Schilferige huid: Oorzaken van schilferende huidgebieden

Sommige patiënten kampen met een schilferige huid. Dit is vaak het gevolg van een droge huid. Maar wanneer vrij verkrijgbare producten de schilfers op de huid niet verhelpen, lijdt de patiënt mogelijk aan een medische aandoening waarvoor een behandeling nodig is. Er zijn verschillende oorzaken voor schilferige huid. Eczeem, seborreïsche dermatitis en psoriasis zijn enkele aandoeningen die mogelijk leiden tot schilfervorming op de huid. Vochtinbrengende middelen kunnen sommige soorten schilferige huid kalmeren, maar soms zijn medicamenteuze behandelingen en/of andere medische procedures nodig.

• Epidemiologie van huid die schilfert
• Mechanisme
• Oorzaken van schilferige huid
• Risicofactoren
• Risicogroepen voor schilferige huid
• Geassocieerde symptomen
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose
• Complicaties
• Preventie van schilferende huid

Epidemiologie van huid die schilfert

Prevalentie van schilferige huid

Schilferige huid komt wereldwijd voor en kan optreden bij zowel kinderen als volwassenen. De prevalentie is sterk afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Huidziekten zoals psoriasis en eczeem, die vaak leiden tot schilfering, komen veel voor. Psoriasis, bijvoorbeeld, heeft een prevalentie van ongeveer 2-3% in de algemene bevolking. Schilferige huid kan echter ook een symptoom zijn van genetische aandoeningen, infecties of omgevingsfactoren zoals klimaat en hygiëne.

Regionale verschillen

Schilferige huid komt vaker voor in bepaalde geografische regio's, afhankelijk van de prevalentie van specifieke huidaandoeningen. In gematigde klimaten zien we vaker huidziekten zoals psoriasis, terwijl in tropische klimaten aandoeningen zoals eczeem en schimmelinfecties vaker voorkomen. De prevalentie van huidproblemen kan ook variëren afhankelijk van de genetische predispositie van de bevolking.

Leeftijdsgroepen

De leeftijdsgroep die het meest getroffen wordt door schilferige huid varieert per aandoening. Psoriasis komt bijvoorbeeld vaak voor bij volwassenen, meestal tussen de 20 en 40 jaar, terwijl eczeem vaak al in de kindertijd voorkomt en kan aanhouden tot de volwassenheid. De prevalentie van schilferige huid neemt toe met de leeftijd bij sommige huidaandoeningen, zoals seborroïsch eczeem, dat vaker voorkomt bij ouderen.

Mechanisme

Verstoorde keratinisatie

Het belangrijkste mechanisme achter schilferige huid is een verstoorde keratinisatie, waarbij de huidcellen sneller dan normaal aan de oppervlakte komen, wat resulteert in ophoping van dode huidcellen die zich ophopen in schilfers. Dit kan optreden door een verscheidenheid aan aandoeningen zoals psoriasis, waar de celvernieuwing versneld is.

Ontstekingsreacties

Ontstekingsreacties in de huid kunnen ook bijdragen aan schilfering. Bij aandoeningen zoals eczeem of psoriasis veroorzaken immuuncellen in de huid een ontsteking, wat de aanmaak van nieuwe huidcellen versnelt. Dit zorgt voor een verhoogde turnover van huidcellen, wat leidt tot schilfering.

Infecties en omgevingsfactoren

Infecties, zoals schimmelinfecties, kunnen ook schilferige huid veroorzaken. Schimmel zoals Tinea versicolor veroorzaakt lokale schilfering van de huid, vooral op de romp en schouders. Omgevingsfactoren zoals droogte of overmatige blootstelling aan de zon kunnen ook leiden tot een beschadigde huidbarrière, wat resulteert in schilfering.

Oorzaken van schilferige huid

Normaal gesproken werpt het lichaam elke dag zo'n 30.000 tot 40.000 huidcellen af en vervangt het lichaam deze door nieuwe huidcellen. Mensen voelen de huidcellen niet groeien en zien geen vallende of schilferende plekken. De buitenste huidlaag (opperhuid) bevat een mengsel van dode huidcellen en natuurlijke oliën, waardoor deze water vasthoudt. Als deze laag beschadigd is en er vocht uit komt, of als het huidcelvernieuwingsproces van verstoord is, ontstaat schilfering. De veroudering, blootstelling aan zonlicht, agressieve chemicaliën, sommige medicijnen en bepaalde ziekten zijn soms ook de oorzaak van een schilferige huid.

Allergische reactie en schilferige huiduitslag

Een huiduitslag treedt op wanneer het immuunsysteem reageert op allergenen (uitlokkende stoffen) op de huid. De jeukende, verhoogde randen verschijnen minuten tot uren na huidcontact met een allergeen. De huiduitslag bestaat uit rode, jeukende, schilferige gebieden. Ernstige en plotselinge allergische reacties veroorzaken soms een zwelling en ademhalingsproblemen. Voor deze ernstige allergieën (anafylaxie) is een spoedbehandeling nodig.

Medicatie-allergie
Medicatie-allergie is een aandoening waarbij een patiënt dagen tot weken na het innemen van een medicijn een milde, jeukende, rode uitslag krijgt. Ernstige geneesmiddelenallergieën zijn potentieel levensbedreigend. Symptomen hiervan zijn onder andere netelroos, hartritmestoornissen, zwelling, jeuk en ademhalingsmoeilijkheden. Andere symptomen zijn koorts, maagklachten en kleine paarse of rode stippen op de huid

Contactdermatitis en huidschilfering

Bij contactdermatitis verschijnt een huiduitslag met zichtbare randen op de huid, en dit op de plaats waarmee de huid de irriterende stof heeft aangeraakt. De symptomen verschijnen uren tot dagen na contact met een allergeen. De huid is jeukend, rood, schilferig of ruw. Ook ontstaat soms blaarvorming.

Dermatomyositis

Een roodachtig-paarse, schilferige uitslag gevolgd door spierzwakte zijn de belangrijkste symptomen van deze dermatomyositis. De inflammatoire aandoening komt het vaakst voor bij vrouwen. De aandoening verschijnt op elke leeftijd. Bij de aandoening ontstaat een zwelling in de bloedvaten die de spieren en de huid voeden. De patiënt ervaart een uitslag op de oogleden, de neus, de wangen, de ellebogen, de knieën, de knokkels, de bovenborst of de rug. Spierzwakte treft meestal gebieden dichtbij het midden van het lichaam, zoals de heup, de rug, de nek en de schouders. Spierpijn is geen hoofdsymptoom, hoewel sommige patiënten dit wel melden.

Eczeem (atopische dermatitis)
Als een patiënt rode, schilferige plekken heeft die veel jeuken, is dit soms een teken van eczeem. Deze veel voorkomende aandoening wordt vaak verward met een droge huid en gevoelige huid. Een schilferige huid verschijnt mogelijk overal op het lichaam. Handeczeem maakt de huid op de handpalmen en vingers droog, dik, en gebarsten (gebarsten huid). Een brandend gevoel en bloedingen van de huid zijn bovendien mogelijk door de huidaandoening. Kinderen ontgroeien vaak eczeem. Maar volwassenen die het nooit hebben gehad, krijgen hiermee soms ook te maken. Artsen weten anno oktober 2020 niet wat de oorzaak is. Een combinatie van genetica en omgevingsfactoren zijn wellicht de oorzaak. De huid reageert bijvoorbeeld op (chloor, parfum, sigarettenrook, wol, zeep, …).

Volgende symptomen komen voor:

• een ernstige jeukende huid
• een rode, geïrriteerde of gezwollen huid
• korstvorming of een afscheiding
• schilferige plekken die ruw of leerachtig aanvoelen

Er is anno november 2024 geen remedie voor eczeem, maar er zijn veel behandelingen, waaronder vrij verkrijgbare en voorgeschreven medicijnen, lichttherapie, immunosuppressiva en biologische medicijnen.

Ichthyosis
Deze groep schilferende huidziekten is meestal familiaal bepaald. De chronische aandoening verschijnt meestal in de kindertijd. Een genetisch probleem zorgt ervoor dat de huidcellen zich ophopen, waardoor dikke, droge gebieden ontstaan die op schubben lijken. Bepaalde medicijnen of ziekten, waaronder nierfalen, sommige vormen van kanker en hiv activeren ichthyosis. Als dit gebeurt, staat dit bekend als verworven ichthyosis. Er zijn verschillende vormen. Ichthyosis vulgaris (visschubbenziekte) komt vaak voor en is meestal mild. Er is anno oktober 2020 geen remedie voor ichthyosis, maar het regelmatig scrubben en hydrateren van de huid met een vochtinbrengend middel zoals vaseline houdt de symptomen onder controle.

Infecties

Kleine insecten of organismen graven onder de huid, leggen eieren en veroorzaken een brandende jeukende uitslag (met schilfering).

Ringworm
Bij ringworm ontstaat een cirkelvormige schilferige en jeukende huiduitslag met een verhoogde rand. De huid in het midden van de ring lijkt helder en gezond bij deze schimmelinfectie. De randen van de ring verspreiden zich verder naar buiten. Antischimmelmedicijnen bestrijden ringworm.

Toxisch shock syndroom
Deze zeldzame maar ernstige bacteriële infectie treedt op wanneer de bacterie Staphylococcus aureus in de bloedbaan terechtkomt en toxines (gifstoffen) produceert. De bacteriële toxines worden door het immuunsysteem herkend als superantigenen, waardoor het immuunsysteem een zeer sterke reactie uitstuurt. Een patiënt met het toxisch shock syndroom ervaart plotselinge koorts, een lage bloeddruk (hypotensie), koude rillingen, spierpijn, hoofdpijn, braken, diarree, buikpijn, duizeligheid en verwardheid. Een ander symptoom is een huiduitslag die lijkt op zonnebrand en overal in het lichaam te zien is, inclusief de handpalmen en voetzolen. Antibiotica bestrijden deze aandoening.

Virale infecties
Virale huidinfecties (zoals mazelen of waterpokken) veroorzaken een milde tot ernstige huiduitslag met schilfering en koorts.

Voetschimmel
Patiënten met voetschimmel ervaren jeuk, prikkende en brandende gevoelens tussen de tenen of op de voetzolen. Ook ontstaan mogelijk jeukende blaren op de voeten. De patiënt heeft verder verkleurde, kruimelige en dikke teennagels bij deze zeer snel besmettelijke aandoening. Bovendien voelt de huid op de voeten ruw aan. Topische (op de huid aangebrachte) antischimmelcrèmes, gels of sprays verhelpen de infectie meestal snel, maar om er zeker van te zijn dat de huid volledig vrij is van de schimmels, moet een patiënt de getroffen huidgebieden mogelijk nog gedurende twee weken behandelen nadat de uitslag is verdwenen

Kanker

Actinische keratosen
Schilferige vlekken die komen en gaan wijzen mogelijk op actinische keratosen. Dit is een voorloper van kanker. De patiënt krijgt schilferende huidgebieden als hij te veel tijd in een zonnebank of onbeschermd in de zon doorbrengt. Zonder behandeling ontstaat een plaveiselcelcarcinoom, een vorm van huidkanker. Meestal ontwikkelt de patiënt meerdere actinische keratosen. Het belangrijkste symptoom is een dik, geschubd en verkleurd stukje huid. Soms voelt het gebied ruw aan of lijkt het op schuurpapier maar ziet het er normaal uit. Het is soms pijnlijk bij aanraking. Het vlekje schilfert soms en de huid voelt dan weer normaal aan. De probleemlocatie komt echter meestal terug wanneer de patiënt wordt blootgesteld aan zonlicht. De arts verwijdert de actinische keratosen om de ontwikkeling van kanker te voorkomen.

Huidkanker
Een plaveiselcelcarcinoom verschijnt meestal als schilferige vlekken op lichaamsdelen die veel blootstelling aan de zon krijgen. Deze vlekken doen soms ook denken aan wratten en verschijnen soms als huidzweren met een verhoogde rand en korstvorming. Deze letsels, die de grootte van een erwt tot een kastanje hebben, kunnen bloeden door een kras of schaafwonde. Ze kunnen blijven bestaan, maar ze kunnen ook genezen en dan terugkeren. Iedereen ontwikkelt mogelijk dit type huidkanker, maar mensen met een lichte huid, licht haar en lichte ogen lopen het grootste risico. Een plaveiselcelcarcinoom is soms dodelijk als het blijft groeien, dus een snelle diagnose en verwijdering van een plaveiselcelcarcinoom is nodig.

Andere kankervormen
Ook een cutaan T-cellymfoom (bloedkanker met symptomen aan de huid) en een non-Hodgkin-lymfoom (kanker in lymfocyten van immuunsysteem) zijn vormen van kanker die mogelijk leiden tot een huid die schilfert.

Lichen planus

Lichen planus is een veel voorkomende aandoening die begint als glanzende, roodpaarse bultjes. Naarmate er meer groeien, creëren ze dikke bosjes van een ruwe, schilferige huid, meestal op de enkels en schenen. De bultjes zijn soms ook zichtbaar op de polsen, de onderrug en de geslachtsdelen. Ze jeuken vaak en veroorzaken soms blaarvorming. Lichen planus tast soms ook de binnenkant van de mond en de nagels aan. Volwassenen van middelbare leeftijd krijgen hiermee het vaakst te maken. Artsen weten niet precies wat de oorzaak is van lichen planus anno oktober 2020. Mogelijk is dit een auto-immuunziekte. Het komt vaak voor bij patiënten die hepatitis C hebben.

Luieruitslag en schilfers op huidgebieden

Baby’s met een luieruitslag hebben rode, geïrriteerde of schilferige huid op de billen. Deze veel voorkomende aandoening komt meestal voor bij baby's in de leeftijd van negen tot twaalf maanden. Het verschijnt rond de plooien van de dijen en genitaliën (plaatsen die bedekt zijn met een luier). Luieruitslag kan het gevolg zijn van een allergie of geïrriteerde huid. De aandoening is soms ook te wijten aan een schimmelinfectie. Schimmels gedijen immers in warme, vochtige omgevingen. Regelmatig de luiers wisselen en de huid schoon en droog houden zijn enkele behandeltips voor luieruitslag. Verdwijnt de luieruitslag niet, dan is een medische opinie nodig voor het bepalen van de oorzaak en het inzetten van de behandeling.

Pityriasis rosea

Vrouwen of meisjes in de leeftijd van 10 tot 35 jaar hebben meer kans op pityriasis rosea. Deze huidaandoening kenmerkt zich door een ronde of roze vlek in het midden van het lichaam, de armen of de benen. Een cluster van schilferige vlekken volgt ongeveer één à twee weken later. De ronde plekken hebben verhoogde randen. Er zijn mogelijk weinig of geen schilferende huidklachten bij kinderen of zwangere vrouwen. Andere symptomen zijn vermoeidheid en hoofdpijn. Artsen denken dat een virale infectie (zoals herpesvirus 6, 7 of 8) deze schilferige uitslag veroorzaakt. Pityriasis rosea is gemakkelijk te verwarren met ringworm. De aandoening verdwijnt meestal vanzelf binnen twee maanden. Bij jeuk schrijft de arts mogelijk topische steroïden voor.

Psoriasis

Psoriasis is een niet-besmettelijke ziekte die door te geven is in families. Plaque psoriasis kenmerkt zich door dikke rode, verhoogde plekken op de huid die bedekt zijn met een zilverwitte schubben. Artsen denken de chronische huidziekte het gevolg is van een defect immuunsysteem. Nieuwe huidcellen groeien sneller dan normaal, maar oude huidcellen vallen er niet van af. De nieuwe en oude cellen klonteren samen, waardoor dikke, jeukende plekken, zweren en schubben ontstaan Er zijn verschillende soorten psoriasis. Huidschilfering komt het meest voor bij plaque psoriasis. Deze schilfers verschijnen op de knieën, de hoofdhuid, de ellebogen, de handpalmen, de onderrug en de voetzolen. De aandoening zorgt soms ook voor nagelafwijkingen (nagelpsoriasis). Psoriasis is een chronische aandoening waarvoor anno oktober 2020 geen genezing bestaat. Vele voorgeschreven behandelingsopties zijn mogelijk bij psoriasis zoals onder andere medicijnen, lasertherapie en lichttherapie.

Seborreïsche dermatitis

Seborreïsche dermatitis is een huidaandoening die roos veroorzaakt. De huidziekte gaat gepaard met witte, olieachtige schilfers van dode huid in de haren en op de schouders. Verder ontstaat soms een jeukende hoofdhuid en roodheid van de huid bij roos. De hoofdhuid en nabijgelegen huid voelen vettig aan en zijn bezaaid met gele of witte korstige schilfers. De patiënt heeft zelfs vlokken in de wenkbrauwen. Dit type roos tast ook de huid achter de oren en aan de zijkanten van de neus aan. Het gebruik van een antiroosshampoo die zink pyrithione, selenium sulfide of ketoconazol bevat, vermindert de klachten.

Stasis dermatitis

Stasis dermatitis ontwikkelt zich in lichaamsdelen met een slechte bloedstroom, meestal in de voeten en onderbenen. De aandoening veroorzaakt zwellingen in de enkels en gezwollen onderbenen. Dit symptoom verbetert door de benen hoger te plaatsen. Bekende symptomen zijn onder meer een gevlekt, donker uiterlijk van de huid en spataderen. Verder ontwikkelt de patiënt mogelijk een droge, korstige, jeukende huid die rood of pijnlijk is en een glanzend uiterlijk heeft. Ook zweervorming met een vochtafscheiding en korstvorming behoren tot de mogelijke tekenen van stasis dermatitis.

Te traag werkende bijschildklier (hypoparathyreoïdie)

Hypoparathyreoïdie is een zeldzame aandoening die optreedt als de bijschildklieren in de nek niet voldoende parathyroïdhormoon (PTH) produceren. Patiënten met te weinig PTH hebben lage niveaus van calcium (hypocalciëmie) en hoge niveaus van fosfor (hyperfosfatemie) in het lichaam. De patiënt heeft spierpijn of spierkrampen, tintelingen, branderigheid of gevoelloosheid in de vingertoppen, tenen en lippen en spierspasmen, vooral rond de mond. Andere symptomen van een te traag werkende bijschildklier zijn fragmentarisch haarverlies, een droge huid, broze nagels, vermoeidheid, angst, een depressie en epileptische aanvallen.

Te traag werkende schildklier

Een te traag werkende schildklier (hypothyreoïdie) tast veel lichaamsdelen aan waaronder de huid. De kleine klier aan de nekbasis produceert hormonen die het metabolisme reguleren. De meest voorkomende reden dat van de productie van te weinig schildklierhormoon door de schildklier, is een auto-immuunziekte zoals de ziekte van Hashimoto, waarbij het immuunsysteem per ongeluk de schildklier aanvalt. Bekende symptomen van een te traag werkende schildklier zijn snel koud krijgen, traagheid, geheugenverlies, neerslachtigheid, en ook een droge, ruwe en schilferige huid. Een bloedonderzoek onthult de schildklieraandoening. Een behandeling met schildklierhormonen is nodig.

Ziekte van Kawasaki

Meestal zijn kinderen jonger dan vijf jaar aangetast door de ziekte van Kawasaki. De patiënt ervaart een rode, gezwollen tong (aardbeitong), hoge koorts, gezwollen, rode handpalmen en voetzolen, gezwollen lymfeklieren en bloeddoorlopen ogen. Meestal verbetert de aandoening spontaan, maar af en toe veroorzaakt de ziekte ernstige hartproblemen.

Zonnebrand en schilferende huid
Een schilferige huid als gevolg van zonnebrand is de manier waarop het lichaam de UV-beschadigde cellen kwijt wil raken. Het is belangrijk om bij zonnebrand de huid te koelen met koude kompressen of een koele douche of bad te nemen. Vervolgens moet de patiënt de huid bevochtigen terwijl deze nog vochtig is. Om te voorkomen dat een persoon zich in de eerste plaats verbrandt, is het belangrijk om een breedspectrum zonnebrandmiddel aan te brengen met een SPF (zonbeschermingsfactor) van 30 of hoger op alle blootgestelde huidgebieden. Verder moeten mensen schaduw opzoeken indien mogelijk. Tot slot is het dragen van een breedgerande hoed, een zonnebril en UV-beschermende kleding nuttig.

Andere oorzaken van huidschilfering

Enkele andere oorzaken zijn bekend voor een huid die schilfert:

• een droge huid
• het Stevens-Johnson-syndroom (reactie op medicatie of infectie)
• liesschimmel
• overmatig zweten
• pemphigus
• roodvonk (bacteriële infectie met keelpijn en een huiduitslag)

Risicofactoren

De risicofactoren voor een schilferige huid zijn afhankelijk van de onderliggende aandoening:

Eczeem

• Familiale geschiedenis van eczeem of andere allergische aandoeningen.
• Aanwezigheid van allergieën zoals voedselallergieën of allergieën voor huisstofmijten.
• Blootstelling aan irriterende stoffen zoals bepaalde zepen en schoonmaakmiddelen.

Seborreïsche dermatitis

• Hormonale veranderingen, zoals die tijdens de puberteit of zwangerschap.
• Een verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld door HIV/AIDS of andere immunosuppressieve aandoeningen.
• Stress en vermoeidheid.

Psoriasis

• Familiale geschiedenis van psoriasis.
• Stress en infecties, zoals streptokokkeninfecties.
• Gebruik van bepaalde medicijnen, zoals lithium of bètablokkers.

Risicogroepen voor schilferige huid

Patiënten met psoriasis

Patiënten die lijden aan psoriasis hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van een schilferige huid. Psoriasis is een chronische auto-immuunziekte die leidt tot overmatige vernieuwing van huidcellen, waardoor schilfers ontstaan. De aandoening komt voor in ongeveer 2-3% van de bevolking en is vaak genetisch bepaald.

Patiënten met eczeem

Eczeem, of atopisch dermatitis, is een andere aandoening die vaak leidt tot schilfering van de huid. Het komt vaker voor bij kinderen, maar kan ook blijven bestaan of later in het leven optreden. Bij eczeem is er een ontstekingsreactie die de huidbarrière verzwakt, waardoor de huid uitdroogt en schilferig wordt.

Patiënten met een droge huid (xerose)

Mensen die vatbaar zijn voor een droge huid, vooral in koudere klimaten, lopen meer risico op schilfering. Dit kan worden verergerd door het gebruik van zeep of het niet voldoende hydrateren van de huid, wat leidt tot het afbladderen van de huid in schilfers.

Ouderen

Ouderen hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van schilferige huid, vooral door de verminderde huidhydratatie die met de leeftijd gepaard gaat. Het verouderingsproces veroorzaakt ook een vertraging in de celvernieuwing, wat kan bijdragen aan schilfering, vooral in de vorm van droogheid en dermatitis.

Geassocieerde symptomen

Roodheid en ontsteking

Bij aandoeningen zoals eczeem en psoriasis wordt schilfering vaak geassocieerd met roodheid, ontsteking en jeuk. De ontsteking komt voort uit een immuunreactie die de huid beïnvloedt, wat leidt tot het verlies van de beschermende huidbarrière. Deze geassocieerde symptomen kunnen het dagelijks functioneren van de patiënt aanzienlijk verstoren.

Jeuk

Jeuk is een veelvoorkomend symptoom bij schilferige huid, vooral bij aandoeningen zoals eczeem en psoriasis. De jeuk kan ernstig zijn en verergeren bij contact met irriterende stoffen of tijdens droge, koude klimaten.

Pijn of branderig gevoel

Bij sommige huidaandoeningen, zoals psoriasis, kunnen de schilferige plekken ook pijnlijk of branderig aanvoelen. Dit kan het gevolg zijn van de ontsteking van de huid of van scheuren in de huid door droogte. Schilferige huid door infecties kan ook gepaard gaan met pijn, afhankelijk van de ernst van de infectie.

Droge huid en kloofvorming

Naast de zichtbare schilfers kan een droge huid ook leiden tot kloofvorming. Deze kloven kunnen zeer pijnlijk zijn, vooral op plekken zoals de handen, voeten of ellebogen. De droge huid die gepaard gaat met schilfering kan de huidbarrière beschadigen, waardoor de kans op infecties toeneemt.

Alarmsymptomen

Alarmsymptomen die kunnen wijzen op een ernstiger aandoening of complicatie zijn onder andere:

• Ernstige jeuk of pijn.
• Klinische tekenen van een infectie, zoals roodheid, zwelling of pus.
• Huidveranderingen die niet verbeteren met gebruikelijke behandelingen.
• Grote hoeveelheden schilfers of dikke plaques die de huid aanzienlijk bedekken.
• Symptomen die de dagelijkse activiteiten belemmeren of een aanzienlijke impact hebben op de kwaliteit van leven.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek

Bij de diagnose van een schilferige huid voert de arts een grondig lichamelijk onderzoek uit. De arts beoordeelt de locatie, omvang en kenmerken van de schilfers, evenals andere symptomen die mogelijk aanwezig zijn.

Diagnostische testen

• Huidbiopsie: Voor het vaststellen van psoriasis of andere huidziekten kan een huidbiopsie worden uitgevoerd.
• Allergietests: Deze kunnen helpen bij het identificeren van allergische triggers die eczeem kunnen verergeren.
• Bloedonderzoek: Bloedtesten kunnen helpen bij het uitsluiten van systemische oorzaken en het bevestigen van auto-immuunziekten.

Behandeling

De behandeling van een schilferige huid hangt af van de onderliggende oorzaak:

Eczeem

Behandelingen omvatten het gebruik van topische corticosteroïden om ontsteking te verminderen, evenals vochtinbrengende crèmes om de huid te hydrateren.

Seborreïsche dermatitis

Behandeling bestaat uit het gebruik van anti-schimmelcrèmes en -shampoos, evenals het vermijden van irriterende stoffen en het beheersen van stress.

Psoriasis

De behandeling kan omvatten het gebruik van topische behandelingen zoals teerpreparaten of corticosteroïden, evenals systemische medicijnen en fototherapie bij ernstigere gevallen.

Prognose

De prognose voor een schilferige huid hangt sterk af van de onderliggende aandoening:

Eczeem

Eczeem is een chronische aandoening die vaak in golven verloopt. Met juiste behandeling en huidverzorging kunnen symptomen worden beheerd en kan de kwaliteit van leven worden verbeterd.

Seborreïsche dermatitis

Seborreïsche dermatitis is vaak chronisch met terugkerende episodes. Het kan worden beheerd met medicamenteuze behandelingen en aanpassingen in de levensstijl.

Psoriasis

Psoriasis is een chronische aandoening die doorgaans levenslang aanhoudt. Behandeling kan de symptomen verlichten, maar er is geen genezing. Regelmatige opvolging en aanpassing van de behandeling kunnen de kwaliteit van leven verbeteren.

Complicaties

Complicaties kunnen variëren afhankelijk van de oorzaak van de schilferige huid:

• Secundaire huidinfecties door krabben of beschadigde huid.
• Vorming van grote, pijnlijke huidplaques bij psoriasis.
• Huidkanker bij langdurige en onbehandelde aandoeningen.

Preventie van schilferende huid

Preventieve maatregelen kunnen helpen bij het verminderen van het risico op schilferige huid:

Eczeem

• Gebruik van huidverzorgingsproducten die de huid hydrateren en irriterende stoffen vermijden.
• Regelmatig huidcontact met allergenen en irriterende stoffen vermijden.

Seborreïsche dermatitis

• Het gebruik van milde, anti-schimmelproducten voor de huid.
• Stressmanagement en voldoende slaap bevorderen.

Psoriasis

• Vermijden van triggers zoals stress, roken en overmatig alcoholgebruik.
• Regelmatig gebruik van voorgeschreven behandelingen en huidverzorging om opflakkeringen te beheersen.

Lees verder

• Psoriasis: Chronische huidziekte met droge huid en schilfers
• Schilferende huid op voet: Oorzaken schilfers op voeten
• Schilferige huid aan penis: Oorzaken schilferende penishuid
• Schilferige huid aan vingertoppen: Oorzaken en behandeling
• Schilferige tong: Oorzaken van schilferend tonggebied