Behandeling van chronische pijnklachten
Deskundigen schatten dat bijna één miljoen mensen in Nederland lijden aan ernstige chronische pijnklachten. In dergelijke situaties is adequate behandeling geboden om verdere pijnen en beperkte mobiliteit te voorkomen. Daarvoor staat een aantal conventionele maatregelen zoals pijnstillers, fysiotherapie, manuele therapie etcetera ter beschikking. Maar ook als men zogenaamd “uitbehandeld” is, wil dat nog niet zeggen dat niks meer te doen is aan chronische pijnklachten. Gespecialiseerde medische pijnspecialisten kunnen, elk binnen hun eigen vakgebied, patiënten gericht verder helpen.
Speciale pijnklinieken kunnen uitkomst bieden
Vaak gaat het om mensen die al een heel behandeltraject achter de rug hebben om van hun pijnklachten af te raken. Ook is er dikwijls sprake van wat men noemt “onbegrepen klachten” of verkeerd gestelde diagnoses. Een veel gehoorde opmerking bij chronische rugklachten bijvoorbeeld is “Slijtage van de rug. U zult ermee moeten leren leven.” Maar vaak is dat niet terecht en zijn die klachten door gespecialiseerde pijnklinieken goed te behandelen.
Welke pijnklachten komen het meest voor?
De meest voorkomende vormen van chronische pijnen zijn:
- rugpijn;
- hoofdpijn;
- neuralgie (zenuwpijnen);
- reumatische pijnen;
- tumorpijnen bij kanker;
- degeneratieve pijnen (achteruitgang door veroudering).
Als mogelijke oorzaken van chronische pijnen komen zenuwletsels, spierspanningen, virussen, stress of psychologische factoren in aanmerking.
Mogelijke ziektebeelden
- hernia's in hals- borst- en lendenwervels;
- nek- en hoofdpijn;
- rugpijn als gevolg van artrose;
- rug- en beenpijn als gevolg van een vernauwd ruggenmergkanaal;
- acute of chronische pijn in de rug als gevolg van gebroken wervels bij osteoporose of tumoren;
- chronisch, therapieresistente spierpijnen;
- acute en chronische gewrichtspijnen;
- tumoren of metastasen in wervelkolom en botten.
Rugpijn aan top bij pijnklachten
In een opsomming van meest voorkomende reden om een arts te bezoeken komt rugpijn op de tweede plaats. Naast degeneratie van de wervelkolom, behoren ook spierspanningen of bovenmatige spierbelasting tot de oorzaken van rugpijn.
Wat verstaat men onder rugpijnen?
Rugpijn is een echte volkskwaal. Ongeveer driekwart van alle volwassenen heeft ten minste eenmaal in zijn leven ervaring met rugpijn. Rugpijn kan zowel lichamelijke als psychische oorzaken (zoals stress) hebben. Het meest voorkomend is de rugpijn in de lumbale wervelkolom (lendenomgeving), doorgaans een gevolg van spierspanningen, maar ook veroorzaakt door problemen aan de tussenwervelschijven.
Spierpijnen veroorzaakt door overbelasting, verstuiking of kneuzingen, genezen meestal na enige tijd vanzelf en vereisen gewoonlijk geen medische hulp. Bij meer hardnekkige pijnen kan het genezingsproces worden ondersteund door medicijnen of door de inzet van warmte, ijs of massage. Als echter ondanks alle genoemde maatregelen de pijnen blijven aanhouden of zelfs toenemen, dan moet worden gezocht naar andere mogelijke oorzaken van de pijn. Hierbij kunnen andere oorzaken zoals problemen aan wervelgewrichten, tussenwervelschijven of zelfs
(chronische) ontstekingen en infecties in aanmerking komen. In deze gevallen moet nader onderzoek zekerheid bieden.
Gewrichtsproblemen
Artrose betekent "slijtage van de gewrichten". Het kraakbeen (de glijvlakken van een gewricht) heeft zijn gladde oppervlak verloren en is ruw geworden. Het is in dikte afgenomen, in extreme gevallen is het zelfs volledig verdwenen en wrijven de
botten direct tegen elkaar.
Tegelijkertijd verliest het synoviaal slijmvlies de gewrichtsvloeistof die zich tussen de beenderen van een gewricht bevindt, zijn elasticiteit. Door deze slijtage kan het gewricht steeds minder worden belast en reageert het met een ontsteking van het gewrichtskapsel. Dat leidt tot irritatie van de zenuwuiteinden in het gewrichtskapsel (artrosepijn), terwijl ook steeds meer gewrichtsvloeistof worden geproduceerd. Daardoor neemt de belastbaarheid van het gewricht nog verder af en is er een vicieuze cirkel ontstaan. Men spreekt in dat verband van een geactiveerde artrose.
Lees verder