Tepelkloven: behandelen, voorkomen en verzorgen zalf & crème

Tepelkloven zijn kloofjes, scheurtjes of ruwe plekken in de huid van de tepelhof of tepel. Deze voor de zogende vrouw zeer vervelende en pijnlijke situatie, wordt veroorzaakt door het voeden van de baby. Voor veel jonge moeders is het de aanleiding om het geven van borstvoeding te staken en over te gaan op flesvoeding. Toch is dit niet nodig. Als je tepelkloofjes hebt, kun je zonder probleem je baby blijven voeden, ook wanneer de kloven bloeden. Door het nemen van wat maatregelen, kunnen tepelkloven adequaat behandeld worden. Een slecht aangelegde baby is de meest voorkomende reden voor deze aandoening. Controleer daarom altijd of de baby goed is aangelegd. Voorts is het belangrijk dat de tepels droog en schoon worden gehouden. Met de juiste verzorging kunnen tepelkloven binnen enkele dagen genezen.

• Wat zijn tepelkloven?
• Marieke en de strijd met tepelkloven
• Wat zijn tepelkloven eigenlijk?
• Tepelkloven: alles wat je wilt weten (maar misschien niet durft te vragen)
• Tepelkloven: een pijnlijk wereldwijd fenomeen
• Symptomen van tepelkloven
• Brandend en pijnlijk: de vroege waarschuwingssignalen
• Van irritatie naar bloeden: de echte pijn
• Het gevoel van 'ik kan niet meer'
• Tepeltypes en tepelkloven
• De standaard tepel: de allemansvriend
• Platte tepels: de verstopte teamspelers
• Ingetrokken tepels: de binnenvetters
• Grote of lange tepels: de VIP’s onder de tepels
• Asymmetrische tepels: de rebelse en de rustigen
• Gevoelige of dunne tepels: de tere zieltjes
• Donkere of dikke tepelhoven: de natuurlijke bescherming?
• En dan... de tepelkloven
• Tepelkloven: Wat gebeurt er eigenlijk onder die pijnlijke plek?
• Oorzaken van tepelkloven: Wat zorgt er nou voor die pijn?
• Wrijving: je grootste vijand
• De verkeerde aanlegtechniek: baby, dat is niet de bedoeling!
• Droogte: de stille boosdoener
• De kledingfactor: Ja, dat strak zittende sportoutfitje kan je opbreken
• Medische aandoeningen: meer dan alleen een slechte situatie
• Veranderingen in je lichaam: je tepels zijn ook niet immuun
• Het is vaak een mix van alles
• Onderzoek en diagnose
• Wat moet je voelen om te weten dat het echt tepelkloven zijn?
• Zelfdiagnose: mag je zelf iets vaststellen?
• Wanneer moet je professionele hulp inschakelen?
• Het belang van goede zorg en aandacht
• Behandelen van tepelkloven
• IJsblokje en tepelhoedje: niet altijd wat je hoopt
• Zalven en crèmes: wat wel en wat niet werkt?
• Wanneer naar de huisarts: als de pijn blijft of verergert
• Conclusie: verzorging is key
• Tepelkloven genezen: snel en effectief herstel is mogelijk
• Verbeter je aanlegtechniek: de sleutel tot succes
• Verzorg je tepels: Hydratatie is alles
• Laat je tepels herstellen: geduld is een schone zaak
• Wanneer moet je hulp zoeken?
• Conclusie: Tepelkloven hoeven je borstvoeding niet te stoppen
• De prognose van tepelkloven: Hoe snel herstel je echt?
• Mogelijke complicaties van tepelkloven
• Voorkomen van tepelkloven
• Baby goed aanleggen
• Houd de tepels droog en schoon
• Gebruik water
• Casus: Tepelkloven
• Patiënt
• Klachten
• Onderzoek
• Diagnose
• Behandeling
• Advies
• Prognose

Wat zijn tepelkloven?

Marieke en de strijd met tepelkloven

Marieke, kersverse moeder van haar tweede kindje, had zich voorgenomen om borstvoeding deze keer met meer zelfvertrouwen te geven. Bij haar eerste kind had ze het na een paar weken opgegeven vanwege pijnlijke tepels, maar dit keer had ze zich goed ingelezen. Toch, na een paar dagen, voelde ze alweer die scherpe, branderige pijn bij elke voeding. Een snelle blik in de spiegel liet de oorzaak zien: tepelkloven. Kleine scheurtjes, rood en gevoelig, die ervoor zorgden dat ze elke voeding met samengeknepen kaken doorstond. De lactatiekundige stelde haar gerust – het lag waarschijnlijk aan de aanlegtechniek van haar baby, en met wat aanpassingen zou de pijn snel verminderen.

Met een flinke dosis doorzettingsvermogen en een paar trucjes – zoals lanolinezalf, luchtige katoenen borstkompressen en een betere houding – merkte Marieke na een paar dagen al verbetering. Waar ze eerst nog met tranen in haar ogen haar baby aanlegde, werd het langzaam weer iets wat ze kon verdragen, en later zelfs genieten. "Had ik dit bij mijn eerste maar geweten," verzuchtte ze tegen haar vriendin. "Dan had ik het misschien langer volgehouden!"

Wat zijn tepelkloven eigenlijk?

Tepelkloven zijn kloofjes, scheurtjes of ruwe plekken in de huid van de tepelhof (de zone rond de tepel, ook wel areola genoemd) of de tepel, welke worden veroorzaakt door het voeden van de baby. Tepelkloven komen in feite alleen voor bij voedende moeders in het begin van de lactatieperiode. De aanwezigheid van tepelkloven is geen reden om met de borstvoeding te stoppen. De medische benaming van tepelkloven is fissurae mammae of fissurae mamillae.

Tepelkloven: alles wat je wilt weten (maar misschien niet durft te vragen)

Je hebt het vast weleens gehoord: "Borstvoeding hoort geen pijn te doen!" Maar laten we eerlijk zijn, als je met gekloofde tepels zit, voelt dat als een slechte grap. Of je nu net bent begonnen met voeden of al een doorgewinterde pro bent, tepelkloven kunnen genadeloos zijn.

Sanne, moeder van een hongerige baby en zelfverklaard expert in nachtvoedingen, ontdekte dit op de harde manier. "Eerste dagen ging het prima, maar toen... alsof iemand met glasscherven aan de haal ging." Tijd om te kijken wat de boosdoeners zijn en vooral: wat je eraan kunt doen.

Tepelkloven: een pijnlijk wereldwijd fenomeen

Tepelkloven – die venijnige scheurtjes in de huid van de tepel – zijn een van die ongemakken waar je pas écht van weet hoe ellendig ze zijn als je er zelf mee te maken krijgt. Ze komen het vaakst voor bij vrouwen die borstvoeding geven, maar mannen en niet-voedende vrouwen blijven zeker niet buiten schot. Of je nu een fanatieke wielrenner, fervent duiker of gewoon iemand met een gevoelige huid bent: tepelkloven kunnen toeslaan.

Hoe vaak komt het voor? In Nederland krijgt naar schatting 25 tot 45% van de borstvoedende vrouwen er in de eerste weken na de bevalling mee te maken. Wereldwijd lopen de cijfers uiteen: van ongeveer 20% in Scandinavië tot wel 60% in sommige Aziatische en Afrikaanse landen, waar borstvoeding vaker de norm is en minder vrouwen overstappen op flesvoeding bij pijn. In België ligt het percentage rond de 30-40%, wat vergelijkbaar is met Nederland.

Mannen blijven niet helemaal gespaard. Vooral bij sporters die veel frictie ervaren – hardlopers, fietsers, bodybuilders – kunnen tepelkloven optreden. Een studie uit de VS onder marathonlopers liet zien dat ongeveer 12% van de mannelijke deelnemers last had van pijnlijke, gesprongen tepels. En dan heb je nog de minder bekende gevallen: mensen met eczeem, psoriasis of een aanleg voor droge huid, die zelfs zonder fysieke belasting last krijgen.

Klimaat en geografie: heeft de zon invloed op je tepels?
Dat tepelkloven vaker opduiken in droge, koude klimaten zal weinig verbazing wekken. Wintermaanden in Nederland en België brengen niet alleen gesprongen lippen en ruwe handen met zich mee, maar ook een verhoogd risico op droge en gebarsten tepels. De centrale verwarming helpt ook niet bepaald mee: het onttrekt vocht aan de huid, waardoor deze kwetsbaarder wordt.

In de Nederlandse overzeese gebiedsdelen, zoals Curaçao en Aruba, zien we een ander patroon. Hier melden vrouwen minder vaak tepelkloven bij borstvoeding, vermoedelijk door een combinatie van factoren: een warm en vochtig klimaat houdt de huid soepeler, en traditionele huidverzorging met kokosolie of aloë vera kan een beschermende rol spelen. Tegelijkertijd kunnen langdurige blootstelling aan de zon en zout water juist weer irriterend werken, waardoor duikers en surfers vaker kloven ontwikkelen.

Genetica en aanleg: waarom krijgt de een ze wel en de ander niet?
Sommige mensen smeren nooit iets op hun huid en hebben nergens last van, terwijl anderen na een paar dagen borstvoeding of een paar kilometer hardlopen met gesprongen tepels zitten. Dit heeft deels met genetische aanleg te maken. Mensen met een droge huid, eczeem of psoriasis lopen een hoger risico, net als vrouwen met een zeer lichte huid of een dunne epidermis. Uit onderzoek blijkt dat vrouwen met een familiegeschiedenis van eczeem of allergieën tot twee keer vaker tepelkloven ontwikkelen bij borstvoeding.

En dan zijn er nog de kleine anatomische details: vrouwen met vlakke of ingetrokken tepels lopen meer risico, omdat baby's bij het drinken harder moeten trekken. Dit leidt sneller tot kleine beschadigingen.

Een wereldwijd probleem met verschillende benaderingen
In landen waar borstvoeding de standaard is – denk aan West-Afrika, Zuidoost-Azië en delen van Zuid-Amerika – worden tepelkloven vaak op natuurlijke wijze aangepakt. Moeders gebruiken sheaboter, ghee of moedermelk als een soort natuurlijke balsem. In westerse landen grijpen moeders sneller naar lanolinecrèmes of siliconen tepelhoedjes.

In Japan, waar huidverzorging een kunst is, zijn er zelfs speciale compressen met rijstwater en zeewierextract die vrouwen preventief gebruiken. Terwijl in de VS en Europa lactatiekundigen vooral hameren op een goede aanlegtechniek, wordt in sommige Zuid-Amerikaanse culturen juist geadviseerd om tepels vóór de bevalling ‘harder’ te maken door ze regelmatig te masseren.

Wat werkt het beste? Dat hangt af van de persoon. Maar één ding is zeker: als je ooit tepelkloven hebt gehad, vergeet je die ervaring nooit meer!

Symptomen van tepelkloven

Tepelkloven, dat kleine ongemak dat je niet pas merkt wanneer je het opmerkt, maar echt wilt vermijden. Die irritatie die je dacht dat het gewoon 'tijdelijke pijn' was, totdat je er niet meer omheen kunt. Het is als een klein, pijnlijk geheimpje dat ineens je dagelijkse routine overneemt. Dus, wat merk je nou precies als je die tepelkloven hebt? Laten we het eens goed onder de loep nemen.

Het begint meestal subtiel, zoals een klein branderig gevoel of een lichte gevoeligheid wanneer je baby aan de borst begint. Denk aan een lichte irritatie, je weet wel, die je normaal gesproken gewoon zou afschrijven als 'ik ben gewoon moe', maar naarmate de dag vordert, voelt het steeds intensiever aan. En dan, als je het niet door hebt, wordt die pijn iets waar je elke voeding of aanraking ineens mee moet dealen. Het voelt als schuren over schuurpapier, elke keer weer. En dat is het moment waarop je weet: oké, dit is meer dan alleen maar een 'slecht gevoel'.

Brandend en pijnlijk: de vroege waarschuwingssignalen

In het begin heb je dat branderige, trekkende gevoel – alsof je je tepels net een beetje te hard hebt gescrubd of per ongeluk met een handdoek hebt afgeveegd, maar dan niet in de fijne ‘frisse’ zin van het woord. Het komt vooral naar voren wanneer je je baby aanlegt of zelfs je beha aantrekt (jeetje, die strakke sportbh is ineens je ergste vijand!). Het gevoel van ‘wauw, dat doet zeer’ is niet te missen. Je denkt misschien: "Ach, het zal wel overgaan", maar als je er niet meteen iets aan doet, begint het echt te irriteren. Misschien heb je wat roodheid of wat gezwollen plekken op je tepel en de tepelhof, die zich helemaal niet prettig voelen.

En dan komt het: als die gevoeligheid zich niet oplost, beginnen die kleine scheurtjes – de kloven. Het is bijna alsof je tepels je laten weten dat je ze iets te veel hebt verwaarloosd. Ze gaan bloeden, soms maar een beetje, soms echt iets meer. En als je echt pech hebt, ontstaat er een kloof die behoorlijk moeilijk te herstellen is, zeker als je blijft voeden of de oorzaak niet aanpakt.

Van irritatie naar bloeden: de echte pijn

Het volgende stadium van tepelkloven is geen grap meer: je merkt dat je tepels beginnen te bloeden. Het begint vaak met een klein beetje bloed na een voeding, maar dat kan snel erger worden als je de boel niet serieus aanpakt. Je zult de eerste keer wel schrikken. Vooral als je ziet dat het niet alleen het gevoel is van een beetje irritatie, maar echt een zichtbaar probleem. Je vraagt je misschien af: "Waarom is dit niet eerder aangepakt?" of "Waarom doet dit zo’n pijn?" De bloeding is dan een teken dat de huid ernstig beschadigd is, en je weet dat het herstel tijd gaat kosten. Ooit een papieren servetje geprobeerd om bloed te deppen na een voeding? Ja, dat kan best een moment zijn waarop je hoopt dat alles sneller geneest dan het in werkelijkheid doet.

En dan komt die stekende pijn. Je weet wel, de pijn die je krijgt wanneer je baby een beetje te hard aanhapt, maar het gevoel duurt langer dan dat. De pijn komt niet alleen tijdens het aanleggen of de voeding, maar het voelt ook achteraf alsof je je tepels een paar uur lang onder een vergrootglas hebt gelegd. Het gevoel van 'dat doe ik nooit meer!' kan af en toe door je hoofd schieten.

Het gevoel van 'ik kan niet meer'

Wat te doen als je echt niet meer verder kunt? Het is een feit: als je die diepe kloofjes hebt, kun je bijna niet anders dan proberen om een beetje ademruimte te geven aan die tepels. Dit is wanneer je zou willen dat je wat meer aan zelfzorg had gedaan, want als de pijn eenmaal zo ver is, gaat het niet zomaar weg. Een beetje rust is dus geen overbodige luxe, maar je moet ook kijken naar de situatie rondom je dagelijkse gewoonten, zoals de manier waarop je je baby aanlegt, de borstvoedingstechniek, of de kleding die je draagt. Maar hoe dan ook, die pijn is duidelijk – je hebt geen twijfel over de ernst ervan.

Kortom, de symptomen van tepelkloven starten als een subtiele irritatie, maar kunnen binnen no-time uitmonden in bloeden, pijn, en een vermijdingsdrang die niet normaal is. En ja, het is een beetje ongemakkelijk, maar het is absoluut niet iets om voor je weg te lopen. Hoe eerder je die symptomen herkent en zorgt voor die verwaarloosde tepels, hoe sneller je het probleem kunt aanpakken!

Tepeltypes en tepelkloven

Tepels zijn er in alle soorten en maten – en ja, dat heeft invloed op hoe vatbaar je bent voor die gemene tepelkloven. Van kleine, subtiele exemplaren tot trotse, stevige units die onder een dun shirtje altijd present zijn: ze hebben allemaal zo hun eigen gevoeligheden. En wie denkt dat tepels alleen een rol spelen bij borstvoeding, heeft nog nooit een lange hardloopsessie of een droge winter meegemaakt. Tijd om die tepels eens goed onder de loep te nemen!

De standaard tepel: de allemansvriend

Een klassieke tepel steekt een beetje uit en is goed gevormd – de ideale kandidaat voor moeiteloos voeden en minimale irritatie. Maar denk niet dat deze types immuun zijn voor kloven! Als je huid snel uitdroogt of als je baby niet goed aanhapt, ben je alsnog de klos.

Platte tepels: de verstopte teamspelers

Sommige tepels zijn wat verlegen en blijven liever dicht bij huis. Ze steken nauwelijks uit, waardoor baby's soms extra moeite moeten doen om goed aan te happen. Dit extra gesjor en getrek? Reken maar dat dat sneller leidt tot kloofjes en irritatie. Een tip? Tepelhoedjes kunnen helpen, net als wat lichte stimulatie vóór het voeden.

Ingetrokken tepels: de binnenvetters

Bij ingetrokken tepels zit er een soort ‘trekkracht’ in de huid, waardoor ze naar binnen klappen in plaats van naar buiten te wijzen. Dit kan het geven van borstvoeding uitdagender maken – en als het toch lukt, is de kans op kloven extra groot. Gelukkig zijn er trucjes om ze tijdelijk uit te laten komen, zoals tepelstimulators en bepaalde borstvoedingshoudingen.

Grote of lange tepels: de VIP’s onder de tepels

Heb je flinke of lange tepels? Dan kan dat in sommige situaties juist onhandig zijn. Baby’s kunnen er harder op bijten of een minder diepe aanhap hebben, wat weer kan zorgen voor wrijving en kleine scheurtjes. En sporters met grotere tepels? Die kennen de horror van tepelwrijving tegen strakke sportkleding maar al te goed. Vaseline en pleisters kunnen hier een gamechanger zijn.

Asymmetrische tepels: de rebelse en de rustigen

De ene tepel springt eruit, de andere blijft wat ingetogener. Klinkt als een klein detail, maar bij borstvoeding kan het een wereld van verschil maken. Baby’s hebben vaak een voorkeur, en als ze één kant minder goed pakken, krijgt die kant sneller kloven. De truc? Wisselen en corrigeren voordat de schade erger wordt.

Gevoelige of dunne tepels: de tere zieltjes

Mensen met een dunne of extra gevoelige huid (hallo, roodharigen en mensen met eczeem!) zijn vaak vatbaarder voor tepelkloven. Zelfs een beetje schuring kan al voor pijn zorgen. Hydratatie is hier key: een vettere crème of pure lanoline kan wonderen doen.

Donkere of dikke tepelhoven: de natuurlijke bescherming?

Bij sommige mensen is de huid van de tepelhof dikker en donkerder gepigmenteerd, en er wordt vaak gezegd dat dit de huid iets beter beschermt. Toch? Helaas, niet altijd. Het hangt helemaal af van de elasticiteit en hydratatie van je huid. Zelfs de meest geharde tepels kunnen in de winter kurkdroog worden en scheurtjes vertonen.

En dan... de tepelkloven

Wat je tepelvorm ook is, kloven liggen altijd op de loer als de omstandigheden net even tegenzitten. Borstvoeding met een slechte aanlegtechniek, een strakke sportbeha die net te veel schuurt, of gewoon droge lucht die je huid teistert – voor je het weet, loop je rond met rode, pijnlijke tepels waar je het liefst met een boog omheen ademt.

De grote boosdoeners? Wrijving, uitdroging, overbelasting en slechte doorbloeding. En als er eenmaal een kloofje zit, duurt het vaak langer dan je zou willen voordat het weer herstelt. Hydrateren, beschermen en je tepels een beetje lief behandelen – dat is de gouden regel. Want of ze nou klein, groot, ingetogen of trots vooruitstaand zijn: ze verdienen een beetje zorg.

Tepelkloven: Wat gebeurt er eigenlijk onder die pijnlijke plek?

Tepelkloven – het klinkt als een klein ongemak, maar als je er zelf mee te maken hebt, weet je wel beter. Ze kunnen plotseling opduiken, je het gevoel geven dat je hele borst het heeft begeven, en je het liefst willen dat ze gewoon verdwijnen. Dus wat gebeurt er nu precies als je te maken hebt met zo’n vervelende kloof in je tepel? Laten we even duiken in de pathofysiologie en het ontstaansmechanisme van dit niet te onderschatten fenomeen.

Tepelkloven ontstaan vaak wanneer de huid van de tepel en de tepelhof te veel wordt belast, meestal door wrijving, slechte vochtbalans, of een combinatie van die twee. De bovenste laag van je huid, de opperhuid, raakt dan geïrriteerd en scheurt. In het begin voel je misschien alleen een branderig of trekkerig gevoel, maar als die irritatie aanhoudt, ontstaan er kleine scheurtjes – kloven – die uiteindelijk pijn kunnen veroorzaken bij elke aanraking. Ja, elke aanraking, denk maar eens aan de eerste borstvoeding na een paar dagen! Niet echt wat je je had voorgesteld als “gezellig voedmomentje” met je baby.

Wrijving is de grote boosdoener
De belangrijkste oorzaak van tepelkloven is wrijving. En dat kan allerlei vormen aannemen. Denk aan een baby die niet goed aanhapt bij het voeden en met zijn mondkrachtige zuigtechniek een beetje te enthousiast aan je tepels trekt. Dit herhaalt zich bij elke voeding, totdat je uiteindelijk die scheurtjes en kloofjes hebt die beginnen te bloeden. Natuurlijk kunnen ook andere dingen de boel flink verstoren: bijvoorbeeld een sportbeha die te strak zit of niet de juiste pasvorm heeft, waardoor je tepels de hele dag door over de stof schuren. En ook dat koude weer in de winter, waarbij je huid sneller uitdroogt, draagt bij aan het kwetsbaar worden van je tepelhuid.

• Voorbeeld: Stel je voor: Je hebt net je eerste baby gekregen en je hebt die hele borstvoedingsaankondiging perfect voorbereid. Maar je baby is toch nét iets te enthousiast en de eerste dagen voeden voelt als schuren over schuurpapier. Je denkt: "Het moet toch gewoon komen, als je het goed doet, dan verdwijnt de pijn wel" – totdat je je eerste kloofje ontdekt. En bam! Daar gaat je optimisme.

Een droge huid maakt alles erger
Naast wrijving komt uitdroging om de hoek kijken. Je huid is van nature bedekt met een dunne vetlaag die je beschermt tegen uitdrogen, maar als je huid niet goed gehydrateerd is, verliest ze haar elasticiteit. En dat betekent dat je tepels kwetsbaarder zijn voor scheuren. In de winter, wanneer de lucht droog is en de verwarming je huid letterlijk uitdroogt, worden je tepels een stuk gevoeliger en dus vatbaarder voor kloven. Dit geldt niet alleen voor vrouwen die borstvoeding geven, maar ook voor iedereen die te maken heeft met een droge huid – of je nu een sporter bent die veel frictie ervaart of iemand met een huidaandoening zoals eczeem.

Zorg dus voor die verzorging, mensen! Een beetje zalf hier en daar kan het verschil maken. Misschien ken je wel het gouden advies: "Gewoon een beetje lanoline, dat is dé redding!" En ja, voor veel mensen werkt dat ook. Maar het blijft belangrijk dat je aandacht hebt voor je huid, want als je te laat ingrijpt, kan het herstel veel langer duren dan nodig is.

De rol van je lichaam en herstel
Als het eenmaal zover is, zijn de kloven geen kattepis meer. Maar zelfs als je huid gescheurd is, heeft je lichaam een mooie manier om te herstellen. De huid heeft een geweldige capaciteit om zich te regenereren, zolang je de boel niet nog meer beschadigt. Het herstelproces duurt meestal zo'n paar dagen tot een week, afhankelijk van hoe ernstig de kloven zijn. En hoewel de meeste mensen na wat extra verzorging en rust merken dat de pijn afneemt, kan het herstel vertraagd worden als je de irritatie blijft voeden, letterlijk en figuurlijk.

Iedereen heeft zijn eigen reactie op tepelkloven. Sommige mensen herstellen razendsnel, anderen worstelen langer met het herstel. Dit heeft deels te maken met hoe gevoelig je huid is en hoe goed je omgaat met de triggers van wrijving en uitdroging. Zo heb ik wel eens gehoord van iemand die had geklungeld met die plastic tepelhoedjes, waardoor de pijn alleen maar erger werd – het is dus ook belangrijk om niet blindelings te vertrouwen op iets, zonder goed te luisteren naar je lichaam.

Tepelkloven mogen dan klein lijken, maar ze kunnen je heel wat ongemak bezorgen. Het geheim zit ‘m in de balans tussen bescherming, hydratatie en zorgvuldige handelingen. Je wilt niet dat je huid zich letterlijk uit de naad werkt, dus luister naar wat je lichaam je vertelt en geef je tepels de liefde die ze verdienen.

Oorzaken van tepelkloven: Wat zorgt er nou voor die pijn?

Tepelkloven – je denkt dat het niets is, maar voor je het weet ben je gevangen in die pijnlijke cirkel van irritatie, bloeden, en herstel. Maar wat maakt dat je tepels ineens beginnen te scheuren? Het lijkt misschien onschuldig, maar de oorzaken zijn vaak een mix van factoren die je niet altijd meteen doorhebt. Dus laten we eens een kijkje nemen in de meest voorkomende boosdoeners die achter die pijnlijke kloven schuilgaan.

Wrijving: je grootste vijand

De meest voor de hand liggende oorzaak van tepelkloven is simpel: wrijving. Als je bijvoorbeeld borstvoeding geeft, weet je dat een slechte aanlegtechniek van je baby je tepels flink kan laten schuren. Hoe vaker je baby met zijn mond aan je borst komt, hoe groter de kans dat er kleine scheurtjes ontstaan. En dan komt de pijn die je zo had willen vermijden. Niet alleen borstvoeding kan dit veroorzaken – ook sportbeha's die te strak zitten of je favoriete kleding die net iets te veel wrijving veroorzaakt, kunnen het probleem erger maken. Het lijkt misschien onschuldig, maar die kleine irritaties bouwen zich op, totdat je te maken krijgt met die bloederige, pijnlijke kloven.

De verkeerde aanlegtechniek: baby, dat is niet de bedoeling!

Als je het nog niet wist: de manier waarop je baby aan de borst aanlegt, kan een wereld van verschil maken. Het klinkt simpel, maar veel moeders hebben er last van: de baby hapt niet goed aan en veroorzaakt zo veel druk op je tepel. Dit kan ervoor zorgen dat de huid sneller beschadigt. Het voelt in het begin als een klein ongemak, maar als je niet meteen corrigeert, ben je al snel verder van huis. De juiste techniek is essentieel. Je zou denken dat zoiets vanzelf gaat, maar geloof me, dat is niet altijd het geval. De mond van je baby moet diep genoeg zijn, anders gaan je tepels extra lijden.

Droogte: de stille boosdoener

Je huid is geen fan van droge lucht, vooral als je het niet voldoende hydrateert. In de winter is het een bekende vijand: droge, koude lucht gecombineerd met de warme verwarming in huis maakt je huid kwetsbaar. En dan bedoelen we niet alleen je handen of gezicht – ook je tepels hebben er last van. Een droge huid wordt barstbaar, en je tepels kunnen sneller kapot gaan. Het klinkt misschien niet als veel, maar als je niet de juiste verzorging hebt, kunnen die kleine scheurtjes snel uitmonden in ernstige pijn.

De kledingfactor: Ja, dat strak zittende sportoutfitje kan je opbreken

Soms denk je dat je de perfecte outfit hebt gekozen om je te laten stralen, maar dat strakke sportbeha’tje dat je net te lang hebt gedragen, kan je zomaar opbreken. Het is een beetje zoals die momenten waarop je denkt dat je schoenen ‘nog wel even’ kunnen, maar je uiteindelijk met blaren loopt. Hetzelfde geldt voor je tepels. Te veel frictie van je kleding, vooral als je lange tijd dezelfde bh draagt, kan je tepels beschadigen. Dit wordt vaak onderschat, maar geloof me, je tepels houden wel bij wanneer ze teveel worden gemarteld.

Medische aandoeningen: meer dan alleen een slechte situatie

Soms is er een dieperliggende oorzaak die je niet altijd meteen herkent: huidaandoeningen zoals eczeem, psoriasis of een geïrriteerde huid kunnen ervoor zorgen dat je tepels gevoeliger zijn. En als je dan borstvoeding gaat geven, kunnen die kloofjes zich sneller ontwikkelen. Je huid is al dunner, droger, en dus makkelijker te beschadigen. Dit kan de genezing vertragen en zorgt ervoor dat de kloven vaker opduiken.

Veranderingen in je lichaam: je tepels zijn ook niet immuun

Je lichaam verandert constant, en dat geldt ook voor je tepels. Denk aan hormonale schommelingen, bijvoorbeeld tijdens de zwangerschap of na de bevalling. Tijdens deze periodes kunnen je tepels extra gevoelig worden en meer vocht verliezen, wat ze kwetsbaarder maakt voor scheurtjes. Vooral bij borstvoeding kunnen je tepels anders reageren, omdat ze in deze nieuwe situatie extra druk moeten verdragen. En soms gaat dat gewoon niet helemaal goed, wat de kans op kloven vergroot.

Het is vaak een mix van alles

Dus, wat hebben we geleerd? Tepelkloven ontstaan meestal door een combinatie van factoren: wrijving, een slechte aanlegtechniek, droogte, irritatie van kleding, en soms zelfs een medische aandoening. Het is dus niet altijd één oorzaak die de schuld krijgt, maar een combinatie van dingen die elkaar versterken. Wat je dus ook doet, luister goed naar je lichaam. Voorkomen is beter dan genezen – geef die tepels de zorg die ze verdienen, voordat je merkt dat je weer met pijnlijke scheurtjes zit.

Onderzoek en diagnose

Tepelkloven: het klinkt als iets kleins, maar als je ermee te maken hebt, weet je dat het allesbehalve zo is. Die kleine scheurtjes kunnen grote gevolgen hebben voor je comfort en welzijn. Het onderzoek naar de oorzaak is essentieel, maar hoe gaat dat eigenlijk in z'n werk? Hoe weet je wanneer je te maken hebt met tepelkloven, en wanneer moet je echt zorgen maken? Laten we het eens goed bekijken, want dit is geen kleine kwestie.

Allereerst: je hebt pijn. En niet zomaar een beetje pijn. Het begint vaak met die branderigheid, dat gevoel van schuren – je weet wel, die irritatie die je niet echt kon plaatsen, maar toch niet negeerde. Soms lijkt het niet zo erg, maar al snel is de pijn bij elke aanraking van je borst niet te missen. Je hebt al door dat het niet zomaar een "even doorbijten" situatie is, maar hoe kom je erachter of je echt te maken hebt met tepelkloven?

Wat moet je voelen om te weten dat het echt tepelkloven zijn?

In eerste instantie is het belangrijk om te herkennen wat er precies gebeurt. Tepelkloven beginnen meestal als kleine scheurtjes of oppervlakkige beschadigingen van de huid. Ze kunnen variëren van bijna onzichtbare irritaties tot diepe kloofjes die bloeden. De symptomen beginnen vaak met een branderig gevoel, vooral wanneer je je baby aanlegt, of zelfs als je je bh aantrekt. Als je begint te merken dat er zichtbare roodheid of kleine barstjes ontstaan, weet je dat je met tepelkloven te maken hebt.

Het is misschien moeilijk in te schatten hoe ver de schade al is, maar meestal zie je pas echt dat het een kloof is wanneer je bloed ziet of je tepels gezwollen en pijnlijk aanvoelen. Soms zijn de kloven diep genoeg om zelfs door de huid te breken, wat dan een bloeding veroorzaakt. Natuurlijk wil je dat het niet zover komt, maar zodra je dit merkt, is het tijd om actie te ondernemen.

Zelfdiagnose: mag je zelf iets vaststellen?

Natuurlijk is het verleidelijk om te denken dat je het wel even zelf kunt oplossen. Iedereen heeft wel eens wat droge plekjes, dus waarom zou het niet vanzelf overgaan? De waarheid is: je kunt vaststellen dat je tepelkloven hebt door goed naar de symptomen te kijken, maar dat betekent niet dat je meteen zelf kunt gaan genezen. Het is belangrijk dat je je diagnose serieus neemt, want als je niet de juiste behandeling krijgt, kunnen de kloven verergeren.

Wat je zelf kunt doen, is goed naar je huid kijken en voelen of er barstjes of bloedingen zijn. Probeer ook de oorzaak van de pijn te herkennen – is het de voedingstechniek van je baby? Of heb je net een strakke bh gedragen die te veel wrijving veroorzaakte? Als je niet zeker weet of je echt met tepelkloven te maken hebt, is het slim om een specialist, zoals een lactatiekundige, in te schakelen. Die kan je helpen om niet alleen de schade te beoordelen, maar ook de juiste aanpak te vinden.

Wanneer moet je professionele hulp inschakelen?

In veel gevallen verdwijnen tepelkloven vanzelf als je de juiste zorg toepast: rust voor je tepels, goede voedingstechnieken, en een beetje balsem of zalf kunnen al wonderen doen. Maar als je merkt dat de pijn aanhoudt, dat de kloven blijven bloeden, of als je je zorgen maakt over infectie (bijvoorbeeld als er pus of een vieze geur is), is het tijd om die bel voor professionele hulp in te schakelen. Het is altijd beter om vroeg te handelen dan later, want onbehandelde tepelkloven kunnen uiteindelijk leiden tot grotere infecties of chronische pijn.

Een arts kan je helpen om een grondige diagnose te stellen en het juiste behandelplan voor te stellen. Soms is een eenvoudige behandeling zoals het aanbrengen van een antibacteriële zalf voldoende, maar in ernstigere gevallen kan het nodig zijn om verder te onderzoeken wat de oorzaak is van je tepelkloven – bijvoorbeeld door te kijken naar medische aandoeningen zoals eczeem of infecties die je huid extra kwetsbaar maken.

Het belang van goede zorg en aandacht

Bij tepelkloven komt dus veel meer kijken dan alleen de pijn die je voelt. Het draait om het herkennen van de symptomen, het stellen van de juiste diagnose, en het vinden van de juiste aanpak. En dat gaat niet altijd vanzelf. Het is geen schande om hulp in te schakelen, en het is zeker geen zwakte om je zorgen te maken over je gezondheid. Tepelkloven kunnen je uit balans brengen, maar met de juiste zorg kun je het snel weer onder controle krijgen.

Dus, let goed op de signalen van je lichaam. Als je merkt dat de pijn niet verdwijnt, of als je je zorgen maakt over de ernst van de situatie, aarzel dan niet om een professional te raadplegen. Je hoeft dit niet alleen te doen!

Behandelen van tepelkloven

Tepelkloven – je wilt ze het liefst zo snel mogelijk achter je laten. Je hebt waarschijnlijk al de nodige pijnlijke ervaringen gehad, maar met de juiste behandelingsmethoden kun je gelukkig snel verbetering merken. Dus hoe pak je het aan, die nare kloofjes die je borstvoeding of dagelijks leven verpesten? We gaan je niet alleen vertellen wat je kunt doen, maar ook wat wel en niet werkt, zodat jij weer met een gerust hart verder kunt!

IJsblokje en tepelhoedje: niet altijd wat je hoopt

Oké, je hebt het gehoord: ijskoude behandeling is de eerste stap. En ja, dat klinkt een beetje gek, maar het helpt wel! Vlak voor je begint met voeden, kun je een ijsblokje gebruiken om de pijn even te verzachten. Dit werkt eigenlijk best goed. Het geeft een tijdelijke verdoving, waardoor je minder gevoel hebt wanneer je baby zich aanlegt. En dat maakt echt het verschil! Gewoon het ijsblokje een paar seconden over je tepel wrijven en je voelt al die scherpe pijn even verdwijnen. Let wel: dit is geen langetermijnoplossing, maar het kan je wel door een paar moeilijke voedingen heen helpen.

Daarnaast is het belangrijk om niet met de hongerige baby aan je borst te beginnen. Een baby die overmatig hongerig is, zal namelijk met meer kracht aanhappen – en geloof me, dat voelt als een vergrootglas op je tepel. Begin dus liever aan de minst pijnlijke kant en geef je baby genoeg tijd om rustig aan te leggen zonder dat het meteen pijn doet.

En over die tepelhoedjes… Ja, het klinkt misschien als een goed idee, maar vaak helpt het niet zoals je zou hopen. Sterker nog, het gebruik ervan kan je tepels zelfs extra verstoren, waardoor je huid nog kwetsbaarder wordt. Je zou denken dat ze bescherming bieden, maar ze veranderen de manier waarop je baby aanhapt en kunnen de situatie zelfs verergeren. Dus, skip die hoedjes als je kunt!

Zalven en crèmes: wat wel en wat niet werkt?

Dan komen we bij de zalven en crèmes – en hier is het belangrijk om te weten wat wel werkt en wat niet. Veel vrouwen grijpen meteen naar allerlei crèmes in de hoop dat ze de pijn snel kunnen verlichten, maar het is niet altijd zo simpel. Sommigen merken dat deze zalven de huid alleen maar zachter maken, waardoor de tepel extra kwetsbaar wordt en de pijn juist verergert.

Maar er is één crème die wel degelijk werkt: lanoline. Deze vetachtige stof is een natuurlijke manier om je huid te kalmeren en het genezingsproces te versnellen. Lanoline maakt je huid minder droog, zodat de scheurtjes sneller kunnen helen. De bekendste en meest vertrouwde optie is Lansinoh® tepelzalf, speciaal ontwikkeld voor tepelproblemen. Je kunt het makkelijk aanbrengen zonder je zorgen te maken over giftige stoffen of dat je het er weer af moet wassen voordat je voedt. Gewoon een dun laagje aanbrengen, en klaar is Kees!

Sommige vrouwen vinden het fijn om een beetje lanoline aan te brengen na het voeden, zodat de tepel kan herstellen tijdens de momenten dat je niet voedt. Dit helpt niet alleen tegen de kloven, maar het beschermt ook tegen toekomstige irritatie. Nog een tip? Zorg ervoor dat je de crème goed in laat trekken en niet te veel op je huid laat zitten, want dit kan plakkerig aanvoelen en je kleren kunnen het dan makkelijk meenemen.

Wanneer naar de huisarts: als de pijn blijft of verergert

Wanneer ondanks alle (voorzorgs)maatregelen de klachten voortduren of zelfs verergeren, dan is het raadzaam de huisarts te raadplegen. Mogelijk is er sprake van een onderliggend probleem zoals een gistinfectie of een borstontsteking.

De meeste mensen kunnen hun tepelkloven zelf onder controle krijgen met bovenstaande maatregelen, maar soms helpt niks. Als de pijn aanhoudt of zelfs erger wordt, is het tijd om je huisarts te raadplegen. Er kan namelijk iets anders aan de hand zijn – zoals een gistinfectie of een borstontsteking die onder de oppervlakte speelt. Dit soort infecties kunnen de boel flink verergeren en zorgen voor extra pijn, zwelling, en soms zelfs koorts. Als je merkt dat de pijn gepaard gaat met een warme, rode huid of als je pus uit je tepel komt, is het echt tijd om een arts in te schakelen. Een huisarts kan je helpen de oorzaak vast te stellen en je de juiste behandeling voorschrijven.

Als er sprake is van een infectie, kan je arts je een antibioticakuur voorschrijven of zelfs een antimycoticum voor die vervelende gistinfectie. Het is belangrijk om snel actie te ondernemen, want onbehandelde infecties kunnen zich snel verspreiden en ervoor zorgen dat je herstel een stuk langer duurt.

Conclusie: verzorging is key

Het belangrijkste bij tepelkloven is om je tepels goed te verzorgen en de oorzaak van de pijn aan te pakken. Of je nu kiest voor ijsblokjes voor tijdelijke verlichting of lanoline voor langdurige genezing, het draait allemaal om de juiste aanpak. En als je merkt dat de klachten niet verdwijnen of verergeren, aarzel dan niet om hulp te zoeken bij je huisarts. In de tussentijd, wees lief voor je tepels en gun ze wat rust – ze verdienen het!

Tepelkloven genezen: snel en effectief herstel is mogelijk

Tepelkloven – het klinkt als een onschuldige term, maar geloof me, als je ermee te maken hebt, weet je wel beter. Die pijnlijke scheurtjes kunnen je helemaal uit balans brengen, vooral als je borstvoeding geeft. Maar goed nieuws: met de juiste aanpak kunnen die vervelende kloven binnen no time genezen, en je hoeft het dus niet op te geven! Het draait allemaal om de juiste zorg, wat geduld, en een beetje zelfzorg. Dus, wat moet je doen om die tepelkloven snel te laten verdwijnen zonder dat het je borstvoedingsavontuur in de weg staat? Hier lees je alles wat je moet weten!

Verbeter je aanlegtechniek: de sleutel tot succes

Een van de eerste stappen om die kloven te genezen is zorgen voor een betere aanlegtechniek. Het klinkt zo eenvoudig, maar echt, het maakt een wereld van verschil. Vaak is het de manier waarop je baby aan de borst aanlegt die voor de irritatie zorgt. Als je baby niet goed aanhapt, kan hij de tepels teveel in de mond krijgen, waardoor ze extra druk ervaren en sneller gaan scheuren. Het gevolg? Pijn, bloeden, en die vervelende kloven.

De oplossing? Een beetje geduld en aandacht voor de techniek. De mond van je baby moet diep in je borst zijn, zodat je tepel niet teveel belast wordt. Dit zorgt ervoor dat je baby minder kracht hoeft te zetten om te zuigen en voorkomt de meeste wrijving. Neem even de tijd om je baby rustig aan te leggen, zodat je niet elke keer opnieuw pijn ervaart. En als je niet zeker weet of de techniek goed is, vraag dan hulp van een lactatiekundige. Die kan je leren hoe je baby de beste grip krijgt, zodat jij pijnloos kunt voeden.

Verzorg je tepels: Hydratatie is alles

Naast de techniek is het ook van groot belang om je tepels goed te verzorgen. Gedurende de eerste weken van borstvoeding kan je huid sneller uitdrogen en gevoelig worden, wat de kans op kloven vergroot. Dus, houd je tepels goed gehydrateerd! Dit kan door ze regelmatig in te smeren met lanoline of een andere voedende zalf die speciaal ontwikkeld is voor borstvoeding. Lanoline is een wondermiddel: het helpt de huid herstellen en beschermt tegen verdere schade. En het beste van alles? Je hoeft het niet af te vegen voor de voeding, zodat je geen gedoe hebt.

Daarnaast kun je de natuurlijke genezing van je huid bevorderen door regelmatig wat lucht te geven aan je tepels. Dit klinkt misschien gek, maar door je borst af en toe bloot te stellen aan lucht, kan je huid sneller herstellen en voorkomen dat er teveel vocht vast blijft zitten, wat de genezing zou kunnen vertragen. Gewoon een paar minuutjes na elke voeding is al voldoende!

Laat je tepels herstellen: geduld is een schone zaak

Het belangrijkste onderdeel van het herstelproces? Geduld! Het kan verleidelijk zijn om meteen te willen doorvoeden en alles snel weer op te pakken, maar de tijd nemen om je tepels echt te laten herstellen, is cruciaal. Als je blijft voeden met kloven, kunnen ze alleen maar dieper worden en zal de pijn blijven. Dus geef jezelf en je lichaam wat tijd om te herstellen. Als je merkt dat de pijn erg intens is, probeer dan eens met een andere borst te beginnen of even over te schakelen op een flesje (als dat past in je plan) om je tepels de kans te geven om te genezen.

Als de kloven erg diep zijn of het herstel lang duurt, kun je overwegen om tijdelijk een tepelhoedje te gebruiken. Hoewel ze niet altijd de beste langetermijnoplossing zijn, kunnen ze wel een tijdelijke uitkomst bieden om de pijn te verzachten, zodat je geen extra schade aan je tepels aanricht. Het is geen reden om het bij te geven, maar wel een manier om een beetje door de pijn heen te komen.

Wanneer moet je hulp zoeken?

Hoewel tepelkloven vaak binnen een paar dagen genezen, is het belangrijk om te weten wanneer je extra hulp moet zoeken. Als de pijn aanhoudt of als je merkt dat de kloven dieper worden, kan er iets anders aan de hand zijn – bijvoorbeeld een infectie zoals een borstontsteking of een gistinfectie (wat helaas vrij vaak voorkomt bij vrouwen die borstvoeding geven). Als je merkt dat je tepels pijnlijk blijven, gezwollen zijn, of zelfs een rare geur afgeven, is het tijd om contact op te nemen met je huisarts. Vroegtijdige behandeling kan erger worden voorkomen en zorgt ervoor dat je sneller van de pijn af bent.

Maar als je simpelweg wat extra zorg en aandacht aan je tepels besteedt, kun je er zeker van zijn dat die kloven snel genezen. Door goed te voeden, je huid te verzorgen en geduld te hebben, kun je zonder al te veel gedoe weer genieten van een pijnvrije borstvoedingservaring.

Conclusie: Tepelkloven hoeven je borstvoeding niet te stoppen

De gedachte dat tepelkloven je borstvoedingservaring moeten beëindigen, is gelukkig niet waar. Met de juiste zorg en aandacht kunnen die vervelende kloven snel genezen. Zorg voor een goede aanlegtechniek, hydrateer je tepels, geef ze tijd om te herstellen, en weet wanneer je hulp nodig hebt. Binnen een paar dagen kun je weer zorgeloos doorgaan. Tepelkloven zijn vervelend, maar met de juiste aanpak ben je snel weer op de goede weg!

De prognose van tepelkloven: Hoe snel herstel je echt?

Tepelkloven, het klinkt misschien als iets kleins, maar voor wie ermee te maken heeft, is het allesbehalve een kleinigheid. Het kan pijn doen, het kan je humeur beïnvloeden, en als het niet goed wordt aangepakt, kan het de boel flink vertragen. Maar goed nieuws: met de juiste aanpak genezen die vervelende scheurtjes vaak sneller dan je denkt. Het herstel van tepelkloven is meestal redelijk voorspelbaar, maar er zijn wel wat factoren die de snelheid van herstel bepalen. Dus, wat kun je verwachten qua prognose als je te maken hebt met die irritante kloven?

Binnen enkele dagen: herstel is mogelijk
In de meeste gevallen genezen tepelkloven snel als je de juiste stappen zet. Als je meteen begint met de juiste verzorging – denk aan het verbeteren van de aanlegtechniek, voldoende rust voor je tepels, en hydratatie met een goede crème – dan merk je vaak binnen een paar dagen al verbetering. Je zou echt verbaasd kunnen zijn over hoe snel die pijnlijke scheurtjes verdwijnen. Als je baby goed aanhapt en je huid goed verzorgt, zijn de kloven meestal binnen 3 tot 7 dagen verdwenen.

Stel je voor: je begint met pijn, voelt je ongemakkelijk tijdens het voeden, maar door de juiste aanpak wordt die irritatie langzaam maar zeker minder. De tijd dat je een beetje 'doorbijt' is dan voorbij, en je kunt weer opgelucht ademhalen. Het voelt als een opluchting – en echt, het hoeft niet weken te duren voordat je weer pijnloos kunt voeden.

Diepere kloven? Dat duurt wat langer
Als de kloven echter wat dieper of ernstiger zijn, kan het herstel wat langer duren. Het is een beetje zoals een schaafwond: een klein krasje is binnen een paar dagen weg, maar als het dieper is, duurt het langer voordat de huid volledig herstelt. Dieper gelegen kloven kunnen dus 1 tot 2 weken duren om te genezen, afhankelijk van hoe goed je ze behandelt en of je ze verder irriteert. In sommige gevallen kan het herstel zelfs nog langer duren als de kloven niet goed verzorgd worden of als je de fout maakt om gewoon door te blijven voeden zonder ze de tijd te geven om te genezen.

Je voelt het misschien elke keer als je aanlegt, en de frustratie kan opbouwen. Je vraagt je af waarom het langer duurt dan je had gehoopt, maar met geduld en de juiste zorg genezen zelfs de hardnekkigste kloven uiteindelijk. Maar zelfs in dit geval is er licht aan het einde van de tunnel – als je de juiste zorg toepast, zul je binnen enkele weken de vruchten plukken.

Infecties compliceren de boel: een ander verhaal
Als er zich een infectie bij je kloven voegt – bijvoorbeeld een schimmelinfectie (die vaak voorkomt bij vrouwen die borstvoeding geven) of een borstontsteking – kan het herstel behoorlijk vertragen. De pijn kan heviger zijn, en er kunnen extra symptomen optreden, zoals roodheid, zwelling, koorts, of zelfs pus. Dit is wanneer de prognose wat ingewikkelder wordt en je sneller professionele hulp moet inschakelen. Een arts kan dan een behandeling voorschrijven, en met de juiste medicatie (bijvoorbeeld antibiotica of antischimmelcrème), kun je meestal binnen een paar dagen tot weken beginnen met verbeteren.

Maar zonder de infectie is de prognose meestal heel goed. Het belangrijkste is om de symptomen goed in de gaten te houden. Als de pijn niet vermindert of je merkt dat er iets niet klopt, aarzel dan niet om een arts te raadplegen.

Hoe kun je de genezing versnellen?
De belangrijkste factor in een snelle genezing is rust. Je tepels krijgen de kans om zichzelf te herstellen als je ze de ruimte geeft om niet voortdurend geïrriteerd te raken. Voeden is belangrijk, maar je moet de aanpassingen maken die het genezingsproces ondersteunen, zoals het gebruik van lanoline of een andere verzorgende zalf, het regelmatig wisselen van borst om te zorgen dat de druk gelijkmatig verdeeld wordt, en het bieden van lucht om de huid te laten ademen. Zelfs kleine dingen zoals het dragen van een goed passende bh kunnen helpen om de wrijving te verminderen.

Hoe meer je voor je tepels zorgt, hoe sneller je herstel zal zijn. Het komt neer op het creëren van de ideale omstandigheden voor genezing en het vermijden van wat niet helpt. Geduld is de sleutel, maar met de juiste zorg kun je vaak sneller vooruit dan je denkt.

De langetermijnprognose: hoe blijf je kloven in de toekomst vermijden?
Als je eenmaal door de pijn heen bent en de kloven genezen zijn, wil je natuurlijk voorkomen dat ze terugkomen. Dit betekent dat je niet alleen je huidige aanpak moet verbeteren, maar dat je ook moet leren hoe je toekomstige kloven kunt voorkomen. Denk aan het blijven verbeteren van je borstvoedingstechnieken, het goed verzorgen van je tepels, en het dragen van comfortabele, ademende kleding die geen onnodige wrijving veroorzaakt. Als je eenmaal gewend bent aan het vinden van de juiste balans, wordt het een stuk gemakkelijker om je tepels gezond te houden.

Kortom, de prognose van tepelkloven is in de meeste gevallen heel positief, vooral als je weet hoe je ze moet behandelen. Geduld, zorg en de juiste producten zorgen ervoor dat de kloven genezen, en als je goed voor jezelf zorgt, zul je waarschijnlijk nooit meer last hebben van die vervelende kloven. Het is gewoon een kwestie van weten wat je moet doen, wanneer je het moet doen, en vooral: goed naar je lichaam luisteren.

Mogelijke complicaties van tepelkloven

Er is een kleine kans dat er oppervlakkige bacteriële en virale huidinfecties of een oppervlakkige schimmelinfectie ontstaat.

Voorkomen van tepelkloven

Baby goed aanleggen

Controleer of de baby goed wordt aangelegd. Een slecht aangelegde baby is de meest voorkomende reden voor deze aandoening. De tepel moet diep in het mondje van het kind liggen en de baby heeft niet alleen de tepel, maar ook de tepelhof goed in de mond. Voorkom dat de baby gaat sabbelen. Haal de baby van de borst zodra het begint te sabbelen. De baby moet men kunnen horen slikken. Leg het hoofd van de baby recht voor de tepel en leg de benen onder de arm van de moeder.

Houd de tepels droog en schoon

Voorts is het belangrijk dat de tepels droog en schoon worden gehouden. Was altijd de handen voor en na voeding en na het verschonen van de luier. Het is aan te raden om na iedere voeding de tepels in de lucht te laten drogen of om wat borstvoeding over de tepel te smeren en dit goed te drogen, voordat de beha weer aangetrokken wordt. Draag dagelijks een schone beha die op 60 graden is gewassen. Draag katoenen shirts en beha's en laat zoveel mogelijk lucht bij de tepels komen door bijvoorbeeld zonder beha te slapen.

Gebruik water

Gebruik geen zeep, alcohol, lotions, parfums of andere middelen op de tepels. Schoon water is alles wat nodig is om borsten en tepels schoon te maken. Vermijd vochtige zoomkompressen en verschoon zoogkompressen zo vaak mogelijk.

Casus: Tepelkloven

Patiënt

Sanne, 30 jaar, pas bevallen moeder.

Klachten

Sanne heeft sinds een paar weken pijnlijke kloven op haar tepels. De pijn is vooral hevig tijdens het voeden van haar baby. Sanne merkt dat de huid rond haar tepels droog en gebarsten is. Een enkele keer komt er wat bloed uit de scheurtjes. Ze heeft moeite met borstvoeding geven vanwege de pijn.

Onderzoek

• Anamnese: Sanne is bevallen van haar eerste kind vier weken geleden. Ze geeft borstvoeding, maar de baby heeft moeite met een goede aanlegtechniek. Geen voorgeschiedenis van huidproblemen of infecties.
• Fysiek onderzoek: Er zijn diepe, pijnlijke kloven zichtbaar op beide tepels. Er is geen sprake van infectie of abnormale afscheiding. De huid rond de tepels is droog en beschadigd, maar zonder tekenen van zwelling of roodheid.

Diagnose

Tepelkloven door onjuiste aanlegtechniek tijdens borstvoeding, zonder tekenen van infectie.

Behandeling

• Borstvoedingsadvies: Sanne wordt geadviseerd om hulp te zoeken bij een lactatiekundige voor de juiste aanlegtechniek. Dit kan helpen de druk op de tepels te verminderen.
• Zalf: Aanbrengen van lanolinezalf na elke voeding om de huid te verzachten en het genezingsproces te versnellen.

Advies

• Levensstijl: Sanne moet haar tepels blootstellen aan lucht na elke voeding om ze droog te houden en de genezing te bevorderen. Regelmatig wisselen van borst bij het voeden kan helpen om de belasting van de tepels te verminderen.
• Medische follow-up: Sanne moet terugkomen als de kloven niet verbeteren binnen een week of als er tekenen van infectie ontstaan, zoals pus of toegenomen roodheid.

Prognose

Met de juiste borstvoedingstechniek en zorg zouden Sanne's tepelkloven binnen enkele dagen tot weken moeten genezen.

Lees verder

• Tepelafscheiding: oorzaken vocht, bloed of etter uit tepel
• Tepeleczeem: droge, schilferige stukjes huid tepel-tepelhof
• Bultjes op tepel: oorzaken en symptomen (met of zonder jeuk)
• Pijn aan tepel: symptomen, oorzaak en behandeling tepelpijn
• Jeuk aan de tepel: oorzaken en symptomen van jeukende tepels