Begraven penis: symptomen, oorzaak, behandeling en prognose

Een begraven penis is een penis die niet zichtbaar is buiten het lichaam van de man. Een begraven penis duidt op een penis die bedekt is door overtollige huid in de schaamstreek of scrotum of de penis is bijna in zijn geheel begraven tussen buikvet. Een begraven penis is een penis die niet buiten het lichaam steekt. Er is een opening waar de penis normaal uit zou hangen, en de glanspenis kan zichtbaar zijn, maar er is geen penisschacht buiten het lichaam. Een begraven penis is niet een fenomeen dat plotseling plaatsvindt, maar er gaat langere tijd overheen en het kan het gevolg zijn van verschillende factoren. De meest voorkomende oorzaak van een begraven penis is obesitas. Bij (morbide) obesitas komt een deel van de schacht in het lichaam terecht. In extreme gevallen kan de gehele penisschacht worden begraven.

• Wat is een begraven penis?
• Epidemiologie van een begraven penis
• Oorzaken van een begraven penis
• Onderzoek en diagnose
• Lichamelijk onderzoek
• Aanvullend onderzoek
• Differentiële diagnose
• Wanneer medische hulp inschakelen
• Behandeling van een begraven penis
• Operatie
• Medicijnen en gewichtsverlies
• Prognose
• Complicaties
• Lichamelijk
• Psychisch

Wat is een begraven penis?

Een begraven penis is een aandoening die gevolgen kan hebben voor jongens en volwassen mannen. In deze toestand is de penis van normale grootte, maar hij is verborgen onder de huid van de buik, dij of scrotum (balzak onder de penis waarin de teelballen en bijballen zich bevinden).

Epidemiologie van een begraven penis

Een begraven penis is een medische aandoening waarbij de penis verborgen blijft onder de huid, waardoor deze moeilijk zichtbaar of voelbaar is. Ondanks dat het niet heel bekend is, kan het voorkomen bij zowel kinderen als volwassenen en wordt het vaak verkeerd begrepen. Laten we eens kijken naar hoe vaak dit voorkomt en wat de oorzaken kunnen zijn.

Hoe vaak komt een begraven penis voor?
Een begraven penis komt niet vaak voor. Eén studie toonde aan dat het aanwezig was in minder dan 4 procent van de pasgeboren jongens in Japan.[1] De aandoening is meestal aangeboren, wat betekent dat het aanwezig is wanneer een baby wordt geboren. Het kan zich ook in de kindertijd of de volwassenheid ontwikkelen, ofschoon de incidentie van de begraven penis onder oudere jongens en mannen anno 2024 niet goed bekend is.

Hoe vaak een begraven penis voorkomt, hangt af van de leeftijd en waar iemand woont. Bij baby's en jonge kinderen wordt het soms al meteen bij de geboorte ontdekt. Ongeveer 1 op de 2000 jongetjes wordt geboren met een begraven penis. Dit komt vaak door te veel vet in de schaamstreek of een zwakke huidverbinding, waardoor de penis lijkt te 'verzinken'. Soms groeit het vanzelf goed, maar soms is een corrigerende operatie nodig.

Bij tieners en volwassenen zijn de cijfers moeilijker te vinden, omdat veel mannen zich schamen om hulp te zoeken. Dit kan leiden tot sociale en psychische problemen, vooral tijdens de puberteit of bij seks. Overgewicht is een belangrijke risicofactor voor een begraven penis. Ongeveer 3-4% van de mannen met ernstig overgewicht heeft hier last van. Dit laat zien dat leefstijl een grote rol speelt.

Culturele en geografische verschillen
De manier waarop men met een begraven penis omgaat, verschilt sterk per land. In sommige landen waar veel mensen overgewicht hebben en waar minder open wordt gesproken over seksuele gezondheid, durven mannen minder vaak hulp te zoeken. Dit zorgt ervoor dat het probleem minder vaak wordt gemeld. In landen waar lichamelijk onderzoek bij kinderen gebruikelijker is, zoals in sommige delen van Europa en Azië, wordt een begraven penis waarschijnlijk eerder ontdekt en behandeld.

Leeftijdsverschillen en risicofactoren
Leeftijd speelt een grote rol bij een begraven penis. Bij kinderen kan het aangeboren zijn door problemen met de ontwikkeling van de huid en het onderhuidse weefsel. Bij volwassenen is overgewicht vaak de belangrijkste oorzaak. Naarmate mannen ouder worden, kunnen veranderingen in huid en vetverdeling ervoor zorgen dat de penis steeds meer 'begraven' raakt, vooral bij mannen met gezondheidsproblemen zoals diabetes type 2. Bij mannen boven de 50 jaar die te zwaar zijn, komt dit probleem vaker voor dan bij jongere mannen.

Invloed op de partner
Ondanks dat een begraven penis natuurlijk alleen bij mannen voorkomt, kan het ook invloed hebben op hun partner. Het kan problemen veroorzaken in de seksuele relatie en de intimiteit. Daarom is het belangrijk om de aandoening vroeg te herkennen en te behandelen, zodat de kwaliteit van leven voor beide partners verbetert.

Behandeling en vooruitgang in de zorg
Gelukkig zijn er tegenwoordig verschillende operaties mogelijk om een begraven penis te behandelen, vooral bij mannen met overgewicht of huidoverschot. Door verbeterde operaties en begeleiding na de ingreep hebben steeds meer mannen positieve resultaten. De vooruitgang in medische technologie helpt mannen ook om zonder schaamte hulp te zoeken.

Oorzaken van een begraven penis

Een begraven penis, ook wel een verborgen penis genoemd, kan bij de geboorte aanwezig zijn of zich later in het leven ontwikkelen. Het komt vaker voor bij zuigelingen en peuters dan bij oudere jongens en mannen. Deze aandoening kan een grote invloed hebben op het zelfvertrouwen en de kwaliteit van leven, maar gelukkig zijn de oorzaken vaak goed te begrijpen en soms zelfs te behandelen.

Belangrijkste oorzaken
Er zijn verschillende oorzaken van een begraven penis, en deze kunnen zowel aangeboren als verworven zijn. Hieronder bespreken we de meest voorkomende oorzaken:

• Afwijkingen die bij de geboorte aanwezig zijn: Bij sommige baby's zijn de ligamenten die de penis aan de onderliggende structuren hechten zwakker dan normaal. Hierdoor kan de penis minder goed zichtbaar zijn en lijkt deze 'begraven' te zijn. Dit type afwijking is meestal aangeboren en kan leiden tot problemen met de zichtbaarheid en functionaliteit van de penis.
• Morbide obesitas: Overmatig vet rond de buik en het genitale gebied kan de penis verbergen. Dit wordt vaak gezien bij mannen met ernstig overgewicht. Het overtollige vet kan ervoor zorgen dat de huid de penis als het ware bedekt, waardoor deze niet goed zichtbaar is. Obesitas is een groeiend probleem en vormt een belangrijke risicofactor voor een begraven penis, omdat het niet alleen invloed heeft op het uiterlijk, maar ook op de lichamelijke en mentale gezondheid van de man.
• Lymfoedeem: Zwelling rond het scrotumgebied als gevolg van een opeenhoping van lymfevocht kan ervoor zorgen dat de penis in het weefsel wordt begraven. Lymfoedeem ontstaat vaak door problemen met de lymfeklieren of lymfevaten en kan leiden tot een opgezwollen, zwaar gevoel in het genitale gebied. De ophoping van vocht kan ook een begraven penis veroorzaken, wat vaak gepaard gaat met ongemak en een verminderde mobiliteit van de huid.

Andere factoren en oorzaken
Naast deze veelvoorkomende oorzaken zijn er nog andere factoren die kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van een begraven penis. Het is belangrijk om te begrijpen dat er niet altijd sprake is van één enkele oorzaak, maar dat meerdere factoren vaak samenkomen:

• Chirurgische complicaties: In sommige gevallen kan een operatie aan het genitale gebied, zoals een besnijdenis, leiden tot het verbergen van de penis. Littekens of huidproblemen na de ingreep kunnen de normale plaatsing van de penis verstoren en ervoor zorgen dat deze 'begraven' raakt.
• Slechte huidelasticiteit: Naarmate mannen ouder worden, kan de elasticiteit van de huid afnemen, wat kan leiden tot een begraven penis. Dit komt vooral voor bij mannen die te maken hebben met andere gezondheidsproblemen zoals diabetes of hart- en vaatziekten.
• Onjuiste verzorging van de huid: Vooral bij jonge kinderen kan slechte hygiëne in het genitale gebied leiden tot irritatie, ontsteking en zelfs vergroeiing van de huid rondom de penis. Dit kan ervoor zorgen dat de penis verborgen raakt onder het omliggende weefsel.

Onderzoek en diagnose

Het diagnosticeren van een begraven penis begint met een grondig lichamelijk onderzoek door een arts, meestal een kinderarts, uroloog of huisarts. De arts zal het genitale gebied zorgvuldig bekijken om vast te stellen of de penis daadwerkelijk 'begraven' is en wat de mogelijke oorzaak kan zijn. Vaak wordt er ook gevraagd naar de medische geschiedenis van de patiënt, om eventuele risicofactoren zoals obesitas, eerdere operaties of aangeboren afwijkingen in kaart te brengen.

Lichamelijk onderzoek

Tijdens het lichamelijk onderzoek zal de arts letten op:

• De hoeveelheid vetweefsel rond het schaamgebied.
• De mate van elasticiteit van de huid en de aanhechting van de penis aan het omliggende weefsel.
• Mogelijke littekens of andere tekenen van eerdere operaties.
• De algehele conditie van de huid, zoals tekenen van zwelling (lymfoedeem) of irritatie.

Het doel van het lichamelijk onderzoek is om vast te stellen wat de oorzaak is van de begraven penis en om een plan op te stellen voor eventuele verdere behandeling.

Aanvullend onderzoek

In sommige gevallen kan aanvullend onderzoek nodig zijn om een goed beeld te krijgen van de situatie. Dit kan onder meer bestaan uit:

• Echografie: Een echografie kan worden uitgevoerd om een beter beeld te krijgen van de interne structuren rondom de penis. Dit is vooral nuttig wanneer de arts wil weten of er sprake is van afwijkingen in de ligamenten of andere structuren die de penis op zijn plaats houden.
• MRI: In zeldzame gevallen kan een MRI-scan worden uitgevoerd om een gedetailleerd beeld te krijgen van het genitale gebied en om eventuele onderliggende problemen op te sporen.

Differentiële diagnose

Bij het stellen van de diagnose moet de arts ook andere mogelijke aandoeningen uitsluiten. Een begraven penis kan bijvoorbeeld worden verward met een 'webbed penis' (waarbij de huid van het scrotum doorloopt naar de onderkant van de penis) of met een 'micropenis' (een penis die kleiner is dan normaal, maar wel volledig zichtbaar). Het uitsluiten van andere aandoeningen is belangrijk om tot een juiste diagnose te komen en de beste behandeling te bepalen.

Wanneer medische hulp inschakelen

Ouders van jonge kinderen, of mannen die vermoeden dat ze een begraven penis hebben, moeten niet aarzelen om medische hulp in te schakelen. Een vroege diagnose kan helpen om complicaties, zoals problemen met plassen, pijn, of psychologische problemen, te voorkomen. Met de juiste zorg kan de kwaliteit van leven aanzienlijk worden verbeterd.

Behandeling van een begraven penis

Een begaven penis kan zowel bij kinderen als bij volwassenen moeilijk te behandelen zijn. De behandeling is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Bij zuigelingen en kinderen verdwijnt de aandoening soms vanzelf.

Operatie

Als een begraven penis zich bij volwassen mannen voordoet of niet vanzelf verdwijnt bij kinderen, kan een operatie nodig zijn. Elke situatie is anders, dus er is geen enkele chirurgische techniek die op iedereen van toepassing is. De volgende operaties kunnen uitgevoerd worden:

• Littekenweefsel verwijderen.
• Het ligament losmaken dat de basis van de penis aan het schaambeen hecht.
• Liposuctie of de verwijdering van vetcellen met behulp van chirurgische zuigkatheters ingebracht door kleine incisies.
• Buikwandcorrectie, een procedure om overtollig vet en huid te verwijderen uit de buikstreek.
• Panniculectomie of de verwijdering van overtollige huid en vetweefsel dat over de geslachtsorganen en/of dijen hangt.
• Escutectomie, of het verwijderen van het vetkussen boven het schaamstreek.
• Huidtransplantaties om gebieden van de penis te bedekken waar huiddekking ontbreekt.

Medicijnen en gewichtsverlies

Begraven penis kan ook worden behandeld met medicatie en leefstijlveranderingen:

• Een arts kan geneesmiddelen voorschrijven als de begraven penis een infectie in de genitale regio heeft veroorzaakt.
• Gewichtsverlies: Obese patiënten worden meestal aangemoedigd om af te vallen voordat ze geopereerd worden. Hoewel alleen gewichtsverlies waarschijnlijk niet voldoende is om het probleem op te lossen, kan het de kans op complicaties tijdens en na de operatie verminderen. Gewichtsverlies en voedingsadvies kunnen patiënten helpen vóór en na de operatie.
• Psychologische begeleiding: professionals in de geestelijke gezondheidszorg kunnen problemen aanpakken zoals depressie, seksuele disfunctie en een laag zelfbeeld.

Prognose

Een succesvolle operatie kan een groot verschil maken in het leven van een persoon met een begraven penis. Problemen met plassen en seksuele functie worden vaak weggenomen. Na een operatieve ingreep, is een herstelperiode van enkele weken vaak voldoende om het uiterlijk van de penis te herstellen.

Zodra de aandoening is behandeld, is het onwaarschijnlijk dat deze in welke vorm dan ook terugkeert. Als obesitas of een andere behandelbare aandoening een factor was, dan is het belangrijk om na de operatie een gezond gewicht en een goede gezondheid te behouden middels een gezonde leefstijl. Het is ook belangrijk om een goede genitale hygiëne in acht te nemen, en bij eventuele problemen of complicaties een afspraak te maken met de huisarts.

Complicaties

Lichamelijk

Een begraven penis komt vaak samen met andere fysieke problemen. Jongens en mannen zijn misschien niet in staat om te plassen terwijl ze staan ​​of zelfs zitten, zonder dat er druppels urine op de huid van het scrotum of de dijen terechtkomen. Infecties in de urinewegen (urineweginfecties) en het genitale gebied komen vaak voor. De voorhuid en/of de glanspenis of eikel kunnen ontstoken raken (balanitis). Mannen kunnen misschien geen erectie krijgen.

Psychisch

Psychische problemen in verband met begraven penis kunnen aanwezig zijn bij jongens en mannen, die mogelijk met problemen kampen zoals een laag zelfbeeld en depressie.

Noot:

1. Tai-Wai Chin. Buried penis. Formosan Journal of Surgery. Volume 49, Issue 4, August 2016, Pages 133-135

Lees verder

• Penis: aandoeningen, (pijn + jeuk) klachten en afwijkingen
• Pijn aan de penis: oorzaken van pijnlijke penis of penispijn
• Peniskanker: symptomen en behandeling kanker aan de penis