Diabetische dermopathie: Ronde huidletsels door suikerziekte
Diabetische dermopathie (suikervlekken) is een goedaardige huidaandoening met onbekende oorzaak die meestal tot stand komt bij patiënten met diabetes mellitus (suikerziekte). Patiënten met diabetes mellitus ervaren hierbij kleine, ronde, bruine atrofische huidletsels op de schenen. Diabetische dermopathie vereist geen specifieke behandeling, maar het is wel belangrijk dat patiënten hun bloedsuikerspiegel goed onder controle houden. De aandoening werd tot slot voor het eerst beschreven in de medische literatuur door de arts Melin in 1964.
Epidemiologie
Diabetische dermopathie komt voor bij ongeveer 30 tot 40% van de mensen met diabetes mellitus, voornamelijk bij patiënten met type 1 en type 2 diabetes. Het is een relatief veelvoorkomende complicatie van diabetes die vaker voorkomt naarmate de duur van de diabetes langer is en de bloedsuikercontrole minder optimaal is. Diabetische dermopathie wordt vaker gezien bij oudere patiënten en bij mensen met andere diabetische complicaties, zoals neuropathie of retinopathie. Mannen lijken iets vaker getroffen te worden dan vrouwen, hoewel het verschil klein is.
Oorzaken van huidziekte door diabetes mellitus
De onderliggende oorzaak voor diabetische dermopathie is onbekend anno oktober 2020, hoewel het mogelijk gerelateerd is aan een lokaal
thermisch trauma, een verminderde bloedstroom die een
verminderde wondgenezing veroorzaakt of lokale onderhuidse zenuwdegeneratie. De aandoening is ook geassocieerd met andere microvasculaire complicaties (schade aan kleine bloedvaten) van
diabetes mellitus zoals
diabetische retinopathie (
netvliesschade door diabetes mellitus),
diabetische nefropathie (
nierziekte door suikerziekte),
diabetische neuropathie (zenuwschade door suikerziekte met
pijn) en ook met aandoeningen aan de grote bloedvaten.
Risicofactoren: Slecht gecontroleerde bloedsuikerspiegel
Belangrijke risicofactoren voor het ontwikkelen van diabetische dermopathie zijn een langdurige geschiedenis van diabetes, slechte bloedsuikercontrole en de aanwezigheid van andere diabetische complicaties zoals nefropathie of neuropathie. Mensen met overgewicht of obesitas, een hoge bloeddruk en een verhoogd cholesterolgehalte lopen ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van deze huidletsels. Leeftijd speelt eveneens een rol, aangezien oudere diabetici vaker symptomen van dermopathie ontwikkelen.
Symptomen: Ronde huidletsels op de schenen
Locatie
Meestal verschijnen asymmetrische huidletsels op beide schenen. Zelden verschijnen de symptomen op de onderarmen, de buitenkant van de
voeten, de dijen, de romp en de buik.
Uiterlijk
Patiënten hebben hierbij doffe paarse, roze of rode bultjes of vlekken op de huid. Mogelijk is er ook een verharding van de aangetaste huidgebieden, met een centrale inzinking of
blaasvorming. De huidletsels ontwikkelen zich verder tot goed omschreven, kleine, ronde tot ovalen, atrofische verdonkerde huidletsels (atrofische littekens) met een diameter van minder dan 1 cm tot maximaal 2,5 cm. De intensiteit van de pigmentatie (huidverkleuring) komt overeen met de mate van atrofie, waarbij de
donkerste letsels ook de meest atrofische zijn. De letsels zijn voorts asymptomatisch (veroorzaken geen andere symptomen).
Alarmsymptomen
Hoewel diabetische dermopathie meestal pijnloos is en geen ernstige symptomen veroorzaakt, kunnen sommige patiënten een brandend of jeukend gevoel ervaren rondom de huidletsels. Alarmsymptomen kunnen wijzen op complicaties zoals infectie of ulceratie, vooral als de laesies zich in de buurt van de benen bevinden. Tekenen van een mogelijke infectie zijn zwelling, roodheid, warmte of etterende afscheiding uit de laesies. In dergelijke gevallen is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp te zoeken.
Diagnose en onderzoeken
De arts stelt de diagnose meestal op basis van de klinische kenmerken. Slechts zelden is een huidbiopsie nodig om andere aandoeningen uit te sluiten. De klinische differentiaaldiagnose omvat gepigmenteerde purpurische dermatitis,
stasis dermatitis (huidziekte met pijn en zwelling aan het
been) en vroege letsels van
necrobiosis lipoidica (huidziekte met letsels en
zweervorming).
Behandeling van diabetische dermopathie
De letsels van diabetische dermopathie veroorzaken geen klachten, en daarom is een behandeling niet vereist. De patiënt gebruikt indien nodig cosmetische camouflage om het uiterlijk van de huidletsels te verbergen. De arts behandelt voorts de huidaandoening door het behandelen van het onderliggend probleem, namelijk suikerziekte. Het is namelijk belangrijk dat patiënten hun bloedsuikerspiegel onder controle houden.
Prognose van huidaandoening bij suikerziekte
De prognose van diabetische dermopathie is over het algemeen goed, aangezien de aandoening meestal geen ernstige complicaties veroorzaakt. De huidletsels kunnen permanent blijven of na verloop van tijd vervagen, vooral als de bloedsuikerspiegel goed onder controle wordt gehouden. Patiënten met een slechte bloedsuikercontrole lopen echter een hoger risico op het ontwikkelen van nieuwe laesies of het verergeren van bestaande letsels. Complicaties zoals huidulceraties kunnen optreden als de aandoening niet goed wordt beheerd, vooral bij patiënten met ernstige diabetes.
Complicaties
Hoewel diabetische dermopathie meestal een goedaardige aandoening is, kunnen er complicaties optreden bij patiënten met ernstige diabetes. Deze complicaties omvatten infecties van de huidletsels en de ontwikkeling van ulceraties, vooral bij patiënten met een slechte bloedsuikercontrole. Bij langdurige diabetische complicaties zoals neuropathie of slechte wondgenezing, kan het risico op deze complicaties aanzienlijk toenemen. Infecties kunnen leiden tot verdere complicaties zoals cellulitis of zelfs amputaties in zeer ernstige gevallen.
Preventie van letsels op huid van scheenbenen
Preventie van diabetische dermopathie is gericht op het handhaven van een goede bloedsuikercontrole om schade aan de bloedvaten en de huid te minimaliseren. Regelmatige controle van de bloedsuikerspiegel en het naleven van een gezond dieet en levensstijl zijn essentieel. Daarnaast is het belangrijk om de huid goed te verzorgen door gebruik van hydraterende crèmes en het vermijden van verwondingen aan de benen. Patiënten moeten ook regelmatig hun voeten en benen controleren op eventuele veranderingen in de huid en tijdig medische hulp inroepen bij tekenen van complicaties.
Lees verder