De kruidengeneeskunde van de indianen

Indianen in Noord-Amerika kennen een groot aantal geneesplanten. Veel van deze planten hebben bewezen medicinale kenmerken. Pioniers die Amerika bereisden in de periode dat het nog net ontdekt was, verzamelden de medische plantenkennis van de indianen om deze zelf te gebruiken. Niet zelden wordt een geneesplant door de Indianen op dezelfde manier gebruikt als een gelijksoortig familielid van die geneesplant in China of Europa. De Indiaanse geneeskunde wijkt op één punt bijzonder af. De medicijnmannen waren sjamanen die met behulp van trommel- en ratelmuziek en geestverruimende planten tot dieper inzicht kwamen in de patiënten. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Indianen overtreffen Europeanen
• Goddelijke levensgeest
• Europese en Indiaanse kruidengeneeskunde
• Fysiomedicalisme
• Wat is homeostase?
• Harmonie der elementen
• Echinacea
• Geneesplanten van de Indianen

Indianen overtreffen Europeanen

De Indianen maakten indruk op de Europeaanse zeevaarders door als er een zieke onder hen was, deze te genezen met lokale middelen. Omdat er tijdens een zeereis in de 16e en 17e eeuw niet genoeg verse groenten en fruit werden meegenomen was scheurbuik, een ernstig vitamine C-tekort een gevreesde ziekte. De Indianen konden zelfs deze ziekte genezen, voordat de Europeanen wisten waar scheurbuik door kwam. Dat is een bewijs dat de indianen op sommige gebieden verder waren ontwikkeld dan de Europeanen. De gehele wereldontwikkeling is mede te danken geweest aan het feit dat de kennis en wijsheid van verschillende groepen mensen ter wereld samenkwam, waardoor de totale hoeveelheid inzichten exponentieel toenam.

Goddelijke levensgeest

Zowel de Indianen als spirituele groeperingen in China en Europa gaan uit van een goddelijke geest die in alle aanzichten van de materiële wereld en dus ook de levende planten en mensen aanwezig is. De Chinezen noemen het Tao, In de christelijke spirituele stromingen werd het ´gnosis´ genoemd en de Indianen van de Lakota Sioux-stam noemde het Wakan Tanga. In de tijd van de ontdekking van Amerika begon men in Europa een andere kijk op de bijbel te krijgen. In de 17e eeuw was onder andere de Nederlandse filosoof Spinoza ervan overtuigd dat God zich in alle manifestaties en elke levend wezen op aarde uitdrukte, een soort pantheïsme wat in feite dichtbij de Indiaanse filosofie of het Chinese taoïsme staat. Medicijnmannen hadden bij de Indianen de functie van het herstellen van de balans, zowel individueel als op samenlevingsniveau. Ziekten kennen als oorzaak een disharmonie in de relatie tussen mens, natuur en goddelijke bedoeling. Geneesplanten zijn een hulpmiddel om onbalans te herstellen.

Europese en Indiaanse kruidengeneeskunde

De Europese pelgrims namen de kruidengeneeskunde uit Europa mee naar Amerika en vulden deze aan met belangrijke kennis die de medicijnmannen in huis hebben. Zo kon men mensen genezen met lokale planten. In de Amerikaanse burgeroorlogen waren medicijnen niet echt voor handen en moesten artsen wel overschakelen op medicinale kennis van de natuur. Je zou kunnen zeggen dat deze oorlog de kennis van natuurmedicijnen een enorme boost heeft gegeven.

Fysiomedicalisme

Fysiomedicalisten waren een Amerikaanse groep genezers die voortborduurden op de Europese manier van genezen met kruiden maar die deze kennis en kunde aanvulden met de geneeskruiden uit de Indiaanse traditie. Knolzijdeplant, zilverkaars, zuurbes, Amerikaanse sneeuwbal, Amerikaanse toverhazelaar, Gelderse roos, guldenroede, smeerwortel en leverkruid waren kruiden die deze groep natuurmedici vaak gebruikten. Samuel Thompson(1769-1843) was de stichter van de fysiomedicalisten. Hij was één van de eersten die Indiaanse geneesplanten openbaar maakten aan Europese pioniers in Amerika. De kennis van de Indianen werd op zijn waarde geschat; ze werden niet als wilden gezien door de fysiomedicalisten maar als wijze, oorspronkelijke bewoners van dit land. Sommige pioniers zoals Plockhoy, die een Nederlandse kolonie stichten zagen de Indianen als gelijk met Europeanen in de ogen van God.

Wat is homeostase?

Samuel Thompson zag dat de Indianen van dezelfde levenskracht in de natuur uitgingen als de Chinezen, die het ´chi´ noemen en de Genezers van de Ayurveda, die het woord ´prana´ gebruiken. Ook de Griekse genezers zagen dat er een energie was waardoor al het leven tot aanzijn komt. In ons lichaam komt deze levenskrachtige energie tot uiting door het helend of zelfgenezend vermogen van ieder lichaam. Slijm wordt opgelost met kuchen. Virussen worden gedood door lichaamstempratuurverhogingen of koortsen. Gifstoffen worden uit het lichaam gebannen door braken of diarree. Dat zijn allemaal uitingen van de levensenergie die is gericht op zelfgenezing. In de wetenschap heet dit zelfregulerend vermogen ´homeostase´.

Harmonie der elementen

Thompson ging uit van de vier basiselementen lucht, water, aarde en vuur. Alle stoffen en al het leven bezitten deze elementen zijn het in andere verhoudingen. Wanneer in een mens de verhouding aangetast wordt, is er sprake van een ziekte. Geneesplanten zijn in staat om het lichaam beter te stimuleren tot zelfgenezing, tot het worden van een harmonisch geheel.

Echinacea

Tot ver in de 20e eeuw ontdekten mensen Indiaanse kruiden die geneeskrachtige werking hebben. Eén van de meest bekende kruiden is echinacea of rode zonnehoed. Het was Alfred Vogel, de Zwitserse kruidendokter die naar Amerika afreisde om onderzoek te doen bij de Indianen. Hij nam zaden van de rode zonnehoed mee naar huis en zag tot zijn verrassing dat dit niet alleen een bijzonder mooie bloem opleverde maar ook een sterk geneesmiddel wat het immuunsysteem versterkt.

Geneesplanten van de Indianen

De geneeskracht als wetenschap is schatplichtig aan de Indianen van Noord- en Zuid-Amerika. In dit overzicht staan een aantal geneesplanten die de Indianen veel hebben gebruikt en welke zijn overgenomen door de westerse fytotherapie, de door wetenschap ondersteunde vorm van kruidengeneeskunde.