Tarsaal tunnel syndroom: symptomen, behandeling & oefeningen

Bij het tarsaal tunnel syndroom (TTS, soms ook: 'tarsaletunnelsyndroom') is er sprake van een beklemming van een voetzenuw (de nervus tibialis), wat resulteert in pijn aan de zijkant van de voet, pijn onder de voet, branden in de voorvoet en/of een brandende voetzool. Het tarsaal tunnel syndroom heeft wel wat weg van het carpale tunnelsyndroom dat in de pols voorkomt, wat alom bekend is. Het tarsaal tunnel syndroom is echter niet zo bekend en wordt vaak over het hoofd gezien bij het stellen van een diagnose bij voetklachten. Het tarsaal tunnel syndroom komt niet frequent voor en wordt waarschijnlijk om die reden vaak niet als zodanig herkend. Massage en oefeningen kunnen bij het tarsaal tunnel syndroom uitkomst bieden. Soms is een operatie nodig. Het tarsaal tunnel syndroom werd voor het eerst beschreven door Keck en Lam in 1962.

• Wat is het tarsaal tunnel syndroom?
• Epidemiologie van tarsaal tunnel syndroom: Wie, waar en waarom?
• Ontstaansmechanisme van TTS
• Oorzaken van TTS
• Risicofactoren
• Symptomen van tarsaal tunnel syndroom
• Kan tarsaal tunnel syndroom vanzelf overgaan?
• Tarsaal tunnel syndroom test: Hoe ontdek je het?
• De simpele test: Tinel’s teken
• Compressietest
• Bewegingstest
• EMG en beeldvorming
• Onderzoek en diagnose
• Het gesprek begint: Wat vertel jij je arts?
• Lichamelijk onderzoek: Voelen, drukken en tikken
• Beeldvorming: Kijken in je enkel
• Zenuwonderzoek: Hoe goed werkt die kabel?
• Differentiële diagnose: Uitsluiten wat het níét is
• En nu? De diagnose staat
• Behandeling van het tarsaal tunnel syndroom
• Rust met spalk, brace of tape
• Podotherapeutische aanpassingen
• Het aanpassen van je dagelijkse bezigheden
• Injectie met cortisone
• Afvallen bij overgewicht
• Fysiotherapie en oefeningen
• Operatie: Het laatste redmiddel
• Een combinatie van aanpakken
• Zelfzorg en praktische tips bij tarsaal tunnel syndroom
• Prognose
• Milde gevallen: herstel is vaak haalbaar
• Chronische gevallen: herstel duurt langer
• Operatie: vaak goed resultaat
• Blijvende klachten: het uitzonderlijke geval
• Wat bepaalt jouw prognose?
• Complicaties
• Zenuwbeschadiging: een blijvend probleem
• Moeite met lopen en dagelijkse activiteiten
• Psychologische impact
• Preventie en voorkómen

Wat is het tarsaal tunnel syndroom?

Mark, een fanatieke pakketbezorger, dacht dat zijn voeten gewoon moe waren van de lange dagen op harde sneakers. Maar toen de tintelingen in zijn tenen veranderden in een brandende pijn die hem ’s nachts wakker hield, wist hij dat er meer aan de hand was. Na weken van aanmodderen – met ijs, steunzolen en zelfs een voetmassage van zijn vriendin – ging hij eindelijk naar de dokter. Daar kwam de diagnose: tarsaal tunnel syndroom. Blijkbaar hadden zijn volle werkdagen en de constante druk op zijn enkels de zenuw in zijn voet letterlijk klem gezet. Mark schrok, maar was ergens ook opgelucht: hij wist eindelijk wat er speelde en kon eraan werken om het te fixen.

De nervus tibialis posterior is de zenuw die bekneld is bij een tarsaal tunnelsyndroom. Deze zenuw loopt aan de binnenzijde van de achtervoet, net onder de binnenkant van de enkel, door de tarsale tunnel, wat wel wat weg heeft van de carpale tunnel in de pols. Bij een tarsaal tunnelsyndroom kan de hoofdtak van de zenuw of een van de zijtakken bekneld zijn.

Epidemiologie van tarsaal tunnel syndroom: Wie, waar en waarom?

Het tarsaal tunnel syndroom (TTS) klinkt misschien als iets wat alleen marathonlopers treft, maar in werkelijkheid kan iedereen ermee te maken krijgen. Van kinderen tot volwassenen, van Nederland tot ver daarbuiten. Laten we samen een duik nemen in de cijfers en factoren die dit zenuwknijpende probleem omringen.

Man versus vrouw: Wie krijgt het vaker?
TTS komt iets vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, vermoedelijk door verschillen in voetstructuur en schoenenkeuze. Hoge hakken en smalle schoenen kunnen extra druk op de zenuwen uitoefenen, en laten we eerlijk zijn, vrouwen dragen die vaker. Studies schatten dat ongeveer 60% van de TTS-patiënten vrouwen zijn, tegen 40% mannen. Geen enorm verschil, maar genoeg om op te vallen.

👉 Casus: Neem Sophie, een 35-jarige verpleegkundige. Ze draagt vaak sneakers tijdens het werk, maar wisselt ze in haar vrije tijd af met smalle laarsjes. Sinds een paar maanden voelt ze tintelingen in haar tenen. Bij nader onderzoek blijkt dat haar laarzen de boosdoener zijn: ze zetten de zenuw onder druk.

Kind of volwassene: Wie loopt risico?
Bij kinderen is TTS zeldzaam, tenzij er sprake is van een anatomische afwijking, zoals een platvoet of een cyste die de zenuw afknelt. Het syndroom komt het vaakst voor bij volwassenen tussen de 30 en 50 jaar, een periode waarin chronische belasting, blessures of anatomische veranderingen zich manifesteren. Denk aan overbelasting door werk, sport of een oude enkelblessure.

Leeftijdsverdeling: Een piek in de levensloop
Hoewel TTS bij jongere volwassenen opduikt, neemt de incidentie toe met de leeftijd. Oudere mensen, vooral 60-plussers, lopen een groter risico door slijtage aan het omliggende weefsel en medische aandoeningen zoals artrose. Bij deze groep speelt ook diabetes een rol, wat zenuwen kwetsbaarder maakt.

Klimaat en leefomgeving: Heeft temperatuur invloed?
Het lijkt vergezocht, maar ja, klimaat kan een rol spelen. In koudere klimaten zoals Nederland en België zie je vaker voetproblemen door minder flexibele schoenen en een gebrek aan doorbloeding in de kou. In warmere streken zoals de Caribische delen van Nederland (bijvoorbeeld Curaçao of Aruba) draagt men vaker open schoeisel, wat de druk op de zenuwen kan verminderen. Toch kunnen tropische factoren zoals vocht en langdurig staan op harde ondergronden (denk aan toerismeberoepen) weer klachten uitlokken.

Voeding en genetica: Zit het in je DNA of dieet?
Voeding speelt indirect een rol. Tekorten aan vitamine B12, magnesium of andere essentiële voedingsstoffen kunnen zenuwen gevoeliger maken voor schade. Dit is relevant in gebieden waar voeding minder gevarieerd is of waar armoede speelt.

Dan genetica: studies suggereren dat voet- en enkelvorm deels erfelijk zijn. Een familiegeschiedenis van platvoeten of hypermobiliteit kan je risico verhogen. In Nederland wordt ongeveer 5-10% van de gevallen gelinkt aan genetische factoren, terwijl dit in landen met minder toegang tot orthopedische zorg hoger kan liggen.

Leefstijl en werk: Belast je die voeten teveel?
Je leefstijl kan de zenuw letterlijk onder druk zetten. Mensen met fysiek zware beroepen – zoals koks, verpleegkundigen of bouwvakkers – zijn oververtegenwoordigd in TTS-cijfers. Maar ook hardlopers, dansers en mensen die lange dagen staan lopen risico. Aan de andere kant is overgewicht een belangrijke factor: meer gewicht betekent meer druk op de voetboog en dus op de zenuw.

Nederland en België: Zijn er verschillen?
In Nederland is TTS vrij bekend en wordt het relatief vaak gediagnosticeerd, mede dankzij goede toegang tot huisartsen en specialisten. Toch wordt het syndroom soms over het hoofd gezien en verward met andere voetproblemen, zoals plantair fasciitis. Cijfers schatten dat ongeveer 1 op de 5.000 Nederlanders jaarlijks te maken krijgt met TTS.

In België liggen de cijfers vergelijkbaar, maar is er mogelijk iets minder bewustzijn onder huisartsen. Het aantal diagnoses is iets lager dan in Nederland, wat kan wijzen op onderrapportage.

👉 Overzeese gebiedsdelen: In het Caribisch deel van Nederland komt TTS minder vaak voor, mogelijk door de voorkeur voor open schoenen en blote voeten. In de overzeese gebiedsdelen van Nederland, zoals Curaçao en Aruba, kunnen warme en vochtige omstandigheden echter een extra uitdaging vormen voor mensen met fysiek zware beroepen. Langdurig staan of werken op harde ondergronden, bijvoorbeeld in de horeca of het toerisme, kan leiden tot overbelasting van de voeten. Door het warme klimaat kan vochtophoping in de weefsels rond de tarsale tunnel toenemen, wat de druk op de zenuw vergroot. Tegelijkertijd dragen mensen hier vaker luchtige, minder ondersteunende schoenen zoals slippers, wat de voet minder stabiliteit biedt en indirect klachten kan verergeren. Kortom, een unieke combinatie van klimaat, schoeisel en werkbelasting speelt een rol in het ontstaan van problemen zoals tarsaal tunnel syndroom in deze gebieden.

Wereldwijd: Wat zien we op globaal niveau?
Wereldwijd zien we duidelijke verschillen. In landen met beperkte toegang tot zorg wordt TTS vaak niet gediagnosticeerd, maar dat betekent niet dat het er niet voorkomt. In ontwikkelde landen zoals de VS, Japan en Duitsland zijn de cijfers vergelijkbaar met Nederland. In tropische gebieden of lage-inkomenslanden zijn beroepsrisico’s (zoals langdurig staan op harde oppervlakken) vaker een oorzaak dan sport of overgewicht.

Kort samengevat: Wat bepaalt je risico?

• Geslacht: Iets vaker bij vrouwen.
• Leeftijd: Hoogste risico tussen 30-50 jaar, met een piek bij ouderen.
• Klimaat: Kouder klimaat verhoogt het risico door stijve schoenen en doorbloeding.
• Genetica: Erfelijke voetafwijkingen vergroten de kans.
• Voeding: Tekorten zoals B12 kunnen zenuwproblemen verergeren.
• Leefstijl: Overgewicht, staan of sporten zijn belangrijke triggers.

Dus, voel je tintelingen of pijn in je voet? Misschien is het tijd om je schoenen eens kritisch te bekijken en die voeten wat extra liefde te geven. 💡

Ontstaansmechanisme van TTS

Stel je een smalle tunnel voor in je enkel, waar zenuwen, bloedvaten en pezen als een soort druk verkeer doorheen razen. Alles werkt soepel, totdat er iets in de weg komt te staan. Dat is precies wat er gebeurt bij het tarsaal tunnel syndroom (TTS). Maar wat zorgt er nu precies voor die tintelingen, pijn en dat nare gevoel? Tijd om het ontstaansmechanisme en de pathofysiologie te ontrafelen – in normale mensentaal.

De tarsale tunnel: Een drukke doorgang
De tarsale tunnel is een smalle ruimte aan de binnenkant van je enkel, net onder de knobbel die je voelt bij je binnenenkel (mediale malleolus). Hier loopt de nervus tibialis, een zenuw die signalen en sensaties van je onderbeen naar je voet stuurt. De tunnel zelf wordt beschermd door een stevig stukje bindweefsel, het retinaculum flexorum, dat als een soort dak fungeert.

Maar net als een tunnel op de snelweg heeft ook deze doorgang z’n limiet. Als er iets extra druk uitoefent – zoals zwelling, een blessure, of zelfs een cyste – krijgt de zenuw het zwaar te verduren. Dit noemen we compressie, en het is het begin van alle ellende.

Wat gebeurt er met de zenuw?
Bij compressie van de nervus tibialis raakt de zenuw geïrriteerd. Het begint vaak met milde tintelingen, maar na verloop van tijd kan de druk leiden tot ernstigere klachten:

• Zenuwontsteking (neuritis): Door constante druk ontstaat er zwelling rond de zenuw. Hierdoor wordt de bloedtoevoer minder, en dat irriteert de zenuw nog meer.
• Signaalproblemen: Een beknelde zenuw verstuurt rare of incomplete signalen. Dat verklaart waarom je pijn, tintelingen, of juist gevoelloosheid kunt voelen in je voet en tenen.
• Myeline-schade: Myeline, het beschermlaagje rond de zenuw, kan beschadigd raken als de druk te lang aanhoudt. Vergelijk het met een elektriciteitskabel waarvan de isolatie loslaat – kortsluiting gegarandeerd.

De boosdoeners: Hoe raakt die zenuw in de knel?
Oké, maar wat veroorzaakt die druk dan? Hier zijn een paar veelvoorkomende scenario’s:

Zwelling en ontsteking
Bij een verstuikte enkel, een peesontsteking of artritis kan het omliggende weefsel opzwellen. Die zwelling duwt direct tegen de nervus tibialis. Denk aan een drukke lift waarin plots iemand met een enorme rugzak binnenkomt – er is gewoon geen ruimte meer.

👉 Casus: Jan, een fanatieke amateurvoetballer, verstuikte zijn enkel tijdens een wedstrijd. De zwelling leek eerst onschuldig, maar weken later begon hij tintelingen in zijn tenen te voelen. Een echo toonde aan dat het weefsel rond zijn tarsale tunnel ontstoken was.

Anatomische afwijkingen
Sommige mensen hebben van nature een smalle tarsale tunnel of platvoeten, wat de druk op de zenuw vergroot. Bij platvoeten draait de enkel naar binnen, waardoor de zenuw en pezen continu onder spanning staan. Dit is genetisch bepaald en vaak een kwestie van pech.

Trauma en littekenweefsel
Oude enkelbreuken of operaties kunnen littekenweefsel achterlaten. Dit weefsel kan letterlijk tegen de zenuw aan drukken en zo problemen veroorzaken. Ook kleine cysten of tumoren in de tunnel zelf kunnen de zenuw klem zetten.

Overbelasting en leefstijl
Lange dagen staan, slecht schoeisel (denk aan stugge veiligheidsschoenen of hoge hakken), of intensief sporten kunnen de zenuw overprikkelen. Voeg daar een beetje overgewicht aan toe en de druk neemt alleen maar toe.

Het domino-effect: Wat doet de zenuw met je lichaam?
Wat begon als een beetje druk, kan een kettingreactie veroorzaken. De zenuw stuurt signalen naar:

• Je hiel (waar vaak de pijn begint).
• De boog van je voet.
• Je tenen, die soms tintelen of gevoelloos worden.

Bij langdurige compressie kunnen spieren in je voet zelfs verzwakken. Dit komt doordat de zenuw niet alleen gevoel, maar ook motorische signalen doorgeeft. Als deze signalen worden onderbroken, kunnen spieren atrofiëren (krimpen), wat lopen bemoeilijkt.

Waarom herstelt het niet vanzelf?
Een beknelde zenuw kan herstellen als de druk snel wordt verlicht. Maar als je blijft rondlopen met TTS zonder behandeling, kan dit leiden tot blijvende schade. Denk aan littekenweefsel rond de zenuw, permanente gevoelloosheid, of chronische pijn. Dit is waarom een vroege diagnose cruciaal is.

De grote vraag: Waarom jij?
Het ontstaan van TTS is vaak een combinatie van factoren: een beetje genetica, een snufje leefstijl, en een scheutje pech. Misschien herken je jezelf in een van de risico’s, of misschien denk je: "Waarom voel ik die tintelingen ineens?" Het antwoord ligt in hoe jouw zenuwen en weefsels op belasting reageren.

Oorzaken van TTS

De oorzaak van het tarsaal tunnel syndroom is een aanhoudende druk op de tibialiszenuw, die klem komt te zitten in de nauwe tunnel aan de binnenkant van je enkel. Deze tunnel wordt gevormd door een stevige bindweefselplaat (het retinaculum flexorum) en de omliggende structuren zoals pezen en bot. Wanneer er te veel druk ontstaat, raakt de zenuw geïrriteerd of zelfs beschadigd, wat leidt tot tintelingen, pijn en soms zelfs gevoelloosheid in de voet.

Vaak ligt een verzwikte enkel aan de basis. Bij zo'n blessure kan zwelling ontstaan, wat de zenuw in de knel brengt. Maar dat is lang niet altijd het hele verhaal. Er is ook een duidelijke link met onderliggende aandoeningen zoals schildklierziekten, die de zwelling van weefsels kunnen verergeren, en jicht, waarbij kristallen ontstekingen in de gewrichten kunnen veroorzaken. Bij diabetes speelt zenuwbeschadiging door een slechte bloedsuikerspiegel vaak een rol, wat de kans op het syndroom vergroot.

Naast chronische oorzaken kan het tarsaal tunnel syndroom ook acuut ontstaan, bijvoorbeeld bij overbelasting door intensief sporten. Denk aan marathonlopers of fanatieke joggers: bij hen staat de aandoening bekend als joggersvoet. Door de herhaalde impact van rennen, gecombineerd met strakke schoenen en langdurige belasting, zwellen de structuren in de tarsale tunnel op, waardoor de zenuw in de verdrukking komt.

Daarnaast kunnen anatomische afwijkingen zoals platvoeten of afwijkende voetstanden bijdragen aan de druk op de zenuw. Bij platvoeten draait de enkel iets naar binnen, waardoor de zenuw continu extra spanning ervaart. Ook trauma, zoals een oude breuk of een operatie, kan littekenweefsel achterlaten dat de tunnel vernauwt.

Tot slot is de leefstijl van invloed: langdurig staan, slecht schoeisel en overgewicht kunnen allemaal de belasting op je voeten vergroten en zo bijdragen aan het ontstaan van klachten. Kortom, een complexe mix van factoren – van acute blessures tot chronische aandoeningen – kan de zenuw in deze tunnel flink onder druk zetten.

Risicofactoren

Het tarsaal tunnel syndroom (TTS) kan iedereen treffen, maar er zijn specifieke risicofactoren die je kans aanzienlijk vergroten. Sommige zijn te beïnvloeden, terwijl andere simpelweg pech zijn. Laten we ze stap voor stap doornemen.

Sport en overbelasting
Elke sport waarbij je je enkelgewrichten intensief gebruikt, kan een verhoogd risico geven. Vooral herhaalde bewegingen en hoge impact op je voeten kunnen de structuren rond de tarsale tunnel overbelasten, wat de zenuw klem zet. Denk aan:

• Tennis en basketbal, waarbij snelle wendingen de enkel extra belasten.
• Marathonlopers en intensieve hardlopers, waarbij langdurige druk op de voetboog zorgt voor irritatie van de zenuw. 👉 Tip: Goede schoenen met voldoende demping en ondersteuning kunnen dit risico verlagen.

Geslacht: Vrouwen lopen meer risico
Vrouwen hebben een hogere kans om TTS te ontwikkelen dan mannen. Dit kan komen door:

• Het dragen van hoge hakken of slecht passend schoeisel, wat de voetboog onnodig belast.
• Hormonale schommelingen (bijvoorbeeld tijdens de zwangerschap) die zwelling rond de enkel kunnen veroorzaken.

Chronische inflammatoire aandoeningen
Ziekten die ontstekingen veroorzaken, zoals reumatoïde artritis, kunnen zwelling en verdikking van de omliggende weefsels veroorzaken. Dit verhoogt de druk op de zenuw in de tarsale tunnel en leidt vaak tot zenuwcompressie.

Hoge bloedglucosespiegels
Bij diabetes type 2 en insulineresistentie (zoals bij diabetes type 1) ontstaan vaak problemen met de zenuwen, waaronder zenuwbeschadiging of neuropathie. Dit maakt de zenuw kwetsbaarder en verhoogt de kans op compressie. Bij diabetes is TTS een veelvoorkomende complicatie.

Overgewicht en obesitas
Overmatig lichaamsgewicht zet extra druk op je voeten en de structuren in de tarsale tunnel. Dit verhoogt de kans dat de zenuw klem komt te zitten. Bij mensen met obesitas komt TTS dan ook vaker voor.

👉 Casus: Mark, een kok met een BMI van 32, kreeg last van tintelingen in zijn voet na een paar maanden lange werkdagen. Na een bezoek aan de arts bleek zijn gewicht een belangrijke oorzaak van zijn klachten te zijn.

Hormonale of metabolische veranderingen
Zwangerschap en hormonale schommelingen kunnen vochtretentie en zwelling rond de enkels veroorzaken, wat leidt tot verhoogde druk in de tarsale tunnel. Een onevenwichtige schildklier kan ook invloed hebben op je metabolisme en zenuwweefsels, waardoor je gevoeliger wordt voor TTS.

Voeding en leefstijl
Slechte voedingsgewoonten en een ongezonde leefstijl spelen ook een rol. Denk aan:

• Vitaminegebrek: Vooral een tekort aan vitamine B12 kan zenuwproblemen veroorzaken.
• Alcoholisme: Overmatig alcoholgebruik kan zenuwbeschadiging veroorzaken, wat het risico op TTS vergroot.

Symptomen van tarsaal tunnel syndroom

Bij het tarsaal tunnel syndroom ervaar je een mix van vervelende sensaties die je dagelijks leven flink kunnen beïnvloeden. Het meest voorkomende symptoom is een brandende pijn in de voet, meestal geconcentreerd in de voetzool en de tenen. Dit gaat vaak gepaard met een doof gevoel en tintelingen, alsof je voet "slaapt" maar dan op een veel pijnlijkere manier. Soms straalt de pijn uit naar de kuit, wat het gevoel kan geven dat het probleem hoger zit dan je enkel.

De klachten worden vaak erger als je langer staat of loopt. Naarmate de dag vordert, neemt de pijn toe, en voor sommige mensen wordt het zo erg dat ze 's nachts wakker worden. Dit komt vooral voor na een dag waarop je lang hebt gestaan, veel hebt gelopen of bijvoorbeeld hard hebt gerend. Een specifieke beweging, zoals het heffen van je voet of het naar binnen knikken van je enkel, kan de pijn ook direct triggeren.

Hoe de klachten zich verspreiden
De exacte plek van de pijn hangt af van waar de zenuw precies in de knel zit. De nervus tibialis en zijn vertakkingen lopen van de binnenenkel naar het hielbeen en verder naar de onderkant van de voet. Hierdoor kan de pijn zich op verschillende plaatsen voordoen:

• De hiel: Vaak voelt het als een scherpe of stekende pijn in het achterste deel van de voet.
• De voetzool: Een branderig of tintelend gevoel, vooral bij staan of lopen.
• De voorvoet: Pijn die zich uitstrekt naar je tenen, soms met gevoelloosheid of prikkelingen.

In zeldzamere gevallen straalt de pijn verder door naar de kuit, wat misleidend kan zijn en andere oorzaken doet vermoeden, zoals een probleem in je onderbeen.

Wanneer en hoe de klachten erger worden
Wat typisch is aan tarsaal tunnel syndroom, is dat de pijn vaak toeneemt bij inspanning of belasting. Sta je de hele dag op je voeten, loop je een paar uur door een winkelcentrum, of ben je net terug van een lange wandeling? Grote kans dat de klachten dan aan het einde van de dag een stuk erger zijn. Dit komt doordat de beknelling van de zenuw toeneemt naarmate je meer druk zet op je voet.

Soms slaat de pijn juist 's nachts toe. Terwijl je ligt te rusten, kunnen de zenuwen overprikkeld raken, wat leidt tot brandende sensaties of zelfs een pijnlijk schokkend gevoel. Dit kan je nachtrust flink verstoren, wat weer een negatieve invloed heeft op je herstel.

Wat kan tijdelijk verlichting bieden?
Veel mensen merken dat het dragen van slippers of het lopen op blote voeten de klachten wat kan verlichten. Dit komt omdat schoenen met harde zolen of weinig ondersteuning extra druk op de voetboog en de tarsale tunnel uitoefenen. Door op blote voeten te lopen, vermijd je die extra compressie.

Daarnaast kan het omhoog leggen van je voet of rust nemen de pijn wat doen afnemen, vooral als er sprake is van zwelling. Toch is dit vaak geen blijvende oplossing en blijven de klachten terugkomen zolang de zenuw bekneld blijft.

Conclusie
Het tarsaal tunnel syndroom is meer dan alleen een beetje voetpijn. Het is een hardnekkige aandoening die brandende pijn, gevoelloosheid en tintelingen kan veroorzaken, variërend van je hiel tot je tenen – en soms zelfs je kuit. De klachten worden erger bij belasting, maar kunnen ook 's nachts je rust verstoren. Blote voeten en rust kunnen tijdelijk verlichting bieden, maar voor blijvend herstel is een gerichte aanpak nodig.

Kan tarsaal tunnel syndroom vanzelf overgaan?

Het is een vraag die veel mensen bezighoudt als ze die vervelende tintelingen, pijn of branderige sensaties in hun voet voelen: "Kan het tarsaal tunnel syndroom vanzelf weggaan?" Het korte antwoord? Soms, maar vaak niet zonder dat je er zelf iets aan doet. Laten we het uitgebreid bekijken, want dit hangt af van een heleboel factoren.

Wanneer kan het vanzelf verbeteren?
In sommige gevallen, vooral als de oorzaak tijdelijk is, kan het tarsaal tunnel syndroom vanzelf verbeteren. Stel je voor dat je je enkel licht hebt verzwikt en er wat zwelling is ontstaan. Als die zwelling na verloop van tijd vanzelf afneemt, kan de druk op de nervus tibialis verdwijnen en daarmee ook de klachten. Hetzelfde geldt voor overbelasting: als je een tijdje rust neemt en je voeten de kans geeft om te herstellen, kunnen je zenuwen en omliggende weefsels weer tot rust komen.

👉 Casus: Neem Lisa, een stewardess die na lange vluchten last kreeg van tintelingen in haar voet. Nadat ze een paar weken rust nam en haar strakke pumps verruilde voor comfortabele sneakers, verdwenen haar klachten volledig. Dit laat zien dat milde gevallen soms inderdaad vanzelf oplossen.

Wanneer is actie nodig?
Helaas zijn er ook situaties waarin het probleem niet vanzelf weggaat. Als de zenuw langdurig onder druk blijft staan, kan dit leiden tot blijvende schade, zoals gevoelloosheid of zelfs spierzwakte in de voet. Hier zijn een paar veelvoorkomende scenario's waarin je beter niet kunt afwachten:

• Chronische oorzaken: Als je tarsaal tunnel syndroom wordt veroorzaakt door een aandoening zoals diabetes of schildklierziekten, is de druk vaak blijvend. In dat geval moet de onderliggende oorzaak worden behandeld om verbetering te zien.
• Anatomische problemen: Platvoeten, een verkeerde stand van de voet of littekenweefsel lossen niet vanzelf op. Zonder behandeling blijven deze problemen de zenuw irriteren.
• Ernstige compressie: Als de zenuw al langere tijd flink onder druk staat, kan de schade progressief worden. Het risico op blijvende zenuwbeschadiging neemt toe naarmate je langer wacht met ingrijpen.

Wat kun je zelf doen om herstel te bevorderen?
Rust en aanpassingen in je dagelijkse gewoontes zijn vaak de eerste stappen naar herstel. Hier zijn een paar praktische tips die je kunnen helpen:

• Rust en ontlasting: Vermijd activiteiten die je klachten verergeren, zoals langdurig staan, rennen of het dragen van strak schoeisel.
• Schoenkeuze: Kies voor schoenen met voldoende ondersteuning en een zachte zool. Geen hoge hakken of platte slippers, maar schoenen die je voetboog goed ondersteunen.
• IJs en elevatie: Bij zwelling kan een ijskompres helpen om de druk te verminderen. Leg je voet daarnaast iets omhoog om de doorbloeding te verbeteren.
• Fysiotherapie: Rek- en strekoefeningen, onder begeleiding van een fysiotherapeut, kunnen helpen om de druk op de zenuw te verminderen.
• Steunzolen: Bij platvoeten of een verkeerde voetstand kunnen orthopedische zolen je voet stabiliseren en de belasting verminderen.

👉 Pro tip: Wacht niet te lang met het inschakelen van hulp als je klachten aanhouden. Hoe langer de zenuw onder druk staat, hoe groter de kans op blijvende schade.

Operatie: Het laatste redmiddel
In hardnekkige gevallen kan een operatie nodig zijn om de druk op de zenuw te verlichten. Hierbij wordt het bindweefsel in de tarsale tunnel opengemaakt, zodat de zenuw meer ruimte krijgt. Gelukkig is dit alleen nodig bij een kleine groep patiënten, en de meeste mensen zien verbetering met minder ingrijpende maatregelen.

Conclusie: Zelf oplossen of niet?
Kan het tarsaal tunnel syndroom vanzelf overgaan? Ja, in lichte gevallen en met de juiste rust en aanpassingen. Maar als de oorzaak complexer is – zoals bij onderliggende aandoeningen of anatomische problemen – is actie nodig om blijvende schade te voorkomen.

Tarsaal tunnel syndroom test: Hoe ontdek je het?

Ah, de mysterieuze tarsale tunnel, de plek waar zenuwen kunnen gaan klagen als ze klem zitten. Misschien voel je tintelingen, een branderig gevoel of zelfs een soort elektrische schok in je voet. Maar hoe weet je nu zeker of die zenuw de boosdoener is? Tijd om de tarsaal tunnel syndroom test erbij te halen!

De simpele test: Tinel’s teken

Eerst duiken we in de klassieker: Tinel’s teken. Je arts of fysiotherapeut tikt zachtjes op je nervus tibialis (scheenbeenzenuw), net onder de binnenenkel. Als dit een scherpe pijn, tintelingen of een schokachtig gevoel oproept richting je hiel of tenen, dan kan dat wijzen op tarsaal tunnel syndroom.

👉 Casus: Neem Lisa, een fanatieke hardloopster. Ze merkte dat haar voet tijdens het lopen begon te tintelen. Bij de Tinel-test schoot ze zowat van de onderzoeksbank toen de zenuw werd aangeraakt. Bingo, de boosdoener was gevonden.

Compressietest

Een andere manier om het tarsaal tunnel syndroom te testen, is door lichte druk uit te oefenen op de tarsale tunnel, soms in combinatie met het bewegen van je voet. Als dit de klachten oproept of verergert, is dat een sterk signaal.

Bewegingstest

Soms vraagt de arts je om je voet te bewegen, bijvoorbeeld door hem naar binnen of naar boven te draaien. Deze beweging kan de zenuw irriteren en jouw typische klachten naar boven halen. Dit wordt vaak gecombineerd met de eerder genoemde tests.

EMG en beeldvorming

Als de tests niet helemaal duidelijk zijn, kan een EMG (elektromyografie) of een echo van de zenuw uitkomst bieden. Denk aan een soort zenuw-APK die laat zien of er echt iets mis is met de zenuwgeleiding.

Onderzoek en diagnose

Stel je voor: je voet voelt alsof je er constant op loopt terwijl er een plukje elektriciteitsdraden los bungelt. Tintelingen, een branderig gevoel of pijn die zich een weg baant van je enkel naar je tenen – dat klinkt verdacht veel als het tarsaal tunnel syndroom. Maar hoe weet je zeker dat dit de boosdoener is? Tijd om het onderzoeksproces in te duiken!

Het gesprek begint: Wat vertel jij je arts?

Alles begint met jouw verhaal. De arts zal je vragen naar je klachten. Denk aan:

• Wanneer begon de pijn?
• Verergeren de klachten bij lopen, staan of 's nachts in bed?
• Heb je schoenen met stalen neuzen of sport je intensief?
• Misschien is er een oude enkelblessure die opspeelt?

👉 Casus: Sander, een chef-kok, vertelde zijn huisarts dat hij na lange dagen in de keuken een tintelend gevoel kreeg in zijn hiel en tenen. Toen de arts vroeg of het erger werd na een lange shift, viel het kwartje: misschien was die zenuw wel boos.

Lichamelijk onderzoek: Voelen, drukken en tikken

De arts kijkt, voelt en test. Een paar klassieke trucs:

• Inspectie: Ziet je enkel er normaal uit? Is er zwelling of roodheid?
• Palpatie: De arts drukt op de tarsale tunnel, net onder je binnenenkel, om te voelen of dit pijn veroorzaakt.
• Tinel’s test: Zachtjes tikken op de nervus tibialis. Als je daarbij tintelingen of een schok voelt richting je voet, wijst dat in de richting van het tarsaal tunnel syndroom.
• Bewegingsonderzoek: Je voet naar binnen draaien (inversie) of je tenen omhoog strekken kan je zenuw extra onder druk zetten. Reproduceert dit je klachten? Bingo.

Beeldvorming: Kijken in je enkel

Als het lichamelijk onderzoek niet sluitend is, komt de high-tech toolkit tevoorschijn:

• Echografie: Laat zien of er een verdikking of zwelling is rond de zenuw.
• MRI-scan: Ideaal om te kijken of er sprake is van een massa (zoals een cyste) of littekenweefsel dat de zenuw samendrukt.
• Röntgenfoto: Minder gebruikelijk, maar nuttig als de arts een botprobleem vermoedt, zoals een fractuur of een afwijkende stand.

Zenuwonderzoek: Hoe goed werkt die kabel?

Bij twijfel komt het echte precisiewerk:

• Elektromyografie (EMG): Hiermee test je hoe goed de zenuw signalen doorgeeft. Denk aan een soort zenuw-APK: hapert de geleiding, dan wijst dat op een probleem in de tarsale tunnel.
• Zenuwgeleidingsonderzoek: Dit meet de snelheid waarmee signalen door de zenuw gaan. Langzame geleiding? Mogelijk zit er iets klem.

Differentiële diagnose: Uitsluiten wat het níét is

Voordat de arts een diagnose plakt, sluit hij eerst andere oorzaken uit. Denk aan:

• Een hernia, waarbij de pijn vanuit je rug komt.
• Peesplaatontsteking of plantaire fasciitis is een ontsteking onder je voet die soms dezelfde pijn veroorzaakt.
• Diabetische neuropathie, die ook tintelingen in je voeten kan geven.

👉 Feitje: Een foutieve diagnose kan zomaar gebeuren als je voetklachten algemeen zijn. Daarom is grondig onderzoek cruciaal!

En nu? De diagnose staat

Als al het onderzoek samenvalt en de symptomen matchen, krijg je de diagnose tarsaal tunnel syndroom. Je arts bespreekt vervolgens de behandelmogelijkheden: van rust en steunzolen tot fysiotherapie of zelfs een kleine operatie.

Behandeling van het tarsaal tunnel syndroom

Het tarsaal tunnel syndroom is gelukkig goed te behandelen, zeker als je er op tijd bij bent. De keuze voor een behandeling hangt af van de ernst van de klachten en de onderliggende oorzaak. Van rust en steunzolen tot meer ingrijpende opties zoals injecties of een operatie – er zijn volop manieren om je klachten te verlichten. Hier volgt een uitgebreide gids!

Rust met spalk, brace of tape

Rust is vaak de eerste stap. Door de voet tijdelijk te ontlasten en in een optimale houding te ondersteunen, krijgen de zenuw en omliggende weefsels de kans om te herstellen. Dit kan met behulp van:

• Een spalk of brace: Deze houdt je voet en enkel in de juiste positie, vooral tijdens de nacht of bij langdurig staan.
• Tape: Dit biedt extra ondersteuning zonder dat je mobiliteit volledig beperkt wordt.

👉 Pro tip: Combineer rust met het vermijden van activiteiten die de klachten verergeren, zoals langdurig staan, rennen of het dragen van slecht passend schoeisel.

Podotherapeutische aanpassingen

Heb je last van een verkeerde voetstand, zoals platvoeten? Dan kunnen steunzolen of speciale orthopedische schoenen uitkomst bieden. Deze verminderen de druk op de tarsale tunnel en corrigeren de belasting op je voet. Een podotherapeut kan je helpen met:

Maatwerk steunzolen: Voor extra ondersteuning van je voetboog.
Schoenadvies: Kies schoenen met een stevige zool en voldoende demping. Weg met die platte slippers of strakke hakken!

Het aanpassen van je dagelijkse bezigheden

Je leefstijl speelt een grote rol bij het herstel. Overweeg om:

Je activiteiten af te wisselen: Vermijd langdurig staan of lopen en probeer momenten van rust in te bouwen.
Betere schoenen te dragen: Comfortabele, ondersteunende schoenen kunnen een wereld van verschil maken.
Regelmatig te stretchen: Rek- en strekoefeningen onder begeleiding van een fysiotherapeut helpen om de druk op de zenuw te verminderen.

👉 Casus: Bas, een bakker die dagelijks lange uren staat, wisselde zijn harde werkschoenen in voor steunzolen en nam pauzes waarin hij zijn voeten omhoog legde. Binnen enkele weken waren zijn klachten aanzienlijk verminderd.

Injectie met cortisone

Als rust en ondersteunende maatregelen onvoldoende helpen, kan de arts een cortisoninjectie overwegen. Dit is een krachtige ontstekingsremmer die rechtstreeks in de tarsale tunnel wordt geïnjecteerd. Het doel? Zwelling verminderen en daarmee de druk op de zenuw verlichten.

👉 Let op: Cortisone werkt meestal tijdelijk en is vooral effectief in combinatie met andere aanpassingen, zoals rust en het corrigeren van voetstand.

Afvallen bij overgewicht

Bij overgewicht of obesitas speelt gewicht een cruciale rol in het ontstaan en verergeren van TTS. Het extra gewicht zorgt voor meer druk op de voetboog en de tarsale tunnel. Afvallen kan dan ook een grote impact hebben op je herstel.

[IMAGE=388727825928=right]Afvallen verlicht niet alleen de druk op je voeten, maar verbetert ook de algehele gezondheid van je zenuwen en gewrichten. Combineer gezonde voeding met een haalbaar beweegplan – onder begeleiding als dat nodig is.

Fysiotherapie en oefeningen

Een fysiotherapeut kan je helpen om spieren rond de voet en enkel sterker te maken en de druk op de tarsale tunnel te verminderen. Veelvoorkomende oefeningen zijn:

• Rek- en strekoefeningen: Gericht op de pezen en spieren rond de zenuw.
• Balansoefeningen: Om de stabiliteit van je voet te verbeteren.
• Massage en mobilisatietechnieken: Om de doorbloeding te bevorderen en spanning te verminderen.

Operatie: Het laatste redmiddel

Als alle andere behandelingen niet helpen, kan een operatie nodig zijn. Bij een tarsale tunnelrelease maakt de chirurg het bindweefsel (retinaculum flexorum) los om de zenuw meer ruimte te geven. Dit is een relatief veilige ingreep met een hoog slagingspercentage. Herstel kan echter enkele maanden duren en vereist meestal fysiotherapie.

Een combinatie van aanpakken

In de praktijk is vaak een combinatie van behandelingen nodig om blijvend resultaat te bereiken. Stel je voor: je begint met rust en steunzolen, schakelt daarna over op fysiotherapie, en als dat niet genoeg is, kun je altijd nog een injectie of operatie overwegen.

Zelfzorg en praktische tips bij tarsaal tunnel syndroom

Heb je last van het tarsaal tunnel syndroom (TTS) en wil je weten wat je zélf kunt doen om de pijn te verlichten en het herstel te bevorderen? Gelukkig zijn er volop manieren om je voeten wat liefde en aandacht te geven. Hier zijn praktische, haalbare tips waarmee je direct aan de slag kunt.

Geef je voeten rust
Als je voeten je signalen geven dat ze overbelast zijn, is rust de sleutel. Vermijd activiteiten die je klachten verergeren, zoals langdurig staan of lopen op harde ondergronden. Geef je voeten een moment om bij te komen – je hebt maar één paar!

👉 Praktische tip: Leg je voet omhoog tijdens rustmomenten, bij voorkeur boven het niveau van je hart. Dit helpt zwelling verminderen en verbetert de doorbloeding.

Kies de juiste schoenen
Comfortabel schoeisel is je beste vriend. Ga voor schoenen die je voetboog ondersteunen, voldoende demping hebben en je enkels niet onnodig belasten. Hoge hakken en platte slippers? Laat ze voorlopig links liggen.

👉 Pro tip: Overweeg steunzolen of orthopedische schoenen als je voetstand niet optimaal is. Deze helpen de druk op de tarsale tunnel te verminderen.

Koel de boel
Bij zwelling kan een ijskompres wonderen doen. Het helpt niet alleen om de zwelling te verminderen, maar geeft ook verlichting bij pijnlijke plekken.

👉 Hoe doe je dat? Wikkel een zak met ijsblokjes in een doek en leg het maximaal 15 minuten op de pijnlijke plek. Herhaal dit 2-3 keer per dag.

Rek en strek
Zachte rek- en strekoefeningen voor je voeten en enkels kunnen de spanning op de zenuw verlichten. Het is belangrijk om deze oefeningen regelmatig te doen, maar altijd zonder forceren.

👉 Probeer dit: Ga zitten, plaats een handdoek onder de bal van je voet en trek de uiteinden zachtjes naar je toe. Houd dit 20-30 seconden vast en herhaal het drie keer per voet.

Masseer je voet
Een goede massage kan helpen om spanning te verminderen en de doorbloeding te verbeteren. Gebruik je duim of een tennisbal om zachtjes druk uit te oefenen op de onderkant van je voet.

👉 Extra tip: Gebruik een verwarmende balsem of olie om de massage extra ontspannend te maken.

Aanpassingen in je dagelijkse routine
Maak kleine, praktische veranderingen die je voeten ontzien:

• Wissel af tussen zitten en staan tijdens je werkdag.
• Vermijd lange afstanden lopen zonder pauzes.
• Sta niet te lang stil op één plek – blijf in beweging!

Houd je gewicht in balans
Overgewicht legt extra druk op je voeten, waardoor klachten sneller verergeren. Door een gezond gewicht te behouden of af te vallen, verlicht je de belasting op de tarsale tunnel.

👉 Motivatie: Zelfs een paar kilo minder kan een merkbaar verschil maken in je pijnniveau en mobiliteit.

Zoek professionele hulp als het nodig is
Zelfzorg is belangrijk, maar als je klachten niet verbeteren, is het verstandig om hulp te zoeken. Een fysiotherapeut kan je begeleiden met oefeningen, en een podotherapeut kan adviseren over steunzolen. Soms is een injectie of operatie nodig, maar in veel gevallen kun je met zelfzorg en aanpassingen al grote stappen maken.

Prognose

Het tarsaal tunnel syndroom (TTS) kan je dagelijkse leven flink verstoren, maar gelukkig is de prognose over het algemeen gunstig – mits je op tijd actie onderneemt. Hoe snel en volledig je herstelt, hangt af van verschillende factoren, zoals de oorzaak van de klachten, hoe lang je ermee rondloopt en welke behandeling je kiest. Laten we het van alle kanten bekijken.

Milde gevallen: herstel is vaak haalbaar

Bij lichte tot matige klachten, waarbij de zenuw nog niet langdurig of ernstig bekneld is, is volledig herstel goed mogelijk. Denk aan situaties waarin overbelasting of een tijdelijke zwelling de oorzaak is. Met simpele maatregelen zoals rust, goede schoenen en fysiotherapie verdwijnen de klachten vaak binnen enkele weken tot maanden.

👉 Casus: Laura, een enthousiaste hardloopster, stopte tijdelijk met trainen en ging naar een podotherapeut. Met op maat gemaakte steunzolen en rust was ze na drie maanden weer pijnvrij – en terug op de renbaan.

Chronische gevallen: herstel duurt langer

Als de zenuw al langere tijd klem heeft gezeten, kan het herstel een stuk moeizamer verlopen. De zenuw kan beschadigd zijn, waardoor klachten zoals tintelingen of gevoelloosheid langer blijven hangen. In deze gevallen zijn aanvullende behandelingen, zoals cortisoninjecties of zelfs een operatie, soms noodzakelijk.

👉 Tip: Hoe langer je wacht met behandeling, hoe groter de kans op blijvende schade. Aarzel dus niet om hulp te zoeken bij aanhoudende klachten.

Operatie: vaak goed resultaat

Bij hardnekkige TTS, die niet reageert op conservatieve behandelingen, biedt een operatie vaak uitkomst. Onderzoek toont aan dat 80-90% van de patiënten na een tarsale tunnelrelease aanzienlijk minder klachten ervaart. Toch duurt het herstel na een operatie vaak maanden, en je hebt geduld nodig om weer volledig op de been te zijn.

Blijvende klachten: het uitzonderlijke geval

In zeldzame gevallen blijven klachten bestaan, vooral als er sprake was van ernstige zenuwbeschadiging. Dit kan leiden tot blijvende gevoelloosheid of spierzwakte in de voet. Gelukkig komt dit weinig voor en kun je met een combinatie van therapieën leren omgaan met eventuele beperkingen.

Wat bepaalt jouw prognose?

De snelheid en mate van herstel hangen af van:

• De oorzaak: Tijdelijke zwelling door een blessure herstelt sneller dan zenuwbeschadiging door een chronische aandoening zoals diabetes.
• De tijd tot behandeling: Hoe eerder je hulp zoekt, hoe beter je kansen op volledig herstel.
• Je leefstijl: Factoren zoals schoeisel, lichaamsgewicht en dagelijkse belasting spelen een grote rol.

Complicaties

Wanneer het tarsaal tunnel syndroom onbehandeld blijft, kunnen de gevolgen veel verder gaan dan alleen tijdelijke pijn of tintelingen. Het risico op permanente en onomkeerbare zenuwschade neemt namelijk aanzienlijk toe. Dit kan je dagelijkse leven ingrijpend beïnvloeden en zelfs eenvoudige activiteiten, zoals lopen of staan, een uitdaging maken.

Zenuwbeschadiging: een blijvend probleem

De nervus tibialis, die verantwoordelijk is voor zowel het gevoel als de motoriek in de voet, raakt bij langdurige compressie beschadigd. Dit kan leiden tot:

• Chronische pijn: Een constant brandend of prikkelend gevoel dat zelfs in rust niet weggaat.
• Gevoelloosheid: Bepaalde delen van de voet kunnen permanent gevoelloos worden, waardoor je minder controle hebt over je bewegingen.
• Spierzwakte: De zenuw stuurt ook signalen naar spieren in de voet. Langdurige compressie kan leiden tot atrofie (spierkrimp), waardoor lopen moeilijker wordt.

👉 Casus: Erik, een magazijnmedewerker, negeerde zijn voetklachten maandenlang. Pas toen hij moeite kreeg met traplopen en een dof gevoel in zijn hiel niet meer verdween, besefte hij dat hij medische hulp nodig had. Helaas was de zenuw toen al blijvend beschadigd.

Moeite met lopen en dagelijkse activiteiten

De voet is een complexe structuur, en als de zenuwfunctie wordt aangetast, kan dit je bewegingsvrijheid flink beperken. Denk aan:

• Problemen met balans: Omdat je minder gevoel hebt in je voet, wordt het lastiger om stevig te staan of soepel te lopen.
• Pijn bij belasting: Zelfs een korte wandeling kan pijnlijk zijn, laat staan langdurig staan of sporten.
• Beperking in mobiliteit: Uiteindelijk kan onbehandelde TTS leiden tot een verminderde mobiliteit, wat ook invloed heeft op je werk en sociale leven.

Psychologische impact

Langdurige pijn en mobiliteitsproblemen kunnen ook je mentale welzijn beïnvloeden. Chronische klachten zoals deze zijn vaak een voedingsbodem voor stress, frustratie en zelfs depressie, zeker als je dagelijkse leven hierdoor ingrijpend verandert.

Preventie en voorkómen

Anno 2025 bestaat er helaas nog geen gegarandeerde manier om het tarsaal tunnel syndroom (TTS) volledig te voorkomen. Toch zijn er maatregelen die je risico aanzienlijk kunnen verlagen door abnormale druk op de nervus tibialis posterior te verminderen. Het gaat daarbij vooral om leefstijl- en gedragsaanpassingen die de belasting op je enkel en voet verlagen en blessures voorkomen.

Vermijd overbelasting door sport of activiteiten
Fysieke activiteiten die je enkels intensief belasten, zoals hardlopen, tennis of basketbal, kunnen bijdragen aan overbelasting van de structuren rond de tarsale tunnel. Minimaliseer deelname aan zulke activiteiten als je gevoelig bent voor TTS.

• Gebruik de juiste techniek: Bij sporten en fysieke inspanning is het cruciaal om je enkel op de juiste manier te belasten. Denk aan het inzetten van professionele begeleiding bij intensieve activiteiten.
• Rek en strek: Voor het sporten is het slim om te rekken en strekken. Dit helpt niet alleen blessures te voorkomen, maar zorgt er ook voor dat de weefsels rondom de zenuw soepeler blijven, waardoor de kans op compressie afneemt.

👉 Pro tip: Kies voor sporten met minder impact, zoals zwemmen of fietsen, als je merkt dat je klachten krijgt bij sporten waarbij je enkels veel moeten dragen.

Draag goed zittend en ondersteunend schoeisel
De juiste schoenen maken een wereld van verschil. Schoeisel dat je voetboog ondersteunt en de druk gelijkmatig verdeelt, kan helpen om de spanning op je enkel te verminderen. Vermijd platte schoenen zonder steun of juist schoenen met een te hoge hak.

• Steunzolen: Bij een verkeerde voetstand, zoals platvoeten, kunnen steunzolen de druk op je enkel corrigeren. Laat je adviseren door een podotherapeut.
• Comfort boven stijl: Blijf weg van strakke of slecht passende schoenen, hoe modieus ze ook zijn – je voeten verdienen beter!

Versterk de spieren rondom je enkel
Sterke spieren in je onderbeen en voet ondersteunen de gewrichten beter en verminderen de kans op overbelasting. Specifieke oefeningen gericht op spierversterking kunnen het risico op TTS verlagen:

• Balansoefeningen: Deze verbeteren de stabiliteit van je enkel.
• Kuitspieroefeningen: Zoals op je tenen staan en langzaam weer zakken.
• Voetoefeningen: Zoals het optillen van een handdoek met je tenen.

👉 Casus: Marleen, een verpleegkundige die vaak lang staat, begon dagelijks met simpele balansoefeningen. Ze merkte na enkele weken al minder spanning in haar enkels en voeten.

Behandel onderliggende aandoeningen correct
Medische aandoeningen zoals diabetes en reumatoïde artritis kunnen indirect leiden tot TTS door zwelling of zenuwschade:

• Bij diabetes: Het handhaven van een stabiele bloedsuikerspiegel kan zenuwbeschadiging en zwelling rond de zenuw voorkomen.
• Bij reumatoïde artritis: Het verminderen van ontstekingen helpt om zwelling in de tarsale tunnel te voorkomen.

Handhaaf een gezond lichaamsgewicht
Overgewicht zet extra druk op de gewrichten en structuren in de tarsale tunnel. Door een gezond lichaamsgewicht te behouden, kun je de belasting op je voeten en enkels verminderen.

Combineer beweging met gezonde voeding: Kies voor activiteiten die weinig impact hebben op je enkels, zoals wandelen of pilates.
Afvallen als je overgewicht hebt: Zelfs een paar kilo minder kan een merkbaar verschil maken in de druk op je voeten.

Wees alert op vroege signalen
Een van de beste manieren om TTS te voorkomen, is om alert te zijn op vroege klachten, zoals tintelingen of pijn in je voet. Raadpleeg een arts of fysiotherapeut zodra je symptomen opmerkt. Hoe sneller je ingrijpt, hoe groter de kans dat je ernstige klachten voorkomt.

Lees verder

• Peesplaatontsteking voet: symptomen, oorzaak en behandeling
• Kramp in kuit tijdens slapen: oorzaken kuitkrampen 's nachts
• Pijn aan hak, pijn onder hiel: hielspoor behandeling
• Pijn op de wreef: symptomen en oorzaak van pijnlijke wreef
• Pijnlijke voeten, ontstoken tenen, pijn, irritatie, zwelling