Halitose: Slechte adem (stinkende ademgeur)

Een ademgeur is de geur van de lucht die iemand uitademt. Een slechte adem, ook wel halitose genoemd, kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, zoals een slechte mondgezondheid, gezondheidsproblemen, voedingsmiddelen en ongezonde leefgewoonten. Een stinkende adem kan ingrijpend zijn voor zowel de patiënt als zijn omgeving en kan de kwaliteit van leven negatief beïnvloeden. Het is belangrijk om goede mondhygiëne te handhaven, regelmatig de tandarts te bezoeken en voldoende water te drinken om een slechte adem te voorkomen.

• Synoniemen van slechte adem
• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Omgevingsfactoren die bijdragen aan een slechte adem
• Aandoeningen die halitose veroorzaken
• Geassocieerde symptomen
• Verschillende ademgeuren en hun oorzaken
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose van halitose
• Complicaties
• Preventie via goede mondhygiëne
• Prognose van halitose

Synoniemen van slechte adem

Een slechte adem wordt ook wel aangeduid met de volgende termen:

• fetor ex ore
• foetor
• halitose
• halitosis
• stinkende adem

Epidemiologie

Halitose, ook wel bekend als een slechte adem, is een veelvoorkomend probleem dat wereldwijd mensen van verschillende leeftijden en achtergronden treft. De prevalentie varieert afhankelijk van de leeftijd, het geslacht en de specifieke onderliggende oorzaken van de aandoening. Hoewel halitose vaak als een sociaal ongemak wordt beschouwd, kan het in sommige gevallen wijzen op ernstigere gezondheidsproblemen.

Prevalentie wereldwijd

De prevalentie van halitose wordt geschat op ongeveer 25% van de wereldbevolking. Dit percentage kan variëren afhankelijk van de regio en de onderzochte bevolkingsgroep. Studies tonen aan dat ongeveer 30% van de mensen in ontwikkelde landen soms last heeft van een slechte adem, terwijl het in ontwikkelingslanden vaak iets lager is.

Prevalentie bij specifieke leeftijdsgroepen

Halitose komt voor bij alle leeftijdsgroepen, maar de prevalentie is het hoogst bij volwassenen tussen de 25 en 55 jaar. Dit komt vaak door een combinatie van factoren zoals stress, eetgewoonten en slechte mondhygiëne. Bij kinderen en ouderen komt halitose ook voor, maar vaak in mindere mate en meestal in verband met specifieke oorzaken zoals infecties of onderliggende aandoeningen.

Geslachtsverschillen

Hoewel halitose vaker voorkomt bij mannen dan bij vrouwen, zijn de verschillen tussen geslachten relatief klein. Vrouwen ervaren mogelijk vaker halitose in verband met hormonale schommelingen, zoals tijdens de zwangerschap of menopauze, wat de ademgeur tijdelijk kan beïnvloeden.

Etnische verschillen

Er zijn aanwijzingen dat er culturele en etnische verschillen zijn in de prevalentie van halitose. In sommige studies werd een hogere prevalentie waargenomen in bepaalde etnische groepen, vooral in landen waar voedingsgewoonten zoals kruidenrijke voeding vaker voorkomen. Het gebruik van bepaalde kruiden en specerijen kan invloed hebben op de geur van de adem, wat invloed heeft op de waargenomen prevalentie.

Mechanisme

Halitose ontstaat meestal door de ophoping van vluchtige zwavelverbindingen (VSV’s) in de mond, die worden geproduceerd door bacteriën in de mondholte. De geur die deze bacteriën produceren, kan leiden tot een slechte adem. Het mechanisme achter halitose is vaak multifactorieel, waarbij verschillende onderliggende processen bijdragen aan de ontwikkeling ervan.

Microbiële activiteit

De mond bevat duizenden bacteriën, waarvan sommige anaëroob zijn en de neiging hebben om zwavelhoudende verbindingen te produceren. Wanneer voedseldeeltjes, speeksel of dode cellen in de mond achterblijven, kunnen deze bacteriën beginnen te fermenteren, wat leidt tot de productie van vluchtige zwavelverbindingen (VSV’s) zoals waterstofsulfide en methylmercaptaan. Deze stoffen veroorzaken de onaangename geur die kenmerkend is voor halitose.

Mondhygiëne en plaquevorming

Onvoldoende mondhygiëne leidt tot de ophoping van tandplak en tandsteen, wat een ideale voedingsbodem biedt voor bacteriën die halitose veroorzaken. Het niet regelmatig reinigen van de tanden, tong en tandvlees leidt tot de ophoping van voedseldeeltjes en bacteriën, wat resulteert in de afgifte van vluchtige zwavelverbindingen. Dit kan de ernst van halitose verergeren.

Systeemaandoeningen

In sommige gevallen is halitose niet alleen het gevolg van bacteriële activiteit in de mond, maar kan het ook worden veroorzaakt door onderliggende systeemaandoeningen. Bijvoorbeeld, ziekten zoals diabetes, nierfalen en leverziekten kunnen leiden tot specifieke geurveranderingen in de adem. Deze aandoeningen kunnen de metabolische processen in het lichaam beïnvloeden, wat resulteert in de productie van stoffen die een slechte adem veroorzaken.

Oorzaken

Halitose kan verschillende oorzaken hebben, van tijdelijke en onschuldige factoren tot ernstigere medische aandoeningen. De meeste gevallen van halitose zijn echter gerelateerd aan slechte mondhygiëne, maar er zijn ook andere oorzaken die kunnen bijdragen aan de aandoening.

Slechte mondhygiëne

De meest voorkomende oorzaak van halitose is slechte mondhygiëne, die leidt tot de ophoping van voedseldeeltjes, tandplak en bacteriën in de mond. Deze bacteriën produceren vluchtige zwavelverbindingen die de adem een slechte geur geven. Het niet regelmatig poetsen van de tanden, het niet flossen en het niet reinigen van de tong kunnen bijdragen aan halitose.

Tandvleesontsteking en infecties

Tandvleesontsteking (gingivitis) en andere tandinfecties kunnen ook leiden tot halitose. Wanneer het tandvlees ontstoken is, kan het gaan bloeden, wat bijdraagt aan de geur in de mond. Ernstigere tandheelkundige infecties, zoals parodontitis, kunnen eveneens halitose veroorzaken.

Droge mond (Xerostomie)

Een droge mond, of xerostomie, kan leiden tot halitose doordat er onvoldoende speeksel is om voedseldeeltjes en bacteriën uit de mond te spoelen. Speeksel speelt een cruciale rol in het onderhouden van een gezonde mondomgeving en het bestrijden van bacteriën. Een verminderde speekselproductie kan worden veroorzaakt door medicatie, medische aandoeningen, of onvoldoende hydratatie.

Systeemaandoeningen

Halitose kan ook het gevolg zijn van medische aandoeningen zoals diabetes, nierziekten, longinfecties, maag- of darmproblemen, of zelfs bepaalde vormen van kanker. In sommige gevallen kan de geur die gepaard gaat met deze aandoeningen zeer specifiek zijn, bijvoorbeeld de zoetige geur van aceton bij diabetes of de visachtige geur bij nierfalen.

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van halitose verhogen. Deze kunnen te maken hebben met levensstijl, medische aandoeningen, of mondhygiënepraktijken.

Roken en tabaksgebruik

Roken is een belangrijke risicofactor voor het ontwikkelen van halitose. Roken droogt de mond uit, vermindert de speekselproductie en bevordert de groei van bacteriën die halitose veroorzaken. Bovendien kan tabaksgebruik leiden tot tandvleesaandoeningen, wat de ernst van halitose kan verergeren.

Onvoldoende mondhygiëne

Onvoldoende mondhygiëne, zoals het niet regelmatig poetsen van de tanden of het niet flossen, is een belangrijke risicofactor voor het ontwikkelen van halitose. Het achterlaten van voedseldeeltjes en bacteriën in de mond bevordert de vorming van tandplak, die bijdraagt aan de productie van vluchtige zwavelverbindingen.

Bepaalde voedingsmiddelen

Het eten van bepaalde voedingsmiddelen zoals knoflook, ui, specerijen en vet vlees kan tijdelijk halitose veroorzaken. Deze voedingsmiddelen bevatten verbindingen die door het spijsverteringsstelsel worden opgenomen en later via de adem worden uitgeademd.

Gezondheidsaandoeningen

Onderliggende gezondheidsaandoeningen zoals diabetes, gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), leverziekten, nierziekten en infecties van de luchtwegen kunnen halitose veroorzaken of verergeren. Het identificeren en behandelen van de onderliggende aandoeningen is essentieel voor het beheersen van de ademgeur.

Risicogroepen

Hoewel halitose iedereen kan treffen, zijn er bepaalde groepen die een hoger risico lopen op het ontwikkelen van een slechte adem. Deze risicogroepen hebben vaak te maken met specifieke gezondheidsproblemen of levensstijlfactoren die bijdragen aan de aandoening.

Rokers en tabaksgebruikers

Rokers en tabaksgebruikers lopen een hoger risico op halitose, omdat tabaksproducten de mond uitdrogen, tandvleesproblemen kunnen veroorzaken en de bacteriële groei bevorderen. Roken draagt in belangrijke mate bij aan de ontwikkeling van halitose en kan het moeilijker maken om de aandoening te behandelen.

Ouderen

Ouderen hebben een verhoogd risico op halitose, vooral vanwege verminderde speekselproductie, tandvleesaandoeningen en de invloed van medische aandoeningen zoals diabetes en leverziekten. Daarnaast kunnen sommige medicijnen die vaak door ouderen worden gebruikt, zoals antidepressiva en antihistaminica, een droge mond veroorzaken, wat bijdraagt aan halitose.

Patiënten met droge mond (Xerostomie)

Patiënten die lijden aan xerostomie, of een droge mond, hebben een verhoogd risico op halitose. De verminderde speekselproductie maakt het moeilijker om bacteriën te verwijderen en voedseldeeltjes te spoelen, wat de kans op een slechte adem vergroot.

Patiënten met parodontitis

Patiënten met parodontitis, een ernstige vorm van tandvleesontsteking, lopen ook een hoger risico op halitose. Parodontitis veroorzaakt tandvleesbloeding en infecties, wat kan leiden tot een aanhoudende slechte adem.

Omgevingsfactoren die bijdragen aan een slechte adem

Medicatie

Sommige medicijnen kunnen een slechte adem veroorzaken. Voorbeelden hiervan zijn insuline, triamtereen en paraldehyde. Deze middelen kunnen de samenstelling van het speeksel beïnvloeden of een directe geurverandering veroorzaken.

Objecten in de neus

Bij kinderen kunnen vastzittende voorwerpen in de neus, vaak vergezeld van een witte, gele of bloederige afscheiding uit één neusgat, leiden tot een slechte adem. Dit komt doordat de aanwezigheid van vreemde objecten ontstekingen en infecties kan veroorzaken.

Roken
Roken en het gebruik van tabak kunnen leiden tot een slechte adem, verkleurde tanden, smaakstoornissen en irritatie van het tandvlees. Tabaksproducten zorgen voor een opeenhoping van bacteriën en veroorzaken een droogte in de mond, wat de adem verergert.

Slechte mondhygiëne

Een slechte adem wordt vaak veroorzaakt door onvoldoende mondhygiëne. Als iemand niet regelmatig zijn tanden poetst en flost, blijven voedselresten in de mond zitten. Dit bevordert de groei van bacteriën tussen de tanden, rond het tandvlees en op de tong, wat leidt tot een onaangename geur. Daarnaast kunnen slecht gereinigde prothesen ook bijdragen aan een slechte adem, doordat bacteriën zwavelverbindingen produceren.

Voedingsmiddelen en vitamines

Bepaalde voedingsmiddelen zoals knoflook, rauwe uien en koffie kunnen tijdelijk een sterke geur in de adem veroorzaken. Het gebruik van vitaminesupplementen, vooral in grote hoeveelheden, kan ook bijdragen aan ademgeurproblemen.

Aandoeningen die halitose veroorzaken

Een slechte adem kan het gevolg zijn van verschillende medische aandoeningen en factoren.

Droge mond

Een droge mond, of xerostomie, kan leiden tot halitose. Speeksel is essentieel voor het bevochtigen van de mond, het neutraliseren van zuren die door plaque worden geproduceerd en het wegspoelen van dode cellen. Als de mond droog is, kunnen deze cellen ontbinden en een slechte adem veroorzaken. Oorzaken van een droge mond kunnen medicijnen, speekselklierproblemen of het ademhalen door de mond zijn.

Tandheelkundige problemen

Aanhoudende slechte adem kan wijzen op problemen zoals parodontitis (tandvleesontsteking) veroorzaakt door plaque-opbouw. Dit leidt tot de vorming van giftige stoffen die tandvleesirritatie veroorzaken. Onbehandelde tandvleesaandoeningen kunnen leiden tot schade aan het tandvlees en kaakbot. Andere tandheelkundige oorzaken van een slechte adem zijn slecht passende prothesen, schimmelinfecties en tandbederf (cariës).

Andere medische aandoeningen
Diverse ziekten en aandoeningen kunnen een slechte adem veroorzaken, waaronder:

• Acute necrotiserende ulceratieve gingivitis (loopgraafmond) - ernstige ontsteking van het tandvlees door tandplak
• Acute necrotiserende ulceratieve mucositis - ontsteking van het mondslijmvlies
• Acute nierfalen
• Alcoholisme
• Bronchiëctasieën - verwijdde en geïrriteerde luchtwegen
• Chronisch nierfalen
• Diabetische ketoacidose - een ernstige complicatie van diabetes
• Een abces
• Allergieën
• Darmobstructie - verstopping in de darmen met buikpijn en braken
• Gastrojejunocolische fistel
• Keelontsteking
• Longabces
• Longontsteking (pneumonie)
• Maagkanker
• Sinusinfectie (sinusitis)
• Zenker divertikel - een uitstulping van de slokdarm
• Gastro-oesofageale refluxziekte - brandend maagzuur door maaginhoud die terugvloeit naar de slokdarm
• Hepatische encefalopathie - hersenaandoening door leverziekte
• Ozena of atrofische rhinitis - ontsteking van het neusslijmvlies
• Slokdarmkanker - kan slikproblemen en eetproblemen veroorzaken
• Vergrote amandelen

Geassocieerde symptomen

Halitose kan gepaard gaan met verschillende andere symptomen, afhankelijk van de onderliggende oorzaak. De meeste patiënten ervaren een slechte adem, maar er kunnen ook andere tekenen of klachten zijn die wijzen op een meer ernstige aandoening.

Tandvleesbloeding

Wanneer halitose wordt veroorzaakt door tandvleesontsteking of parodontitis, kan er sprake zijn van tandvleesbloeding. Dit is een teken dat er een ontsteking in het tandvlees aanwezig is en kan wijzen op een ernstigere onderliggende mondgezondheidstoestand.

Droge mond

Een droge mond (xerostomie) is vaak een geassocieerd symptoom van halitose, vooral als de aandoening wordt veroorzaakt door verminderde speekselproductie. Het gebrek aan speeksel leidt tot een verhoogde concentratie bacteriën en voedseldeeltjes in de mond.

Slechte smaak in de mond

Patiënten met halitose kunnen ook klagen over een slechte smaak in de mond, die vaak wordt veroorzaakt door de bacteriële activiteit die de vluchtige zwavelverbindingen produceert. Dit kan leiden tot een vervelende smaak die langer aanhoudt dan de slechte adem zelf.

Verschillende ademgeuren en hun oorzaken

Ammoniak

Een ammoniakachtige geur kan wijzen op chronisch nierfalen of bepaalde urineweginfecties. Deze geur komt door de ophoping van afvalstoffen in het bloed die via de adem worden afgegeven.

Fruitig / Zoet

Een fruitige of zoete ademgeur kan een teken zijn van ketoacidose, een ernstige complicatie van diabetes mellitus. Bij leverinsufficiëntie of acute leveratrofie kan ook een zoete geur ontstaan. Het inademen van aceton, alcohol, fenol of salicylaat kan eveneens deze geur veroorzaken.

Paard

Fenylketonurie, een genetische aandoening die leidt tot hersenschade en tal van lichamelijke en neurologische symptomen, kan een ademgeur veroorzaken die vaak omschreven wordt als 'paardachtig', maar soms ook muffig of muisachtig.

Uitwerpselen

Een adem die ruikt naar uitwerpselen kan optreden bij langdurig braken, vooral als gevolg van een darmobstructie. Ook kan een tijdelijke maagsonde die via de neus of mond is ingebracht om de maag te legen, deze geur veroorzaken.

Versgebakken brood

Buiktyfus, een bacteriële infectie met koorts en buikpijn, kan een ademgeur veroorzaken die lijkt op versgebakken brood.

Viooltjes

Vergiftiging met terpentijnolie kan een ademgeur veroorzaken die lijkt op viooltjes.

Alarmsymptomen

Halitose is meestal een ongemak, maar in sommige gevallen kan het een teken zijn van een ernstigere onderliggende aandoening. Er zijn bepaalde alarmsymptomen die, indien aanwezig, een aanwijzing kunnen zijn dat de slechte adem wordt veroorzaakt door een medisch probleem dat verdere aandacht vereist.

Aanhoudende slechte adem ondanks goede mondhygiëne

Wanneer halitose aanhoudt ondanks het volgen van goede mondhygiënepraktijken, zoals regelmatig tandenpoetsen, flossen en het reinigen van de tong, kan dit wijzen op een onderliggende aandoening. Als de slechte adem niet verbetert door standaard mondhygiëne, is het belangrijk om medische hulp te zoeken om de oorzaak te achterhalen.

Onverklaarbare gewichtsverlies of eetlustverlies

Als halitose gepaard gaat met onverklaarbaar gewichtsverlies of eetlustverlies, kan dit wijzen op een ernstigere medische aandoening, zoals kanker, metabole stoornissen of een ernstige infectie. In dergelijke gevallen moet medische diagnostiek worden uitgevoerd om de onderliggende oorzaak vast te stellen.

Pijn of zwelling in de mond of keel

Halitose die gepaard gaat met pijn, zwelling of roodheid in de mond of keel kan duiden op een infectie, zoals een vergevorderde tandvleesontsteking (parodontitis) of een abces. Dit kan ook wijzen op aandoeningen zoals keelontsteking of sinusinfecties die de geur van de adem beïnvloeden.

Blauwe of grijze tint van de huid of lippen

Als halitose gepaard gaat met een blauwe of grijze tint van de huid of lippen (cyanose), kan dit een teken zijn van een ernstige onderliggende ademhalings- of cardiovasculaire aandoening die onmiddellijke medische aandacht vereist. Dit kan duiden op een verminderde zuurstofopname in het lichaam, wat het ademhalingsproces beïnvloedt.

Bloed in het speeksel of bij het tandenpoetsen

Het optreden van bloed in het speeksel of tijdens het tandenpoetsen kan wijzen op een ernstige tandvlees- of mondinfectie. Dit kan wijzen op tandvleesontsteking, parodontitis of zelfs mondkanker. In dergelijke gevallen is het belangrijk om medische of tandheelkundige hulp te zoeken om de oorzaak vast te stellen.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek

De arts zal de patiënt vragen naar de specifieke geur, recente maaltijden, gebruik van vitaminesupplementen, rookgedrag en mondhygiënepraktijken, evenals andere symptomen. Tijdens het lichamelijk onderzoek wordt de mond en neus grondig geïnspecteerd. Bij symptomen zoals keelpijn of mondzweren kan een keelkweek worden uitgevoerd.

Diagnostisch onderzoek

In sommige gevallen kan bloedonderzoek nodig zijn om aandoeningen zoals diabetes of nierfalen te identificeren. Een endoscopie (inwendig kijkonderzoek) en röntgenfoto's van de buik en borstkas kunnen nuttige informatie opleveren over onderliggende medische problemen.

Behandeling

Zelfzorg
Een goede mondhygiëne is cruciaal voor het bevorderen van een frisse adem. Flossen is hierbij essentieel. Mondwater kan nuttig zijn voor tijdelijke verfrissing, maar verhelpt niet het onderliggende probleem. Het gebruik van een tongschraper kan ook helpen bij het verwijderen van bacteriën en dode cellen van de tong. Verse peterselie of munt kan tijdelijk helpen tegen een slechte adem. Roken moet vermeden worden. Als de slechte adem aanhoudt, is het raadzaam om een tandarts of arts te raadplegen.

Professionele medische zorg

In sommige gevallen kan een antibioticakuur nodig zijn. Als er een object in de neus vastzit, zal de arts het met speciaal gereedschap verwijderen.

Prognose van halitose

De prognose voor patiënten met halitose is meestal gunstig wanneer de onderliggende oorzaak tijdig wordt geïdentificeerd en behandeld. De behandeling varieert afhankelijk van de oorzaak, maar met de juiste therapieën kunnen veel gevallen van halitose effectief worden beheerd of zelfs volledig opgelost.

Goede mondhygiëne als belangrijkste factor

In gevallen van halitose die voornamelijk het gevolg zijn van slechte mondhygiëne, is de prognose zeer positief. Door de mondhygiëne te verbeteren, bijvoorbeeld door vaker en grondiger te poetsen, regelmatig te flossen en de tong schoon te maken, kunnen de meeste gevallen van halitose effectief worden behandeld. Het gebruik van mondwater of mondspoelingen kan ook nuttig zijn om de bacteriële groei te verminderen.

Behandeling van onderliggende medische aandoeningen

Wanneer halitose het gevolg is van onderliggende medische aandoeningen zoals diabetes, gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), nierziekten of leverziekten, is de prognose afhankelijk van het vermogen om de onderliggende aandoening te behandelen en te beheersen. Het beheren van de medische aandoening kan helpen de slechte adem te verminderen of zelfs volledig op te lossen.

Effect van levensstijlveranderingen

Levensstijlveranderingen, zoals het stoppen met roken, het vermijden van voedingsmiddelen die halitose kunnen veroorzaken (zoals knoflook en ui), en het verhogen van de hydratatie door voldoende water te drinken, kunnen de prognose van halitose aanzienlijk verbeteren. Het verminderen van alcoholgebruik en het beperken van het gebruik van tabaksproducten zijn ook belangrijke factoren voor het verbeteren van de ademgeur.

Mogelijke complicaties bij onbehandelde gevallen

In gevallen waar de onderliggende oorzaak niet wordt behandeld, kunnen er complicaties optreden. Chronische halitose kan sociale en psychologische gevolgen hebben, zoals verminderde zelfwaardering en angst. Daarnaast kunnen aandoeningen die halitose veroorzaken, zoals tandvleesontsteking of infecties, verergeren en leiden tot meer ernstige gezondheidsproblemen als ze niet adequaat worden behandeld. Het vroegtijdig identificeren van de oorzaak van de halitose en het opvolgen van een behandelplan is dus essentieel voor het voorkomen van complicaties.

Complicaties

Als een slechte adem onbehandeld blijft, kan dit leiden tot verschillende complicaties:

• Psychosociale problemen, zoals sociale angst en verminderde zelfwaardering, doordat de persoon zich bewust is van zijn adem en zich schaamt om in sociale situaties deel te nemen.
• Verlies van zelfvertrouwen, wat kan resulteren in een negatieve invloed op persoonlijke en professionele relaties.
• Verslechtering van de mondgezondheid, zoals de voortgang van tandvleesontstekingen of andere tandheelkundige aandoeningen, als de onderliggende oorzaken niet worden behandeld.
• Mogelijke ontwikkeling van ernstigere medische aandoeningen, afhankelijk van de oorzaak van de slechte adem, zoals infecties of chronische ziekten die een impact hebben op de algehele gezondheid.

Preventie via goede mondhygiëne

Dagboek

Voor patiënten met een hardnekkige slechte adem kan het nuttig zijn om een dagboek bij te houden van voeding en medicatie. Dit kan tijdens tandartsbezoeken worden gedeeld voor verdere evaluatie.

Roken

Het stoppen met roken en het vermijden van tabak-gebaseerde producten is essentieel voor het verbeteren van de ademgeur.

Tand- en mondzorg
Poets de tanden tweemaal per dag met fluoride tandpasta, bij voorkeur na de maaltijden. Poets ook de tong om bacteriën en voedselresten te verwijderen. Vervang de tandenborstel elke twee tot drie maanden en na ziekte. Flossen moet eenmaal per dag gebeuren om etensresten en tandplak tussen de tanden te verwijderen. Spoel de mond tweemaal per dag met antibacterieel mondwater. Verwijder en reinig prothesen grondig voor het opnieuw gebruiken.

Tandarts

Regelmatige tandartsbezoeken, idealiter twee keer per jaar, zijn noodzakelijk. De tandarts voert een professionele gebitsreiniging uit en kan mond- en tandaandoeningen opsporen en behandelen die bijdragen aan een slechte adem.

Water

Voldoende water drinken houdt de mond vochtig. Kauwgom (bij voorkeur suikervrije) of suikervrije snoepjes kunnen helpen de speekselproductie te stimuleren en etensresten en bacteriën weg te spoelen.

Prognose van halitose

De vooruitzichten voor een frisse adem zijn doorgaans goed als de patiënt de adviezen van de tandarts of arts opvolgt en een goede mondhygiëne handhaaft.

Lees verder

• Slechte smaak in mond: Oorzaken van vieze mondsmaak
• Ademgeur van aceton: Fruitige adem, vaak door diabetes
• Ademgeur van ontlasting: Oorzaken van van adem met poeplucht
• Orale mucositis: Oorzaken van mondslijmvliesontsteking
• Mondademhaling (door de mond ademen): Oorzaken en symptomen