Zwangerschapsechografie: Beeld van ontwikkeling baby

Een zwangerschapsechografie (prenatale echografie) is een veilig beeldvormend onderzoek dat hoogfrequente geluidsgolven gebruikt om een beeld te krijgen van hoe een baby zich ontwikkelt in de baarmoeder. De arts is hiermee in staat om de belangrijke anatomische afwijkingen of aangeboren aandoeningen te detecteren. De arts gebruikt deze procedure eveneens om de vrouwelijke bekkenorganen tijdens de zwangerschap te controleren. Het gemiddelde aantal echografieën varieert bij elke zwangerschap.

• Indicatie van echografie van zwangere vrouw
• Eerste zwangerschapstrimester
• Tweede en derde zwangerschapstrimester
• Voor de procedure
• Tijdens de zwangerschapsechografie
• Resultaten
• Normale resultaten
• Abnormale resultaten

Indicatie van echografie van zwangere vrouw

De arts besluit om een echografie te laten uitvoeren om een mogelijk zwangerschapsprobleem op te sporen. Dankzij een zwangerschapsechografie weet de arts eveneens hoe ver de zwangerschap gevorderd is. Hij gebruikt de procedure eveneens om metingen uit te voeren en andere mogelijke problemen op te sporen. Een vrouw krijgt vaak meerdere zwangerschapsechografieën; de arts bepaalt het meest geschikte schema.

Eerste zwangerschapstrimester

Een zwangerschapsechografie vindt tijdens de eerste twaalf weken van de zwangerschap plaats om:

• bevindingen te zoeken die wijzen op een verhoogd risico op het syndroom van Down
• de hartslag van de babyte bepalen
• de leeftijd van de baby te bepalen
• een normale zwangerschap te bevestigen
• meerlingzwangerschappen op te sporen (zoals tweelingen en drielingen)
• problemen op te sporen, zoals een ectopische zwangerschap (buitenbaarmoederlijke zwangerschap) of de kans op een miskraam
• problemen van de placenta, de baarmoeder, de baarmoederhals en de eierstokken te identificeren

Tweede en derde zwangerschapstrimester

Een zwangerschapsechografie is soms ook nodig in het tweede en derde trimester om:

• de leeftijd, groei, positie en soms het geslacht van de baby te bepalen
• eventuele problemen met de ontwikkeling van de foetus de identificeren
• op zoek te gaan naar tweelingen of drielingen (kijken naar de placenta, het vruchtwater en het bekken)

Voor de procedure

De zwangere vrouw moet een volle blaas hebben om de beste echoscopie te krijgen. De vrouw moet soms één uur voor de test twee tot drie glazen vloeistof drinken. Ze mag niet plassen voor de zwangerschapsechografie.

Tijdens de zwangerschapsechografie

De vrouw ligt op haar rug op een onderzoekstafel. De persoon die de test uitvoert, verspreidt een heldere, op water gebaseerde gel op het buik- en bekkengebied. Dit voelt soms wat koud en nat aan, maar is niet pijnlijk. Vervolgens beweegt de persoon een kleine transducer over het gebied. Deze transducer is een klein apparaatje dat hij in de hand vasthoudt. De gel helpt de transducer bij het doorgeven van hoogfrequente geluidsgolven. Deze golven zijn afkomstig van de lichaamsstructuren, inclusief de zich ontwikkelende baby. Het is dankzij deze geluidsgolven mogelijk om een foto of video te maken van de zich ontwikkelende baby. De vrouw voelt soms wat ongemak wanneer de arts drukt op de volle blaas. In sommige gevallen voert de arts een zwangerschapsechografie uit door de sonde in de vagina te plaatsen (transvaginale echografie). Dit gebeurt vaker in de vroege zwangerschap. Wanneer een vrouw in haar 20ste tot 24ste zwangerschapsweek gevorderd is, krijgt ze meestal een vaginale echografie om de lengte van de baarmoederhals te laten meten.

Resultaten

Normale resultaten

De ontwikkelende baby, de placenta, het vruchtwater en de omliggende structuren lijken normaal voor de zwangerschapsduur.

Abnormale resultaten

Abnormale echografische resultaten zijn mogelijk het gevolg van enkele van de volgende aandoeningen:

• aangeboren afwijkingen
• andere problemen met de eierstokken, de baarmoeder en de resterende bekkenstructuren
• een buitenbaarmoederlijke zwangerschap
• een miskraam
• een slechte groei van een baby in de baarmoeder
• meerdere zwangerschappen
• problemen met de placenta, inclusief placenta previa en placenta abruptio
• problemen met de positie van de baby in de baarmoeder
• te veel vruchtwater (polyhydramnion)
• te weinig vruchtwater (oligohydramnion)
• zwangerschapstumoren, waaronder gestationele trofoblastziekte

Lees verder

• Echografie: Beeldvormend onderzoek via ultrageluid door arts
• Transvaginale echografie: Onderzoek via sonde in vagina
• Stuitligging van baby vlak voor bevalling bij zwangere vrouw
• Aangeboren afwijkingen: Oorzaken van geboorteafwijkingen