Xerostomie: Droge mond door aandoening of medicatie

- Epidemiologie van xerostomie
- Mechanisme
- Oorzaken van xerostomie: Aandoeningen, medicatie en medische behandelingen
- Risicogroepen
- Symptomen van xerostomie
- Alarmsymptomen
- Diagnose en onderzoeken
- Behandeling van xerostomie
- Prognose
- Complicaties van droge mond
- Preventie van xerostomie
- Praktische tips voor het omgaan met xerostomie
- Zorg voor voldoende vochtinname
- Gebruik speekselvervangende middelen
- Stimuleer speekselproductie met kauwgom of snoepjes
- Raadpleeg een arts voor verdere behandeling
- Misvattingen rond xerostomie
- Xerostomie is altijd een teken van uitdroging
- Xerostomie is een onschuldige aandoening
- Xerostomie kan niet worden behandeld
- Xerostomie is altijd het gevolg van veroudering
- Xerostomie gaat vanzelf over zonder behandeling
- Een droge mond is altijd zichtbaar door een droge lippen
Epidemiologie van xerostomie
Prevalentie van xerostomieXerostomie, ofwel een droge mond, komt voor bij een aanzienlijke groep van de bevolking. Het treft ongeveer 10% van de algemene bevolking, met een hogere prevalentie bij ouderen, vrouwen, en patiënten die bepaalde medicatie gebruiken. Onder ouderen kan de prevalentie oplopen tot 30%, vaak als gevolg van polyfarmacie en systemische aandoeningen.
Geografische en demografische variaties
De prevalentie varieert geografisch, waarbij hogere cijfers worden gerapporteerd in ontwikkelde landen, mogelijk vanwege een hogere medicijnconsumptie. Demografische factoren, zoals leeftijd, geslacht en sociaal-economische status, spelen een belangrijke rol in de epidemiologie van xerostomie.
Mechanisme
Rol van speekselklierenSpeekselklieren zijn essentieel voor de productie van speeksel, dat de mond hydrateert en beschermt. Bij xerostomie is er sprake van verminderde speekselproductie door schade of disfunctie van de speekselklieren. Dit kan worden veroorzaakt door bestraling, auto-immuunziekten zoals het syndroom van Sjögren, of veroudering.
Invloed van medicatie en systemische aandoeningen
Medicijnen zoals antihistaminica, antidepressiva en diuretica kunnen de speekselproductie remmen. Systemische aandoeningen, waaronder diabetes en nierfalen, dragen ook bij aan de pathofysiologie van xerostomie door directe of indirecte effecten op de speekselklieren.
Oorzaken van xerostomie: Aandoeningen, medicatie en medische behandelingen
Een droge mond ontstaat wanneer de speekselklieren niet genoeg speeksel aanmaken. Dit kan verschillende oorzaken hebben:Aandoeningen
Een aantal medische aandoeningen kan xerostomie veroorzaken:
- Diabetes mellitus: Deze chronische aandoening leidt tot een verhoogde bloedsuikerspiegel, wat kan resulteren in een droge mond door verhoogde urinelozing en uitdroging.
- Syndroom van Sjögren: Dit auto-immuun syndroom valt de speeksel- en traanklieren aan, wat resulteert in een droge mond en droge ogen. Het verstoort de normale functie van deze klieren door een chronische ontsteking.
- Systemische aandoeningen: Diverse systemische ziekten kunnen xerostomie veroorzaken, zoals:
- [LIST]
- Systemische lupus erythematosus: Een auto-immuunziekte die meerdere organen aantast.
- Reumatoïde artritis: Een chronische ontstekingsziekte die de gewrichten en soms andere organen aantast.
- Sclerodermie: Een aandoening die leidt tot verharding en verdikking van de huid en inwendige organen.
- Sarcoïdose: Een ziekte die ontstekingen veroorzaakt in verschillende organen, waaronder de longen en huid.
- Amyloïdose: Een aandoening waarbij abnormale eiwitten zich ophopen in organen en weefsels.
- Hypothyreoïdie: Een aandoening waarbij de schildklier te weinig hormonen produceert, wat kan leiden tot een droge mond.
Neurologische aandoeningen: Aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson en de ziekte van Alzheimer kunnen ook xerostomie veroorzaken door invloed op de zenuwen die de speekselklieren aansturen.
[/LIST]
Medicatie
Verschillende medicijnen kunnen xerostomie veroorzaken, waaronder:
- Antidepressiva: Deze medicijnen kunnen de speekselproductie verminderen als bijwerking.
- Antihistaminica: Gebruikt voor allergieën, kunnen ook de speekselproductie verminderen.
- Antihypertensiva: Medicijnen tegen hoge bloeddruk kunnen leiden tot een droge mond.
- Diuretica: Ook wel plaspillen genoemd, verhogen ze de urineproductie en kunnen leiden tot uitdroging.
- Spierverslappers en medicatie bij de ziekte van Parkinson kunnen eveneens bijdragen aan xerostomie.
Medische behandeling
Behandelingen zoals radiotherapie aan het hoofd en de nek, en chemotherapie kunnen de speekselklieren beschadigen en leiden tot xerostomie door ontsteking van het mondslijmvlies (mucositis). Letsels of chirurgie die de zenuwen in het hoofd en de nek beschadigen kunnen ook leiden tot een verminderde speekselproductie.
Risicogroepen
Patiënten met systemische aandoeningenMensen met aandoeningen zoals het syndroom van Sjögren, diabetes mellitus en nierfalen hebben een verhoogd risico op xerostomie. Deze aandoeningen kunnen de speekselklieren direct beschadigen of indirect de speekselproductie verminderen.
Personen met specifieke levensstijlfactoren
Rokers en mensen die overmatig alcohol of cafeïne consumeren lopen een groter risico op een droge mond. Daarnaast lopen personen die een dieet met weinig vocht of hoge zoutgehaltes volgen meer risico.
Symptomen van xerostomie
De symptomen van een droge mond kunnen variëren en omvatten:- Barstjes in de lippen of op de hoeken van de mond
- Een dik, plakkerig gevoel in het speeksel
- Overmatige dorst
- Droge lippen
- Branderigheid of pijn in de tong (tongpijn) en/of mond
- Een slecht passend kunstgebit, wat kan leiden tot zweren op het tandvlees
- Slecht ruikende adem (halitose)
- Verminderde of veranderde smaakzin (smaakstoornis), zoals een zoute smaak in de mond
- Mondbranden (pijn aan tong en mond)
- Moeite met praten, eten of slikken (slikproblemen)
- Infectie van de speekselklieren (sialoadenitis)
- Stomatitis (ontsteking van het mondslijmvlies)
- Tandbederf en andere tandvleesaandoeningen
- Terugkerende mondinfecties zoals mondspruw (orale candidiasis)
- Verlies van smaakgevoel
- Zweertjes in de mond
Alarmsymptomen
Ernstige mondproblemenDroogheid die gepaard gaat met pijn, moeite met slikken of spreken, en frequent tandbederf kan wijzen op ernstige xerostomie. Het tijdig herkennen van deze symptomen is essentieel.
Systemische complicaties
Xerostomie kan symptomen zijn van onderliggende aandoeningen, zoals auto-immuunziekten of ernstige uitdroging. Alarmsignalen zijn onder meer gewichtsverlies, vermoeidheid en zwelling van de speekselklieren.
Diagnose en onderzoeken
De diagnose van xerostomie begint met een grondige evaluatie door een arts of tandarts. De volgende onderzoeken kunnen worden uitgevoerd:- Lichamelijk onderzoek: Inspectie van de mond en de speekselklieren om tekenen van droogte en mogelijke oorzaken te identificeren.
- Bloedonderzoek: Kan helpen bij het identificeren van onderliggende aandoeningen zoals diabetes of auto-immuunziekten.
- Sialografie: Röntgenonderzoek van de speekselklieren en -kanalen om eventuele obstructies of afwijkingen te detecteren.
- Sialometrie: Meting van de speekselproductie om de ernst van xerostomie te beoordelen.
- Biopsie: Verwijdering van een klein stukje speekselklierweefsel voor verder onderzoek kan nodig zijn bij vermoeden van aandoeningen zoals Sjögren's syndroom.
Behandeling van xerostomie
ZelfzorgEr zijn verschillende maatregelen die je zelf kunt nemen om de symptomen van xerostomie te verlichten:
- Adem door je neus in plaats van je mond.
- Eet speekselstimulerende voedingsmiddelen zoals selderij en wortelen.
- Verhoog je vochtinname door regelmatig koud water of ongezoet water te drinken.
- Vermijd alcohol, cafeïne en roken, die de mondgezondheid kunnen verslechteren.
- Vermijd droge voedingsmiddelen en zeer warme of koude dranken.
- Zuig op ijsblokjes om je mond vochtig te houden.
- Gebruik suikervrije snoepjes of kauw op suikervrije kauwgom om de speekselklieren te stimuleren.
Professionele medische zorg
Een goede mondhygiëne is essentieel om tandproblemen te voorkomen. Regelmatige tandheelkundige controles kunnen vroegtijdige tandproblemen opsporen en behandelen. De arts of tandarts zal de onderliggende oorzaak van xerostomie aanpakken. Indien medicatie de oorzaak is, kan de arts de dosis aanpassen of alternatieve medicijnen voorschrijven. Bij aandoeningen zoals het Sjögren-syndroom kan speciale medicatie worden voorgeschreven om de speekselproductie te stimuleren. Deze medicijnen zijn niet altijd geschikt voor iedereen, vanwege mogelijke bijwerkingen zoals zweten of hoofdpijn. Indien deze maatregelen niet effectief zijn, kan een kunstmatige speekselvervanger, zoals een spray, gel of zuigtablet, worden ingezet om de mond vochtig te houden.
Prognose
De prognose voor mensen met xerostomie hangt sterk af van de oorzaak en de behandeling. Met de juiste aanpak kunnen veel van de symptomen worden verlicht en kan de kwaliteit van leven verbeteren. In gevallen waar de onderliggende oorzaak niet volledig kan worden behandeld, kunnen symptoomverlichtende maatregelen zoals kunstmatige speekselvervangers bijzonder nuttig zijn.Complicaties van droge mond
Onbehandelde xerostomie kan leiden tot ernstige complicaties, zoals:- Tandbederf: Door het gebrek aan speeksel kunnen bacteriën gemakkelijker tanden aantasten.
- Mondbranden: Aanhoudende droogte kan leiden tot pijn en irritatie in de mond.
- Mondspruw: Verhoogd risico op schimmelinfecties zoals candidiasis.
- Slecht ruikende adem (halitose): Kan sociale en psychologische gevolgen hebben.
Preventie van xerostomie
Hoewel het niet altijd mogelijk is om xerostomie te voorkomen, kunnen de volgende maatregelen helpen om het risico te verminderen:- Drink voldoende water en houd je lichaam goed gehydrateerd.
- Voorkom het gebruik van tabak en beperk alcohol- en cafeïne-inname.
- Onderhoud een goede mondhygiëne en bezoek regelmatig een tandarts.
- Neem medicatie alleen op voorschrift en controleer bijwerkingen met je arts.
- Pas je dieet aan om voedingsmiddelen te vermijden die de mond uitdrogen.