Buikkrampen tijdens de zwangerschap

Zwanger: buikkramp, bandenpijn, oefenwee, bloedverlies, harde buik. Tijdens de zangerschap kunnen er buikkrampen of buikpijn ontstaan. Dit kan meerdere oorzaken hebben. Wat zijn de meest voorkomende oorzaken van buikkrampen tijdens de zwangerschap? Buikkrampen zijn pijnlijk aanvallen in de buikstreek omdat een orgaan zich samentrekt. Buikkrampen komen ook tijdens de zwangerschap voor.

Eerste trimester en buikkramp

Vroeg in de zwangerschap kan er buikkramp ontstaan. Het eerste trimester valt van maand 1 tot en met 3 oftewel de eerste 13 weken van de zwangerschap.

Buikkramp in de eerste twee weken van de zwangerschap duidt veelal op een niet ingenesteld eitje, waarna er een miskraam ontstaat. Meestal merkt de vrouw niks van deze miskraam omdat deze gelijktijdig met de verwachte menstruatie valt. De helft van alle zwangerschappen eindigt in een miskraam, waarvan het grootste gedeelte binnen een aantal dagen al ten onder gaat. Heel veel vrouwen hebben een zeer vroege miskraam gehad zonder dit zelf te weten, een zwangerschapstest geeft in dit stadium namelijk een negatief resultaat.

Een lichte buikkramp met 3 weken zwangerschap kan duiden op de innesteling van de zygote, dit is de bevruchte eicel. Sommige vrouwen voelen de innesteling als een licht krampjes. Er kan wat bloedverlies bij gepaard gaan. Dit komt omdat de baarmoederwand goed doorbloed is en er sneller bloedverlies optreedt.

Met 4 weken kan er buikkramp optreden onder invloed van de verwachtingen van de vrouw. Veel vrouwen verwachten rond deze periode hun menstruatie. Dit kan spanning en stress geven met als gevolg wat buikkrampen. Vaak moet men dan ook wat vaker naar het toilet.

Rond 6 weken begint het hartje van het foetus voor het eerst te kloppen. Een cruciaal moment: wanneer de cellen niet goed zijn aangelegd en de impuls niet goed wordt doorgegeven, zal het hart te zwak kloppen, ermee stoppen of helemaal niet gaan kloppen. Rond deze periode zal het lichaam het foetus gaan afstoten, wat gepaard gaat met buikkrampen.

Tussen de 7 en 8 weken zwangerschap gaan de darmen uitzetten als gevolg van de toenemende hormonen. Dit kan rommelende darmen en winderigheid veroorzaken. Vaak worden dan ook buikkrampen gevoeld. Door het eten van vezelrijk voedsel kunnen de darmen tot rust worden gebracht.

Rond 9 weken zwangerschap begint de baarmoeder te groeien, waardoor er een bandenpijn ontstaat. De baarmoeder hangt in de buikholte door middel van banden vast. Deze banden rekken mee, wat pijn kan veroorzaken. De pijn wordt vooral gevoeld als een korte soms heftige steek. Vooral tijdens een plotselinge beweging treed deze op.

Tot twaalf weken is de kans op een miskraam het grootst. Een miskraam wordt aangekondigd met licht bloedverlies dat steeds erger wordt, totdat ze volledige zwangerschap is afgebroken. Soms kondigt een miskraam zich aan met alleen buikkrampen. Deze buikkrampen gaan na een aantal dagen over in bloedverlies.

Het tweede trimester

Van 4 tot en met 6 maanden zit de zwangerschap in het tweede trimester, oftewel van 14 tot en met 26 weken zwangerschap. Buikkrampen in deze periode komen veelal door de groeiende baarmoeder, en wordt bandenpijn genoemd. Bandenpijn komt in deze periode het meeste voor. Bij bukken of omdraaien in bed, iets tillen of de arm omhoog tillen kan er een stekende pijn aan de linker of rechterkant gevoeld worden, soms ook in het midden. De vrouw kan hierbij ineens krom trekken van de pijn. De pijn zakt snel weer af. Bandenpijn kan meerdere malen per dag voorkomen en neemt altijd vrij snel weer af, soms is er een uitstralende napijn die ook weer snel afzakt.

Buikkrampen zijn aanhoudende pijnen en duiden soms op rommelende darmen, die onder invloed van de hormonen weker zijn geworden. Er kan harde ontlasting ontstaan, wat ook buikpijn als gevolg kan hebben. Veel water drinken en vezelrijk voedsel eten helpt om de ontlasting dunner te maken. De darmen blijven de hele zwangerschap door wat weker.

Een verlate miskraam kan in het tweede trimester voorkomen. Vaak is de baby al voor de twaalf weken zwangerschap gestorven, maar heeft het lichaam hier niet op gereageerd. Een verlate miskraam kan soms erg heftig zijn, gepaard gaan de met veel bloedverlies en zeer hevige buikkrampen. Wanneer de zwangerschap volledig is afgebroken, zullen de buikkrampen afnemen. Blijven de buikkrampen aanhouden ener blijft bloed vloeien, dan is dit een teken dat er iets in de baarmoeder is achtergebleven. Dit komt in het tweede trimester wel vaker voor. De arts zal dan de rest verwijderen. Wordt dit niet gedaan, dan bestaat er een kans op een infectie. Bovendien kan de vrouw niet opnieuw zwanger worden zolang er nog wat achterblijft in de baarmoeder.

De kans dat de baby in het tweede trimester afsterft, is kleiner geworden, maar door infectieziekten of aanlegfouten kan de baby alsnog afsterven. Dot gaat gepaard met buikkrampen en bloedingen. Wanneer de zwangerschap verder gevorderd is, kan een miskraam net zo zwaar zijn als een echte bevalling. Er treden buikkrampen op die aan komen zetten, een hoogtepunt hebben en weer wegebben. Dit zijn de ontsluitingsweeën en worden veroorzaakt doordat de baarmoeder zich flink samentrekt. Later zullen de ontsluitingsweeën overgaan in persweeën, waarbij de vrouw de drang krijgt om te persen.

Derde trimester: buikkrampen kunnen weeën zijn

In het laatste trimester, van maand 7 tot en met 9 oftewel 27 tot en met 40 weken, krijgen buikkrampen een andere betekenis. Vanaf 7 maanden zwangerschap gaat het lichaam zich voorbereiden op de bevalling. Hierbij kunnen er oefenweeën optreden, die worden ervaren als buikkrampen. Deze oefenweeën komen lichtjes aanzetten, de buik wordt zo hard als een opgeblazen voetbal, en op dit hoogtepunt zakt de oefenwee weer terug, de buikkramp zakt af en de buik wordt weer zacht. Oefenweeën koemn vooral in de nacht voor, maar kunnen ook overdag optreden wanneer de vrouw druk bezig is. Een oefenwee doet niet heel veel pijn, en is vergelijkbaar met een lichte buikkramp. Sommige vrouwen ervaren helemaal geen pijn, alleen een vervelend gevoel.

Bandenpijn blijft ook in deze periode optreden, de baarmoeder wordt steeds groter en er staat een flinke druk op de banden waaraan de baarmoeder hangt. Toch zal bandenpijn minder hevig zijn als in het tweede trimester of in minder gevoeld worden doorat er andere klachten in rug en bekken optreden.

De bevalling kondigt zich aan door verlies van wat bloed, door het breken van de vliezen of door buikkrampen. Deze buikkrampen zijn in het begin zo licht als tijdens een menstruatie. Vaak is nog onduidelijk waar deze buikkrampen vandaan komen. Al snel gaan de buikkrampen een patroon vormen: ze komen als een golfje aanzetten, worden groter en groter met als hoogtepunt ernstige buikkramp, en ebben dan weer weg. De tussenperiode wordt steeds korter, de golven van buikkramp worden steeds hoger. Er is dan sprake van ontsluitingsweeën en de bevalling is begonnen. Wanneer de periode tussen twee ween vijf minuten of minder is, moet de verloskundige gewaarschuwd worden.

Persweeën zijn buikkrampen die naar onder toe lopen ze dwingen de vrouw om mee te persen. De krampen worden ervaren als een naar onder toe drukkende pijn. Meepersen geeft verlichting van de pijn.

Lees verder

• Hevige buikkrampen tijdens de zwangerschap
• Bloedverlies en zwanger
• Bandenpijn bij zwangerschap