Zwangerschapshypertensie: Hoge bloeddruk bij zwangerschap
Ongeveer 6-8% van de vrouwen loopt tijdens de zwangerschap risico op een verhoogde bloeddruk (zwangerschapshypertensie). De verhoogde bloeddruk vindt voornamelijk plaats in de tweede helft van de zwangerschap en ontstaat zonder bekende oorzaak, al zijn wel enkele risicofactoren bekend. De patiënte heeft weinig symptomen, maar onbehandeld leidt een hoge bloeddruk wel tot een aantal gezondheidsproblemen. De arts volgt tijdens en ook na de zwangerschap de patiënte nauwkeurig op. Hij bekijkt, naar aanleiding van de hoogte van de bloeddruk, de uitgerekende bevallingsdatum en de gezondheidstoestand van moeder en baby, welke behandeling nodig is. Deze bestaat veelal uit een afwachtend beleid, medicijnen of een keizersnede.
Synoniemen zwangerschapshypertensie
De oude benaming voor zwangerschapshypertensie is 'zwangerschapstoxicose', al zijn 'toxicosis' of 'toxicose' ook nog gebruikte termen voor het aanduiden van een verhoogde bloeddruk tijdens de zwangerschap. Bovendien is de term 'zwangerschapsvergiftiging' soms nog vindbaar in de medische literatuur. Maar deze termen waarin gebruik wordt gemaakt van 'toxicose / vergiftiging', zijn in principe niet correct. Een toxicose (vergiftiging door toxinen) is namelijk nooit aangetoond en daarom is de correctere term 'zwangerschapshypertensie'.
Oorzaken verhoogde bloeddruk
Zwangere vrouwen krijgen gewoonlijk na de twintigste zwangerschapsweek om onbekende redenen te maken met zwangerschapshypertensie. De hoge bloeddruk leidt tot problemen bij de foetus, omdat de moederkoek schade oploopt. De jonge bloedvaten in de moederkoek zorgen voor de uitwisseling van voedings- en afvalstoffen, maar zijn eveneens erg gevoelig. Door de hoge bloeddruk slibben de jonge bloedvaten dicht en krijgt de foetus onvoldoende zuurstof en voedingsstoffen.
[IMAGE=238316977812=RIGHT]
Roken vormt een risicofactor voor zwangerschapshypertensie
Risicofactoren hoge bloeddruk
Vrouwen krijgen vaker te maken met toxicose in de volgende situaties:
Diagnose en onderzoeken bij zwangerschap
De arts meet de bloeddruk bij de vrouw en komt zo te weten dat de vrouw lijdt aan zwangerschapshypertensie. Een hoge bloeddruk houdt in dat de waarde gelijk is aan of groter is dan 140/90. Dit gaat meestal niet met merkbare symptomen gepaard, tenzij de patiënte echt een extreem hoge bloeddruk heeft. Het bovenste getal van de bloeddruk is de systolische druk; de druk van het bloed dat tegen de wanden van de bloedvaten drukt wanneer het hart bloed pompt. Het onderste getal staat voor de diastolische druk, wat de druk is wanneer het hart zich ontspant en vult met bloed. De vrouw krijgt daarnaast een
echografie om de groei van de
baby en de hoeveelheid vruchtwater te bekijken. De bloedstroom van de baby controleert de arts met behulp van een
Doppler-echografie (beeldvormend onderzoek van bloedvaten). Sommige vrouwen krijgen bovendien een
urineonderzoek waarbij ze gedurende
24 uur alle urine moeten verzamelen. Daarna controleert de arts de aanwezigheid van proteïnen in de urine, omdat dit dan in combinatie met een verhoogde bloeddruk wijst op
pre-eclampsie (ernstige zwangerschapscomplicatie met eiwit in urine en hoge bloeddruk).
Behandeling van zwangere vrouwen
Tijdens de zwangerschap
Wanneer de zwangere vrouw milde symptomen heeft en de baby nog niet volledig ontwikkeld is, dan is liggend rusten op de linkerkant van de buik aangewezen, zodat het gewicht van de baby niet tegen de grote bloedvaten drukt. De arts volgt tevens de zwangere patiënte regelmatig op via bloeddruk- en urineonderzoek. Sommige vrouwen krijgen hiervoor een ziekenhuisopname waarbij de arts via een monitor nauwkeurig opvolgt. De moeder hanteert best een
gezonde en evenwichtige voeding die bestaat uit fruit, groenten, volkorenbrood, mager vlees, vetarme zuivelproducten en een normale zoutinname. Een lage zoutinname verlaagt namelijk de bloeddruk niet volgens UMC Utrecht. Voldoende
water drinken (acht glazen per dag) is nodig. Bij ernstige zwangerschapshypertensie schrijft de arts bloeddrukverlagende medicijnen voor.
Tegen de bevalling
De arts kijkt naar de uitgerekende datum, want als de patiënte met zwangerschapshypertensie snel moet bevallen, is een snelle bevalling de beste behandeling. De arts voert hiervoor een
keizersnede uit.
Na de zwangerschap
Na de zwangerschap volgt de arts de patiënte nog steeds. Blijft de bloeddruk na drie maanden na de bevalling nog steeds verhoogd, dan is sprake van chronische hypertensie.
Prognose
De meeste vrouwen die een snelle diagnose en behandeling krijgen, bevallen van een gezonde baby die mogelijk wel een
lager geboortegewicht heeft. Hoe hoger de bloeddrukwaarden echter zijn en hoe eerder dit plaatsvindt in de zwangerschap, hoe groter het risico op problemen.
Complicaties
Doordat de baby onvoldoende zuurstof en voedingsstoffen krijgt, komt hij mogelijk met een laag geboortegewicht ter wereld.
Maligne hypertensie is een andere complicatie van onbehandelde zwangerschapshypertensie. Hierbij is de bloeddruk plots dermate hoog dat dit leidt tot het uitvallen van diverse organen. Wanneer zich eiwitten in de urine (
proteïnurie) bevinden, wijst dit op zwangerschapshypertensie die evolueert naar een meer ernstige aandoening, namelijk pre-eclampsie. Hierbij komen
leverafwijkingen of nierafwijkingen, aanhoudende of ernstige
hoofdpijn,
pijn in de bovenbuik, een plotselinge
gewichtstoename,
misselijkheid en
braken, of problemen met het gezichtsvermogen voor. Andere complicaties omvatten een
vroeggeboorte,
abruptio placentae (placentaloslating: geheel of gedeeltelijk loslaten van de moederkoek voordat de baby is geboren) en een
doodgeboorte.
Preventie
Zwangerschapshypertensie valt niet te voorkomen, maar dankzij enkele maatregelen is de moeder wel in staat om de baby en zichzelf zo gezond mogelijk te houden tijdens de zwangerschap. Dit houdt in dat de moeder een zo gezond mogelijke levensstijl hanteert. Daarnaast zijn regelmatige opvolgbezoeken bij de arts nodig om tijdig eventuele problemen op te sporen. Een snelle behandeling geeft namelijk betere resultaten voor de baby. Het extra innemen van
foliumzuur en
calcium is nodig om het risico op zwangerschapshypertensie te verlagen, alsook om andere
aangeboren afwijkingen te voorkomen. Een gezonde voeding, voldoende beweging en het vermijden van cafeïne, alcohol en roken vormen anders sleutels tot een gezonde zwangerschap.
Lees verder