Nature Deficit Disorder: Gebrek aan natuurbeleving bij kind

Nature Deficit Disorder (NDD) is een term die wordt gebruikt om de gevolgen te beschrijven van een gebrek aan natuurervaring, vooral bij schoolgaande kinderen. Hoewel NDD geen wetenschappelijk erkende aandoening is, kan het gebrek aan contact met de natuur leiden tot zowel fysieke als mentale symptomen en aandoeningen. Het ontbreken van natuurervaring kan de hersencoördinatie verminderen. Scholen en ouders kunnen echter verschillende maatregelen treffen om kinderen weer meer tijd buiten door te laten brengen en de problemen te verminderen die voortkomen uit het gebrek aan natuurbeleving.

• Epidemiologie
• Oorzaken van Nature Deficit Disorder
• Risicofactoren
• Kinderen en vervreemding van natuur
• Fysieke en mentale gevolgen van tekort aan natuurervaring
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Mogelijke oplossingen voor gebrek aan natuurbeleving
• School
• Ouders
• Prognose
• Complicaties
• Preventie

Epidemiologie

Nature Deficit Disorder komt steeds vaker voor in samenlevingen waar technologie en digitale media een dominante rol spelen in het dagelijks leven van kinderen. Dit fenomeen wordt wereldwijd erkend, maar de prevalentie varieert afhankelijk van culturele en regionale factoren.

Oorzaken van Nature Deficit Disorder

De term "Nature Deficit Disorder" werd voor het eerst geïntroduceerd door Richard Louv in zijn boek ‘Last Child in the Woods’. Louv legt uit dat de vervreemding van de natuur een gevolg is van de veranderende samenleving. De opkomst van technologie en de toegankelijkheid van informatie via internet hebben geleid tot een afname van de tijd die kinderen buitenshuis doorbrengen en een toename van tijd die zij binnenshuis besteden. Computers en smartphones zijn in de eenentwintigste eeuw de belangrijkste speelterreinen van kinderen geworden.

Risicofactoren

Risicofactoren voor NDD omvatten een gebrek aan veilige buitenspeelruimtes, overmatige schermtijd, en een tekort aan familiale betrokkenheid bij buitenactiviteiten. Sociale en omgevingsfactoren zoals hoge criminaliteit en verkeer kunnen ook bijdragen aan het risico op NDD.

Kinderen en vervreemding van natuur

In de eenentwintigste eeuw hebben kinderen vaak weinig motivatie om naar buiten te gaan. Ze brengen tussen de zes en acht uur per dag door op school. Na schooltijd maken ze huiswerk, studeren ze voor toetsen, nemen deel aan buitenschoolse activiteiten (die soms binnenshuis plaatsvinden), of brengen tijd door met familie en op de computer of televisie. 's Nachts slapen kinderen meestal tussen de acht en tien uur. Zelfs tijdens weekends en schoolvakanties blijven kinderen vaak binnen, om verschillende redenen. Veiligheidszorgen spelen een rol: dichtbevolkte buurten met veel verkeer, angst voor ontvoering, en hoge criminaliteitscijfers dragen bij aan deze vervreemding van de natuur. Gezondheidsproblemen zoals astma (ontsteking van de luchtwegen) kunnen ook bijdragen aan een verminderde natuurbeleving.

Fysieke en mentale gevolgen van tekort aan natuurervaring

Het gebrek aan natuurervaring kan leiden tot een breed scala aan fysieke en mentale symptomen. Kinderen met NDD vertonen vaak een verminderde zintuiglijke ontwikkeling, wat kan bijdragen aan het sneller ontwikkelen van bijziendheid (myopie). Daarnaast hebben deze kinderen vaak moeite met concentratie, wat kan resulteren in aandachtstoornissen. Mentale gezondheidseffecten zoals depressie en paniekaanvallen komen vaker voor bij kinderen die lijden aan NDD. Bovendien draagt het gebrek aan fysieke activiteit bij aan obesitas bij kinderen. Kinderen die niet regelmatig in de natuur zijn, gebruiken minder van hun analytische, sociale, structurele en conceptuele hersenfuncties.

Alarmsymptomen

Alarmsymptomen zijn onder andere ernstige concentratieproblemen, persistente depressieve symptomen, en een drastische afname van fysieke activiteit. Deze symptomen kunnen wijzen op de noodzaak van een interventie om de fysieke en mentale gezondheid van het kind te verbeteren.

Diagnose en onderzoeken

Diagnose van NDD wordt meestal gesteld op basis van observatie van de symptomen en een beoordeling van de tijd die een kind binnenshuis doorbrengt versus buitenshuis. Onderzoeken kunnen psychologische evaluaties, fysieke gezondheidstoetsen, en observaties van buitenshuis activiteiten omvatten.

Mogelijke oplossingen voor gebrek aan natuurbeleving

School

In 2015 voerde de Universiteit van Tennessee (Verenigde Staten) een onderzoek uit naar de impact van buitenklaslokalen op kinderen. Het onderzoek toonde aan dat buitenlessen een effectieve manier zijn om de tijd die kinderen buitenshuis doorbrengen te verhogen. Scholen kunnen groene omgevingen creëren door buitenlessen aan te bieden en kinderen te stimuleren om meer tijd in de natuur door te brengen.

Ouders

Ouders kunnen ook bijdragen aan het verbeteren van de natuurbeleving bij hun kinderen. Ze kunnen kinderen aanmoedigen om meer buiten te spelen en zelf deel te nemen aan buitenshuis activiteiten. Elke interactie met de natuur, hoe klein ook, heeft positieve effecten op de mentale en fysieke gezondheid. Het toevoegen van groene elementen aan of in het huis, zoals kamerplanten, kan al een verschil maken. Samen tuinieren is ook een waardevolle activiteit, indien mogelijk.

Prognose

De prognose voor kinderen met NDD kan positief zijn met de juiste interventies. Verhoogde tijd buitenshuis en deelname aan fysieke activiteiten kunnen leiden tot verbeterde mentale en fysieke gezondheid. Vroegtijdige interventie kan helpen bij het voorkomen van ernstigere gevolgen.

Complicaties

Complicaties van NDD kunnen onder meer langdurige psychische aandoeningen, ernstige lichamelijke gezondheidsproblemen zoals obesitas, en sociale isolatie omvatten. Zonder adequate behandeling kunnen de symptomen verergeren en leiden tot langdurige problemen.

Preventie

Preventie van NDD omvat het bevorderen van regelmatige tijd buitenshuis, het beperken van schermtijd, en het aanmoedigen van actieve deelname aan buitenactiviteiten. Scholen en ouders kunnen samen werken om veilige en uitnodigende buitenspeelruimtes te creëren en kinderen te stimuleren om de natuur te verkennen.

Lees verder

• Tuinieren: Goed voor de mentale en fysieke gezondheid