Afscheiding stinkt naar vis: oorzaken stinkende afscheiding
Vaginale afscheiding die naar vis ruikt is een zeer verontrustende en gênante ervaring voor de meeste vrouwen. Gewoonlijk heeft een gezonde vaginale afscheiding geen uitgesproken geur. Een sterke visgeur bij vaginale afscheiding duidt er meestal op dat er een gezondheidsprobleem is. Een visachtige vaginale geur is heel vaak een teken van een bacteriële vaginose, waarbij bepaalde bacteriën overheersen en een overvloedige onaangenaam ruikende afscheiding veroorzaakt. In zeldzame gevallen kan een visgeur komen door een slechte hygiëne, overmatig zweten of zelfs bepaalde voedingsmiddelen. Wat te doen bij een vislucht? Er zijn enkele huismiddeltjes die kunnen helpen bij het behandelen van een visachtige vaginale geur. Probiotica kunnen bijvoorbeeld helpen de vaginale gezondheid te verbeteren en de groei van gezonde lactobacillen te herstellen. In een aantal gevallen is medische behandeling nodig om de onderliggende oorzaak van een vaginale vislucht te bestrijden.
Afscheiding die naar vis ruikt is een vervelende klacht /
Bron: Istock.com/Attila BarabasAfscheiding stinkt naar vis: symptomen
Soms is een visachtige geur het enige symptoom dat er iets mis is met de vaginale flora. Deze geur kun je bijvoorbeeld opmerken wanneer je je tampon of ondergoed verwisselt. Als dit het enige symptoom is, kan een betere hygiëne het probleem oplossen. Als de visachtige vaginale geur wordt veroorzaakt door een bacteriële vaginose, dan zul je waarschijnlijk sterkere symptomen opmerken. Andere tekenen zijn een
jeukende vagina, een grijskleurige afscheiding die sterk ruikt naar rotte vis en rode schaamlippen.
Normale vaginale geur
Het is goed om te onthouden dat
vaginale afscheiding een normaal onderdeel is van een gezond voortplantingssysteem van een vrouw en dat het helpt de vagina vrij van bacteriën te houden. Normale gezonde vaginale afscheiding heeft een lichte geur. Vaginale afscheiding is meestal helder of melkachtig wit. Soms is het
roze-rood of
bruin ten tijde van de menstruatie.
Oorzaken van naar vis ruikende afscheiding
Een vaginale afscheiding die naar vis ruikt kan komen door verschillende oorzaken en omstandigheden.
Bacteriële vaginose
Veruit de meest voorkomende oorzaak van visachtig ruikende afscheiding is
bacteriële vaginose. Grofweg een derde van de vrouwen in Nederland en België krijgen eenmaal in hun leven bacteriële vaginose. Het meest voorkomende symptoom van bacteriële vaginose is een grijsgekleurde afscheiding die sterk visachtig ruikt. Bacteriële vaginose is ook een reden voor een visachtige geur na geslachtsgemeenschap. Hoewel bacteriële vaginose zeer zelden ernstige gezondheidsproblemen veroorzaakt, is het belangrijk om deze aandoening te behandelen zodat deze niet terugkomt.
Vaginale schimmelinfectie
Een andere reden voor een sterk ruikende afscheiding is een infectie met de
Candida-schimmel. Schimmelinfecties worden veroorzaakt wanneer de slechte bacteriën in de vagina zich overmatig vermenigvuldigen en het immuunsysteem zwak wordt. Bij
hormonale veranderingen lijken schimmels soms ook beter te gedijen, bijvoorbeeld rond de menstruatie of tijdens een zwangerschap. Het meest voorkomende symptoom van een vaginale schimmelinfectie is een klonterige
witte afscheiding. Veroorzaakt een
vaginale schimmelinfectie een visachtige vaginale geur? Meestal niet. Schimmelinfecties hebben meestal een gistgeur van de vagina maar leiden niet tot een visachtige geur. De visgeur is over het algemeen een duidelijke indicatie van bacteriële vaginose. Als je vaginale afscheiding eruit ziet als kwark, dan is een schimmelinfectie waarschijnlijk de oorzaak. Gisten veroorzaken veel vaker jeuk en
branderig gevoel dan bacteriële vaginose.
Trichomoniasis
Trichomoniasis of
trichomonas is een seksueel overdraagbare aandoening (
soa) die een vieze vaginale geur kan veroorzaken die naar vis kan ruiken. Trichomoniasis kan zowel mannen als vrouwen beïnvloeden. Deze infectie wordt veroorzaakt door de bacterie Trichomonas vaginalis. Wanneer een vrouw deze soa heeft, verschijnt een dunne
groene, schuimende, soms
gelige,
stinkende vaginale afscheiding. Andere symptomen van trichomoniasis zijn
pijn bij het urineren en zeer intense jeuk rond de geslachtsorganen. Soms kan trichomoniasis
buikpijn en
buikkrampen veroorzaken.
Bekkenontsteking (PID)
Een reden waarom de vagina naar vis kan ruiken is een bekkenontsteking ofwel
pelvic inflammatory disease (PID). Deze ziekte wordt veroorzaakt door pathogenen zoals
Chlamydia trachomatis in de vagina. Bacteriële vaginose kan het risico op bekkenontsteking verhogen. Bekkenontsteking veroorzaakt onregelmatige
vaginale bloedingen en vaginale afscheiding, die een slechte geur hebben. PID is vaak de oorzaak van een sterke vaginale geur na de menstruatie. Andere symptomen zijn onder meer krampende
pijn in de onderbuik zonder menstruatie,
misselijkheid,
braken en
koorts.
Slechte hygiëne
Slechte vaginale hygiëne kan leiden tot een ophoping van bacteriën in de vagina die een visachtige geur kunnen ontwikkelen. Sommige manieren om van deze onaangename maar natuurlijke vaginale geur af te komen en om de vaginale hygiëne te verbeteren, zijn om altijd van voren naar achteren je billen te vegen na het poepen, vaginaspoelingen te vermijden en tijdens de menstruatie regelmatig van tampon te wisselen.
Vergeten tampon
Een naar vis ruikende afscheiding kan optreden als je een tampon te lang in je vagina laat of vergeet dat deze in je vagina zit. Een tampon die te lang in de vagina blijft, kan een toxisch shocksyndroom oftewel de tamponziekte veroorzaken. Aanbevelingen bij het gebruik van tampons:
- Was je handen voor en na het plaatsen van een tampon.
- Gebruik een tampon met het laagste absorptievermogen voor je menstruatie.
- Vervang de tampons regelmatig.
- Als je 's nachts een tampon gebruikt, plaats dan een nieuwe voor het slapengaan en vervangt deze' s ochtends
Zweten
Soms kan een combinatie van zweet, normale afscheiding en urine een sterk ruikende geur produceren. In dit geval kan een goede hygiëne en regelmatig wisselen van ondergoed helpen om de visachtige geur van de vagina te verminderen.
Voedsel
Als je slechts af en toe een sterke visachtige geur van de vagina opmerkt, kan dit te wijten zijn aan bepaalde voedingsmiddelen die je hebt gegeten. Met name asperges en
vitamine B6-supplementen kunnen de urine een sterke geur geven. Deze geur kan nog geconcentreerder zijn als je slechts een beetje
water drinkt. Andere voedingsmiddelen die je urine een sterke geur geven zijn
knoflook, zalm en
koriander.
Onderzoek en diagnose
Een sterke visgeur down under kan behoorlijk verontrustend zijn, maar geen paniek—dit mysterie is vaak goed op te lossen met de juiste aanpak. Om te ontdekken wat er precies aan de hand is, duikt je arts in een gedetailleerd onderzoek. Het doel? De boosdoener opsporen en aanpakken, zodat jij je weer fris en zelfverzekerd voelt.
Het verhaal van je geur: eerst een goed gesprek
Het begint met een gesprek. De arts wil alles weten over je klachten. Wanneer merkte je de geur voor het eerst? Is het erger na seks of tijdens je menstruatie? Heb je andere symptomen, zoals jeuk, irritatie of een veranderde afscheiding? Jouw antwoorden helpen om te bepalen of bacteriële vaginose, een schimmelinfectie, of iets anders de boosdoener is.
De lichamelijke check: alle zintuigen aan het werk
Na het gesprek volgt een lichamelijk onderzoek. De arts zal je vagina inspecteren op zichtbare tekenen van ontsteking of irritatie. Hier komt ook de geurtest om de hoek kijken. Ja, je leest het goed: de geur kan de arts veel vertellen. Een kenmerkende vislucht wijst vaak op bacteriële vaginose, waarbij de vaginale balans uit evenwicht is geraakt door een overgroei van slechte bacteriën.
De pH-test: zuur of niet?
Een van de meest gebruikte tests is de pH-test. Normaal gesproken heeft je vagina een licht zure pH-waarde, tussen 3,8 en 4,5. Maar bij bacteriële vaginose stijgt die pH naar boven de 4,5, omdat de balans tussen goede en slechte bacteriën verstoord is. Met een simpel stripje kan de arts snel vaststellen of de pH-waarde buiten de normale grenzen ligt.
Microscopisch onderzoek: dieper graven
Om het plaatje compleet te maken, kan de arts een monster van je vaginale afscheiding afnemen. Dit wordt onder een microscoop bekeken om te zien of er bepaalde bacteriën of cellen zijn die wijzen op bacteriële vaginose, een schimmelinfectie of een andere oorzaak. Het microscopisch onderzoek is een soort CSI voor je vagina, waarbij elk detail onder de loep wordt genomen.
Aanvullende tests: zeker weten wat het is
In sommige gevallen, als de diagnose niet direct duidelijk is, kunnen aanvullende tests nodig zijn. De arts kan een kweek van je afscheiding maken of testen op seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA’s) zoals trichomonas, die ook een onaangename geur kunnen veroorzaken. Dit zorgt ervoor dat elke mogelijke oorzaak grondig wordt uitgesloten, zodat je de juiste behandeling krijgt.
Zelfzorg van een visachtige vaginageur
Als je op een natuurlijke manier een onaangename geur uit je vagina wilt verwijderen, zijn er een aantal zelfzorgmaatregelen die je kunt nemen.
Probiotica
Het nemen van
probiotica is een goede manier om je vaginale gezondheid te verbeteren en een visachtige geur uit je vagina te verwijderen of te voorkomen dat een dergelijke geur ontstaat. Probiotica helpen het aantal 'goede' bacteriën in je lichaam te verhogen en kunnen bacteriële vaginose, candidiasis (schimmelinfecties) en andere infecties voorkomen. Van probiotica is bewezen dat ze bacteriële vaginose-infecties behandelen. Ze voorkomen ook de terugkeer van bacteriële vaginose.[1]
Zelfzorg bij bacteriële vaginose
Bacteriële vaginose kan worden voorkomen door overdreven hygiëne te vermijden. Vermijd vaginaal douchen of het gebruik van intieme sprays. Ze vernietigen het evenwicht van het gevoelige vaginale milieu. Regelmatig wassen met water is volledig voldoende. Veeg bij het reinigen van de billen na het poepen van voor naar achter, niet andersom.
Seksuele gemeenschap bevordert ook bacteriële vaginose. Vooral bij het wisselen van anaal naar vaginaal geslachtsverkeer kunnen er (poep)bacteriën in de vagina terechtkomen. Het risico dat darmbacteriën de vagina binnendringen, kan aanzienlijk worden verminderd door het gebruik van condooms.
Vrij niet als de vagina nog droog is, want dit kan het slijmvlies irriteren. Neem rustig de tijd om seksueel opgewonden te raken en gebruik zo nodig een (neutraal) glijmiddel.
Vaginale hygiëne toepassen
De vaginale flora kan worden verstoord door vaginale douches, -spoelingen, zeep of -deodorant. Ze verminderen de zuurgraad van de vagina en maken zo de kolonisatie van de vagina met potentieel pathogene bacteriën mogelijk. Eigenlijk goedbedoelde intieme hygiëne kan op deze manier de oorzaak van vaginale klachten worden. Spoel bij het douchen de buitenkant van de schaamlippen met lauwwarm water af en doe niet niet bij de binnenkant van de vagina, want deze reinigt zichzelf. Vaker of grondiger wassen is niet nodig.
Medische behandeling
Trichomonas vaginalis
De arts behandelt trichomonas vaginalis met een antibioticum, meestal metronidazol, hetzij systemisch als een oraal toegediende tablet of lokaal in de vorm van een vaginale zetpil. Tijdens de gehele behandeling mag er geen onbeschermd geslachtsverkeer plaatsvinden: door onbeschermde geslachtsgemeenschap ontstaat een pingpongeffect met wederzijdse besmetting. Daarom is het ook belangrijk dat beide partners behandeld worden. Dit sluit herinfectie uit. De behandeling van trichomoniasis leidt in ongeveer 90 procent van alle gevallen tot een snel succesvolle en volledige genezing. Na afloop van de kuur is het verstandig om opnieuw getest te worden, om te verzekeren dat de infectie volledig verdwenen is.
Bacteriële vaginose
Vaginoseklachten worden meestal behandeld met de antibiotica clindamycine of metronidazol, als crèmes, vaginale zetpillen of tabletten en als orale tabletten. Afhankelijk van het actieve ingrediënt, de toedieningsvorm, de dosering en de sterkte van de symptomen, kan de behandeling één tot zeven dagen duren. De huisarts adviseert welke vorm van behandeling geschikt is. Het is ook belangrijk om tijdens de behandeling geen tampons te gebruiken en seksueel contact te vermijden om de genezing te bevorderen en herinfectie te voorkomen.
Sommige vrouwen ervaren terugkerende bacteriële vaginose, zelfs na succesvolle behandeling. In deze gevallen kan de arts een onderhoudsbehandeling voorschrijven of probiotica aanbevelen om de vaginale flora te ondersteunen. Bij terugkerende klachten wordt ook aangeraden om irriterende producten, zoals vaginale spoelingen en agressieve zeep, te vermijden.
Bekkenontsteking of PID
De behandeling van PID (pelvic inflammatory disease) bestaat uit antibiotica. Je krijgt een kuur van 14 dagen. Doe het rustig aan tot je genezen bent om te voorkomen dat de ontsteking zich uitbreidt. Vrij niet zolang de ontsteking nog aanwezig is en maak de antibioticakuur volledig af om te zorgen dat de infectie helemaal verdwijnt. Soms kan PID ernstige complicaties veroorzaken, zoals littekens in de eileiders, wat kan leiden tot vruchtbaarheidsproblemen of verhoogd risico op buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Daarom is het belangrijk om PID serieus te nemen en de behandeling strikt op te volgen.
In ernstige gevallen, wanneer antibiotica onvoldoende aanslaat of wanneer er sprake is van een abces, kan een operatie nodig zijn om geïnfecteerd weefsel te verwijderen en verdere complicaties te voorkomen. Vroege detectie en behandeling zijn cruciaal om ernstige gevolgen van PID te vermijden.
Schimmelinfectie (candida)
Een schimmelinfectie in de vagina, meestal veroorzaakt door de Candida albicans-schimmel, leidt vaak tot jeuk, een witte, brokkelige afscheiding en irritatie. De behandeling bestaat uit:
- Antischimmelcrèmes of -zetpillen: Deze worden direct in de vagina aangebracht en kunnen helpen om de infectie binnen enkele dagen te verlichten. Veelgebruikte middelen zijn miconazol of clotrimazol.
- Orale antischimmelmedicatie: In ernstige of terugkerende gevallen kan een eenmalige dosis fluconazol in tabletvorm worden voorgeschreven. Deze werkt systemisch om de schimmel te bestrijden.
- Als de schimmelinfecties regelmatig terugkeren, kan de arts onderhoudsmedicatie voorschrijven of aanbevelen om bepaalde leefstijlveranderingen door te voeren, zoals het dragen van katoenen ondergoed en vermijden van irriterende vaginale producten.
Seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's)
Bepaalde soa's, zoals chlamydia, gonorroe of genitale herpes, kunnen ook vaginale afscheiding of ongemak veroorzaken. De behandeling verschilt per aandoening:
- Chlamydia en gonorroe: Deze worden behandeld met antibiotica, meestal een enkele dosis azitromycine of een kuur van doxycycline. Beide partners moeten behandeld worden om herinfectie te voorkomen.
- Genitale herpes: Dit virus wordt behandeld met antivirale medicijnen, zoals aciclovir of valaciclovir, die de duur van uitbraken verkorten en de ernst van symptomen verminderen. Herpes is echter een chronische aandoening en blijft in het lichaam aanwezig, hoewel de medicatie helpt om uitbraken te beheersen.
Atrofische vaginitis (vaginale droogheid door hormonale veranderingen)
Bij vrouwen na de menopauze kan vaginale droogheid en irritatie optreden door een gebrek aan oestrogeen. De behandeling hiervoor is:
- Oestrogeencrèmes of vaginale zetpillen: Dit kan direct in de vagina worden aangebracht om het vaginale weefsel te herstellen en de droogheid te verlichten.
- Orale hormoontherapie: In sommige gevallen wordt systemische hormoonvervangingstherapie (HRT) voorgeschreven om de symptomen van atrofische vaginitis aan te pakken.
Soms is vaginale irritatie het gevolg van een allergische reactie op producten zoals geparfumeerde zeep, vaginale douches of inlegkruisjes. De behandeling bestaat uit:
- Vermijden van de irriterende stoffen: Stop direct met het gebruik van alle producten die mogelijk de allergische reactie veroorzaken.
- Hydraterende crèmes of steroïden: Indien de irritatie aanhoudt, kan de arts milde steroïdecrèmes voorschrijven om de huidirritatie te kalmeren.
Vaginale infecties door parasieten of vreemde voorwerpen
In zeldzame gevallen kan vaginale afscheiding veroorzaakt worden door parasieten (zoals luizen of wormen) of door vreemde voorwerpen die per ongeluk in de vagina achterblijven (zoals een tampon). De behandeling kan bestaan uit:
- Verwijdering van het vreemde voorwerp: De arts zal het voorwerp voorzichtig verwijderen, waarna de symptomen vaak snel verdwijnen.
- Antiparasitaire medicatie: In het geval van parasieten kunnen specifieke medicijnen worden voorgeschreven om de infectie te behandelen.
Prognose
De meeste vaginale klachten, hoe vervelend ze ook zijn, hebben gelukkig een uitstekende prognose wanneer ze op tijd en goed worden behandeld. Of je nu te maken hebt met een schimmelinfectie, bacteriële vaginose, of een SOA zoals trichomonas—met de juiste medicatie en zorg ben je vaak binnen een paar dagen tot weken weer klachtenvrij.
Bij bacteriële vaginose en schimmelinfecties kunnen de symptomen snel verdwijnen, al is het goed om op te letten voor terugval. Met een paar aanpassingen in je dagelijkse routine—zoals het vermijden van irriterende producten of het ondersteunen van je vaginale flora met probiotica—kun je nieuwe problemen vaak voorkomen.
Bij ernstigere aandoeningen, zoals een bekkenontsteking (PID), is het belangrijk om snel in te grijpen. Met een goede antibioticakuur kun je meestal verdere schade voorkomen en weer terugkeren naar je normale leven zonder blijvende gevolgen.
Voor vrouwen met hormonale klachten zoals atrofische vaginitis is de toekomst vaak ook rooskleurig. Met de juiste hormoontherapie of vaginale crèmes voelt alles weer zoals voorheen—soepel, comfortabel en zonder ongemakken.
conclusie: Met de juiste zorg en tijdige behandeling sta je snel weer sterk in je schoenen, zonder zorgen over vervelende geurtjes of ongemakken. De toekomst ziet er fris en helder uit!
Noten:
- Falagas M, Betsi GI, Athanasiou S. Probiotics for the treatment of women with bacterial vaginosis. Clin Microbiol Infect. 2007 Jul;13(7):657-64.
Lees verder