De pH-waarde van de vagina: meten en in evenwicht houden

De pH-waarde gebruikt een schaal van 0 tot 14 om aan te geven hoe basisch of zuur een waterige oplossing is en 7,0 is de mediaan. Het komt overeen met de waarde van zuiver water. Alles hieronder is zuur en alles erboven is basisch of alkalisch. De pH van je vagina wordt beïnvloed door bacteriën, menstruatiebloed en externe stoffen zoals tampons, smeermiddelen of sperma. De vaginale pH is het beste als deze wat lager is dan die van de rest van het lichaam, dat wil zeggen als het een beetje zuurder is. Over het algemeen ligt de normale pH van de vagina tussen 3,8 en 4,5. Het kan echter ook toenemen zodra de overgang aanbreekt. De vagina heeft dus normaal gesproken een licht zure PH-waarde (tussen de 3.8 en 4.4). Deze zure omgeving beschermt je vagina tegen infecties en wordt in stand gehouden door de lactobacillus bacterie, ook wel melkzuurbacteriën genoemd.

• Vaginale flora
• Melkzuurbacteriën
• De pH van de vagina
• Vaginale pH-waarde
• Licht zure PH-waarde
• Verstoorde vaginale flora
• Veranderingen in de vaginale flora veroorzaakt door hormonen
• Voor de puberteit
• Tijdens of na de puberteit
• Vrouwelijke cyclus
• Zwangerschap
• Na de overgang
• Veranderingen in de vaginale flora door invloeden van buitenaf
• Antibiotica
• Hormonen innemen
• Overmatige hygiëne
• Vochtige, warme omgeving
• Andere ziekten
• Symptomen van een verstoorde vaginale pH
• Wat te doen als vaginale pH-balans verstoord is?
• Vaginale pH meten
• Vaginale pH zelf in evenwicht brengen en houden
• Wat te doen voor het herstel van de pH-balans
• Risico’s van een langdurig verstoorde vaginale pH
• Invloed van voeding op vaginale pH

Vaginale flora

De vagina bevat verschillende soorten bacteriën en schimmels. Dit wordt de vaginale flora genoemd. In de vagina overheersen de lactobacillen. Het reguleert de vaginale omgeving en vervult belangrijke functies bij de afweer tegen ziekteverwekkers. De vagina bevat een groot aantal micro-organismen die een belangrijke beschermende functie hebben: ze beschermen de vagina tegen ziekteverwekkers. De samenstelling van deze micro-organismen is goed uitgebalanceerd in een gezonde vagina. Als een bacterie of een schimmel de overhand krijgt, wordt dit evenwicht verstoord en wordt de vagina ziek.

Melkzuurbacteriën

Normale vaginale afscheiding bevat naast slijmvliescellen ook een groot aantal bacteriën (ongeveer 100 miljoen per milliliter). Deze residente (commensale) bacteriën zijn voornamelijk melkzuurbacteriën (lactobacillen). Deze gedijen beter dan de meeste andere ziektekiemen in de bijna ijzervrije omgeving van de vagina. Lactobacillen zetten de melksuiker (lactose) uit de cellen van de vagina om in melkzuur (lactaat) en verlagen daardoor de pH-waarde in de vagina. Een lage pH-waarde is daarentegen geen goede voedingsbodem voor andere bacteriën, het houdt ze onder controle.

De pH van de vagina

Vaginale pH-waarde

Normaal gesproken is de pH-waarde van de vagina onder de 4,5 doordat de melkzuurbacteriën het melksuiker omzetten in melkzuur. Daarmee blijft de vaginale pH-waarde net onder de pH-waarde van de (gezonde) huid, die rond de 4,7 ligt. De zuurgraad van je vagina verandert wel met het voortschrijden der jaren en ligt tussen de 3,8 (periode voor de eerste menstruatie) en 4,5 (menopauze).

Licht zure PH-waarde

Deze zure omgeving van de vagina is een uiterst ongunstige omgeving voor de meeste micro-organismen (behalve melkzuurbacteriën) om zich te vermenigvuldigen. Een lage vaginale pH is daarom een ​​effectieve bescherming tegen de kolonisatie van de vagina door ziekteverwekkers zoals bacteriën, schimmels of eencellige organismen (protozoa).

Naast lactaat produceren de meeste melkzuurstammen ook andere stoffen die de groei van concurrerende kiemen remmen, zoals waterstofperoxide of antibiotische eiwitmoleculen. In de meeste gevallen worden vijf tot acht verschillende melkzuurbacteriestammen aangetroffen in de vaginale afscheiding van gezonde vrouwen. De exacte samenstelling van de stammen die in de vagina aanwezig zijn, kan echter sterk verschillen van vrouw tot vrouw.

Verstoorde vaginale flora

Wanneer je vagina minder zuur is dan normaal, dan kunnen bepaalde bacteriën de overhand krijgen. Naast de dominante melkzuurbacteriën, kunnen andere soorten bacteriën, zoals streptokokken, stafylokokken of enterobacteriën, worden aangetroffen in een gezonde vaginale omgeving, zij het in veel mindere mate. Daarnaast zijn er ook kleine hoeveelheden schimmels te vinden. Omdat dergelijke ziektekiemen niet permanent in de vagina aanwezig zijn, spreekt men in deze gevallen van een voorbijgaande, tijdelijke kolonisatie.

Veranderingen in de vaginale flora veroorzaakt door hormonen

De samenstelling van de vaginale flora is in de loop van het leven onderhevig aan hormonale veranderingen. Omdat het melksuikergehalte in de vagina onder invloed van oestrogenen toeneemt, voelen lactobacillen zich senang bij hoge oestrogeenspiegels, zodat ze zich goed kunnen voortplanten. Gemiddeld maakt het vrouwenlichaam na de overgang zo'n 60% minder oestrogeen aan en dit is dus van invloed op de vaginale flora.

Voor de puberteit

Vóór de puberteit, dat wil zeggen op een moment dat de eierstokken nog geen oestrogenen afgeven, hebben meisjes een bacteriële kolonisatie van de vagina die ongeveer overeenkomt met die van een normale huid.

Tijdens of na de puberteit

Pas met het begin van de oestrogeenproductie door de eierstokken tijdens de puberteit wordt de vagina permanent gekoloniseerd door melkzuurbacteriën.

Vrouwelijke cyclus

Er zijn ook karakteristieke schommelingen in de samenstelling van de vaginale flora tijdens de maandelijkse cyclus van een vrouw, waarbij lactobacillen zich bijzonder sterk vermenigvuldigen in de eerste helft van de cyclus (folliculaire fase of rijping van eicel).

Zwangerschap

De samenstelling van de vaginale flora blijft tijdens de zwangerschap grotendeels stabiel. De pH-waarde van de vagina kan echter stijgen en derhalve zijn regelmatige controles aan te raden om mogelijke infecties tijdig te signaleren.

Na de overgang

Na de overgang veroorzaakt de daling van het oestrogeengehalte een verandering in de samenstelling van de vaginale flora. De melkzuurbacteriën moeten plaatsmaken voor een bacteriële kolonisatie die vergelijkbaar is met die van de huid.

Veranderingen in de vaginale flora door invloeden van buitenaf

Antibiotica

De inname van antibiotica en dan in het bijzonder met zogenaamde bèta-lactam-antibiotica zoals penicilline, kan leiden tot veranderingen in de vaginale flora. De reden hiervoor ligt in de manier waarop sommige antibiotische stoffen werken: ze zijn niet alleen gericht tegen de bacteriën die daadwerkelijk moeten worden bestreden, maar verminderen ook het aantal melkzuurbacteriën in de vagina. Niet alle antibiotica hebben echter invloed op de natuurlijke flora van de vagina. Metronidazol heeft bijvoorbeeld vaak geen of slechts weinig effect op de melkzuurbacteriën in de vagina.

Hormonen innemen

Hormoonpreparaten (bijvoorbeeld de pil) kunnen ook van invloed zijn op de vaginale flora.

Overmatige hygiëne

Bovendien kan de zure vaginale omgeving worden verstoord door het toepassen van buitensporige hygiëne. Vooral het gebruik van zeep in het genitale gebied of het gebruik van intieme sprays kan de vaginale flora aantasten. Water is voldoende om de uitwendige geslachtsdelen (de vulva) te reinigen. Over het algemeen moet vaginaal douchen worden vermeden. Een gezonde vagina reinigt zichzelf.

Vochtige, warme omgeving

Een vochtige en warme omgeving verhoogt de groei van ziektekiemen. Zorg er daarom voor dat je je genitale gebied altijd goed afdroogt en, indien mogelijk, geen synthetisch ondergoed draagt. Dergelijk ondergoed kan vaak bijzonder moeilijk zweet afvoeren en het resultaat is een ideale omgeving voor de groei van pathogene schimmels en bacteriën.

Andere ziekten

Veranderingen in de vaginale flora kunnen ook optreden tijdens ziekten zoals diabetes of als onderdeel van een immuundeficiëntie. Bij frequente vaginale schimmelinfecties dient daarom altijd onderzoek te worden gedaan naar mogelijke onderliggende ziekten.

Symptomen van een verstoorde vaginale pH

Een gezonde vaginale pH-waarde ligt tussen de 3,8 en 4,5 – een lichtzure omgeving waarin melkzuurbacteriën floreren en ongewenste bacteriën minder kans hebben om zich te vestigen. Wanneer deze pH-balans verstoord raakt, kunnen er verschillende symptomen ontstaan die ongemak veroorzaken en op een onderliggend probleem wijzen. Hier zijn de meest voorkomende signalen die erop kunnen wijzen dat de vaginale pH uit balans is.

Ongewone geur
Een van de eerste symptomen van een verstoorde vaginale pH is vaak een verandering in geur. Een gezonde vagina heeft een milde geur, maar als de pH-waarde stijgt en minder zuur wordt, kan dit de groei van bacteriën zoals Gardnerella vaginalis stimuleren. Dit kan leiden tot een sterke, soms visachtige geur, vooral merkbaar na het vrijen of tijdens de menstruatie. Wist je dat ongeveer 60% van de vrouwen met bacteriële vaginose (BV) een veranderde geur als het eerste symptoom ervaart?

Jeuk en irritatie
Een verstoorde pH-waarde kan de vaginale huid en slijmvliezen irriteren, wat zich kan uiten in jeuk en roodheid. Dit gebeurt vaak wanneer het aantal melkzuurbacteriën afneemt en de zuurgraad minder wordt, waardoor andere organismen – zoals schimmels en bacteriën – meer kans krijgen. De jeuk kan mild zijn, maar soms ook intens en aanhoudend, waardoor alledaagse activiteiten onaangenaam kunnen worden. Voorbeeld: Vrouwen met een vaginale schimmelinfectie melden in 80% van de gevallen aanhoudende jeuk als primair symptoom.

Veranderingen in vaginale afscheiding
Afscheiding kan variëren gedurende de cyclus, maar een duidelijke verandering in kleur, hoeveelheid of consistentie kan wijzen op een pH-onbalans. Een vaginale schimmelinfectie bijvoorbeeld, veroorzaakt vaak een witte, dikke en klonterige afscheiding zonder geur. Bacteriële vaginose (BV) daarentegen kan dunne, grijze of witte afscheiding met een geur veroorzaken.

Feitje: Afscheiding die gepaard gaat met een visachtige geur en een grijze kleur is bij 85% van de vrouwen een teken van BV.

Brandend gevoel bij het plassen
Een verstoorde vaginale pH kan de gevoelige slijmvliezen irriteren en een branderig gevoel veroorzaken, vooral tijdens het plassen. Dit kan voorkomen bij zowel bacteriële vaginose als vaginale schimmelinfecties en wordt vaak verward met een urineweginfectie. Het verschil is echter dat het branderige gevoel zich vooral in de vaginale opening bevindt, in plaats van dieper in de urinewegen.

Pijn tijdens het vrijen
Een verstoorde pH-waarde kan de natuurlijke vaginale hydratatie verstoren, wat leidt tot droogheid en ongemak tijdens het vrijen. Wanneer de zuurgraad verandert, kunnen de slijmvliezen minder vocht vasthouden, wat zorgt voor wrijving en soms pijn. Dit symptoom kan wijzen op een bacteriële vaginose of een vaginale schimmelinfectie, maar kan ook voorkomen bij hormonale veranderingen, zoals tijdens of na de menopauze. Voorbeeld: Studies laten zien dat ongeveer 30% van de vrouwen met een verstoorde vaginale flora pijn tijdens het vrijen ervaart.

Wat te doen als vaginale pH-balans verstoord is?

Tenzij je opzettelijk een zure vloeistof zoals onverdunde appelazijn introduceert, is het onwaarschijnlijk dat je vaginale pH buitensporig daalt. Het is overigens af te raden om dit te doen, aangezien appelazijn zo zuur is, dat je er zelfs je huid en slijmvliezen mee kunt verbranden. Maar ook een neutrale pH-waarde kan al snel een probleem worden. Het zorgt ervoor dat schadelijke bacteriën zich ongehinderd kunnen vermenigvuldigen. Dit verhoogt het risico op een infectie zoals bacteriële vaginose met symptomen als veel en onaangenaam ruikende afscheiding. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren wanneer alkalische stoffen zoals bloed of sperma de pH-waarde tijdelijk verhogen. Antibiotica kunnen ook schadelijk zijn doordat ze zowel slechte als goede bacteriën doden die de pH daadwerkelijk gezond en zuur houden. Hetzelfde geldt voor producten voor intieme hygiëne en reiniging, vooral als ze geparfumeerd zijn.

Als er iets mis is met je vaginale flora, kun je dat merken aan een visgeur, jeuk, merkbare afscheiding of zelfs een branderig gevoel tijdens het urineren. Neem in dergelijke gevallen contact op met je huisarts. Als het evenwicht in de vagina te sterk wordt verstoord, kan de flora zich niet langer aanpassen, wat aanleiding kan geven tot vaginale infecties.

Vaginale pH meten

Er zijn testen die je thuis kunt doen om de pH-waarde van je vagina te meten, maar onthoud alsjeblieft: afwijkende waarden geven niet altijd aan dat er iets mis is. Bepaalde factoren zoals menstruatie kunnen er ook voor zorgen dat je pH fluctueert. Dergelijke veranderingen zijn echter meestal tijdelijk en de vagina slaagt er meestal vanzelf in om terug te keren naar het normale zuurniveau. Dus als je je pH thuis meet direct na het hebben van seks zonder condoom, raak dan niet in paniek; het resultaat kan eruit zien alsof er iets mis is. Ook helpt een zelftest je niet om het onderliggende probleem achter de pH-afwijking helpen vast te stellen. Je huisarts kan een diagnose stellen als er wat loos is.

Vaginale pH zelf in evenwicht brengen en houden

Je vagina is ontworpen als een zelfreinigend orgaan en doet het meeste pH-werk zelf. Maar je kunt ook probiotica gebruiken. Zo kunnen probiotische Lactobacillus-bacteriën rechtstreeks in de vagina worden aangebracht met speciale tabletten, crèmes of capsules. Deze kunnen echter ook oraal (via de mond) worden ingenomen, waarna ze op natuurlijke manier kunnen migreren van de darm naar de vagina. Deze melkzuurbacteriën zijn ook aanwezig in voedingsmiddelen zoals yoghurt, zuurkool of kombucha, een drankje dat ontstaat uit fermentatie van gezoete thee door azijnzuurbacteriën- en gist-culturen.

Maar je kunt ook met je gezonde verstand gebruiken: condooms gebruiken en plassen na het hebben van geslachtsgemeenschap. Vervang je tampon tijdig en vervang ook op tijd je inlegkruisje of maandverband. Gebruik geen geparfumeerde intieme producten. Doe je natte bikini of badpak uit na het baden. Zeer belangrijk voor een gezonde vaginale flora is een gezond dieet en een verstandige levensstijl. Je vagina is tenslotte een gecompliceerde microkosmos van bacteriën en schimmels die het verdient om voorzichtig en zorgvuldig te worden behandeld.

Wat te doen voor het herstel van de pH-balans

Wanneer de balans verstoord is, zijn er verschillende manieren om de pH-waarde te herstellen, variërend van natuurlijke middelen tot medische behandelingen. Hier vind je een overzicht van opties die helpen om de pH-balans te ondersteunen en herstellen.

Probiotische supplementen
Probiotica zijn levende bacteriën die de vaginale flora kunnen versterken, met name door Lactobacillus-soorten. Probiotische supplementen helpen om de vaginale pH-waarde in balans te brengen door gezonde bacteriën aan te vullen en het aantal melkzuurbacteriën te verhogen. Deze bacteriën creëren een lichtzure omgeving die voorkomt dat schadelijke bacteriën en schimmels overmatig groeien. Probiotica zijn beschikbaar in verschillende vormen, zoals capsules, poeders, en zelfs vaginale zetpillen. Wist je dat sommige probiotische supplementen specifiek zijn ontwikkeld voor vrouwen en hun vaginale gezondheid?

Tip: Voor een optimaal effect is het raadzaam om dagelijks probiotica te nemen. Het duurt meestal enkele weken voordat de vaginale flora zich volledig herstelt.

Natuurlijke hulpmiddelen: voeding en hydratatie
Voeding kan een belangrijke rol spelen bij het herstellen van de vaginale pH-waarde. Door voedingsmiddelen te eten die rijk zijn aan vitamine C en antioxidanten, zoals bessen, citrusvruchten, en groene groenten, ondersteun je het immuunsysteem en de vaginale flora. Daarnaast kan het eten van probiotische voedingsmiddelen zoals yoghurt, kefir en zuurkool helpen om de pH op natuurlijke wijze te reguleren.

Hydratatie: Drink dagelijks voldoende water om afvalstoffen uit het lichaam te spoelen en het lichaam, inclusief de vaginale slijmvliezen, gehydrateerd te houden. Een gehydrateerd lichaam is beter in staat om de pH-balans te handhaven.

Vaginale gels en crèmes met melkzuur
Melkzuurgels of -crèmes zijn speciaal ontwikkeld om de pH-waarde van de vagina te herstellen. Melkzuur verlaagt de pH-waarde en helpt om een lichtzure omgeving te creëren die gunstig is voor de melkzuurbacteriën. Deze producten kunnen nuttig zijn na antibiotica-gebruik, na de menstruatie, of na seksuele activiteit, wanneer de pH tijdelijk verhoogd is. Melkzuurgels zijn zonder recept verkrijgbaar en kunnen direct op de vaginale slijmvliezen worden aangebracht.

• Na een antibioticakuur kreeg Sara, 34, last van een verstoorde vaginale pH. Door twee weken een melkzuurgel te gebruiken, kon ze haar pH snel weer in balans brengen en de klachten verminderen.

Antischimmel- en antibioticabehandelingen
Bij een langdurig verstoorde pH-waarde die symptomen veroorzaakt, zoals jeuk, afscheiding en geur, kan een infectie de oorzaak zijn. In dat geval kunnen antischimmelmiddelen of antibiotica nodig zijn. Vaginale schimmelinfecties, bijvoorbeeld door Candida, worden meestal behandeld met een antischimmelmiddel zoals miconazol of clotrimazol, dat de schimmelgroei remt en de pH herstelt. Voor bacteriële vaginose (BV), veroorzaakt door overmatige groei van schadelijke bacteriën, kan een antibioticakuur met metronidazol worden voorgeschreven. Deze medicatie helpt de bacteriën te verminderen en de natuurlijke balans terug te brengen.

Belangrijk: Gebruik antibiotica en antischimmelmiddelen altijd onder begeleiding van een arts om de kans op resistentie en terugkerende infecties te minimaliseren.

Vaginale zetpillen met lactobacillus
Vaginale zetpillen met lactobacillus-bacteriën zijn een effectieve manier om direct gezonde bacteriën toe te voegen aan de vaginale flora en de pH-waarde te herstellen. Deze zetpillen worden vaak gebruikt bij vrouwen die gevoelig zijn voor terugkerende infecties en kunnen ook helpen na een antibioticabehandeling. Ze bevorderen de groei van melkzuurbacteriën en creëren een beschermende barrière tegen infecties.

• Ellen, 29, had vaak last van bacteriële vaginose. Op advies van haar arts gebruikte ze lactobacillus-zetpillen na elke antibioticakuur, wat haar hielp om de vaginale flora te versterken en verdere infecties te voorkomen.

Hormoontherapie bij postmenopauzale vrouwen
Na de menopauze daalt de hoeveelheid oestrogeen, wat kan leiden tot vaginale droogheid en een verhoogde pH. Hormoontherapie, zoals vaginale oestrogeencrèmes of zetpillen, kan de vaginale weefsels versterken en de pH-waarde verlagen. Deze behandeling helpt om de vaginale flora in balans te brengen en biedt verlichting bij symptomen zoals droogheid, irritatie en ongemak tijdens het vrijen.

Let op: Hormoontherapie is niet voor iedereen geschikt en moet altijd worden besproken met een arts, vooral als er een verhoogd risico is op bepaalde gezondheidsproblemen.

Regelmatige medische controle bij terugkerende problemen
Voor vrouwen die last hebben van aanhoudende of terugkerende vaginale klachten is het belangrijk om regelmatig medische controles te plannen. Door periodiek de vaginale flora en pH-waarde te laten controleren, kan de arts tijdig ingrijpen en gepersonaliseerde adviezen geven. Dit kan voorkomen dat kleine onbalansen uitgroeien tot langdurige problemen en zorgt voor een gerichte aanpak.

Risico’s van een langdurig verstoorde vaginale pH

Een gezonde vaginale pH-waarde is de sleutel tot een goed functionerende vaginale flora, waarin melkzuurbacteriën de natuurlijke beschermlaag vormen. Wanneer de pH-waarde uit balans raakt en langdurig verstoord blijft, kan dit echter leiden tot allerlei gezondheidsproblemen. Hier zijn enkele van de meest voorkomende risico’s die gepaard gaan met een blijvend verhoogde pH-waarde en een verzwakte vaginale flora.

Verhoogde kans op bacteriële vaginose (BV)
Een langdurig verhoogde pH-waarde in de vagina kan leiden tot bacteriële vaginose (BV), een infectie die ontstaat wanneer schadelijke bacteriën zoals Gardnerella vaginalis de overhand nemen. BV kan symptomen veroorzaken zoals een sterke geur, jeuk en dunne, grijze afscheiding. Het kan ook leiden tot een ontsteking van de vaginawand. Weetje: Vrouwen met een verhoogde pH hebben drie keer meer kans op het ontwikkelen van BV dan vrouwen met een stabiele, lichtzure pH-waarde. BV kan bovendien het risico op andere infecties verhogen als het onbehandeld blijft.

Vaginale schimmelinfecties
Hoewel schimmelinfecties vaker voorkomen bij een verlaagde pH-waarde, kunnen ze ook ontstaan bij een langdurig verhoogde pH. Wanneer de pH-waarde hoog blijft, worden de melkzuurbacteriën die normaal gesproken de groei van schimmels zoals Candida albicans in toom houden, verstoord. Dit kan leiden tot symptomen zoals jeuk, pijnlijke irritatie en een dikke, witte afscheiding.

Feitje: Ongeveer 75% van de vrouwen krijgt ooit te maken met een vaginale schimmelinfectie, vaak door veranderingen in de pH-waarde.

Verhoogde vatbaarheid voor soa’s
Een stabiele, zure pH-waarde biedt natuurlijke bescherming tegen soa’s zoals chlamydia en gonorroe. Wanneer de pH-waarde langdurig verhoogd is, worden de slijmvliezen kwetsbaarder, wat het risico op infecties vergroot. Studies tonen aan dat vrouwen met een verstoorde vaginale flora dubbel zoveel kans hebben op soa’s, omdat een verhoogde pH de weerstand verlaagt en schadelijke bacteriën makkelijker toegang geeft tot de vaginale wand.

Zwangerschapscomplicaties
Voor zwangere vrouwen is een stabiele pH-waarde extra belangrijk. Een verhoogde pH kan het risico op vroeggeboorte en laag geboortegewicht verhogen, omdat de kans op infecties in het voortplantingskanaal toeneemt. Infecties zoals bacteriële vaginose kunnen ontstekingen veroorzaken, wat een vroegtijdige weeënactiviteit kan triggeren. Weetje: Vrouwen met een verhoogde vaginale pH hebben tot wel 1,5 keer meer kans op zwangerschapscomplicaties, vooral wanneer de onbalans niet wordt behandeld.

Verzwakte immuunrespons
Een langdurig verstoorde pH kan op termijn de algehele immuunfunctie van de vaginale flora verzwakken. Wanneer de melkzuurbacteriën afnemen, wordt de barrière tegen ziekteverwekkers minder effectief. Dit betekent dat het lichaam minder goed in staat is om schadelijke bacteriën en virussen af te weren. In veel gevallen leidt dit tot terugkerende infecties en verhoogde gevoeligheid voor nieuwe verstoringen.

Invloed van voeding op vaginale pH

Voeding heeft een verrassend grote invloed op onze gezondheid, en dat geldt ook voor de vaginale pH en flora. Wat je eet kan namelijk bijdragen aan het behoud van een lichtzure omgeving in de vagina, wat belangrijk is om schadelijke bacteriën op afstand te houden en een gezonde balans van melkzuurbacteriën te behouden. Hieronder kijken we naar enkele voedingsmiddelen die een positieve of negatieve invloed kunnen hebben op de vaginale pH.

Suiker en snelle koolhydraten: een broedplaats voor schimmels
Voedingsmiddelen die rijk zijn aan suiker en geraffineerde koolhydraten, zoals wit brood en zoetigheden, kunnen de vaginale pH verstoren en schimmelgroei bevorderen. Suiker voedt schimmels zoals Candida albicans, die kan leiden tot vaginale schimmelinfecties als deze overmatig groeit. Vrouwen die vaak last hebben van vaginale schimmelinfecties, merken vaak dat een beperking van hun suikerinname helpt om de klachten te verminderen.

Feitje: Uit onderzoek blijkt dat vrouwen die veel suiker eten een 40% hoger risico op schimmelinfecties hebben.

Probiotica: versterking voor de melkzuurbacteriën
Probiotische voedingsmiddelen zoals yoghurt, kefir, zuurkool en kimchi zitten boordevol goede bacteriën, waaronder Lactobacillus-soorten. Deze bacteriën helpen om de vaginale flora te versterken door de melkzuurbacteriën aan te vullen en de vaginale omgeving licht zuur te houden. Onderzoek wijst uit dat vrouwen die regelmatig probiotische voeding consumeren minder vaak last hebben van een verstoorde vaginale flora.

Tip: Dagelijks een portie probiotische yoghurt kan helpen om de vaginale pH-waarde gezond te houden.

Alcohol: een verstoring van de balans
Alcohol kan de vaginale pH negatief beïnvloeden doordat het het immuunsysteem verzwakt en de groei van melkzuurbacteriën onderdrukt. Dit kan een ideale omgeving creëren voor ongewenste bacteriën, die de pH-waarde verhogen en de vaginale flora uit balans brengen. Daarnaast belast alcohol de lever, wat kan leiden tot een ophoping van gifstoffen die het immuunsysteem onder druk zetten. Om de vaginale pH gezond te houden, kan het nuttig zijn om alcohol met mate te drinken.

Voedingsmiddelen rijk aan vitamine C
vitamine C is een antioxidant die het immuunsysteem ondersteunt en het lichaam helpt om ontstekingen tegen te gaan. Citrusvruchten, aardbeien, kiwi’s en paprika’s zijn goede bronnen van vitamine C en kunnen de vaginale gezondheid positief beïnvloeden door de pH op natuurlijke wijze te reguleren. Daarnaast versterkt vitamine C de weerstand van de vaginale wanden, wat helpt om ongewenste bacteriën buiten te houden. Wist je dat vitamine C ook helpt om urineweginfecties te voorkomen door de urine licht zuur te houden?

Hydratatie: water als basis voor balans
Voldoende water drinken is essentieel voor een gezonde vaginale pH. Hydratatie helpt het lichaam om afvalstoffen af te voeren en de slijmvliezen gezond te houden. Een goed gehydrateerd lichaam kan zijn pH beter reguleren, wat een belangrijke basis vormt voor de vaginale flora. Weetje: Door dagelijks minimaal 1,5 tot 2 liter water te drinken, ondersteun je de natuurlijke hydratatie van het lichaam en houd je de vaginale pH stabiel.

Groene bladgroenten en gezonde vetten
Groene bladgroenten, zoals spinazie en boerenkool, zitten vol met mineralen zoals magnesium, die bijdragen aan een goede balans van de lichaams-pH en de immuunfunctie versterken. Gezonde vetten, zoals omega-3 vetzuren uit vis, noten en olijfolie, helpen bij het reguleren van hormonen, wat de vaginale pH in balans kan houden.

Feitje: Omega-3 vetzuren hebben ook een ontstekingsremmende werking, wat kan helpen om het vaginale weefsel gezond en gehydrateerd te houden.

Lees verder

• De pH-waarde van bloed: wat is normaal en gezond bloed-pH?
• PH-waarde urine: pH meten & oorzaken te hoge/lage urine-pH
• Vaginale flora: schommelingen en evenwicht vaginale flora
• Vaginale jeuk of jeukende vagina: oorzaken en symptomen
• Vagina: anatomie, functie en ligging & vaginale aandoeningen