Hamstring tendinitis: Peesontsteking van hamstrings met pijn

Hamstring tendinopathie, ook bekend als hamstring tendinitis, is een aandoening waarbij ontsteking en beschadiging optreden in één of meer van de hamstringpezen. Deze aandoening ontstaat vaak door overmatige training of repetitieve belasting van de pezen. De symptomen omvatten pijn, stijfheid en bewegingsproblemen, en de behandeling kan variëren van zelfzorgremedies tot medische interventies. De prognose is over het algemeen goed bij milde gevallen, maar bij ernstige ontstekingen kan de herstelperiode enkele maanden duren.

• Verschillende soorten hamstringtendinopathie
• Insertietendinopathie
• Niet-insertietendinopathie
• Andere subtypes en gerelateerde aandoeningen
• Oorzaken van hamstringpeesontsteking
• Risicofactoren voor hamstringpeesontsteking
• Symptomen van hamstring tendinopathie
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van hamstring tendinopathie
• Zelfzorg
• Professionele medische behandeling
• Prognose van hamstring tendinopathie
• Complicaties van hamstring tendinopathie
• Preventie van hamstringpeesontsteking

Verschillende soorten hamstringtendinopathie

Hamstringtendinopathie kan worden ingedeeld op basis van de locatie van de peesontsteking en de aard van de beschadiging. De twee belangrijkste typen zijn insertietendinopathie en niet-insertietendinopathie. Hier is een gedetailleerd overzicht van elk type:

Insertietendinopathie

Insertietendinopathie verwijst naar een ontsteking of beschadiging van de pees op de plek waar deze aan het bot hecht. Bij hamstrings betreft dit meestal de gebieden waar de pezen vastzitten aan het zitbeen (ischium). Dit type tendinopathie kan optreden door herhaalde belasting of overbelasting bij activiteiten zoals sprinten, springen of langdurig zitten.

Kenmerken van insertietendinopathie:

• Locatie van pijn: Pijn is geconcentreerd rond het aanhechtingspunt van de hamstringpezen aan het zitbeen.
• Oorzaken: Vaak veroorzaakt door herhaaldelijke belasting of overmatige belasting van de peesaanhechting.
• Symptomen: Pijn en stijfheid in het achterste deel van het dijbeen, vooral bij activiteiten die de hamstrings belasten. De pijn kan erger worden na langdurig zitten of staan.
• Behandeling: Behandeling omvat meestal rust, ijsapplicatie, en rekoefeningen gericht op het verlichten van spanning bij het peesaanhechtingspunt. Fysiotherapie kan helpen bij het versterken van de spieren rond de aanhechting om toekomstige blessures te voorkomen.

Niet-insertietendinopathie

Niet-insertietendinopathie betreft ontsteking of beschadiging van de pees op een andere locatie dan het aanhechtingspunt. Dit type komt voor langs de lengte van de pees, meestal dichter bij de spier zelf. Dit kan het gevolg zijn van overbelasting of een plotselinge toename van activiteiten.

Kenmerken van niet-insertietendinopathie:

• Locatie van pijn: Pijn is meestal gesitueerd in het midden van de hamstringpees of iets dichter bij de spierbuik dan het aanhechtingspunt.
• Oorzaken: Meestal veroorzaakt door herhaaldelijke belasting, plotselinge toename van activiteit of onvoldoende opwarming.
• Symptomen: Pijn en stijfheid langs de lengte van de pees, vooral tijdens of na activiteiten die de hamstrings belasten, zoals hardlopen of sprongetjes. De pijn kan gepaard gaan met een gevoel van zwakte of verminderde kracht in de hamstrings.
• Behandeling: De behandeling richt zich op het verminderen van ontsteking en het bevorderen van herstel via rust, ijsapplicatie, en fysiotherapie. Oefeningen om de kracht en flexibiliteit van de hamstrings te verbeteren zijn vaak noodzakelijk. In sommige gevallen kan ook echografie of andere beeldvormende technieken worden gebruikt om de omvang van de schade te beoordelen.

Andere subtypes en gerelateerde aandoeningen

Naast de bovengenoemde types kunnen er ook andere subtypes van hamstringtendinopathie bestaan, afhankelijk van de specifieke kenmerken van de blessure en de betrokkenheid van andere structuren zoals de heupzenuw of het onderliggende bot.

Andere mogelijke subtypes

• Tendinose: Dit is een chronische vorm van tendinopathie waarbij de peesweefsels degenereren zonder significante ontsteking. Dit kan leiden tot een verdikking en verkalking van de pees.
• Acute tendinitis: Dit betreft een plotselinge ontsteking van de pees door een acute verwonding of overbelasting.
• Tendinopathie met burstitis: Soms gaat peesontsteking gepaard met ontsteking van de slijmbeurs (bursitis) die zich nabij de pees bevindt, wat extra pijn en beperking kan veroorzaken.

Oorzaken van hamstringpeesontsteking

De hamstringpees is het zachte weefsel dat de hamstringspier verbindt met het achterste deel van het dijbeen en de buitenkant van de knie. De hamstringspieren bestaan uit drie pezen: de semitendinosus, semimembranosus en biceps femoris. Deze spieren zijn verantwoordelijk voor het buigen van de knie en het strekken van de heup tijdens bewegingen zoals rennen, springen en schoppen. Een peesontsteking (tendinitis) ontstaat wanneer deze pezen worden beschadigd of ontstoken door overmatige spanning of herhaalde belasting.

Risicofactoren voor hamstringpeesontsteking

Overmatig gebruik van de hamstrings kan leiden tot schade en ontsteking van de pezen. Dit gebeurt vaak tijdens activiteiten die snelle versnellingen vereisen, zoals hardlopen of het opklimmen van een lange trap. De aandoening komt veel voor bij sporters, met name bij basketbalspelers en hardlopers die mogelijk te maken hebben met strakke spieren. Andere risicofactoren zijn onvoldoende opwarming, onjuiste techniek en vermoeidheid door langdurige activiteiten zonder voldoende rust. Een verstoorde balans tussen kracht en flexibiliteit in de hamstrings en omliggende spieren kan ook bijdragen aan het ontstaan van hamstring tendinopathie.

Symptomen van hamstring tendinopathie

De symptomen van hamstringpeesontsteking omvatten meestal pijn en stijfheid die zich geleidelijk ontwikkelen in de achterzijde van de dij of de knieholte (kniepijn). De pijn kan uitstralen naar de bovenkant van de kuit en de achterkant van de dij en neemt vaak toe na verloop van tijd. De pijn verergert meestal bij (herhaalde) bewegingen zoals rennen, buigen of strekken van de knie. Zwelling kan ook optreden rond de knie of dij, en de patiënt kan problemen ondervinden bij het bewegen of buigen van de knie.

Diagnose en onderzoeken

Om een diagnose van hamstringpeesontsteking te stellen, kan een arts gebruik maken van verschillende beeldvormende technieken, zoals een MRI-scan of een röntgenfoto. Deze onderzoeken helpen bij het visualiseren van de schade aan de pezen en het bepalen van de meest geschikte behandelopties.

Behandeling van hamstring tendinopathie

Zelfzorg

Rust is cruciaal voor het herstel van een peesontsteking. Het vermijden van activiteiten die de pees verder belasten is essentieel voor genezing. Toepassing van ijs op het getroffen gebied kan helpen bij het verminderen van zwelling en ontsteking en kan de pijn verlichten. Het gebruik van een drukverband kan nuttig zijn om het gebied te ondersteunen en stabiliseren. Het optillen van het been kan ook bijdragen aan de vermindering van zwelling. Vrij verkrijgbare ontstekingsremmende medicijnen kunnen worden gebruikt om pijn en ontsteking te verlichten. Rek- en strekoefeningen moeten worden uitgevoerd onder begeleiding van een professional om verdere schade te voorkomen en de flexibiliteit te behouden.

Professionele medische behandeling

Als zelfzorgmaatregelen niet voldoende resultaat opleveren, kan verdere medische behandeling noodzakelijk zijn.

Fysiotherapie
Een arts kan de patiënt doorverwijzen naar een fysiotherapeut. Fysiotherapie richt zich op het versterken en rekken van de spieren om de kracht en flexibiliteit van het getroffen gebied te herstellen. Dit helpt om een veilige terugkeer naar sportieve activiteiten te bevorderen. Oefeningen moeten worden aangepast aan de mate van pijn en herstel van de patiënt. De fysiotherapeut kan ook adviseren over de herintroductie van sportactiviteiten en het voorkomen van toekomstige blessures.

Steroïde-injecties
In sommige gevallen kan de arts overwegen om corticosteroïde injecties te gebruiken om ernstige ontstekingen en pijn te verlichten. Deze behandeling wordt doorgaans als laatste redmiddel toegepast, omdat langdurig gebruik van corticosteroïden kan leiden tot verzwakking van de pees en verhoogd risico op breuken op lange termijn.

Prognose van hamstring tendinopathie

Patiënten met milde hamstring tendinopathie herstellen meestal binnen tien dagen. Bij ernstigere gevallen kan de herstelperiode oplopen tot zes weken. Bij ernstige peesontstekingen kan de herstelperiode zelfs tot tien weken duren, afhankelijk van de ernst van de schade en de effectiviteit van de behandeling.

Complicaties van hamstring tendinopathie

Bij een ontsteking van de hamstringpees kan irritatie van de nabijgelegen structuren, zoals de heupzenuw, optreden. Dit kan leiden tot symptomen van ischias, zoals pijn, tintelingen en zwakte die uitstralen naar het been.

Preventie van hamstringpeesontsteking

Om het risico op hamstringpeesontsteking te verminderen, kunnen de volgende maatregelen worden genomen:

• Juiste opwarming en rekoefeningen: Zorg voor een grondige opwarming en stretching van de hamstrings en omliggende spieren voordat je intensieve activiteiten onderneemt. Dit bevordert de flexibiliteit en doorbloeding van de spieren.
• Versterking van de hamstrings en omliggende spieren: Regelmatige versterkingsoefeningen helpen om de kracht en stabiliteit van de hamstrings en omliggende spieren te verbeteren, wat het risico op blessures vermindert.
• Voorkom overbelasting: Bouw de intensiteit en duur van fysieke activiteiten geleidelijk op om overbelasting te voorkomen. Zorg voor voldoende rust en herstel tussen zware trainingssessies.
• Gebruik van geschikte schoenen en uitrusting: Draag schoenen die goed passen en geschikt zijn voor de activiteit die je onderneemt. Dit helpt om de impact op de hamstrings te verminderen en het risico op blessures te verkleinen.

Lees verder

• Tendinitis (peesontsteking): Ontsteking van pees met pijn
• Hamstringblessure: Aandoening met scheur van hamstringspier