Boulimia nervosa: dwangmatig veel eten

In het lichaam heerst normaal een gunstige balans tussen de neurotransmitter serotonine met orexine, waarmee de lust aan eten respectievelijk het verzadigde gevoel worden geregeld. Indien hierin een onbalans ontstaat kan de persoon de noodzaak krijgen om overmatig te eten, zodat vraatzucht ontstaat. Doordat men eveneens niet wil aankomen gaat het gepaard met veel braken en overmatig lijnen. Wat houdt Boulimia Nervosa in en hoe leiden neurotransmitters tot dit obsessieve gedrag?

Boulimia Nervosa

• Troost zoeken
• Ontregelde orexine balans
• Invloed van serotonine
• Obsessief gedrag bij Boulimia Nervosa
• Aanvullende problemen
• Hulp zoeken

Troost zoeken

We eten allemaal graag, omdat het lekker is. Uitbundige maaltijden hebben we dan ook als we iets te vieren hebben. Naast feest komt het ook geregeld voor dat we eten gebruiken om onszelf te troosten. Denk aan de inname van chocolade met een wijntje om het liefdesverdriet te temperen. Ook andere soorten voedsel geeft ons even een goed gevoel, nadat we iets vervelends hebben meegemaakt. De tevredenheid wordt gestimuleerd door inname van voedsel, waardoor we een verzadigd gevoel krijgen. Hebben we voldoende gegeten dan wordt orexine aangemaakt, waardoor het lichaam weet dat we genoeg binnen hebben gekregen.

Ontregelde orexine balans

De stof orexine zorgt ervoor dat we een verzadigd gevoel krijgen. In dat geval zal de persoon bij een normale hoeveelheid voedselinname enigszins moe worden, zodat de vertering aan de slag kan gaan. Enerzijds geeft de stof ons een slaperig gevoel en anderzijds wordt iets meer bloed aan de hersenen onttrokken. Men kan dus na de maaltijd ook geregeld in slaap vallen. Wordt er onvoldoende orexine aangemaakt bij voedselinname, dan krijgt men niet het verzadigde gevoel. Men eet door tot als het ware de maag kan barsten. De maag zal hierdoor met de tijd geleidelijk aan in volume toenemen, zodat men wel gewoon veel kan eten.

Invloed van serotonine

Een andere van grote invloed zijnde neurotransmitter is serotonine. Deze stof is verantwoordelijke voor de lichamelijke tevredenheid, stemming en hoeveel lust we aan eten hebben. Zijn we gestrest, angstig of hebben we veel spanningen dan wordt er veel serotonine verbruikt, waardoor we minder lust hebben. Het omgekeerde kan ook van toepassing zijn. Een hoog serotoninegehalte in het lichaam kan ertoe leiden dat de lust toeneemt. Dit kan zich uiten in toenemende vraag naar seksuele handelingen of grotere frequentie daarvan, maar het kan ook tot meer voedselinname leiden. De lust neemt toe en dat dient te worden bevredigd. Voor normale voedselinname dient er een goede balans te zijn tussen serotonine en orexine. Bij Boulimia Nervosa is hier een ongewoon verschil van toepassing, waardoor men maar blijft dooreten.

Obsessief gedrag bij Boulimia Nervosa

Veel eten en daarna kotsen gecombineerd met laxeermiddelinname is een typerende verschijnsel bij de aandoening. De persoon wordt niet geremd door de neurotransmitters, echter wordt juist gestimuleerd om te blijven eten. De vreetbuien kunnen intensief zijn, waarbij overmatig veel voedsel naar binnen wordt gewerkt. Omdat men niet wil aankomen, tracht men dat te compenseren door telkens voedsel te braken. Daarnaast kan de persoon erg veel sporten of is continu aan het lijnen. De persoon kan dit gedrag niet stoppen mits men wordt geholpen.

Aanvullende problemen

Door het gedrag voelt men zich vervreemd van de omgeving. Men probeert de aandoening zoveel als mogelijk van de omgeving geheim te houden. Er is zeker een mate van ongenoegen over het eigen gedrag en kan leiden tot ernstige schaamte of verlegenheid. Aanvullend probleem is dat men zichzelf terugtrekt en als het ware een einzelgänger wordt. Het zorgt voor eenzaamheid, fysieke problemen zoals problemen met de stoelgang of anemie als ook financiële problemen.

Hulp zoeken

Veel sporten gecombineerd met vreetbuien, niet dikker willen worden, kotsen en laxeermiddelen betekent praktisch altijd Boulimia Nervosa. De persoon moet blijven eten, zonder dat de omgeving het merkt. Het valt door de persoon zelf lastig te erkennen, dat men een probleem heeft en voor de omgeving is het mogelijk niet te herkennen. Herkent u bij uzelf of bij een ander typerende kenmerken, dan moet er iets aan gedaan worden. De fysieke klachten kunnen op termijn ernstige gevolgen hebben. Maak het bespreekbaar zodat de persoon wordt overgehaald om naar de huisarts te gaan. Zonder hulp kan men namelijk niet door de negatieve spiraal heenkomen. De neurotransmitters zijn ontregeld, waardoor het moeten eten juist wordt aangewakkerd. Omdat het ook een psychische impact heeft dient soms medicatie te worden gecombineerd met psychische hulp. Middels fluoxetine (lit.1) wordt getracht een gunstigere balans te vinden tussen voorgenoemde neurotransmitters, zodat de noodzaak van het eten geleidelijk aan afneemt.

Lees verder

• Neurotransmitter acetylcholine: veroorzaker Parkinson en MS
• Minder eten is niet altijd goed! Relatie voedsel en gewicht
• Teveel speeksel-aanmaak bij het zien of ruiken van eten