Brachiale plexopathie: Zenuwpijn of zwakte in arm of hand
De brachiale plexus is een complex netwerk van zenuwen dat signalen van het ruggenmerg naar de schouder, arm en hand vervoert. Schade aan de zenuwen van de brachiale plexus resulteert in brachiale plexopathie (ook wel brachiale plexus neuropathie genoemd). Deze zenuwschade kan ontstaan door trauma, radiotherapie, tumoren en andere oorzaken. Patiënten ervaren vaak spierproblemen, gevoelsstoornissen, pijn en/of zwakte in de arm of hand. Behandeling is niet altijd noodzakelijk, maar in sommige gevallen zijn medicatie, chirurgie of andere medische procedures vereist om de beschadigde zenuw te herstellen.
Epidemiologie van brachiale plexopathie
De incidentie van brachiale plexopathie bedraagt ongeveer 2 tot 3 gevallen per 100.000 mensen. Traumatische letsels die leiden tot deze aandoening komen vaker voor bij mannen tussen de 15 en 25 jaar oud.
Oorzaken van brachiale plexopathie
De brachiale plexus, ook wel plexus brachialis genoemd, is een zenuwennetwerk dat van de lagere nek naar het bovenste schoudergebied loopt. Deze zenuwen zijn verantwoordelijk voor de gevoel- en bewegingsfuncties van de schouder, arm, onderarm en hand. Brachiale plexopathie is een vorm van
perifere neuropathie, waarbij de zenuwen uitgerekt, samengedrukt, gescheurd of van het ruggenmerg afgescheurd kunnen zijn. Dit leidt tot spier- en gevoelsstoornissen.
Risicofactoren voor zenuwschade
Hoewel in sommige gevallen de oorzaak van de zenuwschade onbekend blijft, zijn er verschillende bekende risicofactoren en omgevingsfactoren die kunnen bijdragen aan brachiale plexopathie, waaronder:
- Algemene anesthesie tijdens chirurgie
- Blootstelling aan toxines, chemicaliën of bepaalde medicijnen
- Druk door tumoren in het gebied, zoals longtumoren
- Direct letsel aan de zenuwen
- Moeilijke geboorten (bijvoorbeeld hoog geboortegewicht, stuitligging, langdurige bevalling waarbij de schouders van de baby vast kunnen komen te zitten)
- Samendrukking van de zenuwen
- Trauma, zoals auto-ongelukken of letsels door contactsporten
- Geboorteafwijkingen die druk uitoefenen op de nek
- Ontstekingsaandoeningen veroorzaakt door virussen of auto-immuunziekten
- Schade door radiotherapie
Symptomen van brachiale plexopathie
De symptomen van brachiale plexopathie variëren sterk, afhankelijk van de ernst en de locatie van de zenuwschade. Meestal is slechts één arm aangetast. Symptomen kunnen omvatten:
- Zenuwpijn in de arm of hand
- Verlies van gevoel of een doof gevoel in de arm of hand
- Zwakte en problemen met het bewegen van de arm
- Gebrek aan spiercontrole in de arm, hand of pols
Diagnose en onderzoeken
Vraaggesprek
De arts zal de patiënt vragen naar de duur van de symptomen, de aard van de pijn, veranderingen in gevoel, zwakte en
spieratrofie (spierverlies). Ook worden onderliggende infecties, letsels of activiteiten die tot de klachten hebben geleid, besproken. De arts zal tevens vragen of symptomen veranderen bij wijziging van hoofd-, nek- of armpositie, en of medicatie, zwangerschap of andere omgevingsfactoren een rol spelen. Ten slotte wordt nagegaan of de symptomen invloed hebben op de dagelijkse activiteiten.
Lichamelijk onderzoek en diagnostisch onderzoek
De arts test de spierkracht, het gevoel en de reflexen van de schouders,
handen, armen en polsen. Er wordt gezocht naar misvormingen, verminderde reflexen, verminderde spierkracht, spierafbraak en beperkt bewegingsbereik. Hoewel een
bloedonderzoek niet specifiek nodig is voor de diagnose van brachiale plexopathie, wordt dit vaak uitgevoerd om andere aandoeningen uit te sluiten. Beeldvormende onderzoeken zoals een
CT-scan, een
MRI-scan,
elektromyografie (meting van elektrische spieractiviteit) en zenuwgeleidingsonderzoek kunnen helpen om de zenuwschade in beeld te brengen.
Behandeling van brachiale plexopathie
In sommige gevallen kan zenuwschade tijdelijk zijn en herstelt de patiënt spontaan zonder medische interventie. Indien behandeling nodig is, kunnen de volgende benaderingen worden overwogen:
Medicijnen ter verlichting van symptomen /
Bron: Stevepb, Pixabay Medicatie
Om neuropathische
pijn gerelateerd aan brachiale plexopathie te behandelen, kan de arts een combinatie van medicijnen voorschrijven, zoals vrij verkrijgbare
pijnstillers, anti-epileptica, tricyclische
antidepressiva en
opioïden (krachtige pijnstillers).
Chirurgie
Een chirurgische ingreep kan nodig zijn om spierzwakte te behandelen. Idealiter dient deze operatie binnen zes maanden na het ontstaan van de zenuwschade te worden uitgevoerd om de beste resultaten te behalen.
Fysiotherapie en ergotherapie
Fysiotherapie kan helpen om de spieren goed te laten functioneren, het bewegingsbereik te behouden of te vergroten, en
gewrichtsstijfheid te voorkomen. Ergotherapie en het gebruik van functionele braces of orthesen kunnen ook nuttig zijn.
Andere therapieën
Andere behandelingen voor pijnbestrijding kunnen omvatten:
- Desensibilisatietherapie
- Gepulseerde radiofrequente ablatie / thermocoagulatie
- Ruggenmergstimulator of perifere zenuwstimulator
- Sympathische blokkade
- Topische middelen, zoals lidocaïnepleisters of zalf
- Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS) en H-golftherapie
Prognose
De duur van de symptomen kan variëren van enkele seconden tot minuten, maar bij sommige patiënten kunnen de klachten langduriger zijn. De meeste patiënten herstellen van zenuwschade met weinig of geen blijvende gevolgen. In sommige gevallen kunnen patiënten blijvende zwakte ervaren of
chronische pijn. In ernstige gevallen kan de arm volledig
verlamd raken, waardoor de volledige functie van de arm verloren gaat.
Complicaties van brachiale plexopathie
Mogelijke complicaties van brachiale plexopathie zijn onder andere:
- Blijvende invaliditeit
- Brandwonden of andere verwondingen door gevoelloosheid
- Chronische pijn
- Spieratrofie
- Stijve gewrichten
Preventie van brachiale plexopathie
Preventie door risicovermijding
Om brachiale plexopathie te voorkomen, is het belangrijk om de risicofactoren te minimaliseren die kunnen bijdragen aan zenuwschade. Enkele preventieve maatregelen zijn:
- Veiligheid bij trauma: Zorg voor veiligheid tijdens contact- en motorsporten door het dragen van geschikte beschermingsmiddelen, zoals schouderbeschermers en helmen.
- Preventie bij moeilijke geboorten: Zorg voor goede medische begeleiding tijdens de zwangerschap en bevalling om risico's zoals stuitligging en hoge geboortegewicht te minimaliseren.
- Vermijden van blootstelling aan toxines: Beperk blootstelling aan schadelijke chemicaliën en toxines, zowel op de werkplek als in de omgeving.
- Nauwkeurige medische procedures: Bij medische ingrepen waarbij anesthesie wordt gebruikt, is het belangrijk dat de procedures zorgvuldig worden uitgevoerd om zenuwschade te voorkomen.
- Regelmatige medische controle: Bij risicogroepen of bestaande aandoeningen, zoals tumoren, is regelmatige medische controle cruciaal om tijdig in te grijpen en complicaties te voorkomen.
Preventie door educatie en training
- Opleiding voor zorgverleners: Zorgverleners moeten goed op de hoogte zijn van de risico's van zenuwschade bij bepaalde behandelingen en geboortes om preventieve maatregelen te nemen.
- Educatie van atleten: Atleten moeten worden geïnformeerd over het belang van het dragen van beschermende uitrusting en het correct uitvoeren van sporttechnieken om blessures te voorkomen.
- Training van personeel: Werkgevers moeten ervoor zorgen dat personeel dat met gevaarlijke stoffen werkt goed getraind is in het veilig omgaan met deze stoffen en het gebruik van beschermende apparatuur.
Preventie bij bestaande aandoeningen
- Behandeling van onderliggende aandoeningen: Behandel aandoeningen zoals tumoren of ontstekingen die druk op de zenuwen kunnen uitoefenen. Regelmatige follow-ups zijn belangrijk voor patiënten met een verhoogd risico.
- Juiste interventie bij geboortes: Bij geboortes met een hoog risico is het essentieel om gespecialiseerde medische teams in te schakelen om complicaties te voorkomen.
Lees verder