Diabetische dermopathie: Ronde huidletsels door suikerziekte
Diabetische dermopathie (suikervlekken) is een goedaardige huidaandoening met onbekende oorzaak die meestal tot stand komt bij patiënten met diabetes mellitus (suikerziekte). Patiënten met diabetes mellitus ervaren hierbij kleine, ronde, bruine atrofische huidletsels op de schenen. Diabetische dermopathie vereist geen specifieke behandeling, maar het is wel belangrijk dat patiënten hun bloedsuikerspiegel goed onder controle houden. De aandoening werd tot slot voor het eerst beschreven in de medische literatuur door de arts Melin in 1964.
Epidemiologie
Diabetische dermopathie is de meest voorkomende van
diabetesgerelateerde huidaandoening. 30 tot 55% van de diabetici lijdt aan de
huidaandoening.
Oorzaken van huidziekte door diabetes mellitus
De onderliggende oorzaak voor diabetische dermopathie is onbekend anno oktober 2020, hoewel het mogelijk gerelateerd is aan een lokaal
thermisch trauma, een verminderde bloedstroom die een
verminderde wondgenezing veroorzaakt of lokale onderhuidse zenuwdegeneratie. De aandoening is ook geassocieerd met andere microvasculaire complicaties (schade aan kleine bloedvaten) van
diabetes mellitus zoals
diabetische retinopathie (
netvliesschade door diabetes mellitus),
diabetische nefropathie (
nierziekte door suikerziekte),
diabetische neuropathie (zenuwschade door suikerziekte met
pijn) en ook met aandoeningen aan de grote bloedvaten.
Risicofactoren: Slecht gecontroleerde bloedsuikerspiegel
Diabetische dermopathie komt vaker tot uiting bij patiënten met chronische diabetes mellitus die hun bloedsuikerspiegel slecht onder controle hebben. Ook ouderen met suikerziekte kampen vaker met de huidletsels. Soortgelijke huidletsels komen mogelijk ook tot stand bij patiënten zonder suikerziekte. De huidaandoening verschijnt dan meestal na een trauma of een letsel aan het gebied. Wanneer echter meer dan vier huidletsels aanwezig zijn, wijst dit meestal toch in de richting van diabetes mellitus.
Symptomen: Ronde huidletsels op de schenen
Locatie
Meestal verschijnen asymmetrische huidletsels op beide schenen. Zelden verschijnen de symptomen op de onderarmen, de buitenkant van de
voeten, de dijen, de romp en de buik.
Uiterlijk
Patiënten hebben hierbij doffe paarse, roze of rode bultjes of vlekken op de huid. Mogelijk is er ook een verharding van de aangetaste huidgebieden, met een centrale inzinking of
blaasvorming. De huidletsels ontwikkelen zich verder tot goed omschreven, kleine, ronde tot ovalen, atrofische verdonkerde huidletsels (atrofische littekens) met een diameter van minder dan 1 cm tot maximaal 2,5 cm. De intensiteit van de pigmentatie (huidverkleuring) komt overeen met de mate van atrofie, waarbij de
donkerste letsels ook de meest atrofische zijn. De letsels zijn voorts asymptomatisch (veroorzaken geen andere symptomen).
Diagnose en onderzoeken
De arts stelt de diagnose meestal op basis van de klinische kenmerken. Slechts zelden is een huidbiopsie nodig om andere aandoeningen uit te sluiten. De klinische differentiaaldiagnose omvat gepigmenteerde purpurische dermatitis,
stasis dermatitis (huidziekte met pijn en zwelling aan het
been) en vroege letsels van
necrobiosis lipoidica (huidziekte met letsels en
zweervorming).
Behandeling van diabetische dermopathie
De letsels van diabetische dermopathie veroorzaken geen klachten, en daarom is een behandeling niet vereist. De patiënt gebruikt indien nodig cosmetische camouflage om het uiterlijk van de huidletsels te verbergen. De arts behandelt voorts de huidaandoening door het behandelen van het onderliggend probleem, namelijk suikerziekte. Het is namelijk belangrijk dat patiënten hun bloedsuikerspiegel onder controle houden.
Prognose van huidaandoening bij suikerziekte
Elke individueel huidletsel duurt gemiddeld 18-24 maanden, alvorens te vervagen tot minimaal atrofische vlekken of volledig te verdwijnen. In sommige gevallen verdwijnt de bruinachtige kleur en wordt deze vervangen door een
lichtere huidskleur. Naarmate oudere huidletsels verdwijnen, verschijnen weer nieuwe letsels.
Preventie van letsels op huid van scheenbenen
Het is belangrijk dat patiënten de huid voldoende vochtig houden door het regelmatig aanbrengen van een vochtinbrengend middel. Voorts is het verstandig om letsels aan de scheenbenen te voorkomen omdat dit mogelijk de incidentie van bepaalde letsels vermindert.
Lees verder