Elastoderma: Huidaandoening met losse, elastische huid
Elastoderma is een zeldzame huidaandoening waarbij een verhoogde laxiteit van de huid van een bepaald lichaamsdeel (zoals de ledematen) ontstaat. De huid is bij patiënten met elastoderma namelijk los, alsof de huid hangt of inzakt in losse plooien. Op sommige plaatsen maakt het lichaam te veel elastine aan. Dit is een eiwit dat de huid kracht en flexibiliteit geeft. De exacte onderliggende oorzaak is anno oktober 2020 onbekend, maar meestal komt de aandoening spontaan tot stand. Er is geen standaard behandeling beschikbaar voor elastoderma. Soms verwijdert de arts de aangetaste huid, maar de losse huid komt vaak terug na de operatie.
Epidemiologie van huidaandoening
Elastoderma is zeldzaam maar exacte prevalentie- en incidentiegegevens zijn anno oktober 2020 niet gevonden in de geraadpleegde bronnen. De ziekte komt het vaakst tot stand bij adolescenten en volwassenen. Mannen en vrouwen zijn even vaak aangetast. Wereldwijd zijn patiënten van alle raciale en etnische groepen getroffen
Oorzaken: Overproductie van elastine
De exacte onderliggende oorzaak van elastoderma is nog onbekend anno oktober 2020. Mogelijk gebeurt er een overproductie van elastine in een specifiek huidgebied. Het eiwit elastine is een essentieel onderdeel van de huid en andere bindweefsels door het hele lichaam. Elastine biedt sterkte en flexibiliteit aan bindweefsels, biedt structurele ondersteuning aan organen en weefsels zoals het hart, de huid en de longen en helpt de huid terug te keren naar zijn oorspronkelijke positie wanneer mensen hierin prikken of knijpen. Het is onduidelijk wat de oorzaak is van deze elastinetoename bij patiënten met elastoderma. Duidelijke risicofactoren voor elastoderma zijn evenmin bekend bij deze aandoening die meestal spontaan tot uiting komt.
Symptomen
Een patiënt met elastoderma heeft één of meer van volgende symptomen:
- cutis laxa (losse huid en afwijkingen aan organen)
- eczeem (chronische huidziekte met droge huid en jeukende huid)
- een verhoogde laxiteit van de huid die is gelokaliseerd in een specifiek lichaamsdeel (elastische of losse en hangende huid)
- een verminderde terugslag van de huid (wanneer mensen hierin knijpen of prikken, gaat de huid minder terug naar zijn oorspronkelijke positie)
- huidknobbeltjes / bultjes
- hyperesthesie (overmatige gevoeligheid)
- roos
- voortijdige huidrimpels
Hoewel elk lichaamsdeel kan worden aangetast, zijn de huid van de nek en ledematen (armen en
benen, vooral bij de ellebogen en/of knieën) het vaakst getroffen.
Diagnose en onderzoeken
Een diagnose van elastoderma gebeurt op basis van de uiterlijke tekenen en ook door aandoeningen met vergelijkbare symptomen uit te sluiten. Een
huidbiopsie is aanbevolen om de diagnose te bevestigen.
Behandeling van elastoderma
De aandoening is uiterst zeldzaam en daarom is anno oktober 2020 geen bekende behandeling beschikbaar. Af en toe snijdt de arts de aangetaste huid gedeeltelijk weg (excisie). De hyperlaxiteit van de huid komt echter vaak terug na de operatie
Prognose van aandoening met losse, elastische huid
De prognose van elastoderma is afhankelijk van de ernst van de symptomen en de eventuele complicaties. Een chirurgische verwijdering van de losse/hangende huid is mogelijk, maar vaak keert de laxiteit terug.
Complicaties
De complicaties van elastoderma bestaan uit een negatief zelfbeeld en een herhaling van elastoderma na een operatie om de losse huid te verwijderen.
Lees verder