Slijm in de keel: oorzaken en vastzittend slijm ophoesten
Slijm in de keel kent meerdere mogelijke oorzaken. Keelslijm of slijm in de keel kan worden omschreven als een kleverige, stroperige substantie die zich vaak achter in je keel ophoopt en een ongemakkelijk gevoel kan veroorzaken wanneer het je keel verstopt of uit je neus druppelt. De klieren in je keel en neus produceren ongeveer 1 tot 2 liter slijm per dag. Hoesten is heel nuttig en zinvol. Het is een natuurlijke reactie van het lichaam om de luchtwegen schoon te houden, waardoor de ademhaling optimaal kan plaatsvinden. Ieder mens hoest gemiddeld één tot twee keer per uur om de luchtwegen vrij te houden. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen twee typen hoest: de productieve (slijm ophoesten) en de niet-productieve (droge/kriebelhoest) hoest. Een productieve hoest moet je nooit onderdrukken, want er zit slijm in de luchtwegen dat tijdens het hoesten loskomt en aldus weggewerkt wordt. Soms is er sprake van vastzittend taal slijm in de keel. Hoe kun je dit slijm oplossen?

Slijm in de keel voor verkoudheid /
Bron: Istock.com/DirimaSlijm in keel
Trilhaartjes verwijderen in een gezonde situatie
slijm en indringers, zoals stof en zwevende deeltjes in de lucht, naar de keelholte. Dit wordt daarna doorgeslikt en vernietigd door maagsappen. Slijm kan ook worden uitgedreven door hoest.
Slijm is zeer belangrijk in de bescherming van de onderste luchtwegen tegen aanvallers van buitenaf, zoals bacteriën en virussen. Bij bepaalde aandoeningen van de luchtwegen, zoals
verkoudheid,
griep,
keelontsteking en
bronchitis, raken de slijmvliezen ontstoken en zwellen deze op. Daardoor treedt vermindering van de trilhaarfunctie op en produceren ze meer slijm. Hij slijm wordt evenwel dikker en kleveriger en kan zich daardoor gemakkelijker ophopen. Door te hoesten wordt dit slijm afgevoerd. Deze hoest wordt productieve hoest genoemd omdat het helpt de secreties uit te drijven. Een productieve hoest mag nooit afgeremd of onderdrukt worden, anders kan het slijm met de ongewenste stoffen niet worden afgevoerd.
Droge hoest is daarentegen niet-productief, kan behoorlijk irriteren en mag wel onderdrukt worden.
Bijkomende symptomen
Afhankelijk van de onderliggende oorzaak, kan slijm in de keel gepaard gaan met met één of meer van de volgende klachten:

Benauwdheid /
Bron: Wavebreakmedia/Shutterstock.comVastzittende hoest
Vastzittende hoest is vaak een aanwijzing voor een luchtweginfectie. Vaak heb je dan ook last van koorts. Uit onderzoek blijkt dat vastzittende hoest bij de meerderheid van de mensen gepaard gaat met neusverkoudheid. Slecht slapen is de meest hinderlijke klacht als gevolg van vastzittende hoest is. Daarnaast zijn
hoofdpijn, misselijkheid/kokhalzen en vastzittend slijm veelvoorkomende hinderlijke klachten. Een vastzittende hoest kan leiden tot kleverig taai slijm dat zich moeilijk laat ophoesten. Je kunt daarbij een zwaar gevoel op de borst krijgen en de ademhaling gaat moeilijk, je kunt last krijgen van
kortademigheid en benauwdheid.
Oorzaken van slijm in de keel
Er zijn meerdere mogelijke oorzaken waardoor zich slijm in de keel kan vormen.
Postnasale drip / chronische bijholteontsteking
Bij postnasale drip loopt het slijm aan de achterkant van je neus de keel in. Postnasale drip ontstaat wanneer er zich een teveel aan slijm achter in je keel ophoopt. Dit geeft een gevoel dat het slijm naar beneden druppelt.
Postnasale drip is een typisch symptoom van
chronische bijholteontsteking. In tegenstelling tot acute bijholteontsteking, die meestal gepaard gaat met pijn, acute verstopte neus en afscheidingen uit de neus, leidt chronische sinusitis meestal tot meer onopvallende symptomen. Vaak ontbreken ook typische symptomen waardoor chronische sinusitis vaak verkeerd wordt begrepen. Deze symptomen zijn onder meer dit post-nasale drip en slijm in de keel, wat ook kan leiden tot prikkelhoest, een klonterig gevoel in de keel en de noodzaak om de keel te schrapen.
Andere symptomen van chronische sinusitis zijn een
verstoord reukvermogen, dat soms beter en soms slechter kan zijn, en vaak een vreemde of
onaangename geur in de neus. Ook terugkerende hoofdpijn, een vaak verstopte neus en de neiging tot loopneus en acute bijholteontstekingen zijn inbegrepen.
Verkoudheid of griep
Tijdens een verkoudheid of
griep wordt de productie van helder, dun slijm in de neus en achterkant van de keel verhoogt. Wanneer het lichaam begint te reageren op het virus, begint dat slijm zich te verdikken en wordt het
geel of groen terwijl het je lichaam beschermt en het virus bestrijdt. Dit is een van de meest kenmerkende symptomen van een verkoudheid of griep.

Slijm in de keel door hooikoorts /
Bron: Istock.com/mkrberlinAllergie
De symptomen van seizoensgebonden allergieën, zoals niezen, hoesten, jeukende ogen en slijm in de keel of keelslijm, doen zich allemaal tegelijk voor. Er zijn veel verschillende soorten allergenen die deze symptomen veroorzaken, afhankelijk van het seizoen, en ze kunnen zich manifesteren van het voorjaar tot de zomer. Stuifmeel van bomen en bloemen zijn enkele van de grootste boosdoeners van seizoensgebonden allergieën, en de symptomen duren totdat de allergenen zijn verdwenen.
Hooikoorts zorgt voor allergieklachten zoals jeukende ogen,
rode ogen, niezen, loopneus en
vermoeidheid.
Chronische mondademhaling
Als de neus altijd verstopt is, zoals bij een scheef neustussenschot (afwijking van het neustussenschot), vergrote neusschelpen of chronische ontstekingsprocessen in de neus met uitdroging en
korstvorming, kan de neus zijn vochtinbrengende functie ook niet uitvoeren en zul je vaker door je mond ademen.
De neus verwarmt, filtert en hydrateert de binnenkomende lucht voordat deze de diepe luchtwegen bereikt. Als droge lucht door mondademhaling de neus omzeilt en direct in de keel komt, kan dit leiden tot droge slijmvliezen. Het resultaat is een verdikte afscheiding, die wordt gezien als slijm. Mondademhaling kan komen door een niet goed uitgelijnde neus (scheef neustussenschot,
neuspoliepen, vergrote neusschelpen) of het resultaat van een (onopgemerkte) allergie. Als er geen specifieke oorzaak wordt gevonden, gaat het dikwijls om een zogenaamde nasale hyperreactiviteit of rinopathie, dat wil zeggen een staat van irritatie met zwelling zonder specifieke reden. Dit leidt tot een verhoogde prikkelbaarheid van de neusslijmvliezen. Deze personen reageren op luchtverontreinigende stoffen binnenshuis of op buitenlucht (fijnstof), tabaksrook of vluchtige organische stoffen (bijvoorbeeld dampen van oplosmiddelen). Bovendien kan verhoogde prikkelbaarheid worden veroorzaakt door hormonen (zwangerschapsrhinitis of rhinitis gravidarum) of door geuren, medicatie, chronisch gebruik van neusspray (rhinits medicamentosa) of alcoholgebruik. Bij vasomotorische rhinitis zijn er typische klachten bij het veranderen van koude naar warmte, warme dranken of warm of gekruid eten; Ook hier komt meestal een loopneus voor en mondademhaling.
Soms is het ook vrij onbeduidend en een loopneus is niet goed genezen en chronisch, vooral als er meerdere keren een acute virale rhinitis (verkoudheid) is opgetreden. Dit heet idiopathische rhinitis. Een nasale ademhalingsstoornis die aanhoudt nadat de acute symptomen zijn genezen, is een typische klacht.
Bij niet-allergische rhinitis met eosinofiliesyndroom (NARES) heb je het hele jaar door verkoudheidssymptomen met allergie-achtige klachten. Allergietests en bloedonderzoeken laten geen bijzonderheden zien, maar er zijn verhoogde aantallen zogenaamde eosinofiele granulocyten in het neusslijmvlies: witte bloedcellen die worden aangetroffen in de ontstoken slijmvliezen of weefsels bij allergische aandoeningen. Vaak worden er ook neuspoliepen aangetroffen bij nasale endoscopie.
Het is niet altijd duidelijk waarom er verminderde neusademhaling optreedt. Hoewel de neus overdag vrij kan zijn, kan het 's nachts compleet anders zijn. In het bijzonder hebben de neusschelpen de neiging om 's nachts in een vlakke positie op te zwellen en de stroom van neuslucht te belemmeren. Dan gaat de mond onvermijdelijk open en tijdens de nachtrust van meestal 6-8 uur kan de keel uitdrogen. De getroffenen snurken vaak en hebben meestal een glas water naast het bed nodig vanwege de
droge keel 's nachts. Dit beeld is typerend voor vergrote onderste neusschelpen.
Als je de neusademhaling verbetert, bijvoorbeeld door gebruik te maken van ontstekingsremmende / decongestivumsprays of door een corrigerende ingreep kan dit bijdragen aan een significante verbetering van droogheid en slijm in de keel. Er zijn ook alternatieve medische benaderingen. Dit omvat behandeling met ingrediënten zoals
kurkuma of
oregano-olie.
Slijm in keel na eten
Helaas kunnen sommige voedingsmiddelen overmatig keelslijm veroorzaken, en als je al last hebt van slijm, is het laatste wat je wilt dat je door voeding de klachten verergert. Melk en zuivelproducten zoals yoghurt, kwark en boter kunnen ervoor zorgen dat overtollig slijm zich ophoopt in de keel. Deze soorten voedsel bevatten eiwitmoleculen die caseïne worden genoemd (caseïne is een belangrijk bestanddeel van koemelk) en die de secretie van slijm aanzwengelen. Een beetje voorzichtig zijn met wat je eet kan helpen bij het verminderen van overtollig slijm en keelcongestie, vooral als er sprake is van andere factoren waardoor je last hebt van keelslijm, zoals een
allergie of COPD. Andere voedingsmiddelen zoals cafeïne,
suiker, zout, zwarte thee, kunnen overtollig slijm creëren. Soja is een van de meest slijmproducerende plantaardige voedingsmiddelen die er zijn. Degenen die vlees en zuivel opgeven en overschakelen naar (vegetarische) sojaproducten lopen een groter risico om een slijmopbouw in het lichaam te veroorzaken.
Maagzuur in de keel (reflux)
Een vaak onbekende oorzaak van chronische irritatie van de keel met slijm in de keel, is de terugstroming van maagsap / maagzuur in de keel (
reflux). De keel wordt meestal beschermd tegen maagzuurterugvloeiing via drie fysiologische vernauwingen in de slokdarm. Bij sommige patiënten sluit het laagste en belangrijkste knelpunt echter niet voldoende. Dit is het geval wanneer er sprake is van een hernia diafragmatica, een aangeboren breuk in het middenrif, waarbij delen van de maag boven de middenrif in het borstgebied glijden. Je wordt hierbij vooral getroffen door reflux,. Afhankelijk van waar het zuur retrograde (in de tegengestelde richting) stroomt, wordt onderscheid gemaakt tussen gastro-oesofageale reflux (van maag naar slokdarm) en faryngolaryngeale reflux (van maag naar farynx / strottenhoofd). Naast de slijmvorming in de keel, heb je vaak last van
keelschrapen, kriebelhoest, stemveranderingen of heesheid.
Wanneer je klaagt over
brandend maagzuur, is het vaak gemakkelijk om de juiste diagnose te stellen omdat de symptomen indicatief zijn. Endoscopie vertoont vaak ook typische veranderingen in het gebied van het slijmvlies achter het strottenhoofd en in de onderste keelholte die duiden op laryngofaryngeale reflux. Het wordt moeilijker als er sprake is van een zogenaamde stille reflux, waarbij geen typische endoscopische tekenen kunnen worden gevonden en je ook geen indicatieve symptomen vertoont, zoals zure oprispingen of brandend maagzuur.

Keelslijm tijdens de zwangerschap /
Bron: Zerocool, PixabayZwangerschap
Veel vrouwen ondervinden symptomen van verstopte neus, hoesten en niezen tijdens de zwangerschap. Hoewel irriterend, zijn deze symptomen heel gewoon en staan ze daar bovenaan met rugpijn en ochtendmisselijkheid. Van oestrogeen is bekend dat het de slijmproductie verergert en ervoor zorgt dat het slijm erg dik of dun wordt, beide kunnen hoesten en congestie veroorzaken.
Keelaandoeningen
Keelaandoeningen zoals
keelamandelontsteking (tonsillitis), keelontsteking,
catarre (een lichte ontsteking van de slijmvliezen die samengaat met de afscheiding van slijm) en
laryngitis (een ontsteking van het strottenhoofd en de stembanden) gaan vaak gepaard met slijm in de keel. Virale infecties zoals
waterpokken,
mazelen,
ziekte van Pfeiffer,
kinkhoest of kroep kunnen ook keelslijm veroorzaken.
Slijm in keel door roken
Roken leidt tot slijmvorming vanwege de manier waarop het de longen aantast. Rokers ontwikkelen meer slijmproducerende cellen in hun longen en luchtwegen. Ze hebben een groter slijmvolume, dat dik slijm wordt. De longen worden normaal gesproken gereinigd door trilhaartjes die cilia worden genoemd, maar hun bewegingen vertragen als gevolg van het roken is en blijft enkele uren daarna gestoord. De trilhaartjes kunnen het slijm niet effectief opruimen, dus het blijft in de longen en de luchtwegen.
Kortetermijneffecten
Slijm dat in de longen en de luchtwegen achterblijft verstopt de luchtwegen en leidt tot chronische hoestbuien. Het kan ook luchtweginfecties veroorzaken. Het probleem wordt vaak erger omdat roken het aantal trilhaartjes vermindert, tot ontsteking leidt en de longen en de luchtwegen vernauwt. De luchtstroom wordt uiteindelijk verminderd. Rokers moeten vooral 's ochtends vaak hoesten omdat hun trilharen dan erg actief zijn. De inspanningen van de trilhaartjes om het opgebouwde slijm op te ruimen, veroorzaakt dat je moet hoesten. Niet-rokers die regelmatig worden blootgesteld aan passief roken hebben ook last van dezelfde effecten.
Langetermijngevolgen
Rokers hebben een hoger risico op het ontwikkelen van bepaalde luchtwegaandoeningen zoals
emfyseem en
chronische bronchitis (COPD. Slijm compliceert deze problemen. COPD veroorzaakt ademhalingsproblemen en de verhoogde productie van dik slijm beperkt de luchtstroom nog meer. Roken leidt uiteindelijk tot een verdikking van de longvliezen.
Leeftijdsgebonden slijmvorming in de keel
De trilharen degenereren als gevolg van leeftijd, dat wil zeggen dat de transportcapaciteit van de trilharen afneemt. Veel kleine beetjes slijm worden grotere verzamelingen slijm, die door de zwaartekracht door de keel stromen en als zodanig gevoeld kunnen worden. Met andere woorden: vanaf een bepaalde leeftijd zijn slijm en droge slijmvliezen bijna normaal. Bovendien is het neusslijmvlies ook onderhevig aan leeftijdsgebonden veranderingen. Bij seniele rhinitis (loopneus als gevolg van ouderdom) is er een aanhoudende waterige afscheiding uit de neus die de symptomen in de keel verder kan versterken.
Vastzittend slijm oplossen door gebruik te maken van slijmverdunners
Taai slijm verdunnen
Bij vastzittend slijm kun je een middel gebruiken met acetylcysteïne, een slijmverdunner, wat taai slijm in de luchtwegen dunner maakt. Hierdoor kun je het slijm gemakkelijker ophoesten. Het kan worden gebruikt bij hoest bij verkoudheid, maar ook bij chronische (luchtweg)aandoeningen als
COPD,
astma en cystische fibrose (CF).
Hoesttablet met slijmverdunner
Een hoesttablet met broomhexine kan ook effectief zijn bij vastzittende hoest. Broomhexine is een slijmverdunner. Taai slijm in de luchtwegen maak je hiermee vloeibaarder en het vastzittende slijm kun je daardoor gemakkelijker ophoesten. Dit effect is in de regel binnen enkele dagen merkbaar. Het middel kan worden gebruikt bij hoest, maar ook bij ziekten als COPD en cystische fibrose. Lees voor gebruik altijd eerst de bijsluiter.

Vastzittend slijm in de keel oplossen /
Bron: Istock.com/ajijchanOvertollig slijm uit je longen ophoesten
Ademtechniek is aan te bevelen als je (chronische) longklachten hebt, zoals COPD. Door overtollig slijm in je longen, krijg je minder lucht binnen. Het beoefenen van hoesttechnieken in de juiste houding is belangrijk, zodat de zwaartekracht meehelpt bij het afvoeren van slijm. De juiste houding hangt af van de locatie plaats waar het slijm zich ophoopt. Het slijm kan zich boven, in het midden of onder in (een van) de longen ophopen.
Slijm boven in de long(en)
Opgehoopt slijm in het bovenste deel van de long geeft in de regel weinig problemen en zal door de zwaartekracht vrij gemakkelijk uit het longdeel weglopen.
Slijm in het middelste deel
Slijm afvoeren uit het middelste deel van de long kun je het beste doen op je zij met de te reinigen long boven, de zogeheten 'zijligging'.
Slijm in het onderste deel
Bij opgehoopt slijm onder in de long(en), zul jeervoor moeten zorgen dat de onderkant van je ribbenkast hoger ligt dan je keel. Dit kan op drie manieren. Je kunt allereerst op handen en knieën zitten en je hoofd op je handen leggen. Je kunt ook op je buik gaan liggen met een dik kussen onder het bekken. Op deze manier komt je hoofd lager te liggen dan je bekken. Wanneer er sprake is van slijmophoping in één long, kun je voor een zijligging kiezen, met de te reinigen long boven. Leg daarbij een kussen onder het bekken. Het is namelijk de bedoeling dat je hoofd lager ligt dan je bekken.
Oefeningen
Begin eerst met rustig en ontspannen in en uit te ademen. Daarna ga je diep in- en uitademen waardoor er een luchtstroming in de longen teweeg wordt gebracht wat het slijm in beweging brengt. Leg daarbij je hand op die plek op de ribbenkast waar het slijm vastzit. In het middelste deel is dat een handbreedte onder de oksel en in het onderste deel van de longen is dat op de onderste ribben. Adem daarbij langzaam in door je neus en adem uit door je mond en tracht daarbij de lucht naar je hand toe te sturen.
Zodra het slijm loskomt, moet het naar de luchtpijp toe en dat slijm kun je door de techniek van het 'huffen' beter kwijt dan door te hoesten. Je ademt in en stoot de lucht in één keer uit door krachtig ‘HHUFF’ te roepen. Hiermee duw je het slijm uit je longen omhoog. Adem de eerste keer weinig lucht in en huf slechts kort. Daarna wat dieper ademen en wat langer huffen. Neem er de tijd voor. Bij taal slijm heb je niet alles binnen enkele minuten weggehufd.
Wanneer je aanvoelt dat het slijm bijna bij je keel is aanbelandt, kun je overgaan tot hoesten. Adem dan eerst goed in, want je hebt veel lucht nodig voor een effectieve hoeststoot. Soms krijg je een hoestprikkel terwijl het slijm nog niet hoog genoeg is. Dan kun je het beste deze prikkel afremmen door te slikken, een slokje te drinken, oppervlakkig te ademen (maak een tuutje met je lippen), te snuiven of of door gapend in te ademen.
Met een fysiotherapeut kan je het huffen en het ademhalen oefenen.
Voedingsadviezen bij slijm in de keel
Neem de volgende adviezen in acht bij (vastzittend) slijm in keel:
- eet geen vette, geraffineerde voeding;
- drink geen melk, want dit zorgt voor slijmvorming (ofschoon zure melkproducten, zoals karnemelk, yoghurt en kwark geen klachten opleveren);
- eet gezond en gevarieerd en kies vitamine- en mineraalrijk voedsel (bij voorkeur een plantaardig dieet);
- drink door de dag heen wat kruidenthee (met anijs, bevernel, eucalyptus, tijm en guldenroede), en doe er wat honing bij.
- In geval van hoest die door slijm wordt veroorzaakt, kun je boekweithoning nemen. Deze honing heeft een specifieke, intense smaak en is donker van kleur. Slik om de paar uur een lepeltje van deze honing, net als bij een 'normale' hoestdrank.
Wat ook belangrijk is, zeker als je COPD hebt, is
stoppen met roken of meeroken.
Andere tips
Als de klachten in de wintermaanden bijzonder uitgesproken zijn, is het meestal de droge verwarmingslucht die de klachten bevordert. Dan helpen
luchtbevochtigers en het is tevens belangrijk om de ventilatieroosters van de ramen open te zetten.
Onderzoek en diagnose
Als hoesten of slijm in de keel aanhoudt, moet dit medisch worden opgehelderd. Ten eerste onderzoekt de huisarts of KNO-arts je neus en keel grondig op ontsteking. Zo nodig kan er een uitstrijkje op ziektekiemen of schimmels worden genomen. De sinussen of bijholten moeten ook worden onderzocht, omdat hier vaak chronische ontstekingsprocessen kunnen plaatsvinden. In de praktijk gebeurt dit meestal met echografie. Als de symptomen duiden op chronische bijholteontsteking, kan beeldvormingsdiagnostiek met sinus-CT of MRI worden geregeld als de echografie onduidelijk of onopvallend is: hier worden de sinussen in drie dimensies weergegeven en kan zelfs de kleinste ontsteking worden gedetecteerd.
In geval van reflux kan een onderzoek naar de zuurgraad in de slokdarm, een 24 uurs pH-meting.worden uitgevoerd. Hier wordt de pH in de keel gemeten over een periode van 24 uur met behulp van een speciale sonde. Lage pH-waarden (zuur) spreken voor reflux.

Bloedonderzoek /
Bron: Science photo/Shutterstock.comAls een allergie wordt vermoed, voert de KNO-arts of allergoloog meestal eerst de huidpriktest uit. Een druppel allergeen wordt op de onderarm aangebracht; met een klein naaldje wordt een heel klein beetje vloeistof door de huid geprikt. Het resultaat is na circa 20 min af te lezen. Meestal worden de meest voorkomende aeroallergenen (de pollen van specifieke seizoensgebonden planten is algemeen bekend als '
hooikoorts') getest, zoals boom- en graspollen, kruidenpollen, schimmelsporen, huisstofmijten en geselecteerde epithelia van dieren. Soms is het resultaat onduidelijk, zodat een bloedtest (RAST-test) kan worden uitgevoerd. Een RAST-test is een
bloedtest om er achter te komen of je allergisch bent voor bepaalde stoffen, zoals huisstofmijt of pollen. Ondertussen is het zelfs mogelijk om met slechts één ml bloed een gedetailleerd sensibilisatieprofiel te creëren (ALEX-test). Als je een allergische aandoening van de onderste luchtwegen vermoedt (allergisch astma), kunnen verdere onderzoeken zoals spirometrie (longfunctietest) of FeNO-test worden geregeld. Bij een FeNO-onderzoek wordt de hoeveelheid stikstofmonoxide (NO) gemeten in de lucht die je uitademt
Als er geen aandoening of stoornis in het KNO-gebied aanwezig is dat behandeling behoeft, kan de KNO-arts je doorverwijzen naar de longarts als er een indicatie is voor een
longziekte (COPD, chronische bronchitis).
Medische behandeling van keelslijm
Als de oorzaak van de symptomen in de buurt van de neus ligt, moet de behandeling daar aanvangen. Klachten van keelslijm kunnen verbeteren door de ontsteking van de neus en sinussen te behandelen en, indien nodig, de neusademhaling te verbeteren.
Medicamenteuze behandeling van een verstopte neus
Afhankelijk van de bevindingen kan de arts neussprays voorschrijven die corticosteroïden bevatten. Moderne sprays worden nauwelijks door het lichaam opgenomen en zijn slechts plaatselijk effectief. Het doel is om de cyclus van ontsteking, zwelling, opbouw van secretie, slechte reinigingsfunctie te doorbreken en idealiter worden de slijmvliezen 'gereset'. Hierbij is het belangrijk dat de sprays consistent en vooral niet te kortdurend worden gebruikt. Meestal wordt een periode van 6-8 weken aangeraden. Het is ook belangrijk om te weten dat de effecten gewoonlijk vertraagd zijn en dat er geen onmiddellijke effecten te verwachten zijn, zoals bij decongestivumsprays (met de actieve ingrediënten xylometazoline of oxymetazoline). In onwetendheid denkt men al snel dat de spray niet helpt en na meestal nog geen twee weken worden deze echt effectieve sprays vaak stopgezet, maar een periode van twee is veel te kort om effect te sorteren.
Meestal wordt ook aangeraden om daarnaast een neusdouche te gebruiken. Het gebruik ervan vóór het aanbrengen van de neusspray is ideaal om stof en slijm uit de slijmvliezen te verwijderen; er wordt een extra reinigend effect bereikt (wat vooral ideaal is als er slijm in de keel zit) en de sprays kunnen effectiever werken. Er zijn ook speciale neusspoelingen die zijn ontwikkeld voor het reinigen van de neus(bijholten) met nasaal spoelzout.
Chirurgische behandeling van verstoorde neusademhaling
Als medicamenteuze behandelingen geen soelaas bieden, zullen (afhankelijk van de oorzaak) chirurgische maatregelen worden overwogen. Een neustussenschotoperatie kan poliklinisch worden uitgevoerd onder een korte algemene verdoving. Hieronder vallen inwendige neuscorrecties, zoals het corrigeren van het neustussenschot of het verkleinen van de neusschelpen.
Behandeling van laryngofaryngeale reflux
Als reflux is vastgesteld, zal vaak gastroscopie worden uitgevoerd, als dit nog niet is gebeurd, om de omvang van de ontsteking te bepalen en, indien nodig, een
Helicobacer pylori-infectie te detecteren. Gastroscopie is een kijkonderzoek van de binnenkant van de slokdarm, maag en het eerste deel van de dunne darm (twaalfvingerige darm). Afhankelijk van de bevindingen van een pH-meting waarbij de zuurgraad (pH) van de slokdarm wordt gemeten of gastroscopie worden zuurblokkers, zogenaamde protonpompremmers, voorgeschreven. Over het algemeen moet voor reflux een speciaal antirefluxdieet worden gevolgd. Hierbij worden bijvoorbeeld koolzuurhoudende dranken, te veel snoep en vette en late maaltijden vermeden. Vers gemaakte
gemberthee kan een verzachtend effect hebben op reflux, maar sommige patiënten reageren er negatief op; dat is een kwestie van uitproberen.
Reflux treedt vaak 's nachts op wanneer het lichaam in horizontale positie de terugstroom fysiek faciliteert, waarbij het kan helpen om het hoofdeinde van het bed wat hoger te zetten en waarbij een slaapapneusyndroom moet worden uitgesloten. Dit leidt tot adempauzes als gevolg van vernauwingen in het keelgebied, wat leidt tot negatieve druk op de borst, wat op zijn beurt reflux kan bevorderen.
Behandeling van laryngofaryngeale reflux duurt over het algemeen lang. De effecten op de keelklachten treden meestal pas op na een lange en vooral consistente behandeling.
Lees verder