De geneeskracht van Borojo
In zijn jacht op nieuwe superfoods heeft de gezondheidslievende mens de borojo ontdekt. Deze vrucht komt uit het noordwesten van Zuid-Amerika. Het is lokaal een vrucht die voor groot economisch belang is. Borojo is met recht een superfood; het bevat meer fytonutriënten dan vruchten gemiddeld doen. Er wordt een extract van gemaakt dat lang houdbaar is. De vrucht zelf is door zijn grote sappigheid moeilijk te eten. Er kan een smoothie of sap van worden gemaakt.
Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.Inhoud:
Kenmerken borojo
Borojo is een vrucht uit Colombia die komt van een boom die drie tot vijf meter hoog is. Hij groeit alleen in regenwouden van de tropen en blijft altijd groen. Van oorsprong komt de boom uit Zuid-Amerika, aan de Pacifische kust van Ecuador, Panama en Colombia. De boom groeit in de schaduw van andere bomen. In
Nederland en België zie je het eigenlijk nooit op de markt. Een borojofruit kan vrij groot worden; 12 centimeter lang. Hij weegt dan tussen de 750 gram en een kilo. Het vruchtvlees is bruin en de vrucht bevat tussen de 90 en 600 zaden.
Naamgeving borojo
De
Latijnse naam van borojo is
Alibertia patinoi. Borojo is een samenstelling van twee woorden: embera wat hoofd betekent en ne-jo wat fruit betekent. Het betekent dus hoofdvormig fruit. In
het Nederlands gebruiken we dezelfde naam als in de Spaanse taal. Borojo kun je eigenlijk niet zo rauw opeten. Je kunt er een sap, jam, saus, gelei, ijs en snoep van maken. Er wordt soms ook een wijn van gemaakt. Voor de superfoodbranche wordt er een poederextract van gemaakt, soms los verkocht en soms in capsules.
Voedingsstoffen borojo
Omdat er een behoorlijke hoeveelheid calcium en andere
mineralen in zitten, kun je een borojosupplement gebruiken als mineralensupplement. Borojo bevat veel calcium,
fosfor, silicium, vitamine C,
ijzer en
proteïne. Deze vrucht behoort tot de vruchten met het hoogste gehalte
vitaminen uit het B-complex. Er is vooral via internet een borojo-extract te koop. Borojopoeder wordt verkocht als superfood. In dit poeder zitten
polyfenolen maar nog niet van elke polyfenol is duidelijk wat het is. De exacte chemische samenstelling wordt op dit moment onderzocht. De verwachting is dat het om een nog onontdekte polyfenol gaat.
Aminozuren in borojo
De borojovrucht bevat drie keer zoveel
aminozuren als het zelfde gewicht in vleeswaar. De tropische vrucht huisvest de essentiële aminozuren lysine, tyrosine, leucine en valine. Deze bouwstenen van DNA en proteïne kunnen niet door het lichaam worden aangemaakt. Ze moeten via voeding verkregen worden; dat is de betekenis van essentieel aminozuur. Een niet-essentieel aminozuur kan wel door het menselijk lichaam worden aangemaakt.
Traditioneel gebruik borojo
In de volksgeneeskunde wordt borojo gebruikt bij hoge bloeddruk, ondervoeding en longziekten. Het sap van de borojo wordt ook liefdessap genoemd omdat het de fysieke werking van de geslachtsgemeenschap zou ondersteunen. Daarnaast wordt het ingezet bij vermoeidheid; je zou meer energie krijgen van borojosap. Verder is het een diureticum, een vochtafdrijvend middel. Het stimuleert dus de nieren. Uitwendig wordt het vruchtvlees als kompres gebruikt bij zwellingen door een shock en cellulitis. Ook is het goed voor het haar en de hoofdhuid; er worden hoofdmassages gegeven met het sap. De pulp is goed inzetbaar als gezichtsmasker.
Verwante soorten
Er zijn een aantal soorten die nauw verwant zijn aan de borojo, zoals de
Alibertia sorbilis en de Amazonas borojo of
Duroia maguirei. De eerste is een soort die ook wordt verkocht en de laatste groeit alleen in het wild. Beide soorten hebben een stuk kleinere vruchten, zo´n 8 centimeter.
Eerste stappen tot wetenschappelijk onderzoek
Er is helaas nog geen wetenschappelijk onderzoek gedaan naar borojo. Alle medicinale eigenschappen zijn gedaan op basis van observatie van artsen en patiënten. De Rutgers university publiceerde in 2008 een rapport waarin staat dat borojo:
- Het bloedsuikerniveau stabiliseert,
- De celactiviteit promoot,
- De hormoonactiviteit ondersteunt,
- Helpt om een normale bloeddruk te handhaven,
- Celgeneratie en RNA en DNA ondersteunt.
Deze constateringen zijn echter gedaan op basis van menselijke observatie en persoonlijke getuigenissen. Deze kunnen heel goed waar zijn maar voor de wetenschap is het nodig dat borojo daadwerkelijk wordt onderzocht. Vooralsnog heeft de Rutgers university alleen kunnen vaststellen dat er van één polyfenol veel in borojo zit, maar niet welke, noch de exacte hoeveelheid. Men noemt het bijzonder dat er vooral veel van een soort (onbekende) polyfenol in borojo zit. Normaal gesproken zitten er altijd meer polyfenolen in
groente en
fruit. Als je voor de uitslagen van wetenschappelijk onderzoek wilt weten of borojo gezond is zul je het zelf moeten innemen en bij je zelf nagaan of het inderdaad een gezondheidseffect heeft.