Grijze vaginale afscheiding: Oorzaken van grijsachtige kleur
Sommige vrouwen kampen met een grijze vaginale afscheiding. In de meeste gevallen duidt dit op de aanwezigheid van bacteriële vaginose (een overgroei van bepaalde bacteriën). Ook diverse seksueel overdraagbare aandoeningen leiden tot een abnormale vaginale afscheiding die grijs gekleurd is. Vaak treden ook andere tekenen op zoals pijn, jeuk een brandend gevoel tijdens het plassen of een stinkende vaginale geur. In de meeste gevallen is een snelle behandeling met medicatie nodig om complicaties te voorkomen.
Bacteriële vaginose en grijsachtige kleur van afscheiding uit vagina
Bij
bacteriële vaginose is de balans tussen de ‘goede’ en ‘slechte’ bacteriën in de vagina verstoord. Meestal resulteert de infectie uit een overgroei van de bacteriën
Gardnerella vaginalis. Onbeschermd seksueel contact, vaginale spoelingen, andere sterk geurende middelen in de vagina, nieuwe of meerdere sekspartners en agressieve wasmiddelen voor kleding zijn enkele bekende risicofactoren van bacteriële vaginose.
Symptomen
Sommige vrouwen hebben geen symptomen. Bacteriële vaginose presenteert zich echter meestal met een witte of grijze (of soms groenachtige) vaginale afscheiding die dun is van textuur. De infectie veroorzaakt een
stinkende, visachtige vaginale geur. Daarnaast kampen vrouwen met
jeuk in en rond de vagina, een
brandend gevoel rond de vagina en/of een
vaginale uitslag. Tijdens het plassen ervaren vrouwen een
brandend gevoel of pijn (dysurie).
Diagnose en onderzoeken
De arts noteert de tekenen en voert daarna een onderzoek uit. Tijdens het gynaecologisch onderzoek neemt arts een
uitstrijkje hetgeen hij laat testen op de aanwezigheid van bacteriële vaginose.
Behandeling
Wanneer sprake is van bacteriële vaginose, schrijft de arts
antibiotica voor die de vrouw via de
mond (oraal) kan innemen of via een crème kan aanbrengen. Verder krijgt de vrouw mogelijk het advies om
probiotica te nemen zodat de aandoening niet chronisch wordt.
Prognose
Enkele weken nadat de antibioticabehandeling is ingezet, zijn de klachten van bacteriële vaginose verdwenen.

Onbehandelde bacteriële vaginose leidt mogelijk tot zwangerschapscomplicaties /
Bron: PublicDomainPictures, Pixabay Complicaties
Zwangere vrouwen met bacteriële vaginose lopen risico op premature
baby's of
baby's met een laag geboortegewicht.
Chlamydia en grijze vaginale afscheiding
Oorzaken
De ovale bacterie
Chlamydia trachomatis is verantwoordelijk voor chlamydia, die zowel mannen als vrouwen treft.
Chlamydia wordt van persoon tot persoon doorgegeven tijdens vaginale, anale of orale seks. Tijdens een vaginale bevalling kan chlamydia worden overgedragen van moeder op kind. Iedereen die seks heeft, krijgt mogelijk te maken met chlamydia. Hoe meer sekspartners, hoe groter het risico op de infectie. Tienermeisjes, jonge vrouwen en ook mannen die seks hebben met mannen lopen een grotere kans op het oplopen van de soa.
Symptomen
Zelden treden symptomen op bij chlamydia. De meeste vrouwen weten niet dat ze chlamydia hebben, dus ze worden niet getest. Verschijnen er toch tekenen, dan treden deze meestal enkele weken na de infectie op. De symptomen bestaan uit onder meer:

Een urineonderzoek spoort chlamydia op /
Bron: Frolicsomepl, Pixabay Diagnose en onderzoeken
Een
urineonderzoek of een monster uit de baarmoederhals zijn nodig om chlamydia op te sporen.
Behandeling
Chlamydia behandelt de arts met antibiotica.
Complicaties
Chlamydia leidt onbehandeld mogelijk tot
onvruchtbaarheid. Ook verhoogt hierdoor het risico op een
hiv-infectie of de overdracht van hiv naar de partners. Baby's die worden geboren uit geïnfecteerde moeders kampen mogelijk met chlamydia in de
ogen (
ooginfectie door soa) en luchtwegen. Chlamydia is een belangrijke oorzaak van een vroege
longontsteking bij kinderen en conjunctivitis (
oogbindvliesontsteking) bij pasgeborenen (
neonatale conjunctivitis).
Gonorroe, bacteriële infectie (soa)
Oorzaken
Gonorroe is een veel voorkomende
seksueel overdraagbare aandoening (soa) die wordt veroorzaakt door de bacterie Neisseria gonorroe die gemakkelijk groeit in warme, vochtige gebieden, zoals de vagina, maar ook in de penis, mond en anus. Iedereen die seksueel actief is, krijgt mogelijk te maken met gonorroe. Gonorroe wordt verspreid door contact met de penis, vagina, mond of anus. De soa kan ook tijdens de bevalling van moeder op haar baby worden overgedragen.
Symptomen
Niet altijd ervaren vrouwen tekenen door de infectieziekte. Soms zijn de symptomen mild, en denken vrouwen dat ze kampen met een
blaasontsteking of vaginale infectie. Bekende tekenen zijn onder meer een pijnlijk of branderig gevoel bij het plassen, een verhoogde vaginale afscheiding, bekkenkrampen (vooral tijdens de geslachtsgemeenschap), een grijze vaginale afscheiding en een vaginale bloeding tussen de maandstonden.
Diagnose en onderzoeken
Verschillende laboratoriumtesten zijn inzetbaar voor het diagnosticeren van gonorroe. Soms is een urineonderzoek nodig voor het opsporen van de infectie. Anderzijds verzamelt de arts mogelijk een
monster uit de
baarmoederhals, de urethra, het rectum of de keel.
Behandeling
Verschillende antibiotica behandelen gonorroe. Geneesmiddelresistente stammen van gonorroe nemen echter toe (
antibioticaresistentie) en daarom is een succesvolle behandeling van gonorroe moeilijker. Als de symptomen langer dan een paar dagen aanhouden nadat de vrouw begonnen is met de behandeling, is het belangrijk om terug de arts op te zoeken. Omdat veel mensen met gonorroe ook chlamydia hebben, een andere soa, moet de vrouw meestal antibiotica voor beide infecties nemen. Verder moeten vrouwen met gonorroe ook worden gecontroleerd op andere soa’s. Het is belangrijk om alle voorgeschreven medicijnen te nemen om gonorroe te genezen. Hoewel medicatie de infectie zal genezen, is de door de ziekte veroorzaakte schade blijvend.
Complicaties
Bij vrouwen is gonorroe een veel voorkomende oorzaak van een
bekkenontsteking. Vrouwen met een bekkenontsteking kampen met ernstige
buikpijn en
koorts. Een bekkenontsteking leidt mogelijk tot interne
abcessen (met pus gevulde zakjes die moeilijk te genezen zijn) en langdurige
bekkenpijn. Verder ontstaat door een bekkenontsteking mogelijk schade aan de
eileiders waardoor een vrouw onvruchtbaar wordt (
vrouwelijke onvruchtbaarheid) of het risico loopt op een
buitenbaarmoederlijke zwangerschap (levensbedreigende zwangerschap buiten de
baarmoeder). Gonorroe verspreidt zich voorts onbehandeld soms naar het
bloed of de
gewrichten. Onbehandelde gonorroe verhoogt tot slot het risico op het verwerven of overdragen van hiv.
Trichomoniasis
Oorzaken
Trichomoniasis is een besmettelijke ziekte die veroorzaakt wordt door de parasiet
Trichomonas vaginalis. De seksueel overdraagbare aandoening (soa) verspreidt zich meestal via vaginale, orale of anale seks. De
infectie verspreidt zich eveneens door genitale aanraking. Besmette patiënten kunnen de ziekte verspreiden, zelfs als er geen symptomen zijn.
Symptomen
Circa zeven op de tien besmette vrouwen en mannen hebben geen symptomen. Wanneer symptomen optreden, beginnen deze meestal 5 tot 28 dagen na blootstelling. Bekende symptomen zijn onder meer jeuk in het genitale gebied, een slecht ruikende dunne, grijze vaginale afscheiding, een brandend gevoel bij het urineren en
pijn bij de geslachtsgemeenschap. In zeldzame gevallen verschijnt lagere buikpijn. Soms verwart de arts trichomoniasis met chlamydia omdat de symptomen vergelijkbaar zijn.
Diagnose en onderzoeken
De diagnose is door de parasiet gebeurt door het microscopisch bekijken van de vaginale vloeistof, of een celkweekje uit de baarmoederhals. Indien trichomoniasis aanwezig is, wordt de vrouw ook getest op andere soa’s.

Medicijnen behandelen trichomoniasis /
Bron: Stevepb, Pixabay Behandeling
De behandeling van trichomoniasis gebeurt met antibiotica, metronidazol of tinidazol. Seksuele partners moeten ook worden behandeld. Ongeveer 20% van de patiënten raakt binnen drie maanden na de behandeling opnieuw besmet.
Complicaties
Trichomoniasis verhoogt het risico op hiv / aids. Verder ontstaan door de soa mogelijk ook
zwangerschapscomplicaties zoals een baby met een laag geboortegewicht of een premature baby.
Preventie
Preventiemethoden zijn geen seks hebben, condooms gebruiken, geen vaginale spoelingen gebruiken en zich voor het hebben van seks met een andere partner laten testen op soa's.
Vaginakanker
Oorzaken
Vaginakanker is een zeldzame vorm van
kanker die optreedt wanneer kwaadaardige cellen zich vormen in de vagina. Wanneer vrouwen het hormoon diethylstilbestrol (DES) gekregen hebben (van 1938-1971), lopen kinderen hiervan een groter risico op vaginakanker.
Alcoholmisbruik,
roken,
baarmoederhalskanker en hiv zijn andere risicofactoren van vaginakanker. Meestal is echter geen specifieke oorzaak bekend.
Symptomen
In sommige gevallen veroorzaakt vaginakanker geen symptomen en gebeurt de diagnose enkel door een abnormaal uitstrijkje. Enkele veel voorkomende symptomen van de aandoening zijn onder meer bloedingen of
abnormaal bloedverlies dat niet gerelateerd is aan de menstruatie, een
knobbeltje in de vagina, moeilijk of pijnlijk urineren en pijn tijdens de geslachtsgemeenschap of in het bekkengebied. Soms treedt ook een vaginale afscheiding met een grijze kleur op.
Behandeling
Chirurgie,
radiotherapie en/of
chemotherapie zijn de belangrijkste behandelingen voor vaginakanker.
Lees verder