Hypertensie (verhoogde bloeddruk): Soorten en symptomen
Hypertensie (een te hoge bloeddruk) verhoogt het risico op het krijgen van bepaalde ziektes en is daarom een stille doder. Van een te hoge bloeddruk is sprake wanneer deze hoger is dan 140/90 mm Hg. Meestal heeft de patiënt geen symptomen soms presenteert hij zich met hoofdpijn in het achterhoofd, duizeligheid, tinnitus en een licht gevoel in het hoofd. In totaal zijn er drie soorten hypertensie die nog een onderverdeling kennen. Hypertensie leidt tot verschillende problemen, zoals hartfalen, hart- vaatziekten, hartritmestoornissen, hersenbloeding en nierfalen.
Maligne hypertensie
Maligne hypertensie is gekend als
kwaadaardige hypertensie, omdat deze vorm zich uit door een snel stijgende torenhoge bloeddruk. Door de snelle stijging ontstaat mogelijk
hoofdpijn,
vermoeidheid,
verwardheid,
concentratieproblemenen een spontane
neusbloeding. Er bestaat slechts één therapie om dit tegen te gaan: het toedienen van medicijnen via een infuus (intraveneus).
Essentiële hypertensie
Essentiële hypertensie is ook bekend als idiopathische hypertensie. Dit komt omdat er van deze groep
geen oorzaak bekend is. Deze hypertensie is met andere woorden niet het gevolg van een ziekte. Diverse behandelingen zijn mogelijk. Eerst en vooral helpt een natriumarm en kaliumrijk dieet de patiënt vermageren, wat goed voor het hart en de bloedvaten is. Verder is sporten of bewegen niet onbelangrijk want het bevordert de gezondheid. De patiënt moet proberen zijn/haar levensstijl aan te passen door meer te ontspannen en minder
stress te hebben. Het stoppen met
roken en
alcoholgebruik heeft een goede invloed op het lichaam omdat het duidelijke risicofactoren zijn voor het krijgen van hart- en vaatziekten. In combinatie met deze therapieën krijgt de patiënt meestal medicatie. Volgende medicatie is mogelijk:
- ACE-remmers: ACE staat voor Angiotensine Converterend Enzymremmers. Deze geneesmiddelen gaan ervoor zorgen dat de bloeddruk verlaagt en er vaatverwijding optreedt.
- Alfablokkers: Deze geneesmiddelen veroorzaken een snelle bloeddrukdaling.
- Angiotensine II-antagonisten: Deze geneesmiddelen werken in op de nieren en verwijden de bloedvaten.
- Bètablokkers: Deze geneesmiddelen verlagen de weerstand in de bloedvaten waardoor de bloeddruk daalt.
- Calciumantagonisten: Door het nemen van deze medicijnen gaan de bloedvaten verwijden.
- Diuretica: Dit zijn vocht afdrijvende geneesmiddelen die ervoor zorgen dat de vocht- en zoutuitscheiding in de nieren vergroot.
Secundaire hypertensie
De oorzaak van secundaire hypertensie is een
onderliggende ziekte. Doordat de oorzaak een ziekte is, is het starten van een oorzakelijke therapie mogelijk.
Renale hypertensie
Nieraandoeningen zoals stenose arteria renalis, vernauwing van één of beide nierslagaders veroorzaken
renale hypertensie (hoge bloeddruk door vernauwde slagader(s) van nieren).

Bij zwangere vrouwen bestaat het risico op zwangerschapshypertensie /
Bron: PublicDomainPictures, Pixabay Zwangerschapshypertensie
Een andere naam voor
zwangerschapshypertensie is "toxicose". Dit komt voor na de twintigste zwangerschapsweek. Toxicose beschadigt mogelijk de moederkoek door de hoge bloeddruk. De moederkoek bestaat uit jonge bloedvaten waardoor de uitwisseling van voedings- en afvalstoffen plaatsvindt. Deze jonge bloedvaten zijn erg gevoelig en het dichtslibben gebeurt mogelijk snel. Wanneer dit optreedt, krijgt het kind een tekort aan zuurstof en voedingsstoffen. Dit alles heeft gevolgen voor de ontwikkeling van het kind. Bij toxicose bestaat de therapie uit een gezonde levensstijl, veel rust en een dieet. Het dieet bestaat uit een normale voeding, maar mag zeker niet zoutarm zijn. Ook is het verboden om bloeddrukverlagende middelen voor te schrijven tijdens de zwangerschap. Uitzonderlijk is het gebruik van enkele middelen toegestaan, maar deze zijn slechts beperkt. Verder meet de arts regelmatig de bloeddruk en doet hij een
urineonderzoek.
Endocriene hypertensie
Endocriene hypertensie heeft betrekking tot de afgifte van hormonale stoffen naar de bloedstroom. De onderliggende oorzaak van endocriene hypertensie ligt bij een ziekte.
Ziekte van Cushing
De ziekte van Cushing is een weinig voorkomende ziekte. Het is eveneens een verzameling van klinische tekens en symptomen waarvan de oorzaak ligt aan hypercortisolemie, een te hoog cortisolgehalte in het bloed. Cortisol is een hormoon in de bijnierschors dat aangemaakt wordt uit
cholesterol. Cortisol is een stresshormoon omdat het vrijkomt bij lichamelijke of geestelijke stress. De oorzaken hebben hun oorsprong in een
adenoom (meestal goedaardige klierweefselgezwel) in de hypofyse of in de
bijnier zelf. Verder zijn er nog verschillende symptomen die de arts linkt aan de ziekte van Cushing. Deze symptomen zijn: een centrale adipositas (
medische term voor "vetopstapeling"),
striae (zwangerschapsstrepen),
polyurie (grote hoeveelheden plassen), overmatige
acne, bisonnek (buffalo hump) en moonface (maangezicht). Bij bisonnek is er bochel van vet hoog op de rug aanwezig. Een maangezicht houdt in dat het gelaat rond en opgeblazen is.
Syndroom van Conn
Een andere naam voor het syndroom van Conn is "
hyperaldosteronisme". Hierbij maken de bijnieren te veel van het hormoon aldosteron aan. Het teveel aan aldosteron leidt soms tot een ernstig verhoogde bloeddruk. Er zijn twee hoofdoorzaken voor het syndroom van Conn. Soms presenteert zich een adenoom in één of beide bijnieren. Daarnaast is er soms
hyperplasie (overmatige groei) van één of beide bijnieren. De symptomen hiervan zijn
spierzwakte,
polydipsie (overmatige dorst), polyurie, algemene moeheid,
tachycardie en
tintelingen.
Feochromocytoom
Een
feochromocytoom is een zeldzame tumor in het bijniermerg. Door afgifte van grote hoeveelheden catecholamines (adrenaline) door de tumor aan het bloed ontstaan er klachten. Deze klachten zijn cefalalgie, hartkloppingen (palpitaties),
overmatig zweten en
bleekheid.
OSAS
OSAS staat voor obstructief slaapapnoesyndroom waarbij de bovenste luchtwegen dichtklappen door de
tong of andere zacht, afsluitende delen in de keelholte. OSAS verstoort na lange tijd de slaapopbouw van de patiënt waardoor slaaptekort ontstaat. De oorzaken hiervan zijn roken van tabak, erfelijke factoren of een korte onderkaak. De gevolgen van OSAS zijn
snurken, abnormale slaperigheid, vermoeidheid,
prikkelbaarheid en het plotseling met een schok wakker worden.
Lees verder