Koortslip & koortsblaasjes: Virale infectie door herpesvirus
Koortsblaasjes zijn een veelvoorkomende virale infectie, veroorzaakt door een herpesvirus. Op en rond de lippen verschijnen met vocht gevulde blaasjes die zich groeperen. Wanneer de blaasjes openbreken, vormt zich een korst. Een pijnlijke, rode en gezwollen huid is kenmerkend bij een koortslip, en soms treden ook andere algemene symptomen op. Meestal herstelt de patiënt spontaan van koortsblaasjes binnen twee tot vier weken zonder litteken. Hoewel behandeling niet vereist is, kunnen bepaalde medicijnen de symptomen verlichten en de frequentie van uitbraken verminderen. Koortsblaasjes zijn zeer besmettelijk. Met enkele voorzorgsmaatregelen kan de patiënt de infectie voorkomen.
Synoniemen koortsblaasjes
Koortsblaasjes, een vorm van
stomatitis (
ontsteking van het slijmvlies in en rond de mond), zijn ook bekend onder de volgende synoniemen:
- herpes labialis
- koortslip
- orale herpes
Door het delen van handdoeken wordt het virus soms verspreid /
Bron: Pexels, PixabayOorzaken: Virale infectie door herpesvirus
Het
herpes simplex virus (HSV) veroorzaakt koortsblaasjes. Het herpesvirus bestaat in twee typen:
HSV type 1: Veroorzaakt meestal koortsblaasjes, maar kan ook keratoconjunctivitis (ontsteking van het hoornvlies en
oogbindvlies) en
encefalitis (ontsteking van de
hersenen) veroorzaken. Dit type infecteert meer dan de helft van de bevolking vóór de leeftijd van twintig jaar.
HSV type 2: Veroorzaakt doorgaans genitale herpes, met zweren op de geslachtsorganen. Dit type kan echter ook koortsblaasjes veroorzaken en omgekeerd kan HSV-1 genitale herpes veroorzaken. Volgens Clinical Medicine zijn deze feiten niet absoluut vaststaand.
De
verspreiding van koortsblaasjes gebeurt van persoon tot persoon door nauw contact, zoals zoenen, maar ook door het delen van eetgerei, scheerapparaten,
tandenborstels en handdoeken. Het virus komt het lichaam binnen bij patiënten met een beschadigde huid rond of in de mond. Koortsblaasjes zijn zeer
besmettelijk, zelfs als de blaasjes niet zichtbaar zijn. Koortsblaasjes zijn niet hetzelfde als
aften, aangezien mondzweren in tegenstelling tot koortsblaasjes niet besmettelijk zijn.
Risicofactoren
Patiënten met
eczeem (chronische huidziekte met
droge huid en
jeukende huid), ernstige brandwonden of
HIV / AIDS lopen een verhoogd risico op het krijgen van een koortslip. Koortsblaasjes komen bovendien vaker voor bij patiënten die
chemotherapie ondergaan voor de
behandeling van kanker, en bij patiënten die
immunosuppressiva (medicatie die het immuunsysteem onderdrukt) gebruiken na een orgaantransplantatie.
Locatie koortsblaasjes
Koortsblaasjes bevinden zich meestal buiten de mond en op of rond de lippen. Wanneer ze zich in de mond bevinden, zijn ze vaak aanwezig op het tandvlees of het gehemelte. Soms bevinden de koortsblaasjes zich rond de neus en wangen.
Bultjes op de neus en
korsten in de neus kunnen dan bijvoorbeeld optreden.
Symptomen: Tintelingen, jeuk, blaasjes en korstvorming
Koortsblaasjes
De tekenen en symptomen van koortsblaasjes variëren en zijn afhankelijk van of dit de eerste uitbraak bij de patiënt is of een terugkerende uitbraak (recidief). Sommige patiënten ervaren geen symptomen door de infectie. Veel patiënten voelen echter ongeveer één dag vóór het verschijnen van de symptomen
een jeukende mond,
jeukende lippen, branderige lippen of tintelende lippen. Een
gezwollen bovenlip, een
rode tong en
tongpijn behoren eveneens tot de mogelijkheden.
Kwijlen is een ander symptoom dat vooral bij kinderen optreedt nog voordat de kenmerkende blaasjes verschijnen. Deze symptomen worden "prodromale symptomen" genoemd, wat betekent dat ze de komst van de ziekte aankondigen. Daarna verschijnen de kenmerkende koortsblaasjes die zich bij elkaar groeperen. Vervolgens barsten ze open en sijpelt een vloeistof uit de blaasjes. Na deze fase verschijnt er een korst. Meestal is de huid rond de blaasjes rood, gezwollen en pijnlijk.
Algemene symptomen
Bij de eerste uitbraak ervaren sommige patiënten
gezwollen lymfeklieren,
hoofdpijn,
keelpijn,
koorts, pijnlijk geërodeerd tandvlees en
spierpijn.
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk en diagnostisch onderzoek
Koortsblaasjes zijn klinisch vaak meteen te diagnosticeren. Soms is het nodig om een stukje weefsel van het blaasje weg te nemen en dit microscopisch te laten onderzoeken.
Differentiële diagnose
Bij kinderen jonger dan vijf jaar kan de arts koortsblaasjes verwarren met aften. Aften tasten alleen het slijmvlies aan en worden niet veroorzaakt door een herpes simplex virus. Andere differentiële diagnoses omvatten
candidiasis, de
hand-, voet- en mondziekte (aandoening aan
handen,
voeten en
mond, vooral bij jonge kinderen) en
syfilis.
Behandeling
Voor koortsblaasjes is geen specifieke behandeling beschikbaar. Orale (via de mond ingenomen)
antivirale geneesmiddelen kunnen het genezingsproces versnellen. Ze voorkomen ook dat koortsblaasjes bij patiënten die deze vaak krijgen terugkomen. Andere
geneesmiddelen verlichten de
pijn en het ongemak van de blaasjes.
Topische crèmes en zalven (op de huid aangebracht) kunnen de blaasjes verdoven en verzachten of ze uitdrogen. Orale medicijnen zijn doorgaans effectiever dan topische middelen. Bij zeer ernstige infecties kan een injectie met medicatie nodig zijn.
Prognose
Koortsblaasjes verdwijnen normaal gesproken spontaan binnen enkele dagen tot twee à vier weken.
Complicaties
Koortsblaasjes zijn doorgaans niet ernstig, maar bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem kunnen andere organen worden aangetast. Ook kunnen de ogen en andere huiddelen geïnfecteerd raken. De infectie kan sporadisch terugkomen.
Andere organen
Bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem kan de infectie problemen veroorzaken met andere organen, zoals het ruggenmerg en de hersenen.
Eczeem
Veel huiddelen op het lichaam kunnen door de infectie worden aangetast, vooral bij patiënten met
eczeem. Dit kan soms leiden tot een ernstige medische noodsituatie.
Ogen
Het virus kan soms een
ooginfectie veroorzaken. Herhaalde infecties kunnen
littekens en verwondingen veroorzaken, wat kan resulteren in problemen met het gezichtsvermogen of zelfs blindheid.
Blootstelling aan de zon is een risicofactor voor een terugkerende koortslip /
Bron: Blueeve, Pixabay Terugkeer van infectie
Soms komen koortsblaasjes terug. Zodra een patiënt een koortslip heeft gehad, blijft het herpesvirus sluimerend in de zenuwcellen van de huid. Een recidief vindt vaak plaats op dezelfde plek als waar de koortsblaasjes eerder verschenen. De symptomen zijn meestal minder ernstig dan bij de eerste uitbraak. Risicofactoren voor een nieuwe uitbraak zijn:
Vingers
Soms ontstaat '
herpetische whitlow' aan de
vingers bij patiënten. Deze
huidinfectie komt vooral voor bij kinderen die de infectie van de mond naar de duim overbrengen door
duimzuigen. Synoniemen hiervoor zijn 'panaritium' en 'herpetic whitlow'.
Preventie koortslip
Het is aan te raden om de lippen te beschermen tegen de
zon met lippenbalsem of
zonnebrandcrème. Deel geen voorwerpen met anderen; gebruik bijvoorbeeld alleen je eigen scheerapparaat en handdoek. Vermijd ook het zoenen van anderen wanneer je last hebt van een koortslip.
Lees verder