Wangbijten: Oorzaken en behandelingen van bijten in wang
Wangbijten is een vorm van mondbijten waarbij iemand herhaaldelijk of chronisch in de binnenkant van de wang bijt. Dit kan zowel incidenteel als op regelmatige basis gebeuren. De oorzaken van wangbijten kunnen variëren van psychische of gedragsmatige problemen tot structurele tandproblemen. Het gevolg van wangbijten zijn vaak letsels, bloedingen en zweren die medische aandacht vereisen. De behandeling van wangbijten richt zich voornamelijk op het aanpakken van de onderliggende oorzaak. Veelvoorkomende behandelingsmethoden omvatten het gebruik van mondbeschermers, gedragstherapie, tandbehandelingen en technieken om afleiding te bieden.
![Sommige medicijnen kunnen leiden tot angst, waardoor mensen vaker in hun wang bijten / Bron: Stevepb, Pixabay](/artikel-fotos/miske/459448189584-thumb1.jpg)
Sommige medicijnen kunnen leiden tot angst, waardoor mensen vaker in hun wang bijten /
Bron: Stevepb, PixabayAngst en stress
Bij veel mensen ontstaat wangbijten als reactie op angst of nervositeit, vergelijkbaar met
nagelbijten of
lipbijten. Bepaalde
medicijnen kunnen angstgevoelens verergeren, wat het risico op wangbijten verhoogt. Het is belangrijk om in dergelijke gevallen een gedragsverandering aan te brengen. Ontspanningstechnieken en het verminderen van
stress kunnen ook nuttig zijn om gevoelens van woede,
pijn,
angst of stress te verlichten. Technieken zoals ademhalingsoefeningen, meditatie, zelfhypnose, biofeedback of andere alternatieve therapieën kunnen hierbij helpen. Soms kan het nuttig zijn om een vervangende gewoonte te ontwikkelen, zoals kauwen op suikervrije kauwgom.
Compulsieve wangbijtaandoening
Compulsieve wangbijtaandoening, of dermatophagie, is een aandoening waarbij iemand onophoudelijk in zijn of haar wangen bijt. Deze dwang kan zo sterk zijn dat de persoon ondanks de pijn blijft bijten, omdat het bijten een gevoel van opluchting en bevrediging geeft. Stoppen met deze gewoonte kan erg uitdagend zijn, maar met de juiste behandeling is het mogelijk.
Oorzaken
De exacte oorzaak van compulsieve wangbijtaandoening is onbekend, maar men denkt dat het een complexe interactie is van genetische, psychologische en omgevingsfactoren. Mogelijke oorzaken zijn:
- Stress of angst: Bijten kan een manier zijn om met stress of angst om te gaan.
- Onderliggende psychische aandoening: Compulsieve wangbijtaandoening kan geassocieerd worden met andere psychische aandoeningen, zoals obsessieve-compulsieve stoornis (OCS), angststoornissen of lichaamsdysmorfe fobie.
- Gewoontegedrag: In sommige gevallen kan compulsieve wangbijtaandoening beginnen als een onbewuste gewoonte die vervolgens dwangmatig wordt.
Symptomen
Naast het bijten in de wangen, kunnen mensen met compulsieve wangbijtaandoening ook andere symptomen ervaren, zoals:
- Knagen of bijten op andere delen van het lichaam, zoals lippen, tong of vingers
- Overmatige droge of gebarsten lippen
- Pijnlijke of ontstoken wangen
- Littekens op de wangen of lippen
- Schaamte of angst om in het openbaar te eten of te praten
Behandeling:
Compulsieve wangbijtaandoening is een behandelbare aandoening. De meest effectieve behandelingen zijn vaak een combinatie van:
- Cognitieve gedragstherapie (CGT): CGT kan mensen helpen om de onderliggende gedachten en gevoelens te identificeren die het bijten veroorzaken, en om gezondere coping-mechanismen te ontwikkelen.
- Medicatie: In sommige gevallen kunnen medicijnen, zoals antidepressiva of anxiolytica, worden voorgeschreven om symptomen van angst of stress te verminderen.
- Gedragstherapie: Gedragstherapie kan mensen helpen om het bijtgedrag te herkennen en te stoppen door middel van technieken zoals aversieve conditionering of beloningssystemen.
- Hypnose: In sommige gevallen kan hypnose worden gebruikt om het onderbewustzijn te beïnvloeden en het bijtgedrag te verminderen.
Tips om te stoppen met compulsief wangbijten
- Identificeer triggers: Probeer te identificeren wat het bijten triggert, zoals stress, verveling of angst.
- Vermijd triggers: Zodra je je triggers kent, kun je proberen deze te vermijden of gezondere coping-mechanismen te ontwikkelen om ermee om te gaan.
- Bewustzijn: Houd je bewust van wanneer je gaat bijten en probeer jezelf te betrappen voordat je het doet.
- Vervangers: Vervang het bijten door een andere, minder schadelijke activiteit, zoals kauwgom kauwen of stressbal knijpen.
- Zoek professionele hulp: Als je moeite hebt om op eigen houtje te stoppen met bijten, zoek dan professionele hulp van een psycholoog of psychiater.
![Alcoholmisbruik in combinatie met wangbijten kan het risico op mondkanker verhogen / Bron: Jarmoluk, Pixabay](/artikel-fotos/miske/452786927654-thumb1.jpg)
Alcoholmisbruik in combinatie met wangbijten kan het risico op mondkanker verhogen /
Bron: Jarmoluk, PixabayMondkanker en wangbijten
Er is discussie over de vraag of wangbijten een verhoogd risico op
mondkanker met zich meebrengt. Indiatimes.com suggereert dat herhaaldelijk bijten op dezelfde plek kan leiden tot infecties, wat een risicofactor voor mondkanker kan zijn. Aan de andere kant meldt healthtap.com dat hoewel wangbijten kan leiden tot littekenweefsel, het niet noodzakelijkerwijs de kans op kanker verhoogt. Andere risicofactoren voor mondkanker zijn onder andere
alcoholmisbruik, tabak (in alle vormen, inclusief kauwtabak) en een HPV-infectie.
Onzorgvuldig kauwen
Toevallig wangbijten gebeurt vaak tijdens het eten. Mensen hebben de neiging om te praten, de krant te lezen of andere activiteiten te doen tijdens het eten, wat kan leiden tot onzorgvuldig kauwen en daardoor wangbijten. Het is raadzaam om altijd langzaam en geconcentreerd te eten om het risico op wangbijten te minimaliseren.
![Tandproblemen kunnen ontstaan door een slecht passend kunstgebit / Bron: Jim Sneddon, Flickr (CC BY-2.0)](/artikel-fotos/miske/223459571661-thumb1.jpg)
Tandproblemen kunnen ontstaan door een slecht passend kunstgebit /
Bron: Jim Sneddon, Flickr (CC BY-2.0)Tandproblemen
Tandproblemen kunnen ervoor zorgen dat iemand per ongeluk in de wang bijt, vooral als de verstandskiezen (wijsheidstanden) niet goed uitgelijnd zijn of als iemand een slecht passend
kunstgebit draagt. De
hersenen kunnen proberen om de tanden in een meer gecorrigeerde positie te brengen door het wangbijten en/of lipbijten te stimuleren. Een tandcorrectie kan nodig zijn, omdat niet alleen wangbijten kan optreden, maar ook andere problemen met de lippen, het tandvlees of de mond kunnen aanwezig zijn.
Toevallig wangbijten
Toevallig wangbijten kan ontstaan tijdens (snel) eten, praten, door een ongeval of tijdens een tandbehandeling. Ook het dragen van een beugel of piercing kan het risico op wangbijten verhogen. Vaak ontstaan er zweren op de bijtplek die snel behandeld moeten worden om verdere irritatie te voorkomen. Voor de behandeling van deze zweren zijn er diverse huishoudmiddeltjes beschikbaar, maar het is verstandig om een tandarts te raadplegen. Naast
mondspoelingen, kan mogelijk bijkomende medicatie of een andere behandeling vereist zijn.
Wangbijten Tijdens de slaap
Sommige mensen bijten onbewust in hun wang tijdens de slaap. Dit kan leiden tot wangpijn of
kaakpijn bij het ontwaken, met gezwollen binnenwangen als gevolg. Dit kan een manier zijn om de stress van de vorige dag te verwerken. Het dragen van een mondbeschermer tijdens de slaap kan nuttig zijn voor mensen die in de tong, lippen, tandvlees of mond bijten. Meestal wordt een tijdelijke mondbeschermer gebruikt, maar in sommige gevallen is permanente bescherming overdag ook nodig.
Symptomen aan de wang: Letsels en bloedingen
Wangbijten kan leiden tot bijten, knabbelen of kauwen in de binnenkant van de wangen. Dit resulteert vaak in witte, pijnlijke vlekken of zweren in de wangen. Andere mondletsels kunnen optreden door wrijvingskeratose, wat kan leiden tot zweren die mogelijk een voorloper van mondkanker zijn. Andere symptomen zijn bloedingen, roodheid, een
brandend gevoel aan de binnenkant van de wangen (vooral waar de bovenste en onderste tanden elkaar raken),
littekens, zwelling en een onregelmatig oppervlak van de binnenwang. Bij chronisch wangbijten (morsicatio buccarum) kunnen vaak chronische witte letsels en irritatie van het wangslijmvlies optreden, wat kan leiden tot verdikking en versnippering van het slijmvlies. Vaak worden deze letsels vergezeld door gebieden met roodheid of zweervorming.
Lees verder