Gebroken en ontwrichte kaak: Oorzaken en symptomen
Bij een gebroken kaak (mandibulaire fractuur) is er sprake van een breuk in het kaakbot. Een ontwrichte kaak (kaakdislocatie) betekent dat het onderste deel van de kaak uit zijn normale positie is verschoven bij één of beide kaakgewrichten (de gewrichten waar het kaakbot aan de schedel vastzit). Gewoonlijk worden deze aandoeningen veroorzaakt door een ernstige valpartij of een sportletsel. Zowel een gebroken als een ontwrichte kaak vereisen onmiddellijke medische aandacht. Noodsymptomen kunnen ademhalingsproblemen of hevige bloedingen zijn. Na het verlenen van eerste hulp is ziekenhuisbehandeling noodzakelijk.
Epidemiologie
Gebroken en ontwrichte kaken zijn relatief veelvoorkomende letsels die vaak verband houden met trauma's, zoals verkeersongevallen, sportblessures en fysiek geweld. De incidentie varieert sterk tussen verschillende regio's en demografische groepen, afhankelijk van factoren zoals levensstijl, toegang tot gezondheidszorg en preventieve maatregelen.
Incidentie wereldwijd
De wereldwijde incidentie van kaakfracturen is naar schatting 0,5 tot 1 per 1000 personen per jaar. Dit cijfer is hoger in landen met een hogere mate van verkeersongelukken of geweld. In ontwikkelde landen is de incidentie vaak lager vanwege betere verkeersveiligheid en strengere regelgeving rond sportveiligheid.
Demografische verschillen
Kaakfracturen komen vaker voor bij mannen dan bij vrouwen, met een man-vrouwverhouding van 3:1. De hoogste incidentie wordt gezien in de leeftijdsgroep van 20 tot 30 jaar, wat kan worden toegeschreven aan een hoger risico op verkeersongevallen en gewelddadige incidenten in deze groep. Bij ouderen zijn kaakfracturen minder gebruikelijk, maar kunnen ze ernstiger zijn door een verhoogde kans op osteoporose.
Mechanisme
Een gebroken of ontwrichte kaak ontstaat meestal door een direct trauma aan het gezicht, waardoor de botstructuren van de kaak beschadigd raken of uit hun normale positie worden geduwd. De ernst en het type letsel hangen af van de kracht en richting van de impact, evenals van de anatomische kenmerken van de persoon.
Soorten letsel
Kaakfracturen kunnen verschillende vormen aannemen, zoals eenvoudige, complexe of comminutieve fracturen. Bij een eenvoudige fractuur is het bot gebroken maar blijven de botfragmenten in positie. Complexe fracturen gaan vaak gepaard met weefselschade, terwijl comminutieve fracturen resulteren in meerdere botfragmenten. Ontwrichtingen treden op wanneer het kaakgewricht uit zijn normale positie wordt geduwd, meestal als gevolg van een plotselinge en krachtige beweging.
Biomechanica van de kaak
De kaak is een complexe structuur die verantwoordelijk is voor functies zoals kauwen, spreken en slikken. Wanneer deze structuur wordt beschadigd, kan dit leiden tot verstoringen in de normale biomechanica. Een ontwrichte kaak kan bijvoorbeeld resulteren in een beperkte mondopening of een asymmetrische kaakstand, terwijl een fractuur pijn en instabiliteit veroorzaakt.
Oorzaken van gebroken of ontwrichte kaak
De meest voorkomende oorzaak van een gebroken of
ontwrichte kaak is een verwonding aan het
gezicht. Dit kan te wijten zijn aan:
- een aanval
- een industrieel ongeval
- een motorvoertuigongeluk
- een recreatief of sportletsel
- een tandheelkundige of medische procedure
- reizen en valpartijen
Mannen hebben ongeveer drie keer zoveel kans als vrouwen om een gebroken kaak op te lopen. De meeste patiënten met een kaakfractuur zijn tussen de 20 en 29 jaar oud.
Risicofactoren
Het risico op een gebroken of ontwrichte kaak wordt beïnvloed door een combinatie van persoonlijke, omgevings- en gedragsfactoren. Het identificeren van deze risicofactoren kan helpen bij het nemen van preventieve maatregelen en het verminderen van de incidentie.
Traumatische gebeurtenissen
Verkeersongevallen zijn wereldwijd de meest voorkomende oorzaak van kaakletsels, vooral in regio's waar verkeersveiligheidsmaatregelen onvoldoende zijn. Sportactiviteiten zoals boksen, rugby en vechtsporten vormen ook een aanzienlijke risicofactor. Daarnaast spelen fysiek geweld en valincidenten een belangrijke rol, vooral in stedelijke gebieden.
Persoonlijke factoren
Bepaalde medische aandoeningen, zoals osteoporose, verhogen het risico op fracturen. Daarnaast zijn personen met een eerdere kaakblessure gevoeliger voor nieuwe letsels. Alcohol- en drugsgebruik wordt geassocieerd met een verhoogd risico op kaakfracturen, voornamelijk door een grotere kans op ongevallen of geweld.
Risicogroepen
Hoewel een gebroken of ontwrichte kaak iedereen kan treffen, zijn er specifieke groepen die een verhoogd risico lopen. Dit komt door een combinatie van demografische, gedragsmatige en omgevingsfactoren.
Jongeren en jongvolwassenen
De leeftijdsgroep van 15 tot 30 jaar loopt het grootste risico op kaakletsels, voornamelijk door deelname aan risicovolle activiteiten zoals sport, uitgaansleven en autorijden. Mannen in deze leeftijdscategorie zijn extra vatbaar vanwege een hoger niveau van risicogedrag.
Beroepsgebonden risicogroepen
Beroepen zoals bouwvakkers, politieagenten en atleten brengen een verhoogd risico met zich mee door de aard van het werk of de sport. Het dragen van beschermende uitrusting en het naleven van veiligheidsvoorschriften is cruciaal om letsels in deze groepen te voorkomen.
Symptomen
Gebroken kaak
Symptomen van een gebroken kaak kunnen zijn:
Ontwrichte kaak
Symptomen van een ontwrichte kaak kunnen zijn:
- de kaak zit op slot of steekt naar voren
- een slechte tandpositie
- onvermogen om de mond te sluiten
- klikkende geluiden in de kaak (gewrichtsgeluiden)
- kwijlen door het onvermogen om de mond te sluiten
- pijn in het gezicht of de kaak, vooral voor het oor of aan de getroffen zijde, die bij beweging verergert
- problemen met praten
Alarmsymptomen
Een gebroken of ontwrichte kaak gaat vaak gepaard met duidelijke symptomen die onmiddellijke medische aandacht vereisen. Het vroeg herkennen van deze alarmsymptomen kan ernstige complicaties helpen voorkomen.
Pijn en zwelling
Een scherpe pijn in het kaakgebied, vaak vergezeld van zwelling, is een belangrijk symptoom van een fractuur of ontwrichting. Deze pijn kan verergeren bij beweging van de kaak, zoals tijdens kauwen of spreken.
Functieverlies
Bewegingsbeperkingen zoals moeite met het openen of sluiten van de mond, afwijkingen in de kaakstand of problemen met het uitlijnen van de tanden zijn alarmsymptomen die wijzen op ernstige schade aan de kaakstructuur.
Eerste hulp bij kaakontwrichting of kaakfractuur
Een patiënt met een gebroken of ontwrichte kaak heeft onmiddellijk medische hulp nodig. Mogelijke
ademhalingsproblemen of bloedingen vereisen snelle interventie. Het is belangrijk om onmiddellijk medische hulp in te schakelen. De patiënt (of hulpverlener) moet de kaak voorzichtig op zijn plaats houden met de handen tijdens het transport naar de eerste hulp. Een hulpverlener kan ook een verband onder de kaak en over de bovenkant van het hoofd wikkelen. Het verband moet gemakkelijk te verwijderen zijn voor het geval de patiënt moet
overgeven. Als de patiënt in het ziekenhuis ademhalingsproblemen, hevige bloedingen of ernstige zwelling van het gezicht vertoont, kan de arts een buisje in de luchtwegen
tracheostomie plaatsen om de ademhaling te vergemakkelijken.
Diagnose en onderzoeken in het ziekenhuis
Een arts voert een lichamelijk onderzoek uit, dat bestaat uit een inspectie van het gezicht op misvormingen, blauwe plekken of zwellingen. Het TMJ-gewricht (temporomandibulair gewricht) wordt gecontroleerd op zenuw- of vaatproblemen. Het kaakbot wordt door de huid betast en de beweging van de onderkaak wordt beoordeeld. De arts inspecteert ook de mond, waarbij de patiënt op de tanden moet bijten om de tandpositie te controleren. Verder onderzoekt de arts de stabiliteit van het kaakbeen. De arts kan bijvoorbeeld een tongspatel tussen de tanden plaatsen om te zien of de patiënt deze op zijn plaats kan houden.
Röntgenfoto's en soms een
CT-scan kunnen nuttig zijn om een ontwrichting of fractuur van de kaak te bevestigen.
Behandeling bij gebroken kaak
De behandeling van een gebroken kaak hangt af van de ernst van de fractuur. Een doorverwijzing naar een specialist of chirurg kan noodzakelijk zijn, evenals fysiotherapie om de normale beweging, functie en spierkracht van de kaak te herstellen. Dit helpt de patiënt weer normaal te eten, drinken en de mond te openen.
Milde fractuur
Bij een milde fractuur kan de breuk mogelijk spontaan genezen. In dit geval zijn
pijnstillers vaak voldoende, en moet de patiënt mogelijk een tijdje zacht of vloeibaar voedsel eten.
Matige tot ernstige fractuur
Bij matige tot ernstige fracturen is vaak een operatie nodig. De chirurg stabiliseert de kaak met een plaatje en schroeven, dat meestal zes tot acht weken op zijn plaats blijft. Kleine elastiekjes worden gebruikt om de tanden bij elkaar te houden. Na enkele weken verwijdert de arts enkele elastiekjes om beweging mogelijk te maken en stijfheid van de gewrichten te verminderen. Er moet altijd een botte schaar beschikbaar zijn om de elastieken door te snijden in geval van nood. Mogelijk is een spalk nodig om de tanden op elkaar te houden. Als de kaak gespalkt is, kan de patiënt alleen vloeistoffen drinken of zeer zacht voedsel eten.
Behandeling bij ontwrichte kaak
Als de kaak ontwricht is, kan de arts deze meestal terug in de juiste positie brengen met behulp van de duimen. Verdovende medicijnen (anesthetica) en spierverslappers kunnen worden toegediend om de kaakspieren te ontspannen. De kaak wordt daarna mogelijk gestabiliseerd met een verband om te voorkomen dat de mond wijd opengaat. In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn, vooral bij herhaalde kaakdislocaties. Na een kaakontwrichting mag de mond minimaal zes weken niet wijd opengaan. De patiënt moet de kaak ondersteunen bij het geeuwen of
niezen.
Prognose
Een gebroken of ontwrichte kaak geneest meestal goed na de behandeling. Herhaalde kaakontwrichtingen kunnen echter optreden.
Langdurige effecten en opvolging
Na de acute fase van behandeling en herstel kunnen langdurige effecten optreden, zoals chronische pijn of beperkingen in de kaakbeweging. Regelmatige opvolging bij een specialist kan noodzakelijk zijn om deze effecten te monitoren en eventuele problemen tijdig aan te pakken. Dit kan ook het aanpassen van de behandelstrategie omvatten, indien nodig, om een optimaal resultaat te waarborgen.
Herstel en revalidatie
Na een behandeling voor een gebroken of ontwrichte kaak kan het herstel variëren afhankelijk van de ernst van de verwonding en de behandeling. Revalidatie speelt een belangrijke rol in het herstelproces. Dit kan onder andere fysiotherapie omvatten om de kaakfunctie te verbeteren en de spieren te versterken. Het volgen van een goed dieet en het naleven van de adviezen van de arts zijn ook cruciaal om een volledig herstel te bevorderen.
Complicaties
Complicaties van een gebroken of ontwrichte kaak kunnen omvatten:
- bloed of voedsel in de longen
- bloedingen
- luchtwegblokkering
- zwelling van de kaak
- gevoelloosheid van een deel van de kaak of het gezicht
- infectie van de kaak of het gezicht
- kaakgewrichtspijn en andere problemen
- tijdelijke moeilijkheden met eten
- tijdelijke moeilijkheden met praten
- problemen met de tandpositie
Preventie
Het voorkomen van een gebroken of ontwrichte kaak vereist een combinatie van persoonlijke maatregelen, aanpassingen in de omgeving en een verhoogd bewustzijn van risicofactoren. Een proactieve benadering kan niet alleen het risico op letsel verminderen, maar ook bijdragen aan een snellere genezing en minder complicaties bij een eventueel trauma.
Persoonlijke beschermingsmaatregelen
Het gebruik van beschermende uitrusting tijdens activiteiten met een verhoogd risico, zoals sporten en werken in gevaarlijke omgevingen, is essentieel. Voorbeelden hiervan zijn het dragen van een mondbeschermer bij contactsporten zoals boksen en rugby, evenals het gebruik van een helm tijdens fietsen of motorrijden. Voor werknemers in de bouw of industrie zijn veiligheidshelmen onmisbaar om impact op het gezicht te minimaliseren.
Het versterken van de kaakstructuur door middel van een evenwichtig voedingspatroon, rijk aan calcium en vitamine D, kan helpen bij het voorkomen van fracturen. Regelmatige tandheelkundige controles en goede mondhygiëne dragen ook bij aan de algehele gezondheid van de kaak en omliggende structuren.
Omgevingsveiligheid
Aanpassingen in de omgeving kunnen veel ongevallen voorkomen. Het verbeteren van verkeersveiligheid door het naleven van snelheidslimieten, het dragen van een gordel en het vermijden van afleidingen tijdens het rijden zijn belangrijke stappen. Voor sporten en recreatieve activiteiten kunnen strengere veiligheidsrichtlijnen en toezicht helpen om letsel te voorkomen.
Thuis en op de werkplek kan het minimaliseren van struikelgevaar, zoals het verwijderen van losse tapijten en het goed verlichten van donkere gebieden, helpen om valincidenten te verminderen, met name bij ouderen. Voor kinderen is het belangrijk om een veilige speelomgeving te creëren zonder scherpe randen of harde oppervlakken.
Bewustwording en educatie
Educatieve programma’s die gericht zijn op het verhogen van het bewustzijn over de risico’s van kaakletsel zijn een belangrijke preventieve maatregel. Deze programma’s kunnen zich richten op scholieren, sporters en werknemers in risicovolle beroepen. Het leren herkennen van alarmsymptomen, evenals het trainen in eerste hulp bij gezichts- en kaaktrauma's, kan bijdragen aan een betere respons bij incidenten en een sneller herstelproces.
Het vermijden van risicogedrag, zoals overmatig alcoholgebruik, is eveneens belangrijk. Statistieken tonen aan dat een significant aantal kaakletsels gerelateerd is aan verkeersongevallen en geweld waarbij alcohol betrokken is.
Praktische tips voor het leven met / omgaan met gebroken en ontwrichte kaak
Een gebroken of ontwrichte kaak kan bijzonder pijnlijk zijn en vereist onmiddellijke medische aandacht. Het kan leiden tot moeilijkheden bij praten, eten en zelfs ademhalen, afhankelijk van de ernst van de verwonding. Het herstel kan enige tijd duren, en tijdens dit proces zijn er verschillende manieren waarop je jezelf kunt helpen om beter om te gaan met de situatie en te zorgen voor een vlot herstel.
Zorg voor de juiste medische behandeling
Als je een gebroken of ontwrichte kaak hebt, is het van cruciaal belang om direct medische hulp in te schakelen. De arts kan de kaak opnieuw instellen (bij een ontwrichting) of een operatie nodig hebben voor een breuk, afhankelijk van de ernst van de verwonding. Wacht niet om medische hulp te zoeken, want het kan leiden tot complicaties als het niet goed wordt behandeld.
Beperk beweging van de kaak
Tijdens het herstelproces is het belangrijk om de kaak zo min mogelijk te bewegen om de genezing te bevorderen. Bij een ontwrichte kaak kan de arts mogelijk een beugel of verband aanbrengen om de kaak in de juiste positie te houden. Vermijd grote mondbewegingen, zoals bij veel praten of grote happen voedsel, totdat de arts aangeeft dat het veilig is om deze activiteiten weer op te pakken.
Eet en drink voorzichtig
Door de pijn en de beperking in kaakbeweging kan het moeilijk zijn om normaal te eten en drinken. Het is belangrijk om zacht voedsel te kiezen, zoals yoghurt, smoothies, puree, en soep. Probeer het drinken met een rietje te vergemakkelijken om te voorkomen dat je de kaak onnodig beweegt. Vermijd harde, taaie of scherpe voedingsmiddelen die je verwonding kunnen verergeren.
Pas de medicatie op de juiste manier toe
Pijnstillers kunnen helpen om de pijn onder controle te houden tijdens het herstel. De arts kan je aanbevelen om pijnstillers zoals paracetamol of ibuprofen te nemen. Gebruik de medicatie precies zoals voorgeschreven om de pijn te verlichten, maar zorg ervoor dat je niet te veel gebruik maakt van medicatie die kan leiden tot bijwerkingen.
Gebruik een coldpack bij zwelling
Na een gebroken of ontwrichte kaak kan er zwelling ontstaan. Het aanbrengen van een coldpack op de buitenkant van de kaak kan helpen om de zwelling te verminderen. Zorg ervoor dat je een doek tussen de coldpack en je huid plaatst om bevriezing te voorkomen. Doe dit gedurende 15-20 minuten per keer, meerdere keren per dag, zoals aanbevolen door je arts.
Blijf alert op tekenen van infectie
Bij een gebroken kaak of na een operatie is er altijd een risico op infectie. Let goed op tekenen van infectie, zoals roodheid, warmte, of pus uit een wond of hechtingen. Als je deze symptomen ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met je arts om verdere complicaties te voorkomen.
Vermijd activiteiten die de kaak kunnen belasten
Hoewel het herstel van een gebroken of ontwrichte kaak plaatsvindt, is het belangrijk om activiteiten die de kaak belasten te vermijden. Dit omvat het vermijden van sporten, zware lichamelijke activiteit, en risicovolle activiteiten die kunnen leiden tot een nieuwe verwonding. Wacht tot je arts groen licht geeft om je dagelijkse activiteiten weer normaal op te pakken.
Zorg voor opvolging en controleafspraken
Zorg ervoor dat je alle controleafspraken met je arts volgt om het herstel goed te monitoren. Tijdens deze afspraken zal de arts waarschijnlijk röntgenfoto's maken om te controleren of de kaak goed geneest en of er geen complicaties zijn. Deze controles zijn cruciaal om ervoor te zorgen dat je genezing optimaal verloopt.
Misvattingen rond een gebroken en ontwrichte kaak
Een
kaakbreuk of ontwrichting kan aanzienlijke pijn en functionele beperkingen veroorzaken. Dit letsel kan ontstaan door een harde klap op het gezicht, een val of een verkeersongeval. Hoewel het een ernstige aandoening is, bestaan er veel misvattingen over de symptomen, diagnose en behandeling.
Een gebroken kaak is altijd direct zichtbaar
Hoewel een gebroken of ontwrichte
kaak vaak gepaard gaat met zwelling, pijn en moeite met het openen van de mond, is de breuk niet altijd onmiddellijk zichtbaar. Soms is de breuk klein en veroorzaakt deze vooral pijn bij beweging. Beeldvormingstechnieken, zoals
beeldvormende onderzoeken (röntgenfoto’s of CT-scans), zijn vaak nodig om de exacte locatie en ernst van de breuk vast te stellen.
Een ontwrichte kaak schiet vanzelf weer op zijn plaats
Sommige mensen denken dat een ontwrichte
kaak vanzelf weer in de juiste positie terugschiet, maar dit is niet altijd het geval. In veel gevallen is medische hulp nodig om de kaak voorzichtig terug te zetten. Onbehandelde ontwrichtingen kunnen leiden tot chronische pijn, herhaalde ontwrichtingen en problemen met de kaakgewrichten.
Een kaakbreuk geneest vanzelf zonder behandeling
Een kaakbreuk kan niet zomaar vanzelf genezen zonder medische behandeling. In sommige gevallen is een operatie nodig om de botdelen op de juiste plaats te zetten en te stabiliseren. Zonder de juiste zorg kunnen er complicaties optreden, zoals een misvormde kaakstand of blijvende kauwproblemen. Daarom is een medische beoordeling essentieel.
Bij een kaakbreuk kan je gewoon blijven eten
Afhankelijk van de ernst van de breuk kan het moeilijk of zelfs onmogelijk zijn om normaal te eten. Vaak is een vloeibaar of zacht dieet nodig om verdere schade en pijn te voorkomen. In sommige gevallen moeten patiënten hun mond een tijdje gesloten houden met elastieken of metalen platen om het herstel te bevorderen.
Pijn bij een kaakbreuk is altijd draaglijk
Een gebroken of ontwrichte
kaak kan intense
pijn veroorzaken, vooral bij beweging of bij pogingen om te spreken en te eten. De pijn kan variëren afhankelijk van de ernst van het letsel, maar in de meeste gevallen is pijnbestrijding noodzakelijk. Dit kan met
medicatie, zoals pijnstillers en ontstekingsremmers, om het herstelproces dragelijker te maken.
Een kaakbreuk heeft geen lange termijn gevolgen
Zelfs na genezing kan een kaakbreuk blijvende gevolgen hebben, zoals stijfheid in het gewricht, een veranderd uiterlijk of moeite met kauwen en spreken. Sommige patiënten ontwikkelen temporomandibulaire dysfunctie (TMD), wat leidt tot chronische pijn en beperkte kaakbeweging. Daarom is een goede revalidatie en nazorg belangrijk.
Je kunt een gebroken kaak zelf behandelen
Het is gevaarlijk om te proberen een kaakbreuk of ontwrichting zelf te behandelen. Onjuiste manipulatie kan leiden tot verdere schade en complicaties. Bij een vermoeden van een kaakbreuk is het cruciaal om meteen medische hulp in te schakelen en indien nodig
EHBO toe te passen, zoals het stabiliseren van de kaak en het voorkomen van verdere bewegingen.
Lees verder