Zwanger: 40 weken en bevalling

40 weken zwanger. Als je 40 weken zwanger bent dan hoop je dat de baby heel snel geboren wordt. Je hebt de uitgerekende datum bereikt en nu wordt wachten voor de meeste zwangeren moeilijk. Je kunt nerveus zijn, vol verwachting uitkijken naar de geboorte, maar ook angst hebben voor wat er komen gaat. Ongeveer 5% van de kindjes wordt op de uitgerekende datum geboren het grootste deel van de kinderen wordt in de twee weken daarvoor of de twee weken na de uitgerekende datum geboren. Je bent 40 weken zwanger. Je mag er nu van uitgaan dat de baby tussen deze dag en 14 dagen daarna, geboren zal worden en dat je je mag verheugen op een mooie kraamtijd. Als je baby zonder ingreep op de uitgerekend datum wordt geboren, is dat best wel bijzonder. De meeste kinderen worden vroeger of later geboren. Als het goed is heb je alle spullen voor de baby in huis. Meestal hoop je als zwangere moeder vanaf week 38 a 39, dat de baby zo snel mogelijk geboren zal worden. Je hebt immers al zo lang moeten wachten. Ook heb je vaak zwangerschapskwaaltjes waar je nu wel eens vanaf wilt, zoals:

• sneller moe
• rugpijn
• bandenpijn
• last van je bekken (kraakbeen)
• aambeien (kunnen voorkomen)
• spataderen (kunnen voorkomen)
• overige

Klachten tijdens de zwangerschap

Er zijn ook zwangerschapsklachten die kunnen wijzen op problemen. Je neemt contact op met je huisarts of verloskundige als je klachten hebt zoals:

• hoofdpijn die niet overgaat, erg heftig is, of steeds terugkeert
• aanhoudend braken of vaak braken of neiging daartoe
• duizeligheid of licht in het hoofd
• koorts
• minder goed zien
• bloedverlies vaginaal
• vochtverlies vaginaal
• buikpijn
• je onwel voelen
• je buik bezeerd door een val, een ongeluk of anderszins
• overige klachten die je opvallen en/of die je niet vertrouwt

De geboorte opwekken

Soms wordt door je arts of verloskundige of gynaecoloog besloten dat men de geboorte het beste op kan wekken, bijvoorbeeld op de uitgerekende datum. Dit doet men in principe alleen als het beter is voor de moeder en/of het kindje. Bijvoorbeeld als de moeder hoge bloeddruk heeft of andere gezondheidsproblemen. Een bevalling opwekken probeert men wellicht in eerste instantie met:

• het breken van de vliezen
• het toedienen van prostaglandine op de cervix, dit noemt men 'strippen'
• en/of met een weeën-opwekkend infuus

Weeën

Weeën die worden opgewekt met een weeën-opwekkend infuus zijn krachtiger dan gewone weeën. Vaker wordt bij de meeste zwangerschappen echter gewacht tot de bevalling spontaan begint. Baby's worden in Nederland in het merendeel van de gevallen op de natuurlijke manier geboren. Ongeveer 14 a 15% van de geboortes in Nederland komen echter tot stand door een keizersnee.

Kan je zelf zorgen dat de bevalling begint?

Kun je zelf iets doen om er zelf voor te zorgen dat het kind eerder geboren wordt? Je kunt niet veel doen om de bevalling te bespoedigen. Dat zou ook niet verstandig zijn. (Alhoewel wel beweerd wordt dat vrijen de bevalling in gang kan zetten als de bevalling toch al elk moment zou kunnen beginnen) Wacht rustig af, de bevalling zal zich spoedig aankondigen. Er zal regelmatig medische controle zijn om te zien of alles goed gaat zowel met jou als met het kindje… Het is dan ook belangrijk dat je zwangerschapscontroles niet overslaat.

Hoe weet je of de bevalling begonnen is?

• als je vliezen breken (vruchtwater verliezen)
• als je de slijmprop verlies
• als je echte weeën hebt
• als tijdens een zwangerschapscontrole blijkt dat de bevalling is begonnen

Dikke buik

Als je 40 weken zwanger bent is je buik meestal behoorlijk dik. Binnenkort zal de baby geboren zijn en dan zal je die dikke buik moeten missen. De een vindt dat prettig, maar de ander heeft het er best moeilijk mee. Het is ook zo bijzonder een kindje in je buik. Je hebt het maandenlang voelen bewegen. Zwanger zijn is een normale zaak, maar toch een unieke belevenis. Vooral als je voor het eerst zwanger bent beleef je alles heel intens.

De bevalling

Als de bevalling eenmaal een feit is en je kind geboren wordt dan verandert er veel. Niet alleen voor jou maar ook voor de baby en voor de personen in jullie omgeving. Tijdens de bevalling is dat al begonnen. De weeën doen jou pijn en halen de baby uit zijn/haar rustige volmaakte wereldje. Het heeft ineens minder bewegingsvrijheid en na enige tijd wordt het uitgedreven via de baarmoederhals, maar pas als er voldoende ontsluiting is kan de baby geboren worden. Het ontsluiten van de baarmoedermond kan lang duren en dat maakt een bevalling pijnlijk. Er kan pijnstilling gegeven worden of een ruggenprik.

Ontsluiting, hoe snel gaat dat?

Het ontsluiten van de baarmoeder duurt ongeveer een uur per centimeter. De ene keer gaat het sneller, soms is er geen vorderende baring, dan schiet het niet op. Je ontspannen tijdens weeën is belangrijk, dan gaat ontsluiting gemakkelijker, maar ontspannen als je pijn hebt is niet altijd makkelijk. Vraag voordat je bevallen bent wat de mogelijkheden zijn om pijn te bestrijden, mocht je het niet kunnen uithouden. Als je een ruggenprik krijgt is de pijn van weeën niet meer te voelen. Als je te vroeg gaat persen, loop je het risico op inscheuring of zelfs een totaalruptuur. Om inscheuren te voorkomen wordt er vaak geknipt. Het inknippen wordt een epi (episiotomie) genoemd. Een epi wordt gezet om inscheuren van de vagina te voorkomen. Scheuren in de vagina namelijk zijn lastiger te hechten dan een rechte ingeknipte wond. De snijwond laat een mooie rechte lijn na, naar buiten toe, terwijl een inscheuring rafelig is en alle kanten op gescheurd kan zijn. Van inscheuren of inknippen voel je niets, het hechten is overigens niet gevoelloos.

Ruggenprik

Als je een ruggenprik krijgt tijdens de bevalling, dan voel je geen pijn meer. De weeën zijn er wel en worden ook geregistreerd met apparatuur, maar je voelt ze zelf niet meer. Een ruggenprik kan ook gegeven worden om een keizersnee uit te voeren. Je bent dan wakker tijdens de geboorte die via de buik plaatsvindt, en dat is fijn omdat je de geboorte dan toch bewust kunt meemaken.

10 centimeter ontsluiting

Bij 10 centimeter ontsluiting mag de moeder gaan persen om het kind uit te drijven. De een vindt dat een opluchting, de ander vindt juist het persen vervelend. Als het hoofdje 'staat' kan dat pijnlijk zijn, een enorm branderig gevoel. De baby zal dan meestal snel geboren worden.

Persdrang

Als je persweeën hebt is de druk bijna niet tegen te houden. Toch wordt soms gevraagd de weeën weg te puffen en nog niet te persen. Dit is om uitscheuren of (zelfs een totaalruptuur) te voorkomen.

Geboorte van je kind, hoe voelt dat?

Als het hoofdje eenmaal geboren is, gaat het meestal snel. De volgende perswee wordt je baby meestal geboren en je voelt het echt uit je glijden. Heel natuurlijk allemaal, maar toch elke keer weer heel bijzonder.

Geboren worden, hoe is dat?

Als de baby eenmaal geboren is begint er voor het kind een geheel ander leven. Weg uit de veilige omgeving van het warme moederlichaam. Het moet wennen aan temperatuursverschillen, geluiden, verschillen tussen licht en donker, geuren, beelden, en zo meer. Logisch dat het huilen moet, maar dat is wel goed, want daardoor openen de longen zich als twee roze volmaakte bloemen. Ook het wiegen in de buik van de moeder is nu voorbij. Daarom vindt de baby het vaak nog fijn om gewiegd te worden in je armen. Ook ligt het graag op je borst om het kloppen van je hart te horen. Dat is voor een baby herkenbaar en daarom lekker veilig.

En de vader?

Voor betrokken vaders/partners verandert er natuurlijk ook heel veel. Vader zijn is leuk en er komen vaak veel emoties los. Tijdens de bevalling kan je je als partner een beetje nutteloos voelen, maar daar kan je zelf niet zoveel aan doen. Steun je partner tijdens de bevalling op je eigen manier, maar laat haar geen moment in de steek. Lees vooraf het een en ander over bevallingen, dan weet je een beetje wat je verwachten kunt.

Lees verder

• Bevalling. Hoe verloopt de geboorte van een baby?
• 26 tot 40 weken zwanger. Ontwikkeling van de zwangerschap
• Hoe weet ik hoelang ik al zwanger ben?
• Hoofdpijn tijdens de zwangerschap
• Keizersnede, hoe gaat dat in zijn werk?