. Typische symptomen zijn hoesten, koorts en ademhalingsproblemen. De behandeling bestaat doorgaans uit medicatie en rust. Een gezonde levensstijl kan de kans op longontsteking verminderen. De vooruitzichten zijn bij de meeste patiënten doorgaans goed.
Oorzaken van pneumonie: Ziekteverwekkers
Ziekteverwekkers
Een longontsteking kan worden veroorzaakt door virussen, bacteriën of andere micro-organismen, vooral wanneer het afweersysteem verzwakt is. Dit gebeurt vaak bij mensen met een
verkoudheid (milde infectie met symptomen aan neus en keel),
griep, of een chronische aandoening. Patiënten met een verzwakt immuunsysteem, zoals ouderen, mensen met hiv, en patiënten die herstellen van een zware ziekte, hebben een verhoogd risico op pneumonie. Bij hen zijn de longen vaak kwetsbaarder, wat de kans op een
ontsteking vergroot. Ziekteverwekkers dringen de longblaasjes binnen, wat leidt tot een opvulling van de blaadjes met
sputum (slijm). Ook het inslikken van braaksel kan leiden tot een
aspiratiepneumonie.
Voorbeelden
Een
virale longontsteking komt vaak voor bij
kinderen, bijvoorbeeld door het
respiratoir syncytieel virus (RSV) of het
para-influenzavirus. Een
bacteriële longontsteking kan worden veroorzaakt door bacteriën zoals de pneumokok (de meest voorkomende oorzaak),
Streptococcus pneumoniae en
Haemophilus influenzae. Bij volwassenen kan ook een atypische longontsteking voorkomen, waarbij de patiënt niet goed reageert op standaard antibiotica. Voorbeelden van pathogenen die atypische pneumonie kunnen veroorzaken zijn
Mycoplasma pneumoniae,
Legionella pneumophila (
veteranenziekte) en
Chlamydia pneumoniae. Nosocomiale infecties (ziekenhuisinfecties) worden vaak veroorzaakt door bacteriën zoals
Klebsiella pneumoniae en
tuberculose.
Pneumocystis jiroveci-pneumonie, veroorzaakt door een schimmel, komt vaak voor bij mensen met hiv (
aidspatiënten). Radiotherapie kan ook leiden tot een longontsteking, wat bekend staat als
radiatiepneumonitis.
Pijn op de borst komt voor bij een longontsteking /
Bron: Pexels, Pixabay
Symptomen: Hoesten, koorts en ademhalingsproblemen
De symptomen van longontsteking variëren afhankelijk van de oorzaak van de infectie.
Bacteriën
Bacteriële longontsteking veroorzaakt vaak plotselinge symptomen zoals:
Virussen en Mycoplasma
Bij longontsteking door virussen of
Mycoplasma kunnen minder ernstige symptomen optreden zoals
hoofdpijn, milde koorts, een droge hoest en een algemeen ziek gevoel (malaise). Vooral bij
Mycoplasma pneumoniae ervaart de patiënt vaak aanvankelijk veel hoofdpijn in plaats van ademhalingsproblemen.
Andere symptomen
Een longontsteking kan ook leiden tot
acute buikpijn (plotselinge ernstige buikpijn) en af en toe aanhoudend
hikken.
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk onderzoek
De arts begint met het bevragen van de patiënt over symptomen en medische geschiedenis. Vervolgens voert de arts een
auscultatie uit met een stethoscoop om naar ademgeluiden te luisteren. Tijdens deze auscultatie kunnen afwijkende geluiden zoals
reutels worden gehoord, wat kan wijzen op vocht in de longblaasjes.
Diagnostisch onderzoek
De arts maakt een
thoraxfoto (
röntgenfoto van de
borstkas) om eventuele schaduwen of afwijkingen op de longen te identificeren. Om de oorzaak van de longontsteking te achterhalen, kan een
sputumcultuur (kweek van opgehoest slijm) en een
bloedonderzoek worden uitgevoerd. De resultaten van deze tests helpen de arts bij het bepalen van de meest geschikte behandeling.
Differentiële diagnose
Longontsteking kan soms worden verward met andere aandoeningen. Voorbeelden van aandoeningen met symptomen die op een longontsteking kunnen lijken, zijn:
Behandeling
De behandeling van pneumonie hangt af van de oorzaak en de ernst van de aandoening. Bij bacteriële pneumonie worden vaak antibiotica voorgeschreven. In ernstige gevallen kan ziekenhuisopname nodig zijn voor intraveneuze antibiotica en ondersteunende zorg. Voor virale pneumonie zijn antivirale middelen niet altijd effectief, maar er kunnen wel medicijnen worden gegeven om symptomen te verlichten. Bij een ernstige longontsteking is ziekenhuisopname vaak noodzakelijk.
Na de behandeling is het belangrijk om de aanwijzingen van de arts op te volgen, het volledige behandelingsregime af te maken en voldoende rust te nemen. Revalidatie en fysiotherapie kunnen nuttig zijn bij het herstel en het verbeteren van de longfunctie.
Prognose
De vooruitzichten bij longontsteking hangen af van de oorzaak, de algehele gezondheid van de patiënt en de tijdige behandeling. De meeste mensen herstellen volledig van een longontsteking, vooral als deze tijdig en adequaat wordt behandeld. Bij mensen met chronische aandoeningen of een verzwakt immuunsysteem kan het herstel langer duren en kunnen er complicaties optreden.
Complicaties
Mogelijke complicaties van longontsteking zijn:
Preventie
Er zijn verschillende maatregelen die kunnen helpen de kans op longontsteking te verkleinen:
- Vaccinatie (bijvoorbeeld tegen pneumokokken en griep)
- Handhygiëne (regelmatig handen wassen)
- Gezonde voeding (rijk aan vitamines en mineralen)
- Stoppen met roken (rook niet in de nabijheid van anderen)
- Voldoende slaap (zodat het immuunsysteem optimaal kan functioneren)
Lees verder