Grijze vaginale afscheiding: Oorzaken van grijsachtige kleur

Sommige vrouwen ervaren een grijze vaginale afscheiding. Dit kan een aanwijzing zijn voor bacteriële vaginose, een aandoening die veroorzaakt wordt door een overgroei van bepaalde bacteriën in de vagina. Ook diverse seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) kunnen grijze vaginale afscheiding veroorzaken. Vaak worden deze aandoeningen vergezeld door andere symptomen zoals pijn, jeuk, een brandend gevoel tijdens het plassen, of een onaangename geur uit de vagina. Het is belangrijk om deze symptomen serieus te nemen en snel medische hulp te zoeken om complicaties te voorkomen.

• Bacteriële vaginose en grijsachtige kleur van afscheiding uit vagina
• Chlamydia en grijze vaginale afscheiding
• Gonorroe en grijze vaginale afscheiding
• Trichomoniasis
• Vaginakanker

Bacteriële vaginose en grijsachtige kleur van afscheiding uit vagina

Epidemiologie

Bacteriële vaginose komt veel voor en is de meest voorkomende vaginale infectie bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. De aandoening treft wereldwijd een significant aantal vrouwen.

Oorzaken

Bij bacteriële vaginose is de balans tussen 'goede' en 'slechte' bacteriën in de vagina verstoord. Meestal resulteert deze infectie uit een overgroei van de bacterie Gardnerella vaginalis. Factoren zoals onbeschermd seksueel contact, vaginale spoelingen, het gebruik van sterk geurende middelen in de vagina, een verandering in sekspartners, en het gebruik van agressieve wasmiddelen kunnen bijdragen aan het ontstaan van bacteriële vaginose.

Risicofactoren

• Onbeschermd seksueel contact
• Vaginale spoelingen en het gebruik van agressieve schoonmaakmiddelen
• Nieuwe of meerdere sekspartners
• Een ongezonde vaginale flora door het gebruik van bepaalde antibiotica

Symptomen

Bacteriële vaginose kan asymptomatisch zijn, maar vaak presenteert het zich met de volgende symptomen:

• Een dunne, grijze of wit-grijze vaginale afscheiding
• Een sterke, visachtige geur uit de vagina, vaak na seksuele activiteit
• Jeuk of irritatie in en rond de vagina
• Een branderig gevoel bij het plassen of pijn tijdens het vrijen

Alarmsymptomen

• Ernstige jeuk en ongemak
• Aanhoudende en sterk ruikende vaginale afscheiding
• Pijn bij het plassen of tijdens het vrijen

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van bacteriële vaginose wordt gesteld op basis van symptomen en klinisch onderzoek. Tijdens een gynaecologisch onderzoek neemt de arts een uitstrijkje van de vaginale afscheiding, dat getest wordt op de aanwezigheid van bacteriële vaginose. De diagnose kan ook worden bevestigd door een microscopisch onderzoek van de afscheiding of een pH-test van de vagina.

Behandeling

De behandeling van bacteriële vaginose bestaat meestal uit een kuur met antibiotica, zoals metronidazol of clindamycine. Deze medicijnen kunnen oraal worden ingenomen of worden toegediend via een vaginale crème. Het gebruik van probiotica kan ook worden aanbevolen om de vaginale flora te herstellen en terugkerende infecties te voorkomen.

Prognose

Na een succesvolle antibioticabehandeling verdwijnen de symptomen meestal binnen enkele weken. Echter, bacteriële vaginose kan terugkeren, vooral als risicofactoren zoals vaginale spoelingen en onbeschermd seksueel contact blijven bestaan.

Complicaties
Onbehandelde bacteriële vaginose kan leiden tot complicaties zoals:

• Premature bevalling bij zwangere vrouwen
• Een verhoogd risico op een laag geboortegewicht bij de baby
• Mogelijke besmetting van de baby tijdens de bevalling

Chlamydia en grijze vaginale afscheiding

Epidemiologie

Chlamydia is een van de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen wereldwijd. Het treft vooral jonge volwassenen en tieners, met een verhoogde prevalentie onder vrouwen die seksueel actief zijn.

Oorzaken

De infectie wordt veroorzaakt door de bacterie Chlamydia trachomatis. Chlamydia wordt overgedragen via vaginale, anale, of orale seks, en kan ook van moeder op kind worden overgedragen tijdens de bevalling.

Risicofactoren

• Onbeschermd seksueel contact
• Een hoog aantal sekspartners
• Jongeren en adolescenten
• Seks met een partner die mogelijk besmet is

Symptomen

Veel vrouwen ervaren geen symptomen bij chlamydia. Wanneer symptomen optreden, verschijnen deze meestal enkele weken na infectie. Mogelijke symptomen zijn:

• Abnormale vaginale afscheiding die grijs of groen kan zijn
• Bloedingen tussen menstruaties of na seks
• Brandend gevoel of pijn bij het plassen
• Koorts en lage rugpijn
• Misselijkheid en onderbuikpijn
• Pijn tijdens het vrijen

Alarmsymptomen

• Aanhoudende pijn bij het plassen
• Ernstige buik- of onderbuikpijn
• Ongewone vaginale afscheiding met een sterke geur

Diagnose en onderzoeken

Chlamydia wordt gediagnosticeerd door middel van een urineonderzoek of een uitstrijkje uit de baarmoederhals. Soms wordt ook een monster uit de rectum of keel genomen als de infectie daar vermoed wordt.

Behandeling

Chlamydia wordt behandeld met antibiotica zoals azitromycine of doxycycline. Het is cruciaal dat zowel de patiënt als haar seksuele partner(s) worden behandeld om herinfectie te voorkomen. Ook moet de patiënt gecontroleerd worden op andere soa's.

Complicaties

Indien onbehandeld kan chlamydia leiden tot:

• Onvruchtbaarheid door schade aan de eileiders
• Verhoogd risico op hiv
• Oog- en luchtweginfecties bij pasgeborenen van geïnfecteerde moeders
• Vroegtijdige longontsteking en conjunctivitis bij baby's

Gonorroe en grijze vaginale afscheiding

Epidemiologie

Gonorroe is een veelvoorkomende soa en komt wereldwijd voor. Het is een belangrijke oorzaak van vaginale infecties en complicaties zoals bekkenontsteking.

Oorzaken

De bacterie Neisseria gonorrhoeae veroorzaakt gonorroe. De infectie verspreidt zich via seksueel contact met een geïnfecteerde partner, en kan ook worden overgedragen van moeder op kind tijdens de bevalling.

Risicofactoren

• Onbeschermd seksueel contact
• Meerdere sekspartners
• Seksuele activiteit op jonge leeftijd

Symptomen

Veel vrouwen ervaren milde of geen symptomen. Wanneer symptomen optreden, kunnen deze omvatten:

• Pijnlijk of branderig gevoel bij het plassen
• Verhoogde vaginale afscheiding, soms grijs van kleur
• Bekkenkrampen, vooral tijdens seks
• Vaginale bloedingen tussen menstruaties

Alarmsymptomen

• Ernstige buikpijn
• Hoge koorts
• Aanhoudende pijn of ongemak

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van gonorroe wordt bevestigd door laboratoriumtesten, zoals een urineonderzoek of het verzamelen van monsters uit de baarmoederhals, urethra, rectum of keel.

Behandeling

Gonorroe wordt behandeld met antibiotica zoals ceftriaxon of azitromycine. De aanwezigheid van resistente stammen kan de behandeling bemoeilijken. Het is belangrijk om alle voorgeschreven medicijnen volledig in te nemen en gecontroleerd te worden op andere soa's.

Complicaties

Indien onbehandeld kan gonorroe leiden tot:

• Bekkenontsteking bij vrouwen, wat kan leiden tot ernstige buikpijn en koorts
• Schade aan de eileiders, wat kan resulteren in onvruchtbaarheid of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap
• Verspreiding naar bloed of gewrichten
• Verhoogd risico op hiv-infectie

Trichomoniasis

Epidemiologie

Trichomoniasis is een veelvoorkomende soa die wereldwijd voorkomt. Het wordt veroorzaakt door een parasiet en kan zowel mannen als vrouwen treffen.

Oorzaken

De infectie wordt veroorzaakt door de parasiet Trichomonas vaginalis. De verspreiding vindt meestal plaats via seksueel contact, maar kan ook door genitale aanraking worden overgedragen.

Risicofactoren

• Onbeschermd seksueel contact
• Meerdere sekspartners
• Geen gebruik van condooms

Symptomen

Ongeveer 70% van de besmette personen vertoont geen symptomen. Wanneer symptomen optreden, kunnen deze zijn:

• Jeuk in het genitale gebied
• Een dunne, grijze, slecht ruikende vaginale afscheiding
• Brandend gevoel bij het urineren
• Pijn tijdens de geslachtsgemeenschap
• In zeldzame gevallen lagere buikpijn

Alarmsymptomen

• Ernstige jeuk en ongemak
• Aanwezigheid van pijn bij het urineren of tijdens het vrijen

Diagnose en onderzoeken

De diagnose wordt gesteld door microscopisch onderzoek van de vaginale afscheiding of door een celkweek uit de baarmoederhals. Aanvullende tests op andere soa's kunnen ook nodig zijn.

Behandeling

Trichomoniasis wordt behandeld met antibiotica zoals metronidazol of tinidazol. Beide seksuele partners moeten tegelijkertijd worden behandeld om herinfectie te voorkomen. Ongeveer 20% van de patiënten kan binnen drie maanden na behandeling opnieuw besmet raken.

Complicaties

Trichomoniasis kan het risico op hiv verhogen en kan leiden tot zwangerschapscomplicaties zoals een baby met een laag geboortegewicht of een premature bevalling.

Preventie

Preventiemethoden omvatten:

• Het gebruik van condooms
• Geen vaginale spoelingen
• Regelmatige soa-testen voor seksuele partners

Vaginakanker

Epidemiologie

Vaginakanker is een zeldzame vorm van kanker die voorkomt wanneer kwaadaardige cellen zich ontwikkelen in de vagina. Het komt vaker voor bij oudere vrouwen, maar kan ook bij jongere vrouwen optreden, vooral bij degenen die het hormoon diethylstilbestrol (DES) hebben gebruikt.

Oorzaken

De precieze oorzaak van vaginakanker is vaak onbekend. Risicofactoren zijn onder andere:

• Gebruik van diethylstilbestrol (DES) in het verleden
• Roken en alcoholmisbruik
• Een voorgeschiedenis van baarmoederhalskanker
• Infectie met hiv

Risicofactoren

• Gebruik van DES tijdens de zwangerschap
• Langdurige blootstelling aan sigarettenrook
• Ongezonde levensstijl en bepaalde medische geschiedenis

Symptomen

Vaginakanker kan in sommige gevallen asymptomatisch zijn en pas worden ontdekt bij een routine uitstrijkje. Wanneer symptomen optreden, kunnen deze zijn:

• Abnormale vaginale bloedingen, niet gerelateerd aan menstruatie
• Een knobbeltje of massa in de vagina
• Moeilijk of pijnlijk urineren
• Pijn tijdens geslachtsgemeenschap
• Grijze vaginale afscheiding

Alarmsymptomen

• Ongewone vaginale bloedingen of afscheiding
• Aanwezigheid van een vaginale massa of knobbeltje
• Aanhoudende pijn of ongemak in het bekkengebied

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van vaginakanker kan worden bevestigd door middel van een biopsie van de vaginale weefsels, meestal verkregen tijdens een gynaecologisch onderzoek. Beeldvormingstechnieken zoals MRI of CT-scans kunnen worden gebruikt om de omvang van de ziekte te bepalen.

Behandeling

De behandeling van vaginakanker kan bestaan uit chirurgie, radiotherapie en/of chemotherapie, afhankelijk van het stadium en de aard van de kanker.

Prognose

De prognose van vaginakanker hangt af van de fase waarin de kanker wordt ontdekt en de effectiviteit van de behandeling. Vroegtijdige detectie en behandeling kunnen de overlevingskansen verbeteren.

Complicaties

Mogelijke complicaties van vaginakanker zijn:

• Verspreiding van kanker naar andere delen van het lichaam
• Functionele beperkingen door chirurgische ingrepen
• Langdurige bijwerkingen van radiotherapie of chemotherapie

Lees verder

• Groene vaginale afscheiding: Teken van infectie
• Gele vaginale afscheiding: Oorzaken van geelachtige kleur
• Witte vaginale afscheiding: Oorzaken van witte kleur
• Bruine vaginale afscheiding: Oorzaken en symptomen
• Abnormale vaginale afscheiding: Geur, kleur en consistentie