De geneeskracht van IJslands mos

Heesheid kun je genezen met IJslands mosthee. IJslands mos is een geneeskruid zonder bijwerkingen. Het wordt in noordelijke streken gegeten door het te koken en er een gelei-achtig desert van te maken. IJslands mos wordt niet alleen gebruikt om te eten; er worden ook kleurstoffen, parfumstoffen en verfstoffen van gemaakt. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Naamgeving IJslands mos
• Voedingsstoffen IJslands mos
• Goed tegen spijsverteringsziekten
• Goed tegen luchtwegenaandoeningen
• Uitwendig gebruik IJslands mos
• Consulteer de fytotherapeut

Naamgeving IJslands mos

In het Latijn heet deze mossoort cetraria islandica. IJslands mos heet natuurlijk zo omdat het onder andere in IJsland groeit. Verdere vindplaatsen zijn Scandinavië, het noorden van Groot Brittannië, Groenland en het noorden van Noord Amerika. Het komt eveneens voor in bergstreken boven 2600 meter. In het Nederlands heeft het enkele volksnamen: zeemos, langmos, langenthee en schurftmos. In Scandinavië werd deze mossoort gegeten als er te weinig ander voedsel was. Het is één van de belangrijkste voedselbronnen voor rendieren. Vanaf eind 17e eeuw begon men dit voedsel als geneeskruid te zien en gebruikte men het tegen tuberculose, hoest en koorts.

Voedingsstoffen IJslands mos

Er zitten bitterstoffen, slijmstoffen, enzymen, een beetje etherische olie, betacaroteen en vitamine B1 in IJslands mos. Deze plantsoort bevat verder de mineralen magnesium, broom, kalium, kiezelzuur en jodium. IJslands mos is redelijk nutritief en wordt daarom als aansterkend middel gebruikt om de volgende redenen:

• Tijdens herstel van een ziekte,
• Wanneer iemand anemie of bloedarmoede heeft,
• Bij asthenie, wat algemene zwakte betekent.

Goed tegen spijsverteringsziekten

De bitterstoffen zijn voornamelijk depsidonen waaronder de bitterzuren: fumaarprotocetraarzuur, protocetraarzuur, protolichesterinezuur, lichesterinezuur, fumaarzuur, cetraarzuur en usninezuur. Deze stoffen met moeilijke namen bevorderen de functie van de alvleesklier. Daarnaast heeft IJslands mos een braakstillende en eetlustbevorderende werking. Verder is het een digestivum, wat spijsverteringbevorderaar betekent. Het wordt om deze medicinale eigenschappen ingezet tegen de volgende indicaties:

• Misselijkheid, braken,
• Reisziekte zoals wagenziekte en zeeziekte, zwangerschapsbraken, anorexia, zwakke maag,
• Gastritis, maagirritatie,
• Darmslijmvliesontsteking,
• Chronische maagdarmklachten,
• Diarree, dysenterie,
• Indigestie, dyspepsie.

Goed tegen luchtwegenaandoeningen

De slijmstoffen in IJslands mos zorgen voor een verzachtende, helende en hoeststillende werking. Het werkt slijmoplossend en bestrijdt infecties. Enkele bitterzure polysacchariden maken IJslands mos tot een plantaardig antibioticum. Zo bestrijdt het de bacterie mycobacterium tubercolosis. Het wordt ingezet tegen de volgende luchtwegenaandoeningen:

• Acute bornchitis,
• Strottenhoofdontsteking met heesheid,
• Droge hoest, prikkelhoest, kinkhoest,
• Het is een adjuvans bij zowel astma als tuberculose.

Uitwendig gebruik IJslands mos

Omdat het een verzachtend en antiseptisch middel is kan IJslands mos worden ingezet tegen enkele ziekten van uitwendige aard. De keel- en strottenhoofdaandoeningen kunnen door gorgelen met lauw aftreksel van IJslands mos bestreden worden. Overige indicaties kunnen door spoelingen en wassen met een afkooksel van IJslands mos geheeld worden.

• Strottenhoofdontsteking, heesheid,
• Keelpijn,
• Steenpuisten,
• Leucorrhee, vaginitis of witverlies.

Consulteer de fytotherapeut

Wie IJslands mos als geneesmiddel wil gebruiken kan het best een consult nemen bij een fytotherapeut. IJslands mosextracten en medicijnen in de vorm van moedertincturen, poeders en capsules dienen enkel op voorschrift van bevoegden ingenomen te worden. Een huisarts of fytotherapeut kan je daarover adviseren. Alle in dit artikel genoemde medicinale werkingen van dit geneeskruid zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en komen uit het Groot Handboek Geneeskrachtige Planten van Geert Verhelst, een standaardwerk op het gebied van genezende planten. Het boek wordt veel gebruikt in de fytotherapie.

Lees verder

• De geneeskracht van kattensnor of kumis kucing
• De geneeskracht van klaproos
• De geneeskracht van echinacea of rode zonnehoed
• De geneeskracht van kweekgras